สวัสดีค่ะ
หนูมีปัญหาเกี่ยวกับการเรียนที่คิดไปคิดมาก็หาทางออกไม่เจอสักที หนูสมัคร pantip มาเพื่อการนี้โดยเฉพาะเลย
ขอเกริ่นก่อนว่าครอบครัวหนูมีกัน 5 คน พ่อ แม่ และลูกสามคน ซึ่งหนูมีฝาแฝดค่ะ และถือว่าเป็นพี่คนโต ฐานะครอบครัวก็แค่ปานกลางค่ะ
ตั้งแต่ขึ้น ม.ปลาย มา ด้วยควาามที่หนูก็เรียนเก่ง เมื่อเทียบกับน้อง แม่ก็เลยชอบบอกให้บอกให้เป็น "หมอ" อยู่เป็นประจำค่ะ แต่ลึกๆ แล้วเราอยากเรียนอย่างอื่นมากกว่า ซึ่งคุยเรื่องนี้กับท่านทีไรก็มักจะจบด้วยกันทะเลาะกันทุกที
พอขึ้น ม.6 หนูก็สอบหมอนะ ทุกสนามที่สอบต่างก็คือ หมอ ทั้งนั้น ท่านไม่เคยบอกให้สมัครอะไรไว้เลย นอกจากหมอ ส่วนน้องแม่หวังไว้ว่าจะให้เป็น เภสัช แต่น้องก็ยังไม่ได้ ท่านก็เลยให้สมัครนู้นนี่ไว้เต็มไปหมด ทั้งวิศวะ บัญชี อะไรพวกนี้ (รู้สึกน้อยใจจริงๆ
) แต่เราก็ขอท่านไปสอบทุน กพ. ไว้ค่ะ ซึ่งเป็นทุนที่ให้ไปเรียนต่อต่างประเทศ ทั้งปริญญาตรี-โท-เอก แต่กลับมาต้องทำงานชดใช้ทุนเป็นเวลา 2 เท่าของเวลาที่เรียนค่ะ ซึ่งท่านก็อนุญาต เราก็ทำข้อสอบเต็มที่ เพราะ อย่างน้อยก็ทำตามความฝันของตัวเอง
ตอนนี้ผลที่ออกมาคือ หนูสอบติดหมอของสถาบันแห่งหนึ่ง ซึ่งทุกคนในครอบครัวต่างก็ดีใจที่หนูติดหมอค่ะ โดยเฉพาะแม่ และเหล่ายายๆ ทั้งหลาย แต่ตัวหนูเองก็รอประกาศผล ทุน กพ. อยู่ค่ะ หนูก็ได้เเต่พูดลอยๆ ให้แม่ฟังว่า ถ้าหนูได้ทุน กพ. หนูขอไม่เรียนหมอนะ ท่านก็เงียบ หลังจากนั้น ท่านก็พูดแต่เรื่องหมอให้ฟังจนตอนนี้เวลาเห็นหน้าท่านทีไรก็พาลแต่จะอารมณ์เสีย เพราะ เวลาคุยเรื่องนี้ ท่านก็มีความสุขกับสิ่งที่ท่านวาดฝันไว้ ท่านอยากจะพูดให้หนูเปลี่ยนใจ แต่หนูกลับคิดขัดแย้งในความฝันของท่าน ไม่อยากฟังในสิ่งที่ท่านพูด หนูก็ไม่อยากเป็นแบบนี้นะ อาจจะเป็นเพราะทั้งน้อยใจ เสียใจที่ท่านไม่สนับสนุนในสิ่งที่เราอยากเรียน
จะว่าท่านไม่สนับสนุนก็ไม่เชิง ท่านไม่ได้พูดออกมาตรงๆ แต่เราคิดว่ามันเป็นอย่างนั้น ท่านบอกว่า เนี้ยเรียนหมอ 6 ปี ก็จบชดใช้ทุนไม่กี่ปี ไม่นานก็มีเงินไว้ให้ท่าน มีบ้าน มีรถ ช่วยท่านหาเงินไว้เลี้ยงน้องคนสุดท้อง (ห่างจากหนู 6 ปีค่ะ) เพราะ ถึงตอนนั้นน้องก็คงเรียนมหาวิทยาลัย ซึ่งมันต้องใช้เงินเยอะ แค่ปีนี้ ท่านก็ต้องเสียเงินไปไม่น้อยกับหนูและน้องฝาแฝด จ่ายก็ต้องจ่าย 2 เท่า เพราะ มี 2 คน ต่างกับได้ทุน กพ. ไปเรียนต่างประเทศ ต้องใช้เวลาเรียนราวๆ 10 ปี กลับมาทำงานชดใช้อีกประมาณ 20 ปี เงินเดือนเผลอๆ อาจน้อยกว่าหมอด้วยซ้ำ เวลานั้นเพื่อนๆ ทุกคนก็คงมีครอบครัว มีบ้าน มีรถกับเรียนร้อยแล้ว แต่ถ้าเรียนไม่ได้ เรียนไม่ไหว ก็ต้องชดใช้ 2-3 เท่า ซึ่งเป็นเป็นเงินถึงหลักล้าน ครอบครัวจ่ายไม่ไหวหรอก (โดยส่วนตัวหนูมั่นใจนะว่าตัวเองจะเรียนไหว
)
หนูก็เข้าใจท่านนะ เข้าใจว่าพ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกโตขึ้นไม่ลำบาก มีการมีงานทำ มีครอบครัว เลี้ยงดูครอบครัวได้ ท่านเป็นผู้ใหญ่ อยู่ ณ จุดๆ นั้น ท่านรู้ว่าชีวิตวัยนั้นเป็นยังไง ต่างจากหนูที่เป็นแค่เด็ก ม.6 คนนึง ที่อยากจะเรียนในสิ่งที่ตัวเองชอบ ไม่ได้คิดถึงเรื่องในอนาคตขนาดนั้น ไม่สามารถมองและเข้าใจอย่างได้อย่างท่าน
ซึ่งตอนนี้ก็คิดหนัก ถ้าเกิดได้ทุน กพ. ขึ้นมา จะเลือกอะไรระหว่างสิ่งที่ตนเองอยากเรียน กับ สิ่งที่แม่อยากให้เรียน (เหมือนเลือกทำตามใจตัวเองกับทำเพื่อครอบครัวเลย
)
หนูอยากทราบมุมมองจากหลายท่านหน่อยอ่ะค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
ปล. แท็กถูกรึเปล่าไม่รู้ เพราะ พึ่งสมัครเอง
จะเลือกอะไรระหว่าง สิ่งที่ตนเองอยากเรียน กับ สิ่งที่แม่อยากให้เรียน
หนูมีปัญหาเกี่ยวกับการเรียนที่คิดไปคิดมาก็หาทางออกไม่เจอสักที หนูสมัคร pantip มาเพื่อการนี้โดยเฉพาะเลย
ขอเกริ่นก่อนว่าครอบครัวหนูมีกัน 5 คน พ่อ แม่ และลูกสามคน ซึ่งหนูมีฝาแฝดค่ะ และถือว่าเป็นพี่คนโต ฐานะครอบครัวก็แค่ปานกลางค่ะ
ตั้งแต่ขึ้น ม.ปลาย มา ด้วยควาามที่หนูก็เรียนเก่ง เมื่อเทียบกับน้อง แม่ก็เลยชอบบอกให้บอกให้เป็น "หมอ" อยู่เป็นประจำค่ะ แต่ลึกๆ แล้วเราอยากเรียนอย่างอื่นมากกว่า ซึ่งคุยเรื่องนี้กับท่านทีไรก็มักจะจบด้วยกันทะเลาะกันทุกที
พอขึ้น ม.6 หนูก็สอบหมอนะ ทุกสนามที่สอบต่างก็คือ หมอ ทั้งนั้น ท่านไม่เคยบอกให้สมัครอะไรไว้เลย นอกจากหมอ ส่วนน้องแม่หวังไว้ว่าจะให้เป็น เภสัช แต่น้องก็ยังไม่ได้ ท่านก็เลยให้สมัครนู้นนี่ไว้เต็มไปหมด ทั้งวิศวะ บัญชี อะไรพวกนี้ (รู้สึกน้อยใจจริงๆ
