เป็นกระทู้ฟินมั้ยไม่รู้นะคะ55555555555 แอบเครียด
ขาร่ายยาวนิดนึงค่ะ
เรื่องมันเกิดเมื่อประมาณปี 57 ค่ะ เกิดจากที่เราโดนแฟนหลอกนอกใจแล้วมันเป็นเหตุการณ์ที่เราไม่สามารถทำใจยอมรับได้ค่ะ แต่เรายังคบกับเขาต่อเพราะเราคบกันมาหลายปีและมันคือความผิดครั้งแรก แต่ด้วยความโกรธแค้นค่ะ
แก้เผ็ดด้วยการมีคนอื่น เราเริ่มเล่นแอพ บีท้อค ก็เล่นๆ ไปมีคนทักมาตลอดเราก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่ไปเจออยู่คนนึงรูปโปรไฟล์รู้สึกจะเป็นดีเจค่ะ ก็หล่อนะ แต่ก็เลื่อนผ่านๆ ไม่ได้คิดอะไรค่ะจนไม่กี่วันค่ะเขาเพื่มเพื่อนและทักเรามา เราก็ตอบกลับด้วยสติ๊กเกอร์ตลอด ช่วงนั้นทำงานเหนื่อยมากค่ะอยากจะมีคนอื่นแต่ไม่อยากจะคุยกับใคร5555 แต่นั่นไม่ได้ทำให้เขาหายไปค่ะทักมาตลอดจนเราเริ่มคุยกับเขา เขาไม่ได้เชิงมาจีบนะคะเหมือนคุยกันเล่นๆ ค่ะ เราก็แบบอืม แก้เหงาให้เราได้บ้างก็เลยแอดไลน์กันค่ะคุยกันทางไลน์ ขอแทนชื่อเขาว่า
พี่อัซนะคะ เขาอายุมากกว่าเรา 3-4 ปี คุยกับพี่อัซมาเรื่อยๆ จนเขาขอคบเราค่ะ เราก็คิดแค่ว่าขำๆ คุยกันในโลกออนไลน์ไรงี้ แต่เราลืมคิดไปค่ะว่าบีท้อคมันค้นหาคนที่อยู่ใกล้เคียง
แล้ววันนั้นก็มาถึงค่ะ55555555
เราไปแวะเติมน้ำมันปั๊มนึง เป็นปั๊มที่เราไม่เคยเข้าไปเติมหรอกค่ะ พอดีไปทำธุระแล้วขับรถผ่านก็เลยแวะเข้าไป ก็เข้าไปเติมตามปกติค่ะ แต่จังหวะที่หันไปจ่ายเงินให้เด็กปั๊ม หืมม เด็กปั๊มจำเป็นต้องหล่อขนาดนี้มั้ย แล้วแต่งตัวดีมากอ่ะ เราก็คิดเออไม่ใช่ชุดเด็กปั๊มนี้ สักพักเด็กปั๊มก็เอาตังค์ทอนมายื่นให้ค่ะ แต่!! ไม่ครบ บทสนทนาจึงเกิดขึ้น ** อาจจะไม่ตรงเป๊ะๆ เราจำไม่ค่อยได้ค่ะนานแล้ว
เรา : เอ่อ ต้องทอน 300 นะคะ ทอนขาดอีก 100 ค่ะ
เด็กปั๊ม : เรื่องแค่นี้ไม่พอใจหรอครับ (ทำหน้ากวนส้นเท้ามากค่ะเรานี่โกรธแรงงง)
เรา : นี่ก็บอกดีๆ นะ เอามาทอนก็จบป้ะ!! (จิกตาใส่ค่ะ)
เด็กปั๊ม : เราอยากมีปัญหากับพี่หรอคะ (เราอึ้งละค่ะเป็นประโยคที่พี่อัซชอบพูดกับเรา)
เรา : จ้องหน้า... วนไปๆ แว๊บเข้ามาในสมองค่ะ เชรี่ยยยยย นี่มันอีพี่อัซ (ขออภัยคำหยาบค่ะ)
เด็กปั๊ม : จำได้ยังครับ (เอาตังค์มาทอนตรูเถอะ T^T สั่นละค่ะ555)
เรา : ยิ้มเจื่อนๆ.... อ่อค่ะพี่อัซใช่มั้ย เป็นเด็กปั๊มที่นี่หรอคะ 555 บังเอิญจัง
เราปิดกระจก เหยียบเต็มที่ค่ะ ชั้นต้องออกจากตรงเน้ !!!! นั่นล่ะค่ะ พี่อัซรีบไลน์มาถามว่าเป็นอะไร ตังค์ทอนไม่เอาหรอ เราก็ขอโทษทีค่ะ ปวดท้องมากรีบกลับบ้าน 5555
