14 มกราคม 2560
"เด็กไทยใส่ใจศึกษา พาชาติมั่นคง" คำขวัญวันเด็กแห่งชาติ พลเอกประยุทธ์ จันโอชา
วันนี้ผมไปจัดบูธกิจกรรมแจกไอติม ของเล่น ขนม และสอนทำหมวกกันแดดกระดาษ DIY. เพื่อเด็กๆที่กองบินแห่งหนึ่ง ส่วนแฟนไปขายผลไม้ให้เจ้านายของที่ทำงาน แต่ในงานเดียวกันนี่แหละ พอผมแจกของเด็กๆเสร็จจึงไปเดินเล่นชมงานกับเพื่อนๆ ชักเริ่มจะหิวแล้วสิอ้าวควักดูกระเป๋าอ้าว..ใครเอาเป๋าตังค์ไป เลยโทรหาแฟน
เรา : เองเห็นเป๋าตังค์เค้าป่ะ ?
แฟน : ผมเอามาเอง อยู่ไหนเหรออยากได้อะไร
เรา : พอดีเพิ่งแจกของเด็กๆเสร็จเลยมาเดินเล่นงานกับเพื่อนๆ เองจะใกล้เสร็จยังขายได้ป่ะ
แฟน : ขายไม่ค่อยได้เลย
เรา : งานวันเด็กแทนที่จะแจกเอาเหอะ
แฟน : เดี่ยวตะแบกนีละไพจิตร ฮ่าๆ เดี่ยวไปหานะ อยู่ไหน
เรา : ร้านปาโป่ง จะเอาตุ๊กตา
แฟน : เคๆ
วางสายไปสักพักใหญ่ๆก็ไม่เห็นมาสะทีก็เลยดูเพื่อนเล่นไปมันจะแม่นอะไรเบอร์นั้นคือเล่นจนเจ้าของร้านไม่ให้เล่น ชะเง้อชะแง้มองหาเขาก็ไม่มาสะทีจึงส่ายตาแลมองดันไปเจอคนที่แอบชอบเรา เลยเดินเข้าไปสะกิดแล้วกระซิบว่า
เรา : ตั๋วๆเปิ้นอยากได้ตุ๊กตาปาโป่งให้เปิ้นได้ก่อ? (คนนี้หนุ่มเหนืออู้กำเมืองอ้อนเข้าใจหน่อย)
ตรี : ทำไมถึงอู้กำเมืองได้?
เรา : ฝึกไว้เผื่อได้เป็นสะใภ้ล้านนา ฮ่าๆ
...เจอดอกนี้เข้าไปจะจอดมั้ย?
เออ..งั้นเราไปก่อนนะตรี
ตรี : ครับ บาย
หิวมากเดินวนไปมาเหนื่ิอยแฟนก็ไม่มาสะทีกินลูกชิ้นรอ เพื่อนเลี้ยง หลังจากนั้นขาก็โผล่มา
แฟน : จ๊ะเอ๋...อ่ะตุ๊กตา (ตัวเล็กมากแถวบ้านฉันเรียกพวงกุญแจ..ดรอกกก)
เรา : ตุ๊กตาสินะ แต้งกิ้วนะ กินไรยัง
แฟน : ยังเลยไปหาเล่นเกมเอามาให้เธอนี่ไงหมดไปหลายบาทเลยเสียดาย
เรา : ถ้ารู้ว่าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องก็ได้ แหม่..ให้เขาตัวนิดเดียวที่เพื่อนเขาที่เองให่อะตัวเบ่อเร่อเลยเนาะ
แฟน : อ้อ..ฟลุคเฉยๆหรอกๆจับสลากได้เพื่อนเธอให่เค้าจับให้ แต่เค้าขอให้เอามาให้เองนิ
เรา : ไม่เป็นไรให้เพื่อนเค้าแหละ กอดซีบร้านอนทุกวันอุ่นดี (หมีคุมะของขวัญวันเกิดปีก่อน)
ขอโทษนะครับ... เสียงคุ้นหูดังมากลางวงชายผู้นั้นมาพร้อมตุ๊กตา เต่าตาหวานสีเขียวใหญ่ยักษ์
ตรี : นี่ของบอสครับ
เรา : ให้เราเหรอ ?
ตรี : ใช่ครับ
เรา : หื้ยยย...น่ารักจังกอดหน่อย ขอบใจนะ (อีบ้าสามีอยู่ต่อหน้าฟ้าผ่าแล้วไง วินาทีนั้นนางกระชากตุ๊กตาพวงกุญแจจากมือเราแล้วเดินหนีจากไป พร้อมส่งไลน์มาว่า "ได้ของใหญ่สมใจแล้วสินะ" )
ตั้งแต่จบงานนางยังไม่คุยกับเราเลยไม่รู้ว่าควรทำไง ?
