++ คนที่ไม่ได้เจอ ไม่ได้ติดต่อมาตลอด 8ปี แต่ในวันนี้ฉันได้ฝันถึงเขา ++

8 ปีได้แล้วนะ ที่เราไม่ได้เจอกัน ไม่ได้ติดต่ออะไรๆกันทั้งนั้น
ซึ่งเมื่อคืนนี้ฉันได้ฝันถึงเขา มันไม่ใช่ครั้งแรกหลอกนะ
แต่ครั้งนี้มันมีความนานกว่าทุกครั้ง....
ในฝันนั้น เขาดูโตขึ้นมากเป็นผู้ใหญ่ที่อยู่ในความงี่เง้าของเด็ก
เขายังนักเลงเหมือนเดิม และก็ยังตรงไปตรงมา มีความเป็นผู้นำและรักเพื่อน แต่ยังไงเรื่องทั้งหมดก็เป็นได้เพียงความฝันเท่านั้น
ป่านนี้เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ ยังอยู่ดี สุขสบายรึป่าว..
เขาเป็นผู้ชายคนแรก ที่ฉันได้เห็นน้ำตา ผู้ชายที่แหกทุกกฎของโรงเรียน ผู้ชายที่มีเรื่องกับพื่อนตั้งแต่วันแรกที่เข้าเรียน
และเขาก็เป็นเพื่อนผู้ชายคนแรกที่ฉันรู้สึกว่าคุยได้โดยไม่ต้องมีความเสแสร้ง เขาได้เล่าเรื่องราวในชีวิตของเขาที่มันโลดโผนกว่าคนวัยเดียวกัน
จนกระทั้งวันสุดท้ายที่เราได้เจอกัน มันเป็นเหมือนๆวันอื่นทั่วๆไป "ไว้เจอกันนะ" คือประโยคสุดท้ายที่ฉันได้บอกกับเขา แล้วได้เดินจากเขาไป ซึ่งถ้าฉันได้รู้ว่านั้นคือการพบกันครั้งสุดท้าย ฉันคงจะทำได้ดีกว่าสิ่งนั้น
ข้อความบอกลา... ที่สนธนาผ่านโทรศัพท์ระหว่างเรา
B: กูอาจจะไม่ได้กลับมาแล้วนะ
P: เป็นเพราะเรื่องนั้นใช่มั้ย
B: ไม่หลอก มันหลายๆเรื่อง
P: ถ้าวันนั้นกูวิ่งไปห้ามทัน คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้หลอก
B: ไม่หลอก ไม่ใช่ความผิด... อย่าโทษตัวเองซิ
ตลอด8ปี ที่ผ่านมา เขายังเป็นความทรงจำดีๆที่ผ่านเขามาในชีวิต
เรื่องราวของเขา ไม่มีเพื่อนคนไหนในห้องที่จนจำได้ เหลือไว้เพียงชื่อและวีรกรรมที่แย่ๆ  "ดีแล้วที่อกไปได้" เป็นประโยคที่เพื่อนคนอื่นๆ ในห้องกล่าว แต่สำหรับฉันเขาเป็นเหมือนกับเพื่อนผู้ชายคนแรกที่ฉันมี คนที่ฉันสามารถสัมผัสได้ถึงความอ่อนแอข้างใน
ฉันพยายามตามหาเขาการค้นหาชื่อจาก Facebook แต่ก็หาไม่เจอ หรืออาจจะเป็นเพราะเขาได้เปลี่ยนชื่อจริงนั้น ไปแล้วก็ได้
แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ไม่ว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ไม่ว่าเขาจะอยู่ ณ ที่แห่งใดในโลกนี้ เขาก็จะยังมีฉันคอยนึกถึงเขาเสมอ....