จากนั้นก็คุยกันประมาณ 2 เดือน (ไม่เคยลบแชทเลยและแฟนก็ไม่เคยมายุ่งกับมือถือเรา)เราไปเดินห้างกับเพื่อน ไปกับเพื่อนค่ะแต่เพื่อนๆ ไปดูหนังกัน เราไม่ไปเดินช้อปไปเรื่อยๆ เช็คอินในบีท้อค ไม่ถึง 5 นาที พี่อัซทักมาอยู่ตรงไหนเราก็บอกไป อ๋อ มาดูโทรศัพท์อยู่ศูนย์ทรูค่ะ ซึ่งเราไม่รู้ว่าพี่อัซอยู่ที่ห้างนี่เหมือนกัน สรุปนางมาหาเราก็ชวนเราไปกินข้าวนั่นนี่ คือเกร็งมากก็เลยจะกลับบ้านละ พี่อัซบอกว่าเดี๋ยวไปส่งนะ บ้านเราไปทางเดียวกันอยู่แล้วเราเหงื่อตกเลยค่ะแย่แน่ๆ ถ้าเขาไปส่ง(กลัวพ่อแม่เห็น) เราก็เลยบ่ายเบี่ยงว่าจะไป .... ด้วยอ่ะพี่อัซไม่ต้องไปส่งหรอก สรุปนางก็จะไปให้ได้เราก็ไปค่ะ เอาวะไปตายเอาดาบหน้า5555
นั่งรถไปพี่อัซก็มีสายเข้า เขาก็บอกว่าพอดีแม่พี่โทรมาย่าเป็นลมให้พาไปโรงพยาบาล เราเลยบอกพี่อัซจอดตรงนี้ดีกว่าค่ะเดี๋ยวหนูกลับเอง เขาบอกไม่เป็นไรไปกับพี่หน่อยนะ จะได้ไปเจอแม่พี่ด้วย หื่มมมไม่รู้จะแถยังไงก็ไปด้วยค่ะ ก็ไปเจอแม่กับย่าพี่อัซ
แม่พี่อัซ : อัซพาใครมา
พี่อัซ : แฟนอัซเองอ่ะแม่ (เรานี่ใจตกลงไปอยู่ตาตุ่มแม่ไม่ชอบเราแน่ๆเลย)
เรา : เราก็สวัสดีค่ะคุณน้ายกมือไว้
แม่พี่อัซ : เรียกแม่ก็ได้ลูก
ก็นั่งรถไปจนถึง รพ.กะจะชิ่งแล้วค่ะ แม่พี่อัซชวนกินข้าวเย็นที่บ้าน เราก็เลยบอกว่า ขอบคุณค่ะ แต่พอดีวันนี้แม่หนูก็ทำกับข้าวรอน่ะค่ะ ไว้วันหลังนะคะ
แม่พี่อัซก็โอเคๆ เราเลยบอกว่าขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ (ย่าตรวจเสร็จแล้ว)
เราวิ่งมาขึ้นวินหน้า รพ.ค่ะ พอออกมาเราเลยไลน์บอกพี่อัซ พี่อัซขอโทษด้วยนะพอดีหนูออกมาแล้วค่ะ นางก็บ่นๆ แหละค่ะ
หลังจากวันนั้นเราก็นัดเจอกันเรื่อยๆ ค่ะ เรากับพี่อัซจะเหมือนกันตรงรักแม่มากๆ อะไรก็ตามแม่จะต้องมาก่อนเสมอ พี่อัซก็ชอบซื้อของฝากมาให้แม่เรา และทุกครั้งที่เจอกันพี่อัซก็จะพาเข้าไปหาแม่เขาที่บ้าน แม่พี่อัซคุยเก่งและน่ารักมากๆ แม่เขาจะชอบเล่าเรื่องพี่อัซให้ฟังเอาอัลบั้มรูปมาให้ดู บ่นพี่อัซให้เราฟังตลอด จนเรามารู้ว่าบ้านเขานั่นแหละที่เป็นเจ้าของปั๊ม แต่พี่อัซเนี่ยไม่ค่อยจะเข้าไปช่วยหรอก นางชอบไปทำงานดีเจ ผ่านไป 7 เดือน ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราสนิทกับแม่พี่อัซมาก แม่พี่อัซจะมีอารมณ์ประมาณคนแก่ขี้เหงาค่ะ แต่เขายังไม่เเก่มากนะคะ 50 กว่าๆ ค่ะ ยังชอบแต่งตัว ชอบชวนเราไปช้อปปิ้งเรื่อยๆ ทำกับข้าวให้เรากิน สอนเราทำขนมพาไปช่วยทำงานที่ปั๊ม
