สวัสดีคับ ผมชื่อเซียนนะคับ มีปัญหาอย่างได้คำแนะนำคับ ผมเชื่อว่าหลายๆคนก็เคยประสบปัญหาเดียวกับผม หรือไม่ขณะนี้คุณก็ประสบปัญหาเดียวกับผมอยู่
เรื่องมีอยู่ว่าหลังจากที่ผมโสดมาสักพักใหญ่ และได้ปิดหัวใจไม่รักใครถ้ายังไม่พร้อม และเมื่อช่วงปึเปิดเทอมแรกปี1 ผมได้ไปเจอเพ่ิอนเก่าสมัยม.ต้น เธอได้มาเรียนที่เดียวกับผม แต่นั้นก็ไม่ใช่ประเด็นคับ ประเด็นมันคงอยู่ที่ ผู้หญิงคนที่อยู่ข้างๆเพื่อนผมคนนั้น แค่เพียงครั้งแรกแค่เสี้ยววินาที หัวใจผมมันก็เต้นแรงๆๆ ไหวๆหวั่นๆ ทั้งๆที่ผมพึ่งเคยเจอเธอคนที่เป็นเพื่อนของเพื่อนผมเป็นครั้งแรก (เพื่อนผมสมัยม.ต้น นามสมมุติชื่อ ก. ส่วนเพ่ือนของเพื่อนผม นามสมมุติ ชื่อ บ. นะคับ) หลังจากที่ผมได้เจอ บ. เพียงแค่ครั้งแรกก็ดูเหมือนว่าหัวใจผมมันพร้อมที่จะเปิดอีกครั้ง ผมก็พยายามหาเฟตบุ๊ค บ. ซึ่งก็ใช้เวลาพอสมควร กว่าจะเจอและเค้ารับแอด หลายคนคงสงสัยว่าทำไมไม่ขอไปตรงๆเลย ผมก็บอกตรงๆเลยว่าไม่กล้า5555+ หลังจากที่เค้ารับแอดผมก็ทักและชวนคุยกับเค้าทุกวันๆๆๆๆ จากไม่รู้จัก กลายเป็นรู้จัก และก็มาเป็นสนิท ซึ่งในระยะเวลานี้ผมก็ดูแลเทคแคร์เทอเป็นอย่างดี จนกระทั่งผมรวบรวมความกล้าและชอเทอเป็นแฟน อยากรู้ละสิคับผมว่าผลเป็นยังไง ยินดีด้วยคับ เทอคนนั้นปฎิเสธผมคับ แห้วกันเลยที่เดียว สงสัยจะหล่อไม่พอ ส่วนเหตุผลผมก็ไม่รู้นะคับว่าทำไมเค้าไม่ชอบผม แต่ในเมื่อเค้าไม่ชอบผม ผมก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะเลิกชอบเค้า ผมก็ยังชอบเค้าอยู่ค่อยดูแลเทคแคร์เหมือนเดิม คอยรับฟังปัญหาต่างๆเวลาเค้าท้อ ค่อยให้กำลังใจ ค่อยช่วยงานเค้าที่ผมพอจะช่วยได้ (เราอยู่กันคนละเอง)เราสิ่งสำคัญที่ผมบอกเค้า แต่เค้าคงไม่ได้คิดอะไรคือ ผมเคยบอกเค้าว่า ''ผมจะดูแลเค้าจนถึงวันที่มีคนมาทำหน้าที่แทนผม'' และพอผ่านไปสักพักผมก็รู้สึกว่า จะมีหนุ่มรุ่นพี่มาจีบเค้า และก็ดูเหมือนว่าเค้าจะชอบรุ่นพี่คนนั้นด้วย ในเมื่อผมรู้ยังไงแล้ว ผมก็ได้ถอยมาทีละก้าวทีละก้าว จนห่างจากเค้าได้ทีสุด และเค้ากับรุ่นพี่คนนั่นก็ได้เป็นแฟน ผมก็okนะ เทอก็มองมีความสุขดีและก็มีคนมาทำหน้าที่แทนผมแล้ว หลังจากนั้นผมก็พยายามลองคุยกับคนอื่นดู (ผมคุยแค่ครั้งละคนนะ ไม่ได้คุยซ้อน) เฮ้อ!!! แต่อย่างว่าละ ถึงแม้จะลองคุยกับใครมันก็เหมิอนจะไม่มีความสุขอยู่ดี ตอนแรกก็คิดว่าเวลาจะช่วยรักษาแผลใจได้ แต่นี่ก็เกือบ2ปีละ ผมยังลืมเค้าหริอตัดใจจากเค้าไม่ได้อยู่เลย ผมควรทำยังไงดีคับ???
