สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิพทุกคน เรามีเรื่องอยากเล่าและอยากได้คำตอบจากเพื่อนๆทุกคนค่ะ
เราคุยกะ ผช. คนนึง เจอกันที่ร้านเหล้าเพราะเราทำงานกลางคืน ตอนนั้นเราโสด จิงๆเราเคยมีครอบครัวมาแร้ว แต่แยกทางกัน มีลูก 1 คน เราแยกทางกะพ่อของลูกมาปีนึง ไม่ได้แต่งงาน ไม่ได้อะไรทั้งนั้น จนมาทำงานร้านเหล้าแห่งนึง เป็นพีอาร์ ที่ไม่ใช่พีอาร์นั่งดิ้ง เป็นพีอาร์แบบยืน ห้ามถึงเนื้อถึงตัวลูกค้า ร้านค่อนข้างไฮโซนิดนึง
ตั้งแต่เราแยกทางกะแฟนเก่ามา เราก๊ทำแต่งานๆๆ เราทำงานทั้งกลางวันกลางคืน กลางวันทำงานบริษัท กลางคืนทำพีอาร์ ตั้งแต่ทำพีอาร์ก๊มีคนเข้ามาจีบเราเรื่อยๆ แต่เราไม่คิดชอบใครจิงเรย เพราะยังสนุกกับการทำงานมากกว่า จนวันนึง เรามาเจอกับ ผช. คนนึง รูปร่างดี โปรไฟล์ดี เขามาเที่ยวที่ร้าน แร้วก๊มีโอกาสได้คุยกัน แลกเบอร์กัน ตอนแรกเราก๊ไม่ค่อยได้อะไรมากเท่าไร เขาบอกเราว่า เขาโสด แต่เขาคุยหลายคน ประมาน 4-5 คน เราก๊เรยไม่คิดอะไรเยอะเพราะเขาคุยเยอะ แระเขาหน้าตาดี เลยคิดว่าเขาคงแค่จะคุยกับเราเล่นๆอ่ะแหละ พอคุยๆไป เขาก๊เริ่มชวนเราไปกินข้าวด้วย เราก๊ไปน่ะ กินข้าวเย็น แร้วก๊ยังคุยกันเรื่อยๆ โทรบ้าง ไลน์บ้าง เขาจะเปนฝ่ายโทรหาเราก่อนตลอด โทรหาเราทั้งวัน เอาง่ายๆคือเขาว่างตอนไหนก๊โทรๆๆๆ แต่เราก๊รับตลอดน่ะ จนมันเริ่มรุ้สึกแฮ๊ปปี้ขึ้นๆๆ เราไปกินข้าวด้วยกันบ่อยขึ้น ที่ทำงานเขากะที่ทำงานเราอยุ่ไกลกันมาก แต่เขาก๊ขับรถ 60+โล เพื่อมารับเราไปกินข้าวด้วยเกือบทุกวัน จนความรุ้สึกมันเริ่มเปลี่ยนไป เราเริ่มรุ้สึกดีกะเขามากขึ้นทุกวัน แต่สำหรับเขา เราไม่รุ้ว่าเขารุ้สึกยังไง เขาบอกว่าเขาคุยหลายคนก๊จิงน่ะ แต่เขาไม่เคยมีเวลาให้คนพวกนั้นเลย เพราะเวลาว่างส่วนใหญ่เขาก๊มาหาเราตลอด มีอยุ่วันนีงเราก๊กำลังกินข้าวเย็นกะเขาอยุ่ที่ร้านอาหาร มี ผญ. โทหาเขา น่าจะคุยกันประมานว่า นัดทานข้าวกันน่ะ ลืมหรอ อะไรประมานนี้ แร้วเขาก๊บอกว่า "อ่อ ลืม อ่ะ ไว้คราวหน้าน่ะแค่นี้ก่อนน่ะ ไม่สะดวกคุย" แร้วเขาก๊ว่างสายไป เขาก๊มานั่งกินข้าวกะเราต่อ เราก๊ถามว่าใครโทมาหรอ เขาก๊บอกว่า1 ใน 5 คนที่เขาคุยอ่ะแระ โทมาวีนว่าลืมนัดกะเขา แต่ช่างเถอะค่ะ ไม่สนใจ อยากคุยก๊คุยไม่อยากคุยก๊แล้วแต่ พอหลังจากกินข้าวมื้อนั้นเสดก๊กลับมาคอนโดเรา วันนั้นเรากะจะบอกเลิกคุยกะเขา กะจะขออยุ่ด้วยเปนครั้งสุสท้าย แต่วันนั้นเรากลับมีอะไรกับพี่เขา ตั้งแต่วันนั้นทุกอย่างมันเลยยิ่งมากขึ้นไปกว่าเดิมอีก หลังจากนั้นเราก๊ยังทำกันเหใือนเดิม ปกติ กินข้าวด้วยกัน ไปร้านโน้น ร้านนี้ เดินห้าง ดูหนัง ฟังเพลงด้วยกัน ทุกอย่างมันเริ่มมากขึ้นทั้งสองฝ่าย เรากีมีอะไรกับพี่เขามาตลอด ทั้งๆที่ก๊ยังไม่ได้ระบุสถานะว่าเปนอะไรกัน. จนวันนึงเราเริ่มรุ้สึกหวงเขา ทั้งที่ตกลงกันไว้แร้ว ตั้งแต่วันแรกที่มีอะไรกัน พี่เขาถามว่า "ถ้ามีอะไรกันแร้ว เราจะเปลี่ยนไปไหม ห้ามหึง ห้ามหวงพี่น่ะ" เรากีตอบไปว่าเหมือนเดิม ไม่หึง ไม่หวง แน่นอน
......แต่พอมาทุกวันนี้ เรากลับเริ่มมีอาการหึงเขา เขาไปทำงาน ตจว. เขาไปเจอกะ น้อง ผญ. คนนึงที่เปนน้องของเพื่อนๆเขา. ก๊สนิทกันกะ ผญ. คนนั้น จนมีรุปคู่ รุปไปกินข้าว ผญ. คนนั้นเปนคนลงเฟสบุ๊ก เราเข้าไปส่องก๊เรยเห็นแร้วไปถามเขาว่าใครหรอ. เราแสดงออกเรยว่าหึงเขา แต่เขาบอกว่าเพื่อนค่ะ ไม่มีอะไรแน่นอน จนตอนนี้เราก๊ไม่รุ้จะทำตัวยังไง เพราะห้ามหึง ห้ามหวง แต่เขากลับเริ่มมาหวงเรา หึงเราแทน แต่เราหึงหวงเขาไม่ได้ เรายอมเขาทุกเรื่อง
วันนีงได้คุยกันแบบเปิดๆใจ เขาบอกว่าถ้าเจอกันเมื่อก่อน เราคงไม่ได้คุยกัน เพราะเขาไม่คุยกะ ผญ. ทำงานกลางคืน แต่ตอนนี้เขาโตขึ้นเยอะ ก๊เรยมองกว้างขึ้น. เขาบอกว่าตอนนี้เขาเทให้เรามากกว่าทุกคน เขาให้เรามากกว่าทุกคนที่เขาคุย เขาบอกว่าถึงจะคุยหลายคนก๊จิง แต่ไม่เคยไปมีอะไรกับใครเรยตั้งแต่เลิกกับแฟนเก่ามา. เพราะพวกที่คุยๆนี่ก๊อยุ่ไกลกัน เขาบอกว่าตอนนี้เขามีความสุขกับเรามาก กะคนอื่นเขาไม่แบบนี้เรย ได้แต่คุยแต่ไม่เคยได้เจอกัน
แร้วเขาก๊บอกว่า เวลาอยุ่กะใครแร้วมีความสุขก๊อยากเจอ อยากไปหาตลอด พี่ถึงอยากมาหาเราตอลด อยากพาไปโน่นไปนี่ เราไม่ง้องแง้ง งี่เง่า อยุ่ด้วยแร้วสบายใจ ไม่เครียด ...
