ครับ สวัสดีพี่ๆเพื่อนๆน้องๆทุกคนที่ได้อ่านกระทู้นี้ครับ ขออนุญาตเล่าเรื่อง หรือระบายเพื่อหาทางออกครับ เนื่องจากคนเรามีเวลาอยู่บนโลกใบนี้ตอนหายใจอยู่ เวลามีจำกัดครับ บางคนก็ว่า จะทำอะไรอย่าลืมคิดถึงอนาคตตัวเองด้วยน้ะๆๆๆ บางคนก็ว่า คนเรามีโอกาสเกิดมาเป็นคนทั้งที คะทำอะไรก็รีบทำ ทำตอนที่ทำได้นะแล้ะ ไม่เดือดร้อนใครทำเลยอย่าลังเล
ครับ เข้าใจอยู่ว่า ต้องทำอย่างน้อยเราต้องอยู่ต้องกินต้องใช้ทุกวัน ฐานะก็ไม่สู้ดีเท่าไร จะทำอะไรก็ต้องคิดนาน คือว่า เข้าเรื่องละ ตอนนี้มีเงินเก็บจากการทำงานเล็กน้อย แสนนึงครับ ใจนะ อยากเอาไปซื้ออุปกรณ์ถ่ายภาพ ทำพวกสาระคดีสัตว์ป่า ธรรมชาติ พื้นบ้าน อะไรทำนองงนี้ เพราะรักและทำอยู่ครับ เพียงแต่อุปกรณ์ที่มีตอนนี้มันยังไม่เพียงพอ กล้องเรามีแล้ว ขาดเลนส์และอุปกรณ์อื่นๆที่จำเป็น ทีมงานด้วย อันนี้พอหาได้ ที่อยากทำเพราะ เกิดอยู่โตมากับป่า ธรรมชาติรายล้อม ผูกพันตั้งแต่เด็ก แต่ทุกวันนี้ ป่าที่เคยสมบูรณ์นับวันยิ่งเสื่อมโทรมอย่างน่าใจหาย กะปูคาย ทางอีสานเรียกนะครับ แลน กระแต เก้ง กวาง บ่าง ชะนี เสือ จระเข้ หรือแม้แต่เขียดตัวเล็กๆตอนนี้แทบจะหาจับไม่ได้เลย ใจจึงอยากเก็บภาพเหล่านั้นไว้ เพราะตอนนี้บางอย่างยังพอเก็บภาพไว้ได้อยู่ ถ้าเป็นไปได้อยากร่วมอนุรักษ์ด้วย แต่เขตที่อยู่ภาครัฐยังไม่เคร่งเท่าไร
อีกอย่างนึง มีตังแต่นี้ ผู้เฒ่าทางบ้านท่านก็ว่าด้วยความหวังดีว่า ไม่คิดจะเอาตังไปซื้อวัวควายไว้เลี้ยงดอกหรือ เลี้ยงวัวควายให้ได้เยอะๆแล้วจะซื้ออะไรก็ตามใจหรอก ทีนี้ เออออออออ คิดๆไป ก็จริงของท่านว่า แต่ใจก็อยากทำตามความฝันที่ตั้งใจมาตั้งนมนาน กลัวเหลือเกินตอนนี้ ว่าจะไม่ได้ทำในสิ่งที่ตนเองอยากทำ เลยตัดสินใจลำบากครับ
ท่านอื่นๆ มีความเห็นอย่างไร ร่วมแชร์ เล่าสู่กันฟัง แสดงความคิดเห็นได้เลยนะครับ ขอบคุณมากครับ
ระหว่างอนาคตและความฝัน หากต้องเลือกเพียงหนึ่งคุณจะเลือกอะไร
ครับ เข้าใจอยู่ว่า ต้องทำอย่างน้อยเราต้องอยู่ต้องกินต้องใช้ทุกวัน ฐานะก็ไม่สู้ดีเท่าไร จะทำอะไรก็ต้องคิดนาน คือว่า เข้าเรื่องละ ตอนนี้มีเงินเก็บจากการทำงานเล็กน้อย แสนนึงครับ ใจนะ อยากเอาไปซื้ออุปกรณ์ถ่ายภาพ ทำพวกสาระคดีสัตว์ป่า ธรรมชาติ พื้นบ้าน อะไรทำนองงนี้ เพราะรักและทำอยู่ครับ เพียงแต่อุปกรณ์ที่มีตอนนี้มันยังไม่เพียงพอ กล้องเรามีแล้ว ขาดเลนส์และอุปกรณ์อื่นๆที่จำเป็น ทีมงานด้วย อันนี้พอหาได้ ที่อยากทำเพราะ เกิดอยู่โตมากับป่า ธรรมชาติรายล้อม ผูกพันตั้งแต่เด็ก แต่ทุกวันนี้ ป่าที่เคยสมบูรณ์นับวันยิ่งเสื่อมโทรมอย่างน่าใจหาย กะปูคาย ทางอีสานเรียกนะครับ แลน กระแต เก้ง กวาง บ่าง ชะนี เสือ จระเข้ หรือแม้แต่เขียดตัวเล็กๆตอนนี้แทบจะหาจับไม่ได้เลย ใจจึงอยากเก็บภาพเหล่านั้นไว้ เพราะตอนนี้บางอย่างยังพอเก็บภาพไว้ได้อยู่ ถ้าเป็นไปได้อยากร่วมอนุรักษ์ด้วย แต่เขตที่อยู่ภาครัฐยังไม่เคร่งเท่าไร
อีกอย่างนึง มีตังแต่นี้ ผู้เฒ่าทางบ้านท่านก็ว่าด้วยความหวังดีว่า ไม่คิดจะเอาตังไปซื้อวัวควายไว้เลี้ยงดอกหรือ เลี้ยงวัวควายให้ได้เยอะๆแล้วจะซื้ออะไรก็ตามใจหรอก ทีนี้ เออออออออ คิดๆไป ก็จริงของท่านว่า แต่ใจก็อยากทำตามความฝันที่ตั้งใจมาตั้งนมนาน กลัวเหลือเกินตอนนี้ ว่าจะไม่ได้ทำในสิ่งที่ตนเองอยากทำ เลยตัดสินใจลำบากครับ
ท่านอื่นๆ มีความเห็นอย่างไร ร่วมแชร์ เล่าสู่กันฟัง แสดงความคิดเห็นได้เลยนะครับ ขอบคุณมากครับ