นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "ทำการใหญ่ ใจต้องนิ่ง" หรือเปล่าหว่า....

จบไปแบบเหวอ ๆ ทำเอาคนดูหงายเงิบเพราะนึกว่าจะมีอะไรที่ซับซ้อนกว่านี้
ผลปรากฏว่า "ตรูคิดมากไปเอง" คือกลายเป็นว่า ซอลนั่นแหละคือฆาตกรที่ฆ่านานะ
ซึ่งก็ชัดแจ้งแดงแจ๋ตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว แต่เราหรือก็นึกว่าจะมีหักมุมอีกตลบ
สองตลบหรือเปล่า ซึ่งก็ไม่มี...

งานนี้บอกเลยว่าเป็นตอนที่น่าเบื่อมาก ๆ  ไม่ว่าจะพยายามบิวยังไงก็ไม่ชวนลุ้น
ขึ้นเลยครับ  เพราะเรารู้อยู่แล้ว "นานะตาย" แถมตัวฆาตกรก็รู้แล้ว แรงจูงใจก็รู้แล้ว
มันยังจะเหลืออะไรให้ลุ้นอีก

จุดที่ผมตามดูจนถึงตอนจบก็คือ อยากรู้ว่าจริง ๆ แล้ว ซอล เป็นคนยังไง  ซึ่งก็
เฉลยได้แซ่บจริง ๆ  กลายเป็นว่านานะนั่นแหละคือคนที่รู้เช่นเห็นสันดานซอล
มากที่สุด (นึกว่าจะมีหักมุมเจ๋ง ๆ แบบ vvitch เสียอีก)  เราเลยยิ่งไม่เอาใจช่วย
ซอลเข้าไปใหญ่

ส่วนปมเรื่องครอบครัวนั้น มีรายละเอียดที่น่าสนใจอยู่ ทั้งเรื่องความพยายามที่จะ
รักษาครอบครัวตัวเองไว้ (ซึ่งปมนี้มันเดาได้ตั้งแต่ตอนสามของไทเกอร์แล้ว)
แต่การปิดบังความลับไว้มันจะยังทำให้ครอบครัวเหมือนเดิมได้อยู่จริง ๆ เหรอ
แค่ฉากคุยกันเรื่องแอปเปิ้ลมันก็สะท้อนถึงรอยร้าวอะไรบางอย่างอยู่แล้ว

แถมบ้านนี้ก็ประหลาด ตั้งชื่อลูกเป็น "โซ่" เป็น "กุญแจ(มือ?)ซอล" มันดูไม่เป็น
ครอบครัวสุขสันต์แบบที่เห็นจากภายนอกแน่ ๆ

แม่ของซอลก็มีมุมที่สงสารอยู่นะ คือดูแล้ว เห็นอยู่ว่าเธอคงต้องอดทนกับการทำตัว
เป็นคุณแม่ที่ดีขนาดไหน แต่ก็ที่เธอปล่อยใจไปตามความปรารถนามันก็นำความ
เดือดร้อนมาสู่บ้านจนเกินจะให้อภัยจริง ๆ

ประเด็นคงอยู่ตรงนี้กระมัง "เมื่อคนปล่อยให้ความรักความเกลียด ชักนำสู่ทางผิด"

ไม่ว่า นานะที่จะแฉเรื่องแม่ซอลเพราะความแค้น
ไทเกอร์ ที่เก็บแต้มสาว ๆ ทำคอเลคชั่น
ไอ่ ที่พยายามชนะใจซอล โดยไม่เลือกวิธี
ซอล ที่อ่อยแฟนเพื่อน โดยไม่สนถูกผิด
แม่ซอลที่เล่นชู้ เพียงเพราะสามีไม่ถึงใจ...

ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด "สิ่งผิด" ก็คือ "สิ่งผิด" อยู่ดี

เหมือนตอนที่แม่ซอลซื้อแอปเปิลแดงแทนที่จะเป็นแอปเปิลเขียว พ่อซอลถึงบอกว่า
"ซื้อผิด" ก็คือ "ซื้อผิด" แต่อย่าบอกว่ามันเหมือนกัน เพราะมันไม่เหมือนกัน (สังเกต
นะครับว่าตอนนั้นแม่ซอลใส่เสื้อแดงแจ๋เลย)

ซอลกับแม่ซอลก็เหมือนกันเลย  ยิ่งพยายามปกปิดความผิด ทุกอย่างก็เลยยิ่ง
ไปกันใหญ่ จนหันหลังกลับไม่ได้  แม้สุดท้ายจะปกปิดความผิดได้สำเร็จก็เถอะ

ยังไงเสีย "ไม่ทำชั่ว" กับ "ทำชั่วแต่คนไม่รู้"  มันก็ไม่เหมือนกันครับ

แม้ตอนจบ เราจะไม่เห็น "กรรมตามสนอง" พวกเธอแบบไม่เป็นรูปธรรมนัก ดู
ท่าทางแล้วทั้งซอล แม่ซอลจะลอยนวลไปได้  แต่ลึก ๆ เราก็รับรู้ได้ถึงนรกในใจ
ของพวกเธอ (ตอนจบแบบนี้นึกถึงหนังอย่าง Unfaithful ชะมัดเลย)

ด้านการแสดงนั้น น้ำฝนถือว่าเล่นพอใช้ได้นะครับ แต่ก็ไม่ได้ถึงกับดีมาก
จริง ๆ บทนี้มันก็ยากมากด้วยแหละ  โดยเฉพาะฉากฆ่านานะ  ผมว่ายังไม่ค่อย
ถึงนะ  แต่ก็ฉากอื่น ๆ โอเคเลย  โดยเฉพาะฉากแอ๊บแบ๊วนี่ชอบเลยครับ

แม้หลายคนจะลุ้นว่า จบแบบนี้มันน่าจะมีภาคต่อ  แต่ส่วนตัวผมว่าคงไม่มีแล้วหละ
แค่นี้ผมก็ว่ามันยืดย้วยมากแล้ว อย่าทำต่อเลยนะ