ตอนนี้ผลที่ออกมาคือ หนูสอบติดหมอของสถาบันแห่งหนึ่ง ซึ่งทุกคนในครอบครัวต่างก็ดีใจที่หนูติดหมอค่ะ โดยเฉพาะแม่ และเหล่ายายๆ ทั้งหลาย แต่ตัวหนูเองก็รอประกาศผล ทุน กพ. อยู่ค่ะ หนูก็ได้เเต่พูดลอยๆ ให้แม่ฟังว่า ถ้าหนูได้ทุน กพ. หนูขอไม่เรียนหมอนะ ท่านก็เงียบ หลังจากนั้น ท่านก็พูดแต่เรื่องหมอให้ฟังจนตอนนี้เวลาเห็นหน้าท่านทีไรก็พาลแต่จะอารมณ์เสีย เพราะ เวลาคุยเรื่องนี้ ท่านก็มีความสุขกับสิ่งที่ท่านวาดฝันไว้ ท่านอยากจะพูดให้หนูเปลี่ยนใจ แต่หนูกลับคิดขัดแย้งในความฝันของท่าน ไม่อยากฟังในสิ่งที่ท่านพูด หนูก็ไม่อยากเป็นแบบนี้นะ อาจจะเป็นเพราะทั้งน้อยใจ เสียใจที่ท่านไม่สนับสนุนในสิ่งที่เราอยากเรียน
จะว่าท่านไม่สนับสนุนก็ไม่เชิง ท่านไม่ได้พูดออกมาตรงๆ แต่เราคิดว่ามันเป็นอย่างนั้น ท่านบอกว่า เนี้ยเรียนหมอ 6 ปี ก็จบชดใช้ทุนไม่กี่ปี ไม่นานก็มีเงินไว้ให้ท่าน มีบ้าน มีรถ ช่วยท่านหาเงินไว้เลี้ยงน้องคนสุดท้อง (ห่างจากหนู 6 ปีค่ะ) เพราะ ถึงตอนนั้นน้องก็คงเรียนมหาวิทยาลัย ซึ่งมันต้องใช้เงินเยอะ แค่ปีนี้ ท่านก็ต้องเสียเงินไปไม่น้อยกับหนูและน้องฝาแฝด จ่ายก็ต้องจ่าย 2 เท่า เพราะ มี 2 คน ต่างกับได้ทุน กพ. ไปเรียนต่างประเทศ ต้องใช้เวลาเรียนราวๆ 10 ปี กลับมาทำงานชดใช้อีกประมาณ 20 ปี เงินเดือนเผลอๆ อาจน้อยกว่าหมอด้วยซ้ำ เวลานั้นเพื่อนๆ ทุกคนก็คงมีครอบครัว มีบ้าน มีรถกับเรียนร้อยแล้ว แต่ถ้าเรียนไม่ได้ เรียนไม่ไหว ก็ต้องชดใช้ 2-3 เท่า ซึ่งเป็นเป็นเงินถึงหลักล้าน ครอบครัวจ่ายไม่ไหวหรอก (โดยส่วนตัวหนูมั่นใจนะว่าตัวเองจะเรียนไหว
หนูก็เข้าใจท่านนะ เข้าใจว่าพ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกโตขึ้นไม่ลำบาก มีการมีงานทำ มีครอบครัว เลี้ยงดูครอบครัวได้ ท่านเป็นผู้ใหญ่ อยู่ ณ จุดๆ นั้น ท่านรู้ว่าชีวิตวัยนั้นเป็นยังไง ต่างจากหนูที่เป็นแค่เด็ก ม.6 คนนึง ที่อยากจะเรียนในสิ่งที่ตัวเองชอบ ไม่ได้คิดถึงเรื่องในอนาคตขนาดนั้น ไม่สามารถมองและเข้าใจอย่างได้อย่างท่าน
ซึ่งตอนนี้ก็คิดหนัก ถ้าเกิดได้ทุน กพ. ขึ้นมา จะเลือกอะไรระหว่างสิ่งที่ตนเองอยากเรียน กับ สิ่งที่แม่อยากให้เรียน (เหมือนเลือกทำตามใจตัวเองกับทำเพื่อครอบครัวเลย
หนูอยากทราบมุมมองจากหลายท่านหน่อยอ่ะค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
ปล. แท็กถูกรึเปล่าไม่รู้ เพราะ พึ่งสมัครเอง