มีอยุ่ครั้งนึงค่ะ เราทะเลาะกะเขา เหตุผลคือ เราไปเที่ยวกะเพื่อน แร้วบอกเขาจะกลับตี 1 เขาก๊เรยบอกว่าจะมารับกลับ เขาจะรอ. แต่เราดันโทหาเขาตอนตี 3 กว่า ให้เขามารับ เขาเรยไม่มา แร้วก๊โกดเรามาก ที่ไปเที่ยวต่อไม่บอก ให้เขารอทั้งคืน. ตอนเช้ามา บ่ายๆเขามารับเราพาไปกินข้าวเหมือนเดิม แต่คราวนี้พาไปกินข้าวริมทะเล เราก๊เรยงงๆว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมอยุ่พามา เขาก๊ไม่พูดอะไรยัง วันนั้นก๊มีรวามสุขมากๆอีกวันค่ะ กินข้าว กินเค้ก ถ่ายรุป แฮ๊ปปี้ค่ะ
แร้วเขามาบอกเราทีหลังว่าจิงๆวันนั้นกะส่งท้ายให้เราแร้วน่ะ กะจะเลิกคุยล่ะ เพราะไม่ชอบแบบนี้ ไม่ชอบที่พอเปนห่วงเรา ฝห้ความสำคันกับเรา แร้วเราไม่สนใจ เรยคิดจะเลิกคุยกัเรา เราก๊เรยถามเขาว่าแร้วทำไมถึงไม่หายไปล่ะวันนั้น เขาก๊บอกว่า พอได้อยุ่ด้วย ได้เจอ ได้คุยกัน มันก๊เย็นขึ้น จากใจที่โกดๆร้อนๆ มันก๊เริ่มเย็นลง แร้วสุสท้ายมันก๊มีความสุขด้วยกันเหมือนเดิม เรยเลิกคุยไม่ได้. แต่สุสท้ายสถานะเรากับพี่เขาก๊ยังเหใือนเดิม คือไม่ใช่แฟน ก๊เรย งงๆว่าจะเรียกว่าอะไรดี คนคุยหรอ หรือยังไง เพราะเขาก๊ไม่เคยพูด เราก๊ไม่เคยถาม เขาจะพูดแต่ว่า ที่ทำให้ทุกอย่างนี้ไม่รุ้เรยหรอ..
มารับกลับหลังเลิกงาน อดหลับ อดนอนมา ขับรถารับพาไปกินข้าวทุกวัน อยากพาไปนู่นนี่นั่น ทั้งที่มีสวยๆกว่า เพอเฟคกว่าก๊ไม่ไปหา แต่กลับมาหาคนนี้ ไม่มีอะไรกับใคร แต่ก๊มีกะคนนี้ เราก๊เรยไม่อยากถามต่อ ไม่รุ้จะถามอะไร
สรุปทุกวันนี้เขาก๊ยังทำให้เราเหมือนเดิม มาหาเราตอลด พาไปเที่ยว ตจว. มีบ้าง ยังขับรถมาไกลๆเพื่อไปกินข้าวด้วยเหมือนเดิม แต่ที่เพิ่มเติมคือ เขาเรียกเราว่าเมีย ไม่รุ้ว่าหลุดปากหรือยังไง เมื่อก่อนเราจะยอมเขามาก เดี๋ยวนี้เราเริ่มไม่ค่อยอ่อนให้เขา เขาก๊จะเปนฝ่ายมาอ่อนให้เราแทน เริ่มตามเรา หวงเรามากขึ้น มีหึงด้วยน่ะ แต่ปากยังบอกว่าไม่หึงเรย สักนิด แต่สายตานี่แทบจะกินเราล่ะ. สถานะก๊ยังไม่มีเหมือนเดิมค่ะ เปนแบบนี้เหมือนเดิม ไม่รุ้ว่าใครจะอกแตกตายกะความสัมพันนี้ก่อนกัน ไม่ใช่แฟน แต่หึงเราได้ แต่เราหึงเขาไม่ได้ คุยไลน์กะคนอื่นโกด เราไม่โทหา โกด เราไม่รับโทสับก๊วีนเรา ปกติเราเจอกะพี่เขาทุกวัน จนเขาพูดว่า เจอกันบ่อยไปไหม ไม่ต้อฝเจอกันทุกวันก๊ได้มั้ง อาทิตนึง 3 วันก๊พอ ไรงี้!! แต่ประเด็นคือเราไม่เคยขอให้เขามาหาเราเรย เขาจะเปนฝ่ายโทหาเราก่อนตลอด แร้วชวนเราไปกินโน่นกินนี่ก่อนตลอด ปากบอกจะไม่เจอ พออีกวันมาก๊มาหาเราตลอด จนเราเรย งงว่าอะไรว่ะ แต่เราก๊แฮ๊ปปี้น่ะตอนนี้ แต่แค่อยากถามเพื่อนๆว่า ผุ้ชายคนนี้เขากำลังต้องการอะไร เราเองก๊ไม่รุ้ง่าความสัมพันแบบนี้จะอยุ่ไปได้นานแค่ไหน
เราบอกเขาว่าถ้าเขาหายไปตอนนี้ เราก๊หนักเหมือนกัน. เขาก๊บอกเราว่าถ้าเราหายไป เขาก๊คงพังเหมือนกัน แต่สุสท้ายแร้วก๊ยังไม่ได้เปนอะไรกันอยุ่ดี!!
