มาแล้วๆ ก่อนอื่นขอฝากบล๊อกไว้หน่อยนะครับ เพิ่งเริ่มเขียน ติชมได้นะ ขอบคุณครับ : http://pianomanmovies.blogspot.com

          เมื่อประมาณปลายปีที่ผ่านมานี้มาหนังเรื่องนึงครับที่ผมเฝ้ารอมาน้านนนนนนนนนนนนนนน แสนนาน เป็นหนังรักปนปนกับหนังไซไฟอวกาศหน่อยๆ ที่จริงก็ไม่หน่อยแหละ ปกติผมเป็นคนไม่ชอบดูนะพวกหนังอวกาศเนี่ย (Star Wars นี่ดูไปภาคเดียวก็เบื่อแล้ว) แต่พอดีเปนแฟนคลับตัวยงของเจนลอว์ เลยคิดว่ายังไงต้องไปดูให้ได้ กับเรื่องนี้นี่เองครับ Passengers คู่โดยสารพันล้านไมล์



          เนื้อเรื่องย่อๆ ก็ประมาณว่าไอ้หนุ่มคนนึง Jim Preston (Chris Pratt) และสาวน้อยผู้มากับไฟอีกคนนึง Aurora Lane (Jennifer Lawrence) สองคนในกลุ่มผู้โดยสารที่กำลังเดินทางไปกับยานที่ชื่อว่ายาน Avalon เพื่อไปยังดาวนิคมใหม่ของมนุษย์ ซึ่งใช้เวลาเดินทางประมาณ 120 ปี และผู้โดยสารทุกคนอยู่ในภาวะจำศีล แต่ไอ้หนุ่มสาวสองคนนี้ดันตื่นก่อนเวลาถึง 90 ปีเชียว ซวยมั้ยล่ะ



          อาจจะเป็นเพราะผมคาดหวังไว้สูงมั้ง รวมกับที่ผมไม่ค่อยสันทัดเกี่ยวกับหนังไซไฟอวกาศด้วยรึเปล่าไม่แน่ใจ พอได้ดูเรื่องนี้จบผมเลยมีความรู้สึกว่า "อืม...ก็ดีนะ" ไม่ได้แบบ "ว๊าวววว" อย่างที่คิด ก็ดีกว่าอยู่หอเฉยๆ นะ ห้าๆๆๆๆๆ



          ส่วนตัวคิดว่ามันมีมวลก้อนอะไรบางอย่างที่ทำให้หนังเรื่องนี้ดูเรื่อยๆ เนือยๆ ไม่ค่อยมีอะไรมากนัก จะเน้นไปในแนวหนังรักมากกว่าหนังไซไฟอวกาศ ถ้าใครอยากจะดูหนังไซไฟอวกาศหนัก หนังรักนิดหน่อยอันนี้ไม่ค่อยตอบโจทย์นะ



          แต่ถึงอย่างนั้นเรื่องนี้ก็ต้องปรบมือให้งานซีจีเลย เพราะซีจีทำออกมาได้ดี อีกทั้งการแสดงของทั้งสองคนก็ถือว่าช่วยชีวิตหนังเรื่องนี้ได้พอสมควร โดยภาพรวมแล้วหนังเรื่องนี้ก็ไม่ได้แย่ ดูเอาบันเทิงได้ แค่ได้เห็นเจนลอว์สวยๆ ของผมก็คุ้มแล้ว ไม่แน่ใจว่าออกจากโรงไปยังนะครับ ลองไปดูๆ



ปล. สาวๆ น่าจะชอบก้นของพ่อ Chris Pratt นะ

ให้คะแนน Passengers : 7/10

จบไปแล้วครับสำหรับการรีวิว ชอบไม่ชอบติชมได้นะครับ ด่าได้ แต่อย่าแรงนัก ห้าๆๆ
ฝากบล๊อกไว้ด้วยนะครับ : http://pianomanmovies.blogspot.com

ขอบคุณมากๆ ที่อ่านจนจบ ขอบคุณจริงๆ ครับ