Ultraman Orb อุลตร้าแมนออร์บ
"เก่า ใหม่ ก้าวไปด้วยกัน"
[[[เนื้อหากระทู้มีสปอยล์อยู่บ้างบางส่วน]]]
ส่วนตัวผมคาดหวังตั้งแต่แรกแล้วว่า ออร์บจะต้องเป็นการคัมแบคที่ไม่ธรรมดาของซีรีย์อุลตร้าแมนแน่นอน จากดีไซน์ที่ออกไปทางดีไซน์แบบเดิมๆของอุลตร้าแมน (เพราะสร้างในปีครบรอบ 50 ปีอุลตร้าแมนพอดี) แต่ก็ยังมีความทันสมัยในตัวเองในแบบอุลตร้าแมนยุคใหม่ด้วย ดูปุ๊บก็รู้เลยว่ารอบนี้สึบุรายะคิดจะทำอะไร พอได้ดูจนจบก็ถึงกับต้องร้องว้าวเลยที่ในที่สุด อุลตร้าแมนก็ฉีกแนวตัวเองแล้วประสบความสำเร็จได้ซะที
เพราะจริงๆสมัยก่อน อุลตร้าแมนก็ฉีกภาพลักษณ์ตัวเองมาหลายครั้งนะ มาในทางดราม่าจริงจังก็มี (ซีรีย์ยุค 90 ทั้งหลาย) ไปทางสายฮาเต็มที่ก็มี (อุลตร้าแมนเซิร์ธทั้งสองภาค) มาทางดักแก่เรียก Nostalgia ก็มี (แม็กส์, เมบิอุส) มาทางเข้มข้นมาคุสมจริงก็มา (N Project) หรือไปทางสงครามอวกาศทะลุจักรวาลก็ผ่านมาแล้ว (เซโร่กับแก๊งค์บอยแบนด์ของเขา XD) ...แต่การแหวกแนวส่วนใหญ่มักจะไม่ค่อยเรียกกระแสในระยะยาวได้มากนัก ส่วนใหญ่ฐานแฟนก็จะวนเวียนอยู่แต่ในหมู่เด็กๆ กับเด็กโข่งที่เป็นแฟนอุลตร้าแมนมานานแล้วเท่านั้น
มาถึงยุคล่าสุด อุลตร้าแมนก็มาถึงยุคเดียวกับฮีโร่สายอื่นๆคือ ยุคขายของเล่น 5555+ เมื่อเรตติ้งไม่สำคัญเท่ายอดขายของเล่น Role Play อีกแล้ว อุลตร้าแมนก็ปรับตัวมาในทางที่น่าสนใจ เพราะในขณะที่ไรเดอร์กับเซนไทกระหน่ำขายของกันอย่างชัดเจน แต่อุลตร้าแมนไม่ได้กระหน่ำเบอร์นั้น (เพราะจริงๆอุลตร้าแมนเองก็มีสินค้าหลักเป็นการ์ดเกมไคจูขายกันมานานแล้วเหมือนกัน ก่อนพวกไรเดอร์จะมีตู้กันบาไรด์ซิงซะอีก) แต่จะพยายามผสมผสานให้สินค้าทั้งหลาย ปรากฏอยู่ในซีรีย์ได้อย่างสมเหตุสมผลที่สุด ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมาก
ไล่มาตั้งแต่เหล่า สปาร์คดอลล์ ในกิงกะและกิงกะ S (ตอนแรกปวดตับมาก กับการเอาซอฟท์บิมาขายในเรื่องกันจะๆอย่างนี้ 5555) ถึง ไซเบอร์การ์ด ในเอ็กส์ จนมามาสู่ อุลตร้าฟิวชันการ์ด ของออร์บ ในปัจจุบัน ต้องบอกว่าหลังจากเงียบเหงามานาน อุลตร้าแมนก็เข้าสู่ยุคฮาร์ดเซลเต็มรูปแบบ มันเลยทำให้โทนของ กิงกะ และ เอ็กส์ ออกไปทางเบาและเน้นไปทางเด็กๆ มากกว่าสมัยก่อนซะอีก ซึ่งไม่ใช่ว่าไม่ดี แต่ใครที่หวังจะได้ความเข้มข้นในโทนแบบผู้ใหญ่ๆ คงหวังไม่ค่อยได้นัก (แต่ความสนุกนี่ยังได้อยู่)