วันความแตกมาถึงค่ะ พี่อัซรู้เรื่องซะก่อนว่าเรามีแฟนแล้ว เขาไปเจอเฟสบุ๊คเราวันนั้นเขานัดเจอเราเลย คำแรกที่เจอหน้า เราหลอกพี่ทำไม? เห็นพี่เป็นควายหรอ? พี่รักเรามากแค่ไหนพี่ไม่เคยพูดหรอกแต่พี่คิดว่าเราจะต้องรู้
เราก็สารภาพทุกอย่างนะคะ ขอโทษเป็นร้อยๆ ครั้งเราก็ตกลงว่าจะไม่โกรธกันและลดสถานะเป็นแค่พี่น้องเราก็ห่างกับเขาเลยค่ะ รู้สึกผิดมากเพราะพี่อัซก็เป็นคนดีๆ มากๆ คนนึง
แต่แม่พี่อัซโทรหาเราตลอด แม่คิดถึงไม่มาหาแม่เลยลูก เราก็บอกไปนะว่าไม่ค่อยว่าง วันนึงแม่พี่อัซโทรมาบอกว่าแม่ซื้อแฟรนไชส์เซเว่น(เราเป็นคนแนะนำแม่ไปตอนแรกเนื่องจากเราทำเซเว่น) แม่พี่อัซซื้อแฟรนไชส์เซเว่นที่สระบุรีแม่เลยขอร้องให้เราไปช่วยช่วงแรกๆ หน่อยได้ไหม ไป-กลับ กับอัซ (แม่ไม่รู้ว่าเรากับพี่อัซเลิกกันแล้วพี่อัซไม่ให้บอก) เราก็โอเคเพราะเราก็เกรงใจแม่เขา (เราโกหกแฟนเราว่าไปช่วยญาติให้แม่เราช่วยโกหกด้วยบาปไปอีกค่ะ) ไปวันแรกเราก็เจอดีเลยค่ะ แฟนใหม่พี่อัซนางอยู่สระบุรี นางก็มานั่งเป็นคุณนายที่เซเว่นค่ะ จิกเรามากตอนเจอเราไปกับพี่อัซ เราก็ไปช่วยๆ ดูงานค่ะช่วยเทรนน้องๆ พนักงานใหม่ แต่อยู่ๆ นางเดินมาบอกน้องๆ พนักงานว่าฟังแต่ผู้จัดการกับผู้ช่วยตัวจริงก็พอนะ คนอื่นไม่ต้อง (เบะปากใส่เราอีก) เราก็เฉยๆ ค่ะเราเข้าใจอารมณ์ผู้หญิงด้วยกัน เข้าอาทิตย์ที่ 2 นางเดินมาชี้หน้าเราเลย "เป็นอะไรกับแฟนกู" ก็เอารูปในโทรศัพท์ให้ดู รูปที่พี่อัซถ่ายคู่กับเราตอนคบกันค่ะ (เยอะมากเราคิดว่าพี่อัซลบไปแล้ว) เราก็เลยบอกความจริงไปว่าเคยคบกับเฉยๆ ตอนนี้เป็นพี่น้องกันแล้ว นางก็ด่าเราไม่ฟังอะไร ด่าลามถึงพ่อแม่เราไม่สั่งสอน เราเลยจิกหัวมันเข้ามาหลังร้าน แล้วตบไปสองทีค่ะ (ใครหน้าไหนก็มาด่าแม่ชั้นไม่ได้โมโหมาก) วันนั้นคือวันที่บ้านพี่อัซมากันหลายคนเพราะเข้ามาดูร้านกัน มีเอฟซีอยู่ด้วย เขาก็เลยเข้ามาห้าม เราเลยขอโทษทุกๆ คนที่สร้างความเดือดร้อนให้ แต่ผิดคาดค่ะ แม่พี่อัซไล่แฟนพี่อัซให้ออกไปจากร้าน
แม่พี่อัซ : อัซช่วยเอาอีนี่ออกไปจากร้านแม่ทีนะ เสนียด
อย่าให้มายุ่งกับลูกแม่ (นางวิ่งร้องไห้ออกไปสงสารเลย)