น้อยใจเหรอ #เกย์
"เด็กไทยใส่ใจศึกษา พาชาติมั่นคง" คำขวัญวันเด็กแห่งชาติ พลเอกประยุทธ์ จันโอชา
วันนี้ผมไปจัดบูธกิจกรรมแจกไอติม ของเล่น ขนม และสอนทำหมวกกันแดดกระดาษ DIY. เพื่อเด็กๆที่กองบินแห่งหนึ่ง ส่วนแฟนไปขายผลไม้ให้เจ้านายของที่ทำงาน แต่ในงานเดียวกันนี่แหละ พอผมแจกของเด็กๆเสร็จจึงไปเดินเล่นชมงานกับเพื่อนๆ ชักเริ่มจะหิวแล้วสิอ้าวควักดูกระเป๋าอ้าว..ใครเอาเป๋าตังค์ไป เลยโทรหาแฟน
เรา : เองเห็นเป๋าตังค์เค้าป่ะ ?
แฟน : ผมเอามาเอง อยู่ไหนเหรออยากได้อะไร
เรา : พอดีเพิ่งแจกของเด็กๆเสร็จเลยมาเดินเล่นงานกับเพื่อนๆ เองจะใกล้เสร็จยังขายได้ป่ะ
แฟน : ขายไม่ค่อยได้เลย
เรา : งานวันเด็กแทนที่จะแจกเอาเหอะ
แฟน : เดี่ยวตะแบกนีละไพจิตร ฮ่าๆ เดี่ยวไปหานะ อยู่ไหน
เรา : ร้านปาโป่ง จะเอาตุ๊กตา
แฟน : เคๆ
วางสายไปสักพักใหญ่ๆก็ไม่เห็นมาสะทีก็เลยดูเพื่อนเล่นไปมันจะแม่นอะไรเบอร์นั้นคือเล่นจนเจ้าของร้านไม่ให้เล่น ชะเง้อชะแง้มองหาเขาก็ไม่มาสะทีจึงส่ายตาแลมองดันไปเจอคนที่แอบชอบเรา เลยเดินเข้าไปสะกิดแล้วกระซิบว่า
เรา : ตั๋วๆเปิ้นอยากได้ตุ๊กตาปาโป่งให้เปิ้นได้ก่อ? (คนนี้หนุ่มเหนืออู้กำเมืองอ้อนเข้าใจหน่อย)
ตรี : ทำไมถึงอู้กำเมืองได้?
เรา : ฝึกไว้เผื่อได้เป็นสะใภ้ล้านนา ฮ่าๆ
...เจอดอกนี้เข้าไปจะจอดมั้ย?
เออ..งั้นเราไปก่อนนะตรี
ตรี : ครับ บาย
หิวมากเดินวนไปมาเหนื่ิอยแฟนก็ไม่มาสะทีกินลูกชิ้นรอ เพื่อนเลี้ยง หลังจากนั้นขาก็โผล่มา
แฟน : จ๊ะเอ๋...อ่ะตุ๊กตา (ตัวเล็กมากแถวบ้านฉันเรียกพวงกุญแจ..ดรอกกก)
เรา : ตุ๊กตาสินะ แต้งกิ้วนะ กินไรยัง
แฟน : ยังเลยไปหาเล่นเกมเอามาให้เธอนี่ไงหมดไปหลายบาทเลยเสียดาย
เรา : ถ้ารู้ว่าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องก็ได้ แหม่..ให้เขาตัวนิดเดียวที่เพื่อนเขาที่เองให่อะตัวเบ่อเร่อเลยเนาะ
แฟน : อ้อ..ฟลุคเฉยๆหรอกๆจับสลากได้เพื่อนเธอให่เค้าจับให้ แต่เค้าขอให้เอามาให้เองนิ
เรา : ไม่เป็นไรให้เพื่อนเค้าแหละ กอดซีบร้านอนทุกวันอุ่นดี (หมีคุมะของขวัญวันเกิดปีก่อน)
ขอโทษนะครับ... เสียงคุ้นหูดังมากลางวงชายผู้นั้นมาพร้อมตุ๊กตา เต่าตาหวานสีเขียวใหญ่ยักษ์
ตรี : นี่ของบอสครับ
เรา : ให้เราเหรอ ?
ตรี : ใช่ครับ
เรา : หื้ยยย...น่ารักจังกอดหน่อย ขอบใจนะ (อีบ้าสามีอยู่ต่อหน้าฟ้าผ่าแล้วไง วินาทีนั้นนางกระชากตุ๊กตาพวงกุญแจจากมือเราแล้วเดินหนีจากไป พร้อมส่งไลน์มาว่า "ได้ของใหญ่สมใจแล้วสินะ" )
ตั้งแต่จบงานนางยังไม่คุยกับเราเลยไม่รู้ว่าควรทำไง ?