คือว่าเราอะ คุยกับรุ่นน้องคนนึงค่ะตอนนั้นเค้าอยู่ม.1เราม2 เราเป็นฝ่ายชอบเค้าก่อนหลังจากนั้นเราก็ทักไปคุยกับน้องคุยกันไปเรื่อยๆค่ะจนหลังจากคุยกันไปได้สัก5เดือนจนเราเริ่มสนิทกันเค้ามาขอเราคบค่ะ เราก็ตอบตกลงไปค่ะตอนนั้นรู้สึกดีมากค่ะ แต่แค่อาทิตย์เดียวก็เลิกกันเค้าเป็นคนบอกเลิกค่ะเหตุผลคือวันนั้นเค้าแค่เหงาเลยมาขอเป็นแฟนค่ะเราทั้งโกรธและเสียใจแต่เราก็ยอมรับมันแต่ว่ามันไม่จบแค่นั้นค่ะหลังจากนั้น3อาทิตย์เค้าก็ทักเรามาคุยปกติเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นตอนนั้นคือช่วงใกล้เปิดเทอมค่ะเราขึ้นม.3 น้องก็ม.2 เราก็ยังคุยกันต่อคุยไปเรื่อยๆค่ะ เรารู้มาว่าเค้าไปคุยกับคนๆนึงค่ะ ้เสียใจเลยพยายามออกห่าง คือมีช่วงนึงที่เราห่างกันไปเลยค่ะ และสุดท้ายคนนั้นก็ทิ้งมัน มันเลยกลับมาทักเราอีกค่ะเราก็คุยเพราะว่าเรารักเค้า เค้ารงเสียใจมากมั้งค้ะ เค้าบอกเราว่ารู้แล้วว่าตอนที่เค้าทำแกเสียใจแกต้องรู้สึกยังไง เราเลยบอกว่าไม่เป็นไรหรอกนะ และเราก็กลับมาคุยกันค่ะ คุยไปเรื่อยๆค่ะจนเราจะจบม.3 วันปัจฉิมค่ะเค้าเอาดอกไม้มาให้เรา นี่เป็นการคุยกันต่อหน้าครั้งแรกค่ะเราเขินมากและดีใจมากแล้วเราก็คุยกันมาตลอดจนเราขึ้นม.4 เค้าม.3 เค้าชอบมาอ้อนเรามากวนเราชอบมอง แล้วเหตุการณ์เดิมก็เกิดขึ้นเค้าไปคุยกับคนใหม่ค่ะ เเต่เราไม่รู้ค่ะว่าเค้าคบกัน เรายังคุยกับเค้าต่อ แต่เราก็รู้สึกว่าเค้าไม่อยากคุยกับเรา จนวันนึงเราเห็นเค้าเดินด้วยกัน เราเสียใจมากค่ะ เราเลยพยายามตัดใจจากเค้า เราเดินออกมาจากชีวิตเค้าเองค่ะ เค้าคบกันแค่แปปเดียวค่ะ หลังจากนั้นเค้าก็กลับมาทักเราค่ะ แล้วบอกว่าอกหัก คือตอนนี้เราเป็นเหมือนเพื่อนที่คุยกัยค่ะปรึกษากันได้ทุกเรื่อง เราก็ปลอบใจเค้าทั้งที่ในใจเราร้องไห้ สุดท้ายเราก็กลับมาคุยกันอีกรอบค่ะ แต่รอบนี้เรารู้สึกว่าเราควรพอ เราเลยหายเงียบไปไม่คุยกับเค้าทั้งลบเพื่อนในfaceboo k ตอนเจอกันก็ ไม่มองหน้าเราหลบหน้าเค้าแต่เพื่อนเราบอกว่าเค้ามองเราตลอดที่เจอ เราเหนื่อยที่จะต้องมาเดาความรู้สึกเค้า ตลอด2ปีที่คุยกัน เค้าไม่เคยบอกเราเลยว่าเค้ารู้สึกยังไง ทั้งที่เค้ารู้ความรู้สึกของเราเค้าบอกว่าเราเเค่พี่น้องดีกว่าครับ แต่ว่าการกระทำของเค้ามันมากกว่าพี่น้องเค้าทำกันอะ เราเลยอยากรู้ว่าเค้ารู้สึกยังไงกันแน่

ไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกยังไงกับเราบางทีก็เหมือนรักแต่บางทีก็ไม่