เราอึ้งไป 18 ตลบ ทั้งๆ ที่เราผิดเราไปตบเขาก่อนเราเลยบอกแม่ว่า แม่คะ หนูผิดเองหนูตบเขาก่อน แต่แม่พี่อัซบอกว่าแม่ได้ยินหมดนะแม่เข้าใจหนูไม่ต้องไปสนใจมันหรอก แม่ไม่ชอบมันชอบมาเกาะแกะอัซ จบไปค่ะ 3 อาทิตย์ที่เราไปช่วยงานเขา พี่อัซพูดกับเราตลอด อย่าพึ่งบอกแม่พี่นะว่าเลิกกันแล้ว แล้วก็ขอให้เราทำตัวเหมือนเดิมกับแม่ขอให้เราเข้ามาหาแม่พี่อัซบ่อยๆ เราก็ตกลงตามนั้นค่ะ แม่จะชอบทำกับข้าวมาให้ ขอให้เราพาไปนั่นไปนี่ เราพาแม่ไปหาหมอบ่อยๆ เพราะแม่พี่อัซโรคประจำตัวค่อนข้างเยอะค่ะ เมื่อมิถุนา 59 แม่พี่อัซเข้าโรงพยาบาลเราก็หยุดงานไปเฝ้ามา 2 คืน แต่เราก็โดนบรรดาชะนีน้อยของพี่อัซตามจิกด่าทอ ทั้งเฟส ไลน์ ทั้งบีท้อคแถมแคปภาพเราไปโพสต์ด่าหน้าเฟสบุ๊คเราก็มีรึจะยอม เลยสั่งอีพี่อัซไปถ้าไม่เคลียร์กับนังพวกนี้ให้รู้เรื่องก็เดี๋ยวเจอกัน
ส่วนแฟนเรารู้เรื่องมานานแล้วค่ะ เราเป็นคนบอกเขาเอง เขาก็โกรธนะโทรไปด่าพี่อัซ แต่ดีค่ะที่พี่อัซเข้าใจ เราก็อธิบายให้แฟนเราฟังทุกอย่างรวมถึงเรื่องแม่พี่อัซ เขาก็จำใจโอเคค่ะ แต่ที่ทำให้เราไม่สบายใจก็คือนับวันแม่พี่อัซยิ่งดูรักเรามากขึ้นเปิดเผยทุกอย่างเรื่องธุรกิจครอบครัวเขาทำให้เราเหมือนเป็นคนในครอบครัวเขา เงินทองถ้ารู้ว่าเราไม่มีคือควักให้แบบไม่มีคำพูดอะไรเลยแต่เราก็ไม่เคยรับไว้หรอกค่ะ วันเกิดเราก็ซื้อทองให้เรา มันรู้สึกผิดนะคะจนถึงวันนี้แม่พี่อัซยังไม่รู้ว่าเราเลิกกับพี่อัซแล้ว แล้วยิ่งกว่านั้นพี่อัซชอบทำตัวเหมือนเราเป็นแฟนกันอยู่ หอมแก้มเราต่อหน้าแม่ เราเคยพูดแล้วนะพี่อัซขนาดตอนเราคบกันเรายังไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยนะ แล้วนี่เราเลิกกันแล้วพี่อัซทำไมแบบนี้ เอ้าก็นี่เราหลอกแม่อยู่นะก็ให้เนียนหน่อยดิ่ เราเลยได้แต่พูดว่าอย่าทำอีกไม่ชอบ
เมื่อเดือนสิงหา 59 ที่ผ่านมาเราไปไหว้แม่พี่อัซ แม่พี่อัซคุยกับเราและพี่อัซว่าอยากแต่งหรือยัง? เรามองหน้ากันแบบงงๆ ปนจะร้องไห้
แม่พี่อัซ : แม่อยากอุ้มหลานแล้ว
เราเลยบอกว่าแบบขำๆ ไปค่ะ เพราะไม่รู้จะพูดว่าอะไร แม่บอกพี่อัซเลยค่ะ พี่อัซเจ้าชู้ไม่ไม่หยุดเลย5555 แล้วเราก็ตัดบทเข้าเรื่องอื่นทันที แต่อีพี่อัซกลับพูดแทรกขึ้นมาว่า "แม่ก็ไปขอให้อัซหน่อย"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อยากจะกระโดดกัดหัวมันมากค่ะชอบพูดหาเรื่อง เราเลยหลุดพูดใส่พี่อัซแรง "พี่อัซเลิกพูดไร้สาระได้ป่ะว้ะ" จบค่ะ สถานการณ์ตึงเครียดมากเราเลยขอตัวกลับบ้าน
ล่าสุด วันปีใหม่ แม่พี่อัซซื้อทองให้เราอีกแล้วและคาดว่าต้องซื้อให้อีกแน่นอน (ขอ How to ปฏิเสธอย่างนิ่มนวนหน่อยค่ะ)
เดี๋ยวมาต่อเรื่อง แม่แฟนตัวจริง "เกลียดเรา" ตรงข้ามกับแม่พี่อัซอย่างสิ้นเชิง...
