เรียน BBA หรือ เรียนแพทย์?

ผมเองได้เห็นกระทู้ของพี่คนนึงเมื่อปี 2556 อยากลองตั้งอีกรอบเพื่อประกอบการตัดสินใจครับ

จขกท เรียน ม.5 อยู่ที่ โรงเรียนนานาชาติหลักสูตร A level นะครับ คุณแม่และคุณพ่อ เป็นหมอทั้งคู่ แต่ไม่เคยบังคับให้เรียนหมอนะครับ เพียงแต่ถ้าผมจะเรียนท่านด็ยินดีและสนับสนุน ตัวผมเองไม่ใช่คนเก่งอะไรครับ เรียนปานกลางไม่ได้แย่ ที่บ้านไม่มีธุรกิจส่วนตัว ตลอดชีวิตที่ผ่านมาผมก็เห็นทั้งพ่อและแม่ทำงาน ทั้งที่ทำงานและที่บ้านครับ และผมก็ตัดสินใจว่าอยากเรียนแพทย์มาตั้งแต่ช่วง เข้า High school จนเมื่อช่วงเดือนที่ผ่านมา ผมได้ลองทำธุรกิจเล็กๆกับเพื่อน และรู้สึกสนุก รู้สึกเป็นตัวเรามากกว่าอาชีพอื่นๆ ส่วนจะเป็นหมอผมก็คงลองไม่ได้ครับ แต่ได้มีโอกาสไป ลองดูงานตามโรงพยาบาลมาบ้าง ก็ชอบเช่นกันครับ

ทางเลือกของผมมีไม่เยอะครับ เนื่องจากระบบที่ผมเรียน ม.5 - ม.6 (Year 12-Year13) สามารถเลือกได้แค่ 3-5 วิชา คนส่วนใหญ่จะเรียน 4วิชา ใน Year 12 แล้วเหลือ 3 วิชา ใน Year 13 ส่วนใหญ่จะรู้แล้วว่าตัวเองอยากเข้ามหาลัยไหน ก็จะเรียนวิชาให้ตรงกับความต้องการครับ

ส่วนตัวผมชอบช่วยเหลือคนเป็นทุนเดิมอยู่แบ้วครับ แต่ปัจจัยเรื่องเงินก็ ปฏิเสธไม่ได้ว่าก็ต้องเอามาคิดเช่นกัน ผมลองมานั่งคิดดูเหลืออยู่ ประมาณ 3 ตัวเลือกครับ

1. ฟิตติวเข้าแพทย์ในไทยให้ได้ แล้วแผนสำรองคือ มหาลัย BBA ระดับกลาง-ล่าง ที่ อังกฤษ
เนื่องจาก การเรียนแพทย์ที่อังกฤษมีค่าใช้จ่ายสูงมากๆครับ และเข้าก็ยากมาๆเช่นกัน เพราะฉนั้น เรียนแพทย์ คุณพ่ออยากให้เรียนที่เมืองไทยครับ ส่วนเหตุผลที่แผนสำรองคือ BBA ระดับกลาง-ล่าง เพระาว่าวิชาที่ผมเลือกตอนนี้จะไม่ตรงกับที่มหาลัย BBA ในอังกฤษ ต้องการ เพราะ เน้นทางวิทย์ ซึ่งไม่จำเป็น (ผมมองว่าตัวเองมีโอกาสติดน้อย แค่ 30-40% แล้วกลัวว่าสุดท้ายได้ที่เรียนไม่ค่อยดี)

2.ตั้งเป้าเข้า มหาลัยBBA อันดับต้นๆในอังกฤษ แล้วแผนสำรองก็ เข้า มหาลัยBBA อันดับกลางๆในอังกฤษ
เรื่องเงิน ครอบครัวผมฐานะปานกลางครับ คือคุณพ่อส่งให้เรียน BBA ได้ในอังกฤษ เพียงแต่กลัวว่าจบแล้วจะหางสานทำยาก เพระาที่บ้านไม่มีธุรกิจเป็นของตัวเอง

3.เข้า BBA ใน ไทย เช่น TU MUIC แล้วต่อ MBA ที่อังกฤษ
ตอนนี้ผมมีวุฒิเทียบ ม.6 เรียบร้อยแล้ว สามารถยื่นได้เลย ทางนี้จะประหยัดที่สุด แล้วก็ไม่ต้องหยิบยืมเงินคุณพ่อมาก ผมเพียงแต่กังวลเรื่องการเรียนต่อMBA อาจมีโอกาสเข้าได้น้อยกว่าเรียนต่างประเทศ และกลัวลืม ภาษาเช่นกันครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านครับ ผมเองไม่ใช่คนหน้าเงินอะไร เพียงแต่ที่พูดมาอาจจะมีปัจจัยเรื่องเงินซะเยอะ เพราะมันก็ต้องใช้ในการเรียนอ่ะครับ แต่ผมยืนยันนะครับว่า ผมก็มีใจรักในอาชีพแพทย์ มีความสุขในการได้ช่วยเหลือผู้คนเช่นกัน เพียงแต่ผมต้องคำนึงถึงอนาคตของตัวเองด้วยครับ

ขออย่าดราม่านะครับ ผมไม่มีเจตนาไม่ดีที่จะดูถูกใครหรืออาชีพไหนทั้งสิ้นเพียงแต่อยากได้ความเห็นเกี่ยวกับชีวิตผมตอนนี้ รบกวนด้วยนะครับ ยินดีเปิดรับทุกความเห็น หากอยากรู้อะไรเพิ่ม ถามมาได้เลยนะครับ ขอบคุณครับ

edit. ตอนนี้ติดแพทย์ธรรมศาสตร์ อินเตอร์แล้วนะครับ ขอบคุณทุกความเห็นมากครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่