แล้วกับออร์บล่ะ มันมาทางไหน? ดีที่ดูเหมือนซึบุรายะจะรู้ดีว่าตัวเองควรทำอะไร ทำให้ออร์บไม่เดินทางสายเดียวกับกิงกะกับเอ็กส์ แต่มาในรูปแบบที่เข้าท่ากว่า คือทำให้สไตส์แบบเก่าๆ กับการเล่าเรื่องแบบยุคใหม่มันไปด้วยกันได้อย่างดี ของเล่นยังขายอยู่ แต่การเล่าเรื่องที่สนุกและเข้มข้น ออร์บก็ยังคงให้ความใส่ใจและทำได้ดีมาก
จุดเด่นของออร์บนั้น จะว่าไปมันก็ไม่ใหม่ อย่างการเล่าเรื่องที่เน้นอารมณ์เบาๆฮาๆ อบอุ่น ผสมกับดราม่าที่เน้นการเติบโตของตัวละคร กับเดินเรื่องโดยไม่โฟกัสไปที่หน่วยพิทักษ์โลก และหันมาเล่าเรื่องในมุมมองของกลุ่มคนเล็กๆแทน ออร์บก็ไม่ใช่เรื่องแรกที่ทำ แต่ออร์บนำเสนอในมุมใหม่ๆคือ การเล่าเรื่องในมุมที่ส่วนตัวกว่า ทั้งเรื่องปมความบาดหมางตั้งแต่อดีตของเพื่อนรักเพื่อนแค้น คุเรไน ไก กับ จั๊กลาส จั๊กเลอร์, ปมความรักเมื่อครั้งอดีตระหว่างไกกับสาวน้อยชื่อ นาตาชา, ชีวิตวันๆของพวกเด็กๆชมรม SSP (ย่อมาจาก Something Search People ...ก๊ากกกก), หรือคุณลุงชิบุคาวา สมาชิกหน่วยพิทักษ์โลก VTL ที่ทำตัวไม่ต่างจากยามหมู่บ้าน ...หรือแม้แต่พวกเอเลียนเองก็ยังมีมุมตลกๆที่น่าประทับใจแปลกๆกันหมด ทั้งหมดทั้งมวลมันสร้างความกลมกล่อมให้กับออร์บในแทบจะทุกๆตอน
และแน่นอนว่าออร์บเป็นซีรีย์ฉลอง 50 ปี มันเลยต้องมีกิมมิคหรือมุกที่เรียก Nostalgia ให้แฟนๆได้สังเกตกันมาตลอดๆทั้งเรื่อง จริงๆส่วนตัวชอบนะ อารมณ์แบบตอนดูเมบิอุสครั้งแรก ที่การเรียกพี่ๆชาวอุลตร้ากลับมาได้กันแทบทุกคน มันสร้างความปิติยินดีให้แฟนๆได้มากจริงๆ (แต่มาตอนนี้เหรอ... มาบ่อยจนเบื่อหน้ากันแล้ว 5555) มาในออร์บก็ยังใช้มุกดักแก่แบบนี้เหมือนกัน แต่ออร์บ ไม่ได้ใส่เข้ามางั้นๆแล้ว แต่เอากิมมิคเก่าๆเล่าใหม่ให้ต่างจากเดิม เผลอๆดูเหมือนมันจะเป็นการทำเพื่อล้อตัวเองด้วยซ้ำ เลยทำให้ดูแล้วรู้สึกอมยิ้มว่า อย่างงี้ก็ได้เหรอ?
