ไม่มีใครรู้หลอกนะว่าเราวิ่งเร็วแค่ไหนนอกจากตัวเราเอง

วันนี้ระหว่างรอสัญญาณไฟอยู่ที่วงเวียนบางเขน เห็นรถสกูตเตอร์วิ่งผ่านวงเวียนไปทางรามอินทราแบบงง ๆ ปกติจะเห็นวิ่งแต่ในถนนซอย (อีกแบบที่เห็นบ่อยก็ที่้เป็นบอร์ดยืน 2 เท้า) รู้สึกว่าอันตรายมาก ๆ เลย คนใช้

หลายวันก่อนขับรถมาถามถนนราชพฤกษ์ ช่วงก่อนถึง ถ.รัตนาธิเบศร์มีด่าน ตร.จราจรตั้งอยู่ ก็เตรียมชะลอรถเพื่อให้ตรวจ แล้วก็มีมอเตอร์ไซด์คันใหญ่(จะบิ๊กไบค์หรือสมอล์ไบค์ไม่รู้) วิ่งผ่านหน้าไป ซึ่งดูจากสภาพ คนซ

กทม. นี้ รถติดได้ติดดี เช้ายันเที่ยงคืน ติดกันบรรลัย แต่ก่อนมีมอไซด์คันเดียวไปไหนมาไหนสะดวกดี พอซื้อรถคันโตมา ขับได้ไม่กี่เดือนต้องจอดบ้าน และหวนกลับมาจับมอเตอร์ไซด์ตามเดิม เหตุผลเดียวคือ เบื่อรถติด

คืองี้นะครับ ทำไมปัญหาถึง ชอบ เข้ามาหา คิดว่าเราเองก็ไม่ได้ ชอบ ขนาดนั้นแต่ก็พยายามเข้ามาอยู่ดี ทำไม? เช่นเมื่อวาน ตอนที่กำลังยืนอยู่หน้าร้านค้า แล้วก็มีลูกค้าท่านนึงขี่รถมาจอด และ และมาจอดจรงที่เราย

วันที่เกิดเหตุที่แรก ด้วยความที่เป็นห่วงคนขี่มอเตอร์ไซด์ เลยรีบอาสาพาไปรักษาพยาบาล ซึ่งแกเองก็ไม่มีเงิน เลยออกค่ารักษาให้... รถมอเตอร์ไซด์ก็ตั้งใจจะซ่อมให้ เพราะคิดว่าตัวเองผิด (มีความเชื่อเสมอว่า รถม

ไม่ว่าถนนจะกี่เลน ​​2-4 ​เลน เลน 1-2 ว่างโล่งๆ ทั้งบนมอเตอร์เวย์หรือทางด่วน ที่ไม่ใช่มีซอยรถเลี้ยวออก หรือมีมอเตอร์ไซค์ ​หรือถนนไม่ดี ​หรือมีรถใหญ่ คนไทยขับรถเกินครึ่งก็ต้องอยู่แต่เล่นขวาไว้ก่อนเกือบท

ขับรถมาตามถนนโดยปกติ อยู่เลนขวาสุด มีรถมอเตอร์ไซค์อยู่ข้างหน้าในระยะ 5-6 เมตร มุมของรถยนต์ไม่เห็นคนที่ยืนอยู่ทางขวาใต้สะพาน ลักษณะเหตุการณ์ มีคนเดินข้ามทางม้าลายค่อนข้างกระทันหัน รถมอเตอร์ไซค์หักหลบ ค

ปกติ ใน 1 สัปดาห์ จำเป็น จะใช้ถนนเส้นนี้ ช่วงวงแหวนต่างระดับพระราม2 - สน.บางมด ทั้งไปและกลับ ปัจจุบัน วิ่งเลนทางด่วนค่อนข้างโล่ง จะมีชะลอตัวรถสะสมบ้างก่อนถึง ช่วงแถว หมู่บ้านชิชา

ค่อยๆโผล่หัวไปจะปลอดภัยกรณีผมเป็นคนจะยูเทิร์นครับถนน 3 เลน เลนขวาสุดเขาหยุดรถให้เราข้ามผมไปถึงเลนที่รถหยุดให้ กำลังจะข้ามไปเลนกลาง มอไซค์วัยรุ่นมาอย่างเร็วผ่านหน้ารถผมไปอย่างเฉียดฉิว(ผมเบรค กึกเลย ยัง