เล่าสู่กันฟัง (ความรัก ช/ช)

สวัสดีครับผม  บอกก่อนนะครับว่าผมเป็น ช/ช เรื่องของผมมีอยู่ว่า

ผมกับแฟนเก่าของผม คบกันตั้งแต่สมัยเรียน ม.ปราย เขาเป็นรุ่นพี่ของผม 1ปี พอเขาเรียนจบม.ปราย เขาก็ดรอปรอผม1ปี เพิ่งที่จะมาเรียนต่อด้วยกัน และเราก็มาเรียนด้วยกัน เราคบกันได้เกือบ 4ปี ผมว่ามันนานนะ แต่พอมาถึงจุดๆหนึ่งผมว่ามันอาจจะเป็นจุดอิ่มตัวของเราทั้งคู่ เพราะต่างคนก็มีสังคมใหม่ ทำให้เราต้องล้างลากัน ผมสองคนเป็นเด็กต่างจังหวัด ตอนเข้ามาเรียนก็มาเช่าหอกันอยู่ พอเลิกกันผมก็เลยย้ายไปขออยู่กับเพื่อน ช่วงแรกๆที่เราเลิกกัน ก็ยังมีช่วงที่ เขามาง้อผม แต่ผมก็มีคนคุยไปผแล้ว พอผมโสดผมก็กลับมาง้อเขาแต่เขาก็ดันมีคนคุยไปแล้ว เราก็เลยห่างกันไป 7เดือน เราต่างคนก็ต่างมีคนใหม่ ผมก็ออกจากเพื่อนไปอยู่กับแฟนใหม่ ก็คบกันไปได้สักพักกับคนใหม่แต่ก็ยังรู้สึกว่ายังไม่ใช่ผมก็เลิกกับเขาไป ก็กลับอยู่กับเพื่อน ประเด็นคือ แฟนเก่าผมที่เราคบกันได้4ปี  เขาบอกผมว่า ถ้าไม่รู้จะอยู่ไหนก็มาอยู่ที่ห้องได้นะไม่ได้ว่าอะไร ไอผมก็นึกว่าเขาจะรีเทรินกับผม แต่ไหนได้เขาแค่กลัวว่าผมจะไม่มีที่อยู่ เพราะตอนนี้เขาก็มีแฟนของเขาอยู่แล้ว แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ผมนี่ก็จิ๊ดๆนะ แต่ไหนๆก็ไหนๆ ก็เลยย้ายกลับมาอยู่ และคิดว่าทำใจได้แหละ เลิกกันมาได้สักพักละ สรุปผมทำใจไม่ได้ 5555+
เวลาเขาคุยกับแฟนเข้าแล้วเราแมร่งจิ๊ดดดดดด แต่เขาก็ถามผมนะว่าโอเคไหม ผมก็โชว์แมน โอเคดิ ไม่คิดมาก (แมร่งไปคุยกันไกลๆได้ไหมมมมม)
ตอนนี้เราสองคนก็ใช้ชีวิตแบบเพื่อนกัน คนนอกก็งงๆ ว่ามิงสองตัวนี่ยังไง แต่เอาจริงเรานอนด้วยกันก็จริงแต่ไม่มีอะไรเกินเลยจากนี้เลย

แปลกไหมที่เราเลิกกันไปแล้ว แต่ดันยังอยู่ด้วยกัน แล้วผมควรทำไงดีว่ะ รักไหมก็รักนะ แต่รักไม่ได้แล้ว มานึกๆดูถ้าวันที่เราเลิกกันแล้วผมยื้อไว้สักนิด ก็คงจะดี แต่ตอนนี้ถามว่ามีความสุขไหม ก็มีนะ อยากน้อยก็ยังคอยเป็นห่วงเข้าเวลาออกไปข้างนอก ผมก็ยังไลน์บอกเขาถามเขาได้ตลอด อย่างน้อยๆเขาก็ไม่ได้หายไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่