(คือรู้ตัวว่ามันเชย ก็ล้อตัวเอง
ซะเลย XD อย่างตอนออร์บตัวปลอมนี่ มันช่างผิดสูตรอุลตร้าแมนตัวปลอมที่เราเคยดูๆมาเหลือเกิน)
หรือความสามารถประจำตัวของออร์บอย่างการ "ฟิวชันอัพ" เอาพลังของรุ่นพี่มาผสมกันกลายเป็นพลังของตัวเอง ก็ออกมาน่าประทับใจ ฉากการฟิวชันที่ออกมาทรงพลังและดูไม่เบื่อเลย ...ร่างฟิวชันในซีรีย์หลักๆมีแค่ 4 ร่าง คือ สเปเซียมเซเปเรียน (อุลตร้าแมน+ทีก้า) เบิร์นไมท์ (ทาโร่+เมบิอุส) เฮอร์ริเคนสแลช (แจ็ค+เซโร่) ธันเดอร์เบรสเตอร์ (ซอฟฟี+เบลิอัล) ซึ่งส่วนตัวรู้สึกดีที่มีแค่นั้น เพราะมันทำให้ทุกร่างทุกใช้ในซีรีย์อย่างคุ้มค่า ไม่มีตัวไหนโดนลืมไป (แต่ยังเชื่อนะว่าถ้าออร์บมีจำนวนตอนมากกว่านี้ เราคงได้เห็นร่างฟิวชันเยอะกว่านี้อยู่แล้ว XD เผลอๆพวกร่างแปลกๆในตู้เกม เราอาจจะได้เห็นจริงๆในซีรีย์เลยก็ได้) ...แต่เสียดายพอถึงช่วงกลางๆเรื่องที่ออร์บใช้ร่างดั้งเดิมของตัวเองได้แล้ว ก็ไม่ค่อยเห็นร่างฟิวชันอัพมากเท่าตอนแรกๆ
แต่ถึงกระนั้นก็ยังจัดเอาร่างสเปเซียมเซเปเรียนกลับมาให้หายคิดถึงในตอนสุดท้ายได้อีก ..แหม่ รู้ใจกันสุดๆ
ด้วยความประทับใจมากๆโดนส่วนตัว ทำให้พูดได้เต็มปากเลยว่า... อุลตร้าแมนออร์บ คือการกลับมาอย่างสมบูรณ์แบบของอุลตร้าซีรีย์จริงๆ > < (รอดูภาคหนังโรงต่อไป)
สิ่งที่ชอบหยิบย่อยอื่นๆ...
- ไกเป็นพระเอกในแบบที่แฟนๆอุลตร้าแมน หรือแม่แต่แฟนๆโทคุน่าจะถูกสเปค เพราะเขาเป็นผู้ใหญ่ที่มีความเท่ห์ แมน สมาร์ท แลดูพึ่งพาได้ ในแบบที่เราคุ้นเคยจากพระเอกในซีรีย์ก่อนๆ เพราะปกติโทคุยุคนี้มักจะแคสท์พระเอกวัยรุ่นหน้าใสอายุน้อยๆ มารับบทมากกว่า บางครั้งคนที่อยากจะเห็นพระเอกมากเท่ห์จริงๆ ก็มีเซ็งกันบ้าง XD ออร์บนี่ถือว่าเข้ามาอุดตรงนี้ได้โอเคเลย
- นาโอมิน่ารักมาก > < ไม่ใช่คนสวยแบ๊วอะไร แต่เป็นคนมีสเน่ห์โคตรๆ เวลานางยิ้มแล้วรู้สึกจิ้มลิ้ม อ่อนโยน หรือทำอะไรติงต๊องออกมา มันไม่รู้สึกว่าน่ารำคาญหรือดูพยายาม เป็นสเน่ห์เฉพาะตัวจริงๆ นี่ก็เป็นตัวอย่างนางเอกที่น่าจะโดนสเปค เปลี่ยนอารมณ์จากนางเอกแนวสาวน้อยน่ารักโมเอ้เหมือนกัน
- หลังๆมานี้ อุลตร้าแมนไม่มี Secondary Ultraman หรืออุลตร้าแมนคนที่สองในเรื่องแล้ว แต่จะแบ่งบทนี้ให้ตัวละครสายพันธุ์อื่นมากกว่า อย่าง จั๊กลาส จั๊กเลอร์ ก็เป็นการสร้างบุคลิกตัวร้ายที่น่าสนใจมาก คือบุคลิกแกมันดูโอเวอร์แอ็คติ้งสุดๆเลยนะ แต่มันสร้างมิติ กับเอกลักษณ์ให้ตัวจั๊กเลอร์ได้ดี รอยยิ้มแหยงๆของแกเป็นยิ้มที่ดูออกยากมากว่าใจตอนนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ ทำให้จั๊กเลอร์เป็นตัวละครที่คาดไม่ถึง และมีเซอร์ไพรส์ให้เห็นเป็นระยๆ