เมื่อแม่คนที่เราแอบคบรักเรามาก แต่แม่แฟนตัวจริงกลับไม่ชอบหน้าเรา
เรื่องมันเกิดเมื่อประมาณปี 57 ค่ะ เกิดจากที่เราโดนแฟนหลอกนอกใจแล้วมันเป็นเหตุการณ์ที่เราไม่สามารถทำใจยอมรับได้ค่ะ แต่เรายังคบกับเขาต่อเพราะเราคบกันมาหลายปีและมันคือความผิดครั้งแรก แต่ด้วยความโกรธแค้นค่ะ แก้เผ็ดด้วยการมีคนอื่น เราเริ่มเล่นแอพ บีท้อค ก็เล่นๆ ไปมีคนทักมาตลอดเราก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่ไปเจออยู่คนนึงรูปโปรไฟล์รู้สึกจะเป็นดีเจค่ะ ก็หล่อนะ แต่ก็เลื่อนผ่านๆ ไม่ได้คิดอะไรค่ะจนไม่กี่วันค่ะเขาเพื่มเพื่อนและทักเรามา เราก็ตอบกลับด้วยสติ๊กเกอร์ตลอด ช่วงนั้นทำงานเหนื่อยมากค่ะอยากจะมีคนอื่นแต่ไม่อยากจะคุยกับใคร5555 แต่นั่นไม่ได้ทำให้เขาหายไปค่ะทักมาตลอดจนเราเริ่มคุยกับเขา เขาไม่ได้เชิงมาจีบนะคะเหมือนคุยกันเล่นๆ ค่ะ เราก็แบบอืม แก้เหงาให้เราได้บ้างก็เลยแอดไลน์กันค่ะคุยกันทางไลน์ ขอแทนชื่อเขาว่าพี่อัซนะคะ เขาอายุมากกว่าเรา 3-4 ปี คุยกับพี่อัซมาเรื่อยๆ จนเขาขอคบเราค่ะ เราก็คิดแค่ว่าขำๆ คุยกันในโลกออนไลน์ไรงี้ แต่เราลืมคิดไปค่ะว่าบีท้อคมันค้นหาคนที่อยู่ใกล้เคียง
แล้ววันนั้นก็มาถึงค่ะ55555555
เราไปแวะเติมน้ำมันปั๊มนึง เป็นปั๊มที่เราไม่เคยเข้าไปเติมหรอกค่ะ พอดีไปทำธุระแล้วขับรถผ่านก็เลยแวะเข้าไป ก็เข้าไปเติมตามปกติค่ะ แต่จังหวะที่หันไปจ่ายเงินให้เด็กปั๊ม หืมม เด็กปั๊มจำเป็นต้องหล่อขนาดนี้มั้ย แล้วแต่งตัวดีมากอ่ะ เราก็คิดเออไม่ใช่ชุดเด็กปั๊มนี้ สักพักเด็กปั๊มก็เอาตังค์ทอนมายื่นให้ค่ะ แต่!! ไม่ครบ บทสนทนาจึงเกิดขึ้น ** อาจจะไม่ตรงเป๊ะๆ เราจำไม่ค่อยได้ค่ะนานแล้ว
เรา : เอ่อ ต้องทอน 300 นะคะ ทอนขาดอีก 100 ค่ะ
เด็กปั๊ม : เรื่องแค่นี้ไม่พอใจหรอครับ (ทำหน้ากวนส้นเท้ามากค่ะเรานี่โกรธแรงงง)
เรา : นี่ก็บอกดีๆ นะ เอามาทอนก็จบป้ะ!! (จิกตาใส่ค่ะ)
เด็กปั๊ม : เราอยากมีปัญหากับพี่หรอคะ (เราอึ้งละค่ะเป็นประโยคที่พี่อัซชอบพูดกับเรา)
เรา : จ้องหน้า... วนไปๆ แว๊บเข้ามาในสมองค่ะ เชรี่ยยยยย นี่มันอีพี่อัซ (ขออภัยคำหยาบค่ะ)
เด็กปั๊ม : จำได้ยังครับ (เอาตังค์มาทอนตรูเถอะ T^T สั่นละค่ะ555)
เรา : ยิ้มเจื่อนๆ.... อ่อค่ะพี่อัซใช่มั้ย เป็นเด็กปั๊มที่นี่หรอคะ 555 บังเอิญจัง
เราปิดกระจก เหยียบเต็มที่ค่ะ ชั้นต้องออกจากตรงเน้ !!!! นั่นล่ะค่ะ พี่อัซรีบไลน์มาถามว่าเป็นอะไร ตังค์ทอนไม่เอาหรอ เราก็ขอโทษทีค่ะ ปวดท้องมากรีบกลับบ้าน 5555