ผมควรทำยังไงต่อไปดีให้ลืมเธอ
เรื่องมีอยู่ว่าหลังจากที่ผมโสดมาสักพักใหญ่ และได้ปิดหัวใจไม่รักใครถ้ายังไม่พร้อม และเมื่อช่วงปึเปิดเทอมแรกปี1 ผมได้ไปเจอเพ่ิอนเก่าสมัยม.ต้น เธอได้มาเรียนที่เดียวกับผม แต่นั้นก็ไม่ใช่ประเด็นคับ ประเด็นมันคงอยู่ที่ ผู้หญิงคนที่อยู่ข้างๆเพื่อนผมคนนั้น แค่เพียงครั้งแรกแค่เสี้ยววินาที หัวใจผมมันก็เต้นแรงๆๆ ไหวๆหวั่นๆ ทั้งๆที่ผมพึ่งเคยเจอเธอคนที่เป็นเพื่อนของเพื่อนผมเป็นครั้งแรก (เพื่อนผมสมัยม.ต้น นามสมมุติชื่อ ก. ส่วนเพ่ือนของเพื่อนผม นามสมมุติ ชื่อ บ. นะคับ) หลังจากที่ผมได้เจอ บ. เพียงแค่ครั้งแรกก็ดูเหมือนว่าหัวใจผมมันพร้อมที่จะเปิดอีกครั้ง ผมก็พยายามหาเฟตบุ๊ค บ. ซึ่งก็ใช้เวลาพอสมควร กว่าจะเจอและเค้ารับแอด หลายคนคงสงสัยว่าทำไมไม่ขอไปตรงๆเลย ผมก็บอกตรงๆเลยว่าไม่กล้า5555+ หลังจากที่เค้ารับแอดผมก็ทักและชวนคุยกับเค้าทุกวันๆๆๆๆ จากไม่รู้จัก กลายเป็นรู้จัก และก็มาเป็นสนิท ซึ่งในระยะเวลานี้ผมก็ดูแลเทคแคร์เทอเป็นอย่างดี จนกระทั่งผมรวบรวมความกล้าและชอเทอเป็นแฟน อยากรู้ละสิคับผมว่าผลเป็นยังไง ยินดีด้วยคับ เทอคนนั้นปฎิเสธผมคับ แห้วกันเลยที่เดียว สงสัยจะหล่อไม่พอ ส่วนเหตุผลผมก็ไม่รู้นะคับว่าทำไมเค้าไม่ชอบผม แต่ในเมื่อเค้าไม่ชอบผม ผมก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะเลิกชอบเค้า ผมก็ยังชอบเค้าอยู่ค่อยดูแลเทคแคร์เหมือนเดิม คอยรับฟังปัญหาต่างๆเวลาเค้าท้อ ค่อยให้กำลังใจ ค่อยช่วยงานเค้าที่ผมพอจะช่วยได้ (เราอยู่กันคนละเอง)เราสิ่งสำคัญที่ผมบอกเค้า แต่เค้าคงไม่ได้คิดอะไรคือ ผมเคยบอกเค้าว่า ''ผมจะดูแลเค้าจนถึงวันที่มีคนมาทำหน้าที่แทนผม'' และพอผ่านไปสักพักผมก็รู้สึกว่า จะมีหนุ่มรุ่นพี่มาจีบเค้า และก็ดูเหมือนว่าเค้าจะชอบรุ่นพี่คนนั้นด้วย ในเมื่อผมรู้ยังไงแล้ว ผมก็ได้ถอยมาทีละก้าวทีละก้าว จนห่างจากเค้าได้ทีสุด และเค้ากับรุ่นพี่คนนั่นก็ได้เป็นแฟน ผมก็okนะ เทอก็มองมีความสุขดีและก็มีคนมาทำหน้าที่แทนผมแล้ว หลังจากนั้นผมก็พยายามลองคุยกับคนอื่นดู (ผมคุยแค่ครั้งละคนนะ ไม่ได้คุยซ้อน) เฮ้อ!!! แต่อย่างว่าละ ถึงแม้จะลองคุยกับใครมันก็เหมิอนจะไม่มีความสุขอยู่ดี ตอนแรกก็คิดว่าเวลาจะช่วยรักษาแผลใจได้ แต่นี่ก็เกือบ2ปีละ ผมยังลืมเค้าหริอตัดใจจากเค้าไม่ได้อยู่เลย ผมควรทำยังไงดีคับ???