เราคุยกับคนๆนึงเค้าเป็นเพื่อนที่รู้จักกันแต่เด็กแต่ก็ไม่ได้สนิทมาก วันนึงเค้าทักแชทมาหาเรา เราก็คุยกันปกติแล้วก็เริ่มคุยกันสนิทๆขึ้น คุยกันบ่อยขึ้น เป็นแบบนี้มาเป็นเวลาเกือบเดือน หลังจากนั้นก็เริ่มห่างๆไปเพราะตอนนั้นเราไม่ค่อยว่างมีกิจกรรมที่มหาลัย พอวันนึงเค้าก็เริ่มหายไปเราก็เริ่มรู้สึกว่าแอ๊ะวันนี้หายไปไหนนะไม่เห็นมีข้อความมาเหมือนแต่ก่อนเพราะตอนนั้นรู้สึกดีกับเค้าไปแล้ว พอมาอีกวันนึงเราแอบเข้าไปส่องหน้าเฟสของเค้า(มีความแอบส่อง55555) เราก็ได้เห็นว่าเค้าแอบมีหยอกล้อกับสาวอื่นหน้าไทม์ไลน์แล้วก็มีเพื่อนของเค้ามาแซวๆ ตอนนั้นก็รู้สึกเจ็บเล็กๆแล้วก็รู้สึกโกรธที่ว่าช่วงเวลาที่เราคุยกันเค้าไม่ได้คุยกับเราแค่คนเดียวนี่หว่า นี่เรารู้สึกมากไปเองทั้งๆที่เค้าเป็นคนเข้ามาหาก่อน.........
หลังจากนั้นเราก็ไม่คุยกับเค้าอีกเลย จนปิดเทอมเรากลับบ้าน พอเราไปเจอเค้าความรู้สึกเดิมๆมันก็กลับมา กลับกลายเป็นว่าเราเป็นฝ่ายที่รักเค้ารู้สึกดีกับเค้ามากๆ แต่เค้าก็มีท่าทีที่เหมือนจะรู้สึกดีกับเรา แต่เรื่องมันก็ไม่ได้ราบรื่น เราพยายามจะห้ามตัวเองไม่ให้กลับไปในจุดๆเดิมอีกเพราะมันเจ็บใจ เราเลยทำท่าทางบึ้งตึงไม่สนใจไม่มองไม่อะไรทั้งสิ้นกับเค้า แต่เราก็ทำได้ไม่นานเราก็แพ้เค้าอยู่ดีจนถึงตอนนนี้เรายังจมปลักอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ เราเลิกนึกถึงเค้าไม่ได้สักที่ อยากคุยกับเค้า
แต่เรากลัวว่าวันนึงถ้าความรู้สึกที่มีให้มันไม่ได้เป็นความรักถ้าเราเกลียดเค้าขึ้นมาเราจะมองหน้าเค้าไม่ติดเพราะเราเป็น "เพื่อน"กัน
มาแชร์ประสบการณ์ความรักที่คลุมเคลือให้ฟัง5555
เพื่อนรัก รักเพื่อน
หลังจากนั้นเราก็ไม่คุยกับเค้าอีกเลย จนปิดเทอมเรากลับบ้าน พอเราไปเจอเค้าความรู้สึกเดิมๆมันก็กลับมา กลับกลายเป็นว่าเราเป็นฝ่ายที่รักเค้ารู้สึกดีกับเค้ามากๆ แต่เค้าก็มีท่าทีที่เหมือนจะรู้สึกดีกับเรา แต่เรื่องมันก็ไม่ได้ราบรื่น เราพยายามจะห้ามตัวเองไม่ให้กลับไปในจุดๆเดิมอีกเพราะมันเจ็บใจ เราเลยทำท่าทางบึ้งตึงไม่สนใจไม่มองไม่อะไรทั้งสิ้นกับเค้า แต่เราก็ทำได้ไม่นานเราก็แพ้เค้าอยู่ดีจนถึงตอนนนี้เรายังจมปลักอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ เราเลิกนึกถึงเค้าไม่ได้สักที่ อยากคุยกับเค้า
แต่เรากลัวว่าวันนึงถ้าความรู้สึกที่มีให้มันไม่ได้เป็นความรักถ้าเราเกลียดเค้าขึ้นมาเราจะมองหน้าเค้าไม่ติดเพราะเราเป็น "เพื่อน"กัน
มาแชร์ประสบการณ์ความรักที่คลุมเคลือให้ฟัง5555