หนูมีความในใจที่สงสัยมานานแล้วค่ะ ตัวหนูเองเกิดมาเป็นผู้หญิง เวลาทำอะไรทำไมถึงมีแต่ผู้ใหญ่คาดหวังว่าหนูจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ในแบบที่เค้าหวังคะ ต้องเรียบร้อย ต้องเป็นแม่บ้านแม่ศรีเรือนที่ดี ต้องแต่งตัวดี แบบนี้ห้ามใส่ ห้ามเจาะหูเกินข้างละ 1รู ห้ามย้อมผม เฟสบุ๊คห้ามโพสและใช้คำหยาบคาย ห้ามเล่นเตะต่อย ห้ามตบหัวผู้ชาย แบบนู้นห้ามทำแบบนี้ห้ามทำ เป็นสาวเป็นแส้ ห้ามห้ามห้าม ทั้งๆที่ส่วนใหญ่ที่หนูทำแทบจะไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้แก่ตนเองและผู้อื่นเลย (จะบอกว่าทั้งหมดก็ไม่ได้ เพราะบางครั้งเราก็ไม่รู้ตัวว่าทำผิด) คือที่หนูอยากจะถามคือ หนูไม่สามารถที่จะมีรสนิยมหรือความชอบเป็นของตัวเองได้เลยหรอคะ? สมมุติว่าถ้าหนูมีแฟนแล้วแม่แฟนบอกว่า อยากได้ลูกสะใภ้ที่เป็นแม่ศรีเรือนที่ดีถ้าเป็นไม่ได้แม่ไม่เอา แล้วถ้าถามกลับกัน ถ้าให้ลูกชายแม่มาเป็นพ่อศรีเรือนแล้วให้หนูเป็นฝ่ายหาเงินแม่เขาจะโอเคไหมคะ? (มันเป็นชีวิตครอบครัวของหนูอยู่แล้วนี่) หนูเลยอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมจะต้องทำตามภาพลักษณ์ที่คนอื่นๆกำหนดมา ทั้งๆที่ชีวิตก็ชีวิตเรา แต่ละคนก็ต้องมีรสนิยมความชอบและการดำรงชีวิตที่แตกต่างกันออกไป แต่สุดท้ายเราก็ต้องดิ้นรนต่อสู้ชีวิตด้วยตัวของเราเอง
ครอบครัวทางบ้างหนูมีญาติเป็นชาวต่างชาติเค้าค่อยข้างเปิดกว้างและยอมรับกับเรื่องนี้ แต่มันติดอยู่ที่หนูเป็นคนไทยอยู่เมืองไทย ถึงยังไงหนูก็ต้องยอมรับและทำตามวัฒนาธรรมไทยใช่ไหมคะ? ไม่ว่ายังไงหนูก็ฝืนกฏหรือแหกออกจากสังคมที่เป็นอยู่ไม่ได้เลยใช่ไหมคะ? หรือเว้นแต่ว่าถึงตอนที่หนูดีพอและพร้อมที่จะดำรงชีวิตอยู่ด้วยตนเองแล้ว หนูถึงจะทำในสิ่งที่หนูปรารถนาที่จะทำได้คะ? หนูเข้าใจถูกไหมคะ?