ผมเป็นอะไรกันแน่?

ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวคร่าวๆตอนนี้ผมเรียนอยู่ปี1 และมีเพื่อนที่สนิทมากไปไหนไปกันอยู่คณะเดียวกันกับผมและก็มีเพื่อนผู้หญิงอีกคนนึง ผมชอบเธอมากเธอดีกับผมมากมีปัญหาอะไรเธอจะอยู่ข้างๆผมตลอดเวลาเลยเหมือนว่าจะมีใจให้ผมก็ไม่เชิงไม่กล้าเข้าข้างตัวเองเท่าไหร่นักกลัวเสียฟอร์มแหกโค้งตายกลางทางผมยอมรับนะว่าผมชอบเธอไม่ใช่น้อยเหมือนกันหน้าผมจะเเดงทุกครั้งเวงาเธอยิ้มให้บางทีก็สั่นเวลาเธอมาใกล้ๆสั่นแบบคำพูดรั่วๆออกมา5555แบบว่าเธอถามเรื่องนึงผมตอบเรื่องนึงบางทีผมก็หึงเวลามีคนยิ้มให้เธอเธอยิ้มให้เขาหึงแบบไปกระชากแขนเธอแล้วก็แก้ตัวน้ำขุ่นๆไปว่าไม่ชอบให้เพื่อนตัวเองไปสนิทกับคนอื่น5555 แต่มันไม่ใช่แค่เธอที่ผมรู้สึกแบบนี้ด้วยมันมีอีกคนนึงก็คือเพื่อนสนิทของผมเองมันชอบมาอยู่ใกล้ผมชอบเอามือมาจับมือผมเวลาเดินไปไหนมาไหนเพื่อนในกลุ่มก็จะแซวเดี๋ยวนี้เปลี่ยนรสนิยมแล้วหรอ ผมก็ได้แต่ยิ้มๆหน้าแดงแล้วก็ตอบพ่อสิเพื่อนกัน ผมคิดว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับมันแต่ผมก็อดคิดไม่ได้เวลาได้สบตากับมันทีไรใจผมเต้นแรงมากแบบเกร็งไปหมด  ครั้งนึงผมอกหักแบบร้องไห้หนักมากมันนี่แหละบอกผมอย่าร้องนะกูจะร้องตามมันก็ร้องไห้กับผมมันสอนผมกูเคยบอกแล้วว่าอย่ารักมันมากแต่ไม่เคยเชื่อกูเลย ตอนนั้นผมยังไม่ได้คิดอะไรกับมันผมแค่คิดว่าเป็นแค่เพื่อนกันที่ห่วงกัน แต่ทุกวันนี้มีผมอยู่ที่ไหนก็จะมีมันที่นั่น แต่บางเวลาไปกินข้าวด้วยกันสามคน ผมมันแล้วก็เธอผมจะเทคแคร์ผญดีมากบางทีเพื่อนสนิทของผมมันกะแทกแก้วน้ำเสียงดังจนเธอสะดุ้งอ่ะ ผมก็สะดุ้ง แล้วมันยังว่ามันร้อนกูหงุดหงิดเฉยๆไม่มีไร ผมก็หันไปพูดกับผญปกติแล้วเธอก็ถามชอบกินอะไรวันนี้จะเลี้ยงเต็มที่พร้อมกับรอยยิ้มหวานๆยิ้มทีไรเธอตาหายทุกทีผมชอบรอยยิ้มนั้นมากมันดูอบอุ่น แต่แล้วผมยังไม่เอ่ยตอบว่าชอบอะไรเพื่อนสนิทผมก็ชวนไปเล่นบาสกันนัดกับพวกมันแล้วเบี้ยวไม่ได้นะอย่าลืม คือผมงงมากไปนัดตอนไหนว้ะผมก็ได้แต่เออๆไปก็ไป เธอก็ไม่ว่าอะไรเเถมบอกครั้งหน้าก็ได้ไม่เป็นไร พอแยกจากเธอเพื่อนสนิทของผมกอดคอผมเดินไปเรื่อยๆไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวต่องงมั้ยกูสะตั้นแรงมาก มันชอบมองหน้าผมผมก็ไม่ยอมหลบสายตามันง่ายๆเหมือนกัน แต่แล้วมันยิ้มซึ่งผมไม่เคยเห็นรอยยิ้มแบบนี้มัน มันเป็นเสียวๆในใจแล้วมันก็ยื่นมือมาจับหน้าผมแล้วก็ว่าอ่อนว่ะเด็กน้อย #ซึ่งตอนนี้ผมสับสนว่าผมชอบใครกันแน่หรือผมคิดมากไปเองหรือลึกๆผมชอบผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่