เราเป็นผู้หญิง วัยมัธยมปลายค่ะ ตอนนี้กำลังรู้สึกแย่มากๆ และเป็นมาสักพักแล้วค่ะ

ขอออกตัวก่อนว่าพิมพ์ในโทรศัพท์มือถืออาจจะมีผิดพลาด ขออภัย และจะพยายามตรวจเช็คให้เรียบร้อยนะคะ

เรามีความรู้สึกเครียด รู้สึกผิดหวัง รู้สึกว่าทำอะไรก็ไม่ได้อย่างใจ ทำให้คนอื่นผิดหวัง รู้สึกกังวลกับสายตาคนรอบข้างที่มองมา แล้วก็หดหู่ค่ะ อาการเริ่มตั้งแต่หน้าร้อนก่อนขึ้นมัธยม 4 ตอนนี้กำลังจะขึ้นม.5 แล้ว

ตอนแรกคิดว่าเป็นเพราะฮอร์โมนวัยรุ่นมีส่วน แต่ไม่ใช่มค่ะ คงไม่นานขนาดนี้

เรารู้สึกแปลกแยกจากเพื่อนและไม่มีความสุข เหม่อลอยบ่อยๆค่ะ แล้วก็ขี้กังวล กลัวคนรอบข้าง กลัวการกระทำของเราจะผิดพลาด กลัวตัวเองจะไม่ดีพอ เกลียดสิ่งที่ตัวเองทำ รู้สึกผิดหวังกับผลลัพธ์ของความพยายาม รู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยมากๆสู้คนอื่นไม่ได้เลย

รู้สึกว่าตัวเองในตอนนี้ห่วยแตก โทษคนรอบข้างก็ไม่ได้ จะบอกคนอื่นก็ไม่ได้ เค้าก็จะพาลอารมณ์เสียไปด้วย รู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวปัญหาที่คอยสร้างแต่เรื่องทำอะไรก็ผิดไปหมดเลยค่ะ

เวลาที่ได้รับคำชมจากคนรอบข้างแทนที่จะรู้สึกดีก็กลับรู้สึกแย่เพราะคิดว่าเค้าประชดหรือพูดแบบไม่จริงใจ รู้สึกเหมือนเป็นแค่มารยาท รู้สึกว่าเป็นแค่คำที่เค้าให้มาเพราะสงสาร เวทนาเรา เพราะจริ
ๆผลงานของเราที่ทำก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น

กลัวที่จะทำให้คนรอบข้างผิดหวีงค่ะรู้สึกเกร็ง ทำอะไรก็ผิดพลาดไปหมดรู้สึกว่าทึกอย่างมันวนซ้ำๆ เกลียดตัวเอง อยู่สึดว่าถ้าเราไม่ได้มาทำอะไรแบบนี้ ไม่ได้อยู่ตรงนี้คงสบายขึ้น แต่ดอคิดแบบนั้ยแล้วรู้สึกเห็นแก่ตัวค่ะ

เราลองพยายามผ่อนคลาย พยายามยิ้มแล้ว แต่พอยิ้มแล้วมันหนักอก พยายามบอกว่ามันไม่เป็นไร ทุกคนก็เหมือนเราแต่ก็รู้สึกว่าหลอกตัวเอง พยายามผ่อนคลายแต่ทำไม่ได้ รู้สึกเหมือนหนีปัญหา รู้สึกหนักเหมือนแบกอะไรไว้แต่ไม่รู้ว่าคืออะไร แต่ถ้าโยนทิ้งไปคงแย่มากๆ

ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยค่ะ เหนื่อยมาก รู้สึกว่าพักเท่าไหร่ นอนเท่าไหร่ก็ไม่พอ ง่วง เหนื่อย เพลีย ซึม ประกอบกับไม่ค่อยมีเวลาพักด้วยค่ะ พอจะพักก็คิดว่า เค้าไปไกลแค่ไหนกันแล้ว อย่างนี้คงไม่มีทางจะได้อะไรกับเขา อีกทั้งเราก็แค่คนธรรมดา ความสามารถก็ไม่ได้มีดีอะไร

เรากลัวมากเลยค่ะ กลัวคนรอบข้าง กลัวการเดินข้างๆ กลัวการคุย เพราะกลัวไปทำอะไรให้เค้าไม่พอใจ กลังว่าถ้าเดินข้างๆจะเป็นแค่เราที่คิดไปเองว่าเป็นเพื่อนเค้าพยายามไปอยู่กลุ่มเดียวกันทั้งที่ไม่ได้รับเชิญมา กลัวว่าทุกคนจะเห็นเราเป็นแค่ตัวปัญหา กลัวว่าเราจะเป็นแค่เดนสังคมจริงๆ

เราไม่มีความสุขจริงๆค่ะ เราเศร้า เราหงอย เราว้าเหว่ เราเจ็บ เราซึม เราไม่รู้จะหันไปหาใคร ไท่มีใครอยากฟังเรื่องแบบนี้หรอกค่ะ ฟังแล้วรู้สึกแย่ เราเองก็รู้สึกแย่ที่รบกวน

เราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ มันเกิดอะไรขึ้นควรทำยังไงดีคะ

ขอโทษที่รบกวนเวลาของผู้ที่เข้ามาอ่าน และขอบคุณสำหรับพื้นที่ค่ะ