หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
ม่านเสน่หา บทที่ 6 (6.1)
กระทู้สนทนา
แต่งนิยาย
"คุณอ้นกลับเสียเถอะค่ะ" ป้าแสงกล่าวเสียงเรียบ ลังเล หยุดคิดอะไรชั่วครู่แล้วกล่าวอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก "ต่อแต่นี้เราคงไม่มีอะไรติดค้างกันอีก แล้วไม่จำเป็นก็อย่ามาที่นี่อีกเลย" ป้าแสงว่าแล้วหันมองหน้าลูกชาย หน่องยิ้มรับพอใจที่ผู้เป็นแม่ทำตามที่รับปาก
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
ม่านเสน่หา บทที่ 9 (9.1)
"ค่ารักษาแม่ 250,000 นิ่มขอผ่อนชำระให้พี่อ้นเดือนละ 20,000 ได้มั้ยคะ" หญิงสาวกล่าวกับชัยยุทธด้วยหน้าแห้งๆในวันที่หมออนุญาตให้ป้าแสงกลับบ้าน
เปรียว sixtyone
ม่านเสน่หา บทที่ 1 (ตอนที่3) สวรรค์ชั้น 7
"ยังน่ะ ก็รอกินพร้อมกันอยู่ เลยลงมารีดผ้า น้าดวงคงอยู่โรงพยาบาลอีกหลายวัน แล้วก็นั่งคุยอยู่กับพี่อ้น วันนี้เราคงต้องหาอะไรง่ายๆกินกัน" เธอว่า พลางหันไปทางพี่อ้น ตั้งใจว่าจะชวนกินข้าวเย็นด้วย
เปรียว sixtyone
ม่านเสน่หา บทที่ 3 (3.1) หน่องกับน้าดวง
"ยางอายน่ะมันทำให้มนุษย์ต่างจากสัตว์ มนุษย์ ที่เขาสวมเสื้อสวมผ้าก็เพราะมียางนี่แหละ ศีล ก็เหมือนกัน การมีศีลยกให้ระดับจิตใจเข้าขั้นการเป็นมนุษย์ จะอย่างไรเสีย ฉันก็มั่นใจว่าคุณอ้นที่ฉันรู้จัก รู้
เปรียว sixtyone
ภาพลวงตา
ภาพลวงตา เหมือนมีภาพลวงตามาชั่วครู่ ลอยเลื่อนอยู่คล้ายเป็นจริงทุกสิ่งสรรพ์ หากคงได้เพียงไม่นานกลับผ่านพลัน ทุกสิ่งอันพร้อมชีวิตปลิดปลงไป สายรุ้งคาดพาดค้างอยู่กลางฟ้า งามนักหนาเหมือนฝันอันสดใส เรื
สมาชิกหมายเลข 898908
“เณรเรียกผมตอนตีสอง… ทั้งที่วัดนั้นไม่มีเณรอยู่แล้ว”
สวัสดีครับทุกคน เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณสองเดือนก่อน ผมกลับบ้านต่างจังหวัด แล้วตั้งใจไปค้างที่วัดใกล้บ้านเพื่อถือศีลแปดกับแม่หนึ่งคืน วัดนี้เป็นวัดเก่า อายุเป็นร้อยปี อยู่กลางทุ่งนา เงียบมาก ทั
สมาชิกหมายเลข 9164746
O แสงช่วงแห่งดวงมณี .. O
0 หอมโกสุมกล่อมยาม .. เมื่อวามวับ ดวงวันทอลออระยับขึ้นรับช่วง ลมเช้าชื่นเฉื่อยโชย .. ก็โดยรวง ช่อมาลย์ปวงรับเช้าด้วยเคล้าคลอ 0 เสพความหอมรื่นล้ำ-แห่งธรรมชาติ บำบวงภาษกอปรกรอง .. พร่ำพร้องขอ หมายโสตเทพ
สดายุ...
ม่านเสน่หา บทที่ 11 (11.2)
"คนเป็นผัวเมียกันมันต้องร่วมสุขร่วมทุกข์ มาอยู่แยกกันอย่างนี้จะได้หรือ แม่น่ะหายแล้ว" ป้าแสงตัดสินใจกล่าวออกไปในที่สุด มองหน้านิ่ม แล้วกล่าวต่อ "ใครจะผิดจะถูกไม่รู้ แต่แม่เป็นแม่ของน
เปรียว sixtyone
อภิมหา โค ตะ ระ อมตะนิรันดร์กาล บานตะไท สปอย (spoil) กี่ชั้นที่คุณรับไม่ได้
เมื่อกี้เจอ อิฉันรับไม่ได้ค่ะ เมาส์ถึงกับค้าง นิ้วชี้เป็นอัมพาตไปชั่วครู่ ถามขำ ๆ แต่จริงจัง อิฉันไม่รู้จะแท็กห้องไหนดี จนปัญญา
999ต่อให้ตายก็ไม่ติด
ความจริง 'ทุ่งเสน่หา' นี่ก็สนุกใช้ได้เลยนะ - บทตัวละครนำก็เข้มข้นทีเดียว
เมื่อครู่ บทสะสางเรื่องราวทั้งหมดระหว่างป้าสำเภากับยุพิณทำได้ดีเลยหล่ะ บทไพฑูรย์ก็ไป peak ที่ ep ก่อน ที่จันทรเสีย ส่วน บทไพวัลย์ ก็ดีเยี่ยมตั้งแต่ ep1 แม้จะตายไปตั้งแต่กลางเรื่อง คุณหน่อย บุษกรน่า
สมาชิกหมายเลข 853611
O นันทุปาทานรูป .. O
0 แสงสูรย์ค่อยพรายพร่างลงกลางที่ คล้ายรอรับราศีและทีท่า เพื่อจะเหลื่อมเหลี่ยมประกายต่อสายตา ก่อนสบสืบเสน่หาจากตาชาย 0 เห็นงามคุกคามฝ่า .. แววตาสบ ย่อมบรรจบลุกลามเป็นความหมาย ถวิลแต่คุณค่าอันพร่าพราย ท
สดายุ...
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งนิยาย
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
ม่านเสน่หา บทที่ 6 (6.1)
"คุณอ้นกลับเสียเถอะค่ะ" ป้าแสงกล่าวเสียงเรียบ ลังเล หยุดคิดอะไรชั่วครู่แล้วกล่าวอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก "ต่อแต่นี้เราคงไม่มีอะไรติดค้างกันอีก แล้วไม่จำเป็นก็อย่ามาที่นี่อีกเลย" ป้าแสงว่าแล้วหันมองหน้าลูกชาย หน่องยิ้มรับพอใจที่ผู้เป็นแม่ทำตามที่รับปาก