ทำทุกอย่างเหมือนคนเป็นแฟน แต่!! ไม่ใช่แฟน
เราคุยกะ ผช. คนนึง เจอกันที่ร้านเหล้าเพราะเราทำงานกลางคืน ตอนนั้นเราโสด จิงๆเราเคยมีครอบครัวมาแร้ว แต่แยกทางกัน มีลูก 1 คน เราแยกทางกะพ่อของลูกมาปีนึง ไม่ได้แต่งงาน ไม่ได้อะไรทั้งนั้น จนมาทำงานร้านเหล้าแห่งนึง เป็นพีอาร์ ที่ไม่ใช่พีอาร์นั่งดิ้ง เป็นพีอาร์แบบยืน ห้ามถึงเนื้อถึงตัวลูกค้า ร้านค่อนข้างไฮโซนิดนึง
ตั้งแต่เราแยกทางกะแฟนเก่ามา เราก๊ทำแต่งานๆๆ เราทำงานทั้งกลางวันกลางคืน กลางวันทำงานบริษัท กลางคืนทำพีอาร์ ตั้งแต่ทำพีอาร์ก๊มีคนเข้ามาจีบเราเรื่อยๆ แต่เราไม่คิดชอบใครจิงเรย เพราะยังสนุกกับการทำงานมากกว่า จนวันนึง เรามาเจอกับ ผช. คนนึง รูปร่างดี โปรไฟล์ดี เขามาเที่ยวที่ร้าน แร้วก๊มีโอกาสได้คุยกัน แลกเบอร์กัน ตอนแรกเราก๊ไม่ค่อยได้อะไรมากเท่าไร เขาบอกเราว่า เขาโสด แต่เขาคุยหลายคน ประมาน 4-5 คน เราก๊เรยไม่คิดอะไรเยอะเพราะเขาคุยเยอะ แระเขาหน้าตาดี เลยคิดว่าเขาคงแค่จะคุยกับเราเล่นๆอ่ะแหละ พอคุยๆไป เขาก๊เริ่มชวนเราไปกินข้าวด้วย เราก๊ไปน่ะ กินข้าวเย็น แร้วก๊ยังคุยกันเรื่อยๆ โทรบ้าง ไลน์บ้าง เขาจะเปนฝ่ายโทรหาเราก่อนตลอด โทรหาเราทั้งวัน เอาง่ายๆคือเขาว่างตอนไหนก๊โทรๆๆๆ แต่เราก๊รับตลอดน่ะ จนมันเริ่มรุ้สึกแฮ๊ปปี้ขึ้นๆๆ เราไปกินข้าวด้วยกันบ่อยขึ้น ที่ทำงานเขากะที่ทำงานเราอยุ่ไกลกันมาก แต่เขาก๊ขับรถ 60+โล เพื่อมารับเราไปกินข้าวด้วยเกือบทุกวัน จนความรุ้สึกมันเริ่มเปลี่ยนไป เราเริ่มรุ้สึกดีกะเขามากขึ้นทุกวัน แต่สำหรับเขา เราไม่รุ้ว่าเขารุ้สึกยังไง เขาบอกว่าเขาคุยหลายคนก๊จิงน่ะ แต่เขาไม่เคยมีเวลาให้คนพวกนั้นเลย เพราะเวลาว่างส