สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกเลย แค่อยากจะเข้ามาระบาย และอยากให้ช่วยแสดงความคิดเห็นกันหน่อยว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันแย่มากมั้ย รึควรจะทำอย่างไรต่อไปกะชีวิตดี
.....คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเคยมีแฟนอยู่คนนึง คบกันมาสักพัก ก็เพิ่งรู้ว่าเค้ามีครอบครัวอยู่แล้ว เราเลยตกลงว่าจะเลิกกัน ก่อนหน้าที่จะทราบเรื่อง เราทั้งคู่พยายามที่จะมีลูกด้วยกันมาก แต่ดันไม่มี หลังจากที่เราตกลงว่าจะเลิกกันสักประมาณเดือนกว่า ด้วยความคิดถึงและไม่มีใคร จึงได้ไปเจอเค้าอีกครั้ง เพียงครั้งเดียว หลังจากนั้นเราก้อท้อง แต่ไม่สามารถไปเจอเค้าได้อีกแล้ว เพราะพอเค้ารู้ว่าท้องจริงๆ เค้าก้อหายไปเลย
แต่ในระหว่างนั้น เราได้พูดคุยปรับทุกข์กะเพื่อนชายอีกคนนึงตลอด และดูเหมือนว่าเพื่อนคนนี้จะชอบเราด้วย แต่เราก้อพยายามทำเฉยๆ เพราะเราไม่ได้รักเค้าในฐานะแฟน ....แค่เพื่อนเท่านั้น
....เรามีเพื่อนผู้ชายอีกคนนึง ซึ่งเป็นคนที่เราชอบมาตั้งแต่เด็กๆ เรียนมาด้วยกันจนจบม.ปลาย และป.ตรีได้แยกไปเรียนคนละที่ ได้มาพบกันอีกครั้งในระหว่างที่เราคบกะแฟน(พ่อของลูก) เราสนิทกันในระดับนึง แต่เนื่องจากเรามีแฟน เค้าก้อมีแฟน ระหว่างเราก้อเลยยังเป็นกันแค่เพื่อนปกติเท่านั้น (แต่เราก้อชอบเค้านะ ชอบมาตลอด คุยด้วยทีไรก้อเขิน)
เรากะเพื่อนชายคนที่เราชอบ ได้มีอะไรเกินเลยกัน ในช่วงที่เราเลิกกะแฟนคนนั้น แต่ยังไม่ทราบว่าตัวเองตั้งครรภ์ และมีกันมาเรื่อยๆ มันเหมือนมีเคมีที่เข้ากันได้ ห้ามกันไม่ค่อยได้ พยายามจะห่างกัน แต่ก้อขาดกันไม่ได้สักที ถึงแม้จะหลังแต่งงานแล้วก้อตาม
(เพื่อนคนที่เราปรับทุกข์ด้วย เค้ายอมแต่งงานกะเรา เพราะไม่อยากให้ใครว่าเราและไม่อยากปล่อยเราไป
....และหลังจากที่เราแต่งงานสักพัก เพื่อนคนที่เราชอบ มันก้อเลิกกะแฟน สถานะมันก้อคือโสด มันเลยมายุ่งกะเราได้)
...ในส่วนเพื่อนคนที่แต่งงานด้วยนั้น เราไม่มีใจรักแบบแฟนให้เค้าเลย เค้าเฝ้าทำดีให้เราตลอด แต่ใจเราไม่ยอมให้เค้า...เราโคตรสงสารเค้าเลย
สุดท้ายแล้ว เราไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง เพราะคนที่แต่งงานด้วย เราก้อไม่ได้รักเค้า ส่วนคนที่เราชอบเค้า ก้อรักกันไม่ได้ ติดตรงคำว่าเพื่อน(ในสายตาคนอื่นๆ รึเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ก้อยังไม่มีใครรู้)
...ขอความคิดเห็น จากคนที่เข้าใจ กรุณาอย่าด่าเยอะเลย ถ้าใครมีข้อแนะนำก้อขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ
(สำหรับคนที่คนคิดว่าเกี่ยวข้องเรื่องนี้ ไม่ต้องถามใครให้เสียเวลา และเสียความรู้สึก เพราะถ้าอยากให้คนอื่นรู้ตัวตน คงไม่ต้องใช้นามแฝง ขอบคุณค่ะ)
มากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่คนรัก
.....คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเคยมีแฟนอยู่คนนึง คบกันมาสักพัก ก็เพิ่งรู้ว่าเค้ามีครอบครัวอยู่แล้ว เราเลยตกลงว่าจะเลิกกัน ก่อนหน้าที่จะทราบเรื่อง เราทั้งคู่พยายามที่จะมีลูกด้วยกันมาก แต่ดันไม่มี หลังจากที่เราตกลงว่าจะเลิกกันสักประมาณเดือนกว่า ด้วยความคิดถึงและไม่มีใคร จึงได้ไปเจอเค้าอีกครั้ง เพียงครั้งเดียว หลังจากนั้นเราก้อท้อง แต่ไม่สามารถไปเจอเค้าได้อีกแล้ว เพราะพอเค้ารู้ว่าท้องจริงๆ เค้าก้อหายไปเลย
แต่ในระหว่างนั้น เราได้พูดคุยปรับทุกข์กะเพื่อนชายอีกคนนึงตลอด และดูเหมือนว่าเพื่อนคนนี้จะชอบเราด้วย แต่เราก้อพยายามทำเฉยๆ เพราะเราไม่ได้รักเค้าในฐานะแฟน ....แค่เพื่อนเท่านั้น
....เรามีเพื่อนผู้ชายอีกคนนึง ซึ่งเป็นคนที่เราชอบมาตั้งแต่เด็กๆ เรียนมาด้วยกันจนจบม.ปลาย และป.ตรีได้แยกไปเรียนคนละที่ ได้มาพบกันอีกครั้งในระหว่างที่เราคบกะแฟน(พ่อของลูก) เราสนิทกันในระดับนึง แต่เนื่องจากเรามีแฟน เค้าก้อมีแฟน ระหว่างเราก้อเลยยังเป็นกันแค่เพื่อนปกติเท่านั้น (แต่เราก้อชอบเค้านะ ชอบมาตลอด คุยด้วยทีไรก้อเขิน)
เรากะเพื่อนชายคนที่เราชอบ ได้มีอะไรเกินเลยกัน ในช่วงที่เราเลิกกะแฟนคนนั้น แต่ยังไม่ทราบว่าตัวเองตั้งครรภ์ และมีกันมาเรื่อยๆ มันเหมือนมีเคมีที่เข้ากันได้ ห้ามกันไม่ค่อยได้ พยายามจะห่างกัน แต่ก้อขาดกันไม่ได้สักที ถึงแม้จะหลังแต่งงานแล้วก้อตาม
(เพื่อนคนที่เราปรับทุกข์ด้วย เค้ายอมแต่งงานกะเรา เพราะไม่อยากให้ใครว่าเราและไม่อยากปล่อยเราไป
....และหลังจากที่เราแต่งงานสักพัก เพื่อนคนที่เราชอบ มันก้อเลิกกะแฟน สถานะมันก้อคือโสด มันเลยมายุ่งกะเราได้)
...ในส่วนเพื่อนคนที่แต่งงานด้วยนั้น เราไม่มีใจรักแบบแฟนให้เค้าเลย เค้าเฝ้าทำดีให้เราตลอด แต่ใจเราไม่ยอมให้เค้า...เราโคตรสงสารเค้าเลย
สุดท้ายแล้ว เราไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง เพราะคนที่แต่งงานด้วย เราก้อไม่ได้รักเค้า ส่วนคนที่เราชอบเค้า ก้อรักกันไม่ได้ ติดตรงคำว่าเพื่อน(ในสายตาคนอื่นๆ รึเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ก้อยังไม่มีใครรู้)
...ขอความคิดเห็น จากคนที่เข้าใจ กรุณาอย่าด่าเยอะเลย ถ้าใครมีข้อแนะนำก้อขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ
(สำหรับคนที่คนคิดว่าเกี่ยวข้องเรื่องนี้ ไม่ต้องถามใครให้เสียเวลา และเสียความรู้สึก เพราะถ้าอยากให้คนอื่นรู้ตัวตน คงไม่ต้องใช้นามแฝง ขอบคุณค่ะ)