- รักเด็กๆชมรม SSP และลุงชิบุคาวามาก เป็นกลุ่มตัวละครหลักที่แข็งแรงมากจริงๆ อยากเห็นแก๊งค์นี้มีบทบาทในจักรวาลอุลตร้าไปนานๆ
- สุดท้าย ...เพลงปิดของออร์บเพราะมาก > < นานแค่ไหนแล้วที่เพลง ED อุลตร้าแมนไม่มีเพลงเพราะๆซึ้งๆแบบนี้ ฟังได้ไม่มีเบื่อเลย
[Review] Ultraman Orb อุลตร้าแมนออร์บ - "เก่า ใหม่ ก้าวไปด้วยกัน"
"เก่า ใหม่ ก้าวไปด้วยกัน"
[[[เนื้อหากระทู้มีสปอยล์อยู่บ้างบางส่วน]]]
ส่วนตัวผมคาดหวังตั้งแต่แรกแล้วว่า ออร์บจะต้องเป็นการคัมแบคที่ไม่ธรรมดาของซีรีย์อุลตร้าแมนแน่นอน จากดีไซน์ที่ออกไปทางดีไซน์แบบเดิมๆของอุลตร้าแมน (เพราะสร้างในปีครบรอบ 50 ปีอุลตร้าแมนพอดี) แต่ก็ยังมีความทันสมัยในตัวเองในแบบอุลตร้าแมนยุคใหม่ด้วย ดูปุ๊บก็รู้เลยว่ารอบนี้สึบุรายะคิดจะทำอะไร พอได้ดูจนจบก็ถึงกับต้องร้องว้าวเลยที่ในที่สุด อุลตร้าแมนก็ฉีกแนวตัวเองแล้วประสบความสำเร็จได้ซะที
เพราะจริงๆสมัยก่อน อุลตร้าแมนก็ฉีกภาพลักษณ์ตัวเองมาหลายครั้งนะ มาในทางดราม่าจริงจังก็มี (ซีรีย์ยุค 90 ทั้งหลาย) ไปทางสายฮาเต็มที่ก็มี (อุลตร้าแมนเซิร์ธทั้งสองภาค) มาทางดักแก่เรียก Nostalgia ก็มี (แม็กส์, เมบิอุส) มาทางเข้มข้นมาคุสมจริงก็มา (N Project) หรือไปทางสงครามอวกาศทะลุจักรวาลก็ผ่านมาแล้ว (เซโร่กับแก๊งค์บอยแบนด์ของเขา XD) ...แต่การแหวกแนวส่วนใหญ่มักจะไม่ค่อยเรียกกระแสในระยะยาวได้มากนัก ส่วนใหญ่ฐานแฟนก็จะวนเวียนอยู่แต่ในหมู่เด็กๆ กับเด็กโข่งที่เป็นแฟนอุลตร้าแมนมานานแล้วเท่านั้น
มาถึงยุคล่าสุด อุลตร้าแมนก็มาถึงยุคเดียวกับฮีโร่สายอื่นๆคือ ยุคขายของเล่น 5555+ เมื่อเรตติ้งไม่สำคัญเท่ายอดขายของเล่น Role Play อีกแล้ว อุลตร้าแมนก็ปรับตัวมาในทางที่น่าสนใจ เพราะในขณะที่ไรเดอร์กับเซนไทกระหน่ำขายของกันอย่างชัดเจน แต่อุลตร้าแมนไม่ได้กระหน่ำเบอร์นั้น (เพราะจริงๆอุลตร้าแมนเองก็มีสินค้าหลักเป็นการ์ดเกมไคจูขายกันมานานแล้วเหมือนกัน ก่อนพวกไรเดอร์จะมีตู้กันบาไรด์ซิงซะอีก) แต่จะพยายามผสมผสานให้สินค้าทั้งหลาย ปรากฏอยู่ในซีรีย์ได้อย่างสมเหตุสมผลที่สุด ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมาก
ไล่มาตั้งแต่เหล่า สปาร์คดอลล์ ในกิงกะและกิงกะ S (ตอนแรกปวดตับมาก กับการเอาซอฟท์บิมาขายในเรื่องกันจะๆอย่างนี้ 5555) ถึง ไซเบอร์การ์ด ในเอ็กส์ จนมามาสู่ อุลตร้าฟิวชันการ์ด ของออร์บ ในปัจจุบัน ต้องบอกว่าหลังจากเงียบเหงามานาน อุลตร้าแมนก็เข้าสู่ยุคฮาร์ดเซลเต็มรูปแบบ มันเลยทำให้โทนของ กิงกะ และ เอ็กส์ ออกไปทางเบาและเน้นไปทางเด็กๆ มากกว่าสมัยก่อนซะอีก ซึ่งไม่ใช่ว่าไม่ดี แต่ใครที่หวังจะได้ความเข้มข้นในโทนแบบผู้ใหญ่ๆ คงหวังไม่ค่อยได้นัก (แต่ความสนุกนี่ยังได้อยู่)
แล้วกับออร์บล่ะ มันมาทางไหน? ดีที่ดูเหมือนซึบุรายะจะรู้ดีว่าตัวเองควรทำอะไร ทำให้ออร์บไม่เดินทางสายเดียวกับกิงกะกับเอ็กส์ แต่มาในรูปแบบที่เข้าท่ากว่า คือทำให้สไตส์แบบเก่าๆ กับการเล่าเรื่องแบบยุคใหม่มันไปด้วยกันได้อย่างดี ของเล่นยังขายอยู่ แต่การเล่าเรื่องที่สนุกและเข้มข้น ออร์บก็ยังคงให้ความใส่ใจและทำได้ดีมาก
จุดเด่นของออร์บนั้น จะว่าไปมันก็ไม่ใหม่ อย่างการเล่าเรื่องที่เน้นอารมณ์เบาๆฮาๆ อบอุ่น ผสมกับดราม่าที่เน้นการเติบโตของตัวละคร กับเดินเรื่องโดยไม่โฟกัสไปที่หน่วยพิทักษ์โลก และหันมาเล่าเรื่องในมุมมองของกลุ่มคนเล็กๆแทน ออร์บก็ไม่ใช่เรื่องแรกที่ทำ แต่ออร์บนำเสนอในมุมใหม่ๆคือ การเล่าเรื่องในมุมที่ส่วนตัวกว่า ทั้งเรื่องปมความบาดหมางตั้งแต่อดีตของเพื่อนรักเพื่อนแค้น คุเรไน ไก กับ จั๊กลาส จั๊กเลอร์, ปมความรักเมื่อครั้งอดีตระหว่างไกกับสาวน้อยชื่อ นาตาชา, ชีวิตวันๆของพวกเด็กๆชมรม SSP (ย่อมาจาก Something Search People ...ก๊ากกกก), หรือคุณลุงชิบุคาวา สมาชิกหน่วยพิทักษ์โลก VTL ที่ทำตัวไม่ต่างจากยามหมู่บ้าน ...หรือแม้แต่พวกเอเลียนเองก็ยังมีมุมตลกๆที่น่าประทับใจแปลกๆกันหมด ทั้งหมดทั้งมวลมันสร้างความกลมกล่อมให้กับออร์บในแทบจะทุกๆตอน
และแน่นอนว่าออร์บเป็นซีรีย์ฉลอง 50 ปี มันเลยต้องมีกิมมิคหรือมุกที่เรียก Nostalgia ให้แฟนๆได้สังเกตกันมาตลอดๆทั้งเรื่อง จริงๆส่วนตัวชอบนะ อารมณ์แบบตอนดูเมบิอุสครั้งแรก ที่การเรียกพี่ๆชาวอุลตร้ากลับมาได้กันแทบทุกคน มันสร้างความปิติยินดีให้แฟนๆได้มากจริงๆ (แต่มาตอนนี้เหรอ... มาบ่อยจนเบื่อหน้ากันแล้ว 5555) มาในออร์บก็ยังใช้มุกดักแก่แบบนี้เหมือนกัน แต่ออร์บ ไม่ได้ใส่เข้ามางั้นๆแล้ว แต่เอากิมมิคเก่าๆเล่าใหม่ให้ต่างจากเดิม เผลอๆดูเหมือนมันจะเป็นการทำเพื่อล้อตัวเองด้วยซ้ำ เลยทำให้ดูแล้วรู้สึกอมยิ้มว่า อย่างงี้ก็ได้เหรอ?