จากนั้นก็คุยกันประมาณ 2 เดือน (ไม่เคยลบแชทเลยและแฟนก็ไม่เคยมายุ่งกับมือถือเรา)เราไปเดินห้างกับเพื่อน ไปกับเพื่อนค่ะแต่เพื่อนๆ ไปดูหนังกัน เราไม่ไปเดินช้อปไปเรื่อยๆ เช็คอินในบีท้อค ไม่ถึง 5 นาที พี่อัซทักมาอยู่ตรงไหนเราก็บอกไป อ๋อ มาดูโทรศัพท์อยู่ศูนย์ทรูค่ะ ซึ่งเราไม่รู้ว่าพี่อัซอยู่ที่ห้างนี่เหมือนกัน สรุปนางมาหาเราก็ชวนเราไปกินข้าวนั่นนี่ คือเกร็งมากก็เลยจะกลับบ้านละ พี่อัซบอกว่าเดี๋ยวไปส่งนะ บ้านเราไปทางเดียวกันอยู่แล้วเราเหงื่อตกเลยค่ะแย่แน่ๆ ถ้าเขาไปส่ง(กลัวพ่อแม่เห็น) เราก็เลยบ่ายเบี่ยงว่าจะไป .... ด้วยอ่ะพี่อัซไม่ต้องไปส่งหรอก สรุปนางก็จะไปให้ได้เราก็ไปค่ะ เอาวะไปตายเอาดาบหน้า5555
นั่งรถไปพี่อัซก็มีสายเข้า เขาก็บอกว่าพอดีแม่พี่โทรมาย่าเป็นลมให้พาไปโรงพยาบาล เราเลยบอกพี่อัซจอดตรงนี้ดีกว่าค่ะเดี๋ยวหนูกลับเอง เขาบอกไม่เป็นไรไปกับพี่หน่อยนะ จะได้ไปเจอแม่พี่ด้วย หื่มมมไม่รู้จะแถยังไงก็ไปด้วยค่ะ ก็ไปเจอแม่กับย่าพี่อัซ
แม่พี่อัซ : อัซพาใครมา
พี่อัซ : แฟนอัซเองอ่ะแม่ (เรานี่ใจตกลงไปอยู่ตาตุ่มแม่ไม่ชอบเราแน่ๆเลย)
เรา : เราก็สวัสดีค่ะคุณน้ายกมือไว้
แม่พี่อัซ : เรียกแม่ก็ได้ลูก
ก็นั่งรถไปจนถึง รพ.กะจะชิ่งแล้วค่ะ แม่พี่อัซชวนกินข้าวเย็นที่บ้าน เราก็เลยบอกว่า ขอบคุณค่ะ แต่พอดีวันนี้แม่หนูก็ทำกับข้าวรอน่ะค่ะ ไว้วันหลังนะคะ
แม่พี่อัซก็โอเคๆ เราเลยบอกว่าขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ (ย่าตรวจเสร็จแล้ว)
เราวิ่งมาขึ้นวินหน้า รพ.ค่ะ พอออกมาเราเลยไลน์บอกพี่อัซ พี่อัซขอโทษด้วยนะพอดีหนูออกมาแล้วค่ะ นางก็บ่นๆ แหละค่ะ
หลังจากวันนั้นเราก็นัดเจอกันเรื่อยๆ ค่ะ เรากับพี่อัซจะเหมือนกันตรงรักแม่มากๆ อะไรก็ตามแม่จะต้องมาก่อนเสมอ พี่อัซก็ชอบซื้อของฝากมาให้แม่เรา และทุกครั้งที่เจอกันพี่อัซก็จะพาเข้าไปหาแม่เขาที่บ้าน แม่พี่อัซคุยเก่งและน่ารักมากๆ แม่เขาจะชอบเล่าเรื่องพี่อัซให้ฟังเอาอัลบั้มรูปมาให้ดู บ่นพี่อัซให้เราฟังตลอด จนเรามารู้ว่าบ้านเขานั่นแหละที่เป็นเจ้าของปั๊ม แต่พี่อัซเนี่ยไม่ค่อยจะเข้าไปช่วยหรอก นางชอบไปทำงานดีเจ ผ่านไป 7 เดือน ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราสนิทกับแม่พี่อัซมาก แม่พี่อัซจะมีอารมณ์ประมาณคนแก่ขี้เหงาค่ะ แต่เขายังไม่เเก่มากนะคะ 50 กว่าๆ ค่ะ ยังชอบแต่งตัว ชอบชวนเราไปช้อปปิ้งเรื่อยๆ ทำกับข้าวให้เรากิน สอนเราทำขนมพาไปช่วยทำงานที่ปั๊ม
