ผมรู้ทั้งหัวใจ ว่ามันผิด😥.   ผมรู้จักพี่เขามาประมาณ2ปีแล้ว ในที่ทำงาน. พี่เขาเป็นคนอบอุ่น ยิ้มไม่เก่ง ทำงานเก่งขยันมาก พูดจาดี ถามว่ามีเสน่ห์ไหมก็ไม่นะ😅ไม่รู้ทำไมถึงชอบบอกไม่ได้จริงๆคงเป็นเพราะพี่เขาดีกับเรามั่ง. แรกๆที่เจอเขาเป็นผู้ชายที่ทำไม่ไมไม่เหมือนใครๆที่เราเคยเจอทั้งคำพูดการวางตัวและนิสัยต่างๆ ตัวเราอยากคุยอยากรู้จักพี่เขามากขึ้นก็เริ่มเข้าไปชวนคุยเรื่องทั่วไปละ แต่ที่เราจะถามบ่อยๆก็เป็นไงบ้างวันนี้ กินข้าวยังงงง ที่ถามแบบนี้เพราะพี่เขาชอบทำงานจนลืมกินข้าวตลอดเลย ไม่รู้จะขยันอะไรขนาด จนเราเริ่มมีขนมมีข้าวติดไม่ติดมือไปให้บ้าง55+ นานวันเข้าเราได้ยินเรื่องราวครอบครัวเขามากขึ้น "คือเขามีครอบครัวแล้ว ก็มีเมียนั้นละ" หน้าซีดเป็นไก่ต้มเลย แต่มันก็หันหลังไม่ทันแล้ว จนถึงวันเกิดพี่เขาผมก็มีของขวัญเล็กๆให้พี่เขา ดูพี่เขาดีใจมากเหมือนนำ้ตาจะไหล ผมก็ดีใจนะที่เขาชอบ ก็ไม่คิดนะว่ามันจะเป็นเรื่องดีสำหลับเรา มันทำให้เราคุยกันมากขึ้น ถึงขนาดเล็บยาวผมก็ตัดให้ ผมยาวก็บอกให้ไปตัด ไม่สบายต้องหายาให้กิน มีข้าวมีนำ้มาให้. มันดีมาก รู้สึกเหมือนเราเข้าใจกันเราว่าเราทำอะไรอยู่ แต่ผมก็ไม่เคยลืมนะว่าผมทำอะไรอยู่ ควรทำแค่ไหน ไม่เข้าไปยุ่งเรื่องครอบครัวของพี่เขา ผมก็ได้แค่คุยที่ทำงานและแชร์บ้างเวลาพี่เขาหยุดหรือเวลาเย็นๆหลังเลิกงานก่อนนอนประมาณนั้น จนวันที่ผมเห็นFacebook พี่เขามีเพื่อนตังชื่อที่สองเป็นชื่อพี่เขาเลยแคบรูปแล้วถามแบบตรงว่าใคร ตอนนั้นเหมือนโดนแทงเจ็บมาก (อาการยิ่งกว่าเมียจริงๆซะอีก) พี่เขาก็รีบเดินมาหา ถามผมว่าเป็นอะไร   ผมก็ไม่เป็นอะไรนะ55+จริงๆแล้วเป็น.  เรื่องคนนั้นหลอเขาเป็นแฟนเก่า. โหยขึ้นเลยตอนนั้น.   แต่ไม่ได้คุยกันแล้วพึ่งคุยกัน2-3เขาอยากกลับมา แต่บอกเขาไปแล้วว่ามีครอบครัวแล้วทำแบบนั้นไม่ได้หลอกพี่เขาก็เร่าให้ฟังอีกหลายๆเรื่อง จนเราใจอ่อน จนถึงวันที่ผมได้นั่งคุยกับพี่เขาผมเลยสารภาพรัก บอกทุกเรื่องทุกอย่างที่เราชอบพี่เขา พี่เขารับฟังเขาก็ยิ้มนะ แล้วบอกผมว่า มันดีนะทั้งหมด เคยมีแฟนก็หลายคนไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อนไม่รู้จะอธิบายยังไงนะแล้วก็ยิ้ม ผมจำวันนี้ได้ดี เราคุยกันมากขึ้นทุกวันบอกฝันดีทุกวัน สายตาที่พี่เขามองผมมันทำให้ผมรู้จักเขามากขึ้น เราคุยจนผมบอกคิดถึงพี่เขา เป็นห่วงเวลาไม่เจอคิดถึงเวลาไมาได้คุยกัน เคยถามด้วยความน้อยใจว่าเราจะคุยกันต้องไหมรู้สึกสับสน พี่เขาบอกว่าเป็นคนไม่หวานนะ อยากให้เหมือนเดิม ไม่ต้องสนใจใครชังเขาใครจะว่าอะไรไม่ต้องสนใจ ตอนนี้ความรู้สึกมันมากเกินไป ผมขาดพี่เขาไม่ได้ แต่ความรู้สึกผิดมันก็มากขึ้นไปด้วย ตอนนี้อยู่ในช่วงเวลาที่ดีมีค่ามากผมมีความสุข แต่ที่บอกมันผิดและเจ็บมาก เรื่องราวของเรามันเป็นแค่ความรู้สึกคน2คนที่มีสิ่งดีๆให้กัน "มีคนถามผมนะว่าจะเสียใจมั้ยและจะเสียเวลาทำไมหาคนที่สามารถอยู่ด้วยกันได้ไม่ดีกว่าหลอ" มันก็ใช่ที่ต้องเสียใจแต่สิ่งทำให้เราเสียใจเราเต็มใจเลือกเอง 💋หาคนที่ใช่มันง่ายแต่หาคนที่เข้าใจมันไม่ใช่ใครก็ได้ไง 😊😊👏