(คือรู้ตัวว่ามันเชย ก็ล้อตัวเอง
หรือความสามารถประจำตัวของออร์บอย่างการ "ฟิวชันอัพ" เอาพลังของรุ่นพี่มาผสมกันกลายเป็นพลังของตัวเอง ก็ออกมาน่าประทับใจ ฉากการฟิวชันที่ออกมาทรงพลังและดูไม่เบื่อเลย ...ร่างฟิวชันในซีรีย์หลักๆมีแค่ 4 ร่าง คือ สเปเซียมเซเปเรียน (อุลตร้าแมน+ทีก้า) เบิร์นไมท์ (ทาโร่+เมบิอุส) เฮอร์ริเคนสแลช (แจ็ค+เซโร่) ธันเดอร์เบรสเตอร์ (ซอฟฟี+เบลิอัล) ซึ่งส่วนตัวรู้สึกดีที่มีแค่นั้น เพราะมันทำให้ทุกร่างทุกใช้ในซีรีย์อย่างคุ้มค่า ไม่มีตัวไหนโดนลืมไป (แต่ยังเชื่อนะว่าถ้าออร์บมีจำนวนตอนมากกว่านี้ เราคงได้เห็นร่างฟิวชันเยอะกว่านี้อยู่แล้ว XD เผลอๆพวกร่างแปลกๆในตู้เกม เราอาจจะได้เห็นจริงๆในซีรีย์เลยก็ได้) ...แต่เสียดายพอถึงช่วงกลางๆเรื่องที่ออร์บใช้ร่างดั้งเดิมของตัวเองได้แล้ว ก็ไม่ค่อยเห็นร่างฟิวชันอัพมากเท่าตอนแรกๆ
แต่ถึงกระนั้นก็ยังจัดเอาร่างสเปเซียมเซเปเรียนกลับมาให้หายคิดถึงในตอนสุดท้ายได้อีก ..แหม่ รู้ใจกันสุดๆ
ด้วยความประทับใจมากๆโดนส่วนตัว ทำให้พูดได้เต็มปากเลยว่า... อุลตร้าแมนออร์บ คือการกลับมาอย่างสมบูรณ์แบบของอุลตร้าซีรีย์จริงๆ > < (รอดูภาคหนังโรงต่อไป)
สิ่งที่ชอบหยิบย่อยอื่นๆ...
- ไกเป็นพระเอกในแบบที่แฟนๆอุลตร้าแมน หรือแม่แต่แฟนๆโทคุน่าจะถูกสเปค เพราะเขาเป็นผู้ใหญ่ที่มีความเท่ห์ แมน สมาร์ท แลดูพึ่งพาได้ ในแบบที่เราคุ้นเคยจากพระเอกในซีรีย์ก่อนๆ เพราะปกติโทคุยุคนี้มักจะแคสท์พระเอกวัยรุ่นหน้าใสอายุน้อยๆ มารับบทมากกว่า บางครั้งคนที่อยากจะเห็นพระเอกมากเท่ห์จริงๆ ก็มีเซ็งกันบ้าง XD ออร์บนี่ถือว่าเข้ามาอุดตรงนี้ได้โอเคเลย
- นาโอมิน่ารักมาก > < ไม่ใช่คนสวยแบ๊วอะไร แต่เป็นคนมีสเน่ห์โคตรๆ เวลานางยิ้มแล้วรู้สึกจิ้มลิ้ม อ่อนโยน หรือทำอะไรติงต๊องออกมา มันไม่รู้สึกว่าน่ารำคาญหรือดูพยายาม เป็นสเน่ห์เฉพาะตัวจริงๆ นี่ก็เป็นตัวอย่างนางเอกที่น่าจะโดนสเปค เปลี่ยนอารมณ์จากนางเอกแนวสาวน้อยน่ารักโมเอ้เหมือนกัน
- หลังๆมานี้ อุลตร้าแมนไม่มี Secondary Ultraman หรืออุลตร้าแมนคนที่สองในเรื่องแล้ว แต่จะแบ่งบทนี้ให้ตัวละครสายพันธุ์อื่นมากกว่า อย่าง จั๊กลาส จั๊กเลอร์ ก็เป็นการสร้างบุคลิกตัวร้ายที่น่าสนใจมาก คือบุคลิกแกมันดูโอเวอร์แอ็คติ้งสุดๆเลยนะ แต่มันสร้างมิติ กับเอกลักษณ์ให้ตัวจั๊กเลอร์ได้ดี รอยยิ้มแหยงๆของแกเป็นยิ้มที่ดูออกยากมากว่าใจตอนนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ ทำให้จั๊กเลอร์เป็นตัวละครที่คาดไม่ถึง และมีเซอร์ไพรส์ให้เห็นเป็นระยๆ
- รักเด็กๆชมรม SSP และลุงชิบุคาวามาก เป็นกลุ่มตัวละครหลักที่แข็งแรงมากจริงๆ อยากเห็นแก๊งค์นี้มีบทบาทในจักรวาลอุลตร้าไปนานๆ
- สุดท้าย ...เพลงปิดของออร์บเพราะมาก > < นานแค่ไหนแล้วที่เพลง ED อุลตร้าแมนไม่มีเพลงเพราะๆซึ้งๆแบบนี้ ฟังได้ไม่มีเบื่อเลย