วันความแตกมาถึงค่ะ พี่อัซรู้เรื่องซะก่อนว่าเรามีแฟนแล้ว เขาไปเจอเฟสบุ๊คเราวันนั้นเขานัดเจอเราเลย คำแรกที่เจอหน้า เราหลอกพี่ทำไม? เห็นพี่เป็นควายหรอ? พี่รักเรามากแค่ไหนพี่ไม่เคยพูดหรอกแต่พี่คิดว่าเราจะต้องรู้
เราก็สารภาพทุกอย่างนะคะ ขอโทษเป็นร้อยๆ ครั้งเราก็ตกลงว่าจะไม่โกรธกันและลดสถานะเป็นแค่พี่น้องเราก็ห่างกับเขาเลยค่ะ รู้สึกผิดมากเพราะพี่อัซก็เป็นคนดีๆ มากๆ คนนึง
แต่แม่พี่อัซโทรหาเราตลอด แม่คิดถึงไม่มาหาแม่เลยลูก เราก็บอกไปนะว่าไม่ค่อยว่าง วันนึงแม่พี่อัซโทรมาบอกว่าแม่ซื้อแฟรนไชส์เซเว่น(เราเป็นคนแนะนำแม่ไปตอนแรกเนื่องจากเราทำเซเว่น) แม่พี่อัซซื้อแฟรนไชส์เซเว่นที่สระบุรีแม่เลยขอร้องให้เราไปช่วยช่วงแรกๆ หน่อยได้ไหม ไป-กลับ กับอัซ (แม่ไม่รู้ว่าเรากับพี่อัซเลิกกันแล้วพี่อัซไม่ให้บอก) เราก็โอเคเพราะเราก็เกรงใจแม่เขา (เราโกหกแฟนเราว่าไปช่วยญาติให้แม่เราช่วยโกหกด้วยบาปไปอีกค่ะ) ไปวันแรกเราก็เจอดีเลยค่ะ แฟนใหม่พี่อัซนางอยู่สระบุรี นางก็มานั่งเป็นคุณนายที่เซเว่นค่ะ จิกเรามากตอนเจอเราไปกับพี่อัซ เราก็ไปช่วยๆ ดูงานค่ะช่วยเทรนน้องๆ พนักงานใหม่ แต่อยู่ๆ นางเดินมาบอกน้องๆ พนักงานว่าฟังแต่ผู้จัดการกับผู้ช่วยตัวจริงก็พอนะ คนอื่นไม่ต้อง (เบะปากใส่เราอีก) เราก็เฉยๆ ค่ะเราเข้าใจอารมณ์ผู้หญิงด้วยกัน เข้าอาทิตย์ที่ 2 นางเดินมาชี้หน้าเราเลย "เป็นอะไรกับแฟนกู" ก็เอารูปในโทรศัพท์ให้ดู รูปที่พี่อัซถ่ายคู่กับเราตอนคบกันค่ะ (เยอะมากเราคิดว่าพี่อัซลบไปแล้ว) เราก็เลยบอกความจริงไปว่าเคยคบกับเฉยๆ ตอนนี้เป็นพี่น้องกันแล้ว นางก็ด่าเราไม่ฟังอะไร ด่าลามถึงพ่อแม่เราไม่สั่งสอน เราเลยจิกหัวมันเข้ามาหลังร้าน แล้วตบไปสองทีค่ะ (ใครหน้าไหนก็มาด่าแม่ชั้นไม่ได้โมโหมาก) วันนั้นคือวันที่บ้านพี่อัซมากันหลายคนเพราะเข้ามาดูร้านกัน มีเอฟซีอยู่ด้วย เขาก็เลยเข้ามาห้าม เราเลยขอโทษทุกๆ คนที่สร้างความเดือดร้อนให้ แต่ผิดคาดค่ะ แม่พี่อัซไล่แฟนพี่อัซให้ออกไปจากร้าน
แม่พี่อัซ : อัซช่วยเอาอีนี่ออกไปจากร้านแม่ทีนะ เสนียด
เราอึ้งไป 18 ตลบ ทั้งๆ ที่เราผิดเราไปตบเขาก่อนเราเลยบอกแม่ว่า แม่คะ หนูผิดเองหนูตบเขาก่อน แต่แม่พี่อัซบอกว่าแม่ได้ยินหมดนะแม่เข้าใจหนูไม่ต้องไปสนใจมันหรอก แม่ไม่ชอบมันชอบมาเกาะแกะอัซ จบไปค่ะ 3 อาทิตย์ที่เราไปช่วยงานเขา พี่อัซพูดกับเราตลอด อย่าพึ่งบอกแม่พี่นะว่าเลิกกันแล้ว แล้วก็ขอให้เราทำตัวเหมือนเดิมกับแม่ขอให้เราเข้ามาหาแม่พี่อัซบ่อยๆ เราก็ตกลงตามนั้นค่ะ แม่จะชอบทำกับข้าวมาให้ ขอให้เราพาไปนั่นไปนี่ เราพาแม่ไปหาหมอบ่อยๆ เพราะแม่พี่อัซโรคประจำตัวค่อนข้างเยอะค่ะ เมื่อมิถุนา 59 แม่พี่อัซเข้าโรงพยาบาลเราก็หยุดงานไปเฝ้ามา 2 คืน แต่เราก็โดนบรรดาชะนีน้อยของพี่อัซตามจิกด่าทอ ทั้งเฟส ไลน์ ทั้งบีท้อคแถมแคปภาพเราไปโพสต์ด่าหน้าเฟสบุ๊คเราก็มีรึจะยอม เลยสั่งอีพี่อัซไปถ้าไม่เคลียร์กับนังพวกนี้ให้รู้เรื่องก็เดี๋ยวเจอกัน
ส่วนแฟนเรารู้เรื่องมานานแล้วค่ะ เราเป็นคนบอกเขาเอง เขาก็โกรธนะโทรไปด่าพี่อัซ แต่ดีค่ะที่พี่อัซเข้าใจ เราก็อธิบายให้แฟนเราฟังทุกอย่างรวมถึงเรื่องแม่พี่อัซ เขาก็จำใจโอเคค่ะ แต่ที่ทำให้เราไม่สบายใจก็คือนับวันแม่พี่อัซยิ่งดูรักเรามากขึ้นเปิดเผยทุกอย่างเรื่องธุรกิจครอบครัวเขาทำให้เราเหมือนเป็นคนในครอบครัวเขา เงินทองถ้ารู้ว่าเราไม่มีคือควักให้แบบไม่มีคำพูดอะไรเลยแต่เราก็ไม่เคยรับไว้หรอกค่ะ วันเกิดเราก็ซื้อทองให้เรา มันรู้สึกผิดนะคะจนถึงวันนี้แม่พี่อัซยังไม่รู้ว่าเราเลิกกับพี่อัซแล้ว แล้วยิ่งกว่านั้นพี่อัซชอบทำตัวเหมือนเราเป็นแฟนกันอยู่ หอมแก้มเราต่อหน้าแม่ เราเคยพูดแล้วนะพี่อัซขนาดตอนเราคบกันเรายังไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยนะ แล้วนี่เราเลิกกันแล้วพี่อัซทำไมแบบนี้ เอ้าก็นี่เราหลอกแม่อยู่นะก็ให้เนียนหน่อยดิ่ เราเลยได้แต่พูดว่าอย่าทำอีกไม่ชอบ
เมื่อเดือนสิงหา 59 ที่ผ่านมาเราไปไหว้แม่พี่อัซ แม่พี่อัซคุยกับเราและพี่อัซว่าอยากแต่งหรือยัง? เรามองหน้ากันแบบงงๆ ปนจะร้องไห้
แม่พี่อัซ : แม่อยากอุ้มหลานแล้ว
เราเลยบอกว่าแบบขำๆ ไปค่ะ เพราะไม่รู้จะพูดว่าอะไร แม่บอกพี่อัซเลยค่ะ พี่อัซเจ้าชู้ไม่ไม่หยุดเลย5555 แล้วเราก็ตัดบทเข้าเรื่องอื่นทันที แต่อีพี่อัซกลับพูดแทรกขึ้นมาว่า "แม่ก็ไปขอให้อัซหน่อย" [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เราเลยหลุดพูดใส่พี่อัซแรง "พี่อัซเลิกพูดไร้สาระได้ป่ะว้ะ" จบค่ะ สถานการณ์ตึงเครียดมากเราเลยขอตัวกลับบ้าน
ล่าสุด วันปีใหม่ แม่พี่อัซซื้อทองให้เราอีกแล้วและคาดว่าต้องซื้อให้อีกแน่นอน (ขอ How to ปฏิเสธอย่างนิ่มนวนหน่อยค่ะ)
เดี๋ยวมาต่อเรื่อง แม่แฟนตัวจริง "เกลียดเรา" ตรงข้ามกับแม่พี่อัซอย่างสิ้นเชิง...