เราเกิดมาในครอบครัวที่ไม่ค่อยมีฐานะอะไร
บ้านเราชั้นเดียว เล็กๆ 1 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ
มีมอไซ 1 คัน พ่อเราทำงานคนเดียว เงินเดือน 2800฿(เป็นผู้ใหญ่บ้านสมัยนั้น)
แม่ไม่ได้ทำงาน เงิน 2800฿ คือใช้ทั้งบ้าน
ต่อมา ป.5 พ่อเราเสีย ทำให้แม่เราไปทำงานรับจ้างปลุกต้นกล้ายูค้า
ได้วันละ 100฿ แม่เราลำบากมาก (ก่อนแต่งงานแม่เราค่อนข้างมีเงิน)
จนเราเรียนจบ ป.6 แม่เราได้ส่งเร่ไปอยุ่กับ น้า ญาติพี่น้องทางแม่เป็นคนจีน
ค่อนข้างมีฐานะทุกคน จนเรา อยุ่ ม.5 แม่เราได้เสียไปอีกคน
เข้ามหาลัย เราเริ่มขายของออนไลน์ตั้งแต่ ปี2 ค่อนข้างขายดี เริ่มมีเงิน
ตอนนั้นมีแฟนแล้ว ก็ช่วยกันทำ เราจะเป็นคนขาย คุยลูกค้า
เค้ามีหน้าที่แพคของ ทำมาเรื่อยๆ เรามีเงินใช้มากพอ แต่สิทธิ์ขาดในเงินเป็นของเรา
เวลาแฟนจะกลับมา เราจะพูดเสมอว่า ซื้อนั่น ซื้อนี้ ไปฝากพ่อแม่ไหม หรือวันสำคัญต่างๆ
เช่นวัน พ่อ วันแม่ เราก็ จะเสนอให้ซื้อ โทรศัพท์ ซื้อทองให้ทุกปี หรือ อยากอื่นที่มีราคา
จนวันพ่อปีนั้น เราได้มีโอกาสกลับบ้านแฟนด้วย แฟนก็ กราบพ่อแม่เค้า (กราบเท้า)
เราก็อยุ่ด้วยเลยได้เข้าไปกราบด้วย เราก็ไม่ได้คิดอะไร
พอเข้านอน เรากลับมาคิดมำให้เราน้ำตาไหล ทำไมเราไม่มีโอกาสทำแบบนี้กับพ่อแม่เราบ้าง
พ่อแม่เราลำบากเราช่วยอะไรไม่ได้เลย แทนที่จะเป็นพ่อแม่ที่ให้กำเนิด เลี้ยงดูเรามา
ที่เราต้องกราบแทบเท้า. คืนนั้นเราคิดวนไปวนมาเรื่องในอดีตของครอบครัวเรา
มันทำให้เรามีปมว่า เราไม่ควรที่จะไปทำแบบนี้
จากวันนั้นเราก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านแฟน และไม่ได้ไปกราบ วันพ่อ/วันแม่
แต่บอกให้แฟนซื้อของกลับบ้าน จัดแจงของขวัญวันพ่อวันแม่ให้แฟนทุกปี
และการแสดงความห่วงใยเราให้แฟนเป็นคนแสดง แต่เราเป็นคนจัดแจงตลอด
จนตอนนี้เราเรียนจบ มีร้านขายของ 1 ร้าน และ ขายออนไลนื
เรากลับไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากเข้าไปเป็นส่วนนึ่งของครอบครัวแฟน
แต่เราพยายามทำให้น้าเราที่เราอยุ่ด้วยมีความสุข น้าเราก็ไม่มีแฟน
เราอยากอยู่กับน้าแบบนี้ไปเรื่อยๆ เพราะเราไม่รุ้ว่า ถ้าเราแต่งงานไป
เราจะให้ความสำคัญกับพ่อแม่แฟนมากเกินไป และไม่รู้ว่าในใจเค้าลึกๆเค้ารักเราหรือเปล่า
มีหลายเหตุการณ์ที่ผ่านมา มันแสดงให้เห็นว่าเค้าก็ไม่ได้รักเรา หรือให้เกียรติเรา
หรือน้าเรา. จากที่เคยวาดฝันว่าจะสร้างบ้าน จะ ซื้อนั้นซื้อนี้ อยู่กับแฟน
ตอนนี้เรากลับคิดว่า เราอยากมีบ้าน อยากมีนั้นอยากมีนี้ให้น้า อยากพาน้าเที่ยว อยากทำให้น้ามีความสุข
เราปกติไหม ที่คิดแบบนี้
เราแปลกไหม ที่รู้สึกแบบนี้
บ้านเราชั้นเดียว เล็กๆ 1 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ
มีมอไซ 1 คัน พ่อเราทำงานคนเดียว เงินเดือน 2800฿(เป็นผู้ใหญ่บ้านสมัยนั้น)
แม่ไม่ได้ทำงาน เงิน 2800฿ คือใช้ทั้งบ้าน
ต่อมา ป.5 พ่อเราเสีย ทำให้แม่เราไปทำงานรับจ้างปลุกต้นกล้ายูค้า
ได้วันละ 100฿ แม่เราลำบากมาก (ก่อนแต่งงานแม่เราค่อนข้างมีเงิน)
จนเราเรียนจบ ป.6 แม่เราได้ส่งเร่ไปอยุ่กับ น้า ญาติพี่น้องทางแม่เป็นคนจีน
ค่อนข้างมีฐานะทุกคน จนเรา อยุ่ ม.5 แม่เราได้เสียไปอีกคน
เข้ามหาลัย เราเริ่มขายของออนไลน์ตั้งแต่ ปี2 ค่อนข้างขายดี เริ่มมีเงิน
ตอนนั้นมีแฟนแล้ว ก็ช่วยกันทำ เราจะเป็นคนขาย คุยลูกค้า
เค้ามีหน้าที่แพคของ ทำมาเรื่อยๆ เรามีเงินใช้มากพอ แต่สิทธิ์ขาดในเงินเป็นของเรา
เวลาแฟนจะกลับมา เราจะพูดเสมอว่า ซื้อนั่น ซื้อนี้ ไปฝากพ่อแม่ไหม หรือวันสำคัญต่างๆ
เช่นวัน พ่อ วันแม่ เราก็ จะเสนอให้ซื้อ โทรศัพท์ ซื้อทองให้ทุกปี หรือ อยากอื่นที่มีราคา
จนวันพ่อปีนั้น เราได้มีโอกาสกลับบ้านแฟนด้วย แฟนก็ กราบพ่อแม่เค้า (กราบเท้า)
เราก็อยุ่ด้วยเลยได้เข้าไปกราบด้วย เราก็ไม่ได้คิดอะไร
พอเข้านอน เรากลับมาคิดมำให้เราน้ำตาไหล ทำไมเราไม่มีโอกาสทำแบบนี้กับพ่อแม่เราบ้าง
พ่อแม่เราลำบากเราช่วยอะไรไม่ได้เลย แทนที่จะเป็นพ่อแม่ที่ให้กำเนิด เลี้ยงดูเรามา
ที่เราต้องกราบแทบเท้า. คืนนั้นเราคิดวนไปวนมาเรื่องในอดีตของครอบครัวเรา
มันทำให้เรามีปมว่า เราไม่ควรที่จะไปทำแบบนี้
จากวันนั้นเราก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านแฟน และไม่ได้ไปกราบ วันพ่อ/วันแม่
แต่บอกให้แฟนซื้อของกลับบ้าน จัดแจงของขวัญวันพ่อวันแม่ให้แฟนทุกปี
และการแสดงความห่วงใยเราให้แฟนเป็นคนแสดง แต่เราเป็นคนจัดแจงตลอด
จนตอนนี้เราเรียนจบ มีร้านขายของ 1 ร้าน และ ขายออนไลนื
เรากลับไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากเข้าไปเป็นส่วนนึ่งของครอบครัวแฟน
แต่เราพยายามทำให้น้าเราที่เราอยุ่ด้วยมีความสุข น้าเราก็ไม่มีแฟน
เราอยากอยู่กับน้าแบบนี้ไปเรื่อยๆ เพราะเราไม่รุ้ว่า ถ้าเราแต่งงานไป
เราจะให้ความสำคัญกับพ่อแม่แฟนมากเกินไป และไม่รู้ว่าในใจเค้าลึกๆเค้ารักเราหรือเปล่า
มีหลายเหตุการณ์ที่ผ่านมา มันแสดงให้เห็นว่าเค้าก็ไม่ได้รักเรา หรือให้เกียรติเรา
หรือน้าเรา. จากที่เคยวาดฝันว่าจะสร้างบ้าน จะ ซื้อนั้นซื้อนี้ อยู่กับแฟน
ตอนนี้เรากลับคิดว่า เราอยากมีบ้าน อยากมีนั้นอยากมีนี้ให้น้า อยากพาน้าเที่ยว อยากทำให้น้ามีความสุข
เราปกติไหม ที่คิดแบบนี้