เมื่อมีคนเคยเตือนว่าอย่าอ่านหนังสือเล่มเดิม

     สวัสดีคะ เราชื่อผึ้ง  เราเป็นผู้หญิงหน้าตาธรรมดา จัดได้ว่าธรรมดาเรื่องราวของการอ่านหนังสือเล่มเดิม(ความรัก) ต้องย้อนกลับไปในสมัยที่ผึ้งยังเป็นนักศึกษามหาลัยแห่งหนึ่งทางภาคใต้  มันเริ่มต้นช่วงที่รับน้องปีหนึ่งคะ อันที่จริงตอนนั้นผึ้งเองก็อยู่ปีสามแล้ว เทศกาลรับน้องของที่มหาลัยผึ้งจะแตกต่างกับที่อื่นคือจะมีการรับน้องออกเป็นกลุ่มๆคละกันไปในทุกคณะวิชา  เพื่อให้นักศึกษาเข้าใหม่ได้รู้จักเพื่อนในหลายสายวิชา  ตอนปีนั้นรุ่นน้องที่เข้ามาอยู่ในกลุ่มของผึ้งมีราวๆร้อยห้าสิบคนได้คะ  แต่แอบมีพิเศษที่ให้ความสนใจอยู่หนึ่งราย  ก็ธรรมดาอ่ะเนอะ รุ่นพี่ก็ต้องแอ๊บรุ่นน้องบ้าง ว่ากันไป

     น้องคนนั้นชื่อ บาสคะ  บาสสมชื่อ ตัวสูงๆขายาวๆผิวขาว พูดกลาง (ขอบอกก่อนว่าผึ้งเป็นคนใต้นะคะ) ก็ดีคะ บาสเค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่อย่าให้ได้พูดเชียวค่อนข้างจะปากหมาไปสักหน่อย ฮ่าๆ  เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ รู้คะว่าตัวผึ้งเองชอบน้องคนนี้ เพราะออกนอกหน้านอกตามากเป็นพิเศษ  เรื่องก็ไม่มีอะไรซับซ้อน จบเทศกาลรับน้องผ่านพ้นไป  มีการเลือกประธานของรุ่นเอาไว้เพื่อสืบสานกิจกรรมรับน้องกลุ่มต่อไป  นั้นคือน้องท๊อป น้องท๊อปก็เป็นน้องที่มาจากทางภาคกลางเหมือนกันคะ อยู่แก๊งค์เดียวกันกับบาสด้วย หลังจากเทศกาลรับน้องผ่านพ้นไป เรากับน้องบาสก็สานความสัมพันธ์กันต่อ  ไหนก็อุส่าห์แอ๊บซะขนาดนั้นแล้วอ่ะเนอะ  มันต้องมีความฟินหลังจากแอ๊วเสร็จบ้างใช่ไหมคะ  

     ระหว่างคบกับน้องบาสก็ดีคะ  แบบเรื่อยๆดี  ไม่ได้หวือวา ไม่ได้หวาน คือแค่กินข้าว กินไอติม กินเหล้ากัน ว่ากันไป  ระหว่างนั้นมีการประชุมย่อยของกลุ่มรับน้องบ้าง เพื่อเตรียมตัวไปเที่ยวทะเลกัน  ก็มีโอกาสแวะเวียนกลับมาเจอน้องๆปีหนึ่งอยู่หลายๆครั้ง  เพื่อนในแก๊งค์ของบาสก็มักจะเข้ามาถามมาคุยด้วยเพราะกลายเป็นว่าสนิทกันไป ว่าเออเจ๊เป็นไงบ้าง  คบกันโอเคไหม อะไรยังไง จนวันไปเที่ยวทะเลมาถึง  พวกปีสองเลือกพาน้องๆปีหนึ่งไปทะเลอำเภอใกล้ๆมหาลัย  จริงๆหน้ามหาลัยก็มีทะเลนะ แต่ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่  แฮร่  ไปเที่ยวกับทะเลกับน้อง ก็สนุกดีคะ  เหมือนกันเป็นการปลดปล่อยกฎเกณฑ์จากกรอบที่มหาลัยกำหนดในช่วงรับน้อง  พี่น้องรักใคร่กันมากขึ้น  ใช่  รักใครกันมากขึ้น รวมถึงตัวเราเองและบาสด้วยคะ  เด็กอะไรคออ่อนชะมัด  หรือว่าเราแก่ไปจนทนทานกับเรื่องเหล้าเรื่องเบียร์  ฮ่าๆ

     หลังจากการไปเที่ยวทะเลในครั้งนั้น ต่างคนต่างก็ต้องทำหน้าที่ในการศึกษาเล่าเรียนเนอะ  มีแวะเวียนเจอกันบ้าง กินข้าว กันบ้าง แต่เรียกว่าเป็นการคบกันต่างโทรศัพท์มือถือมากกว่า จนปิดเทอมที่หนึ่ง(มหาลัยเราเป็นแบบเรียนสามเทอมนะคะ)  หลังจากที่คุยกับบาสมาสักระยะหนึ่ง ใจมันก็ต้องมีมากขึ้นใช่ไหมแต่...พีคกว่านั้นคือ ระหว่างปิดเทอมนั้นเองน้องเค้าขอยุติความสัมพันธ์ลง  ฮ่าๆ  โดยเหตุผลที่โครตจะปัญญาอ่อนนั้นก็คือ  พี่ผึ้งก็ดีนะครับ แต่ถ้าวันนึงพี่เรียนจบไปแล้วบาสจะอยู่ยังไง  เอิ่ม!! พูดไม่ออกเหมือนกัน อายุมันมีอิทธิพลกับความรักขนาดนั้นเชียวหรอ  เราเคยคิดนะจนถึงทุกวันนี้เราเองก็ยังไม่เข้าใจว่ามันเกี่ยวกันตรงไหนวะ !  โอเค เลิกก็เลิก  ก็เสียใจนะ แต่ไม่ได้แซดมาก โตแล้วต้องเข็มแข็งคะ ฮ่าๆ ก็มีเพ้อเจ้อบ้างไรบ้างแหม่  ผู้หญิงเนอะคุณเนอะ เมื่อเรื่องมันเกิดตอนปิดเทอม เพื่อนบาสเยยังไม่มีใครทราบ จนวันเปิดเทมอสองเวียนมาบรรจบ  กลุ่มของเรามีการประชุมย่อยๆรุ่นน้องอีกแล้วคะ รอบนี้บาสไม่ได้มาเข้ากลุ่มด้วย ก็มีเพื่อนมันเข้ามาถามผึ้งว่า เอ๊าเจ๊ไม่พาไอบาสมาด้วยละ  เราก็บอกไปตรงๆ ไม่ได้คุยกันแล้วพามาไงละคะ  ซึ่งประเด็นมันอยู่ที่ว่ามีคนเดินเข้ามาถามปัญหานี้อยู่หลายคนเลยทีเดียว  หนึ่งในนั้นก็คือน้องท๊อป