ดอกหญ้า

คนเดินถนนคนนึง...หยุดชื่นชมดอกไม้ริมทาง...แล้วจากไป

ดอกไม้ริมทางไม่ได้สนใจอะไร เพราะมันอยู่ริมถนนแบบนั้นจนชิน มีคนผ่านทางมาถ่ายรูปบ่อยๆ

แต่ดอกไม้เล็กๆที่ขึ้นบนหญ้ากลับบี้แบนคาตีน เพราะมีคนเหยียบย่ำเข้าไปหาดอกไม้ริมทาง

ดอกไม้ริมทางมีคุณค่าในตัวเอง...และไม่เคยคิดว่าตัวเองด้อยค่า ของมีค่าอยู่ที่ใดก็มีค่า และมันคิดว่ามันคู่ควรกับริมทางมากกว่า...ไปร้องไห้ในแจกันสวยๆ

ดอกไม้บนหญ้า...ที่ดูไร้ค่าไร้ราคา โดนเหยียบย่ำซ้ำๆเผื่อผ่านทาง บี้แบนคาตีนก็หลายหน ไร้ใครสักคนจะเหลียวเเล

มดเล็กๆหลายตัวกลับได้อาศัยดอกไม้บนหญ้า...หลบแดดหลบฝน...เป็นรังอุ่นๆ
ผีเสื้อบางตัวกลับหลงไหลพาเกสรไปผสมพันธุ์

ดอกไม้ริมทาง...หรือดอกไม้บนหญ้า
หาใช่อยากมีความหมายสำหรับคนเดินถนน

......คนเดินถนนนั่นแหละสำคัญตัวผิด......

จะอยู่ริมทางหรือบนฟ้าคงไม่สำคัญเท่า
....อยู่ถูกที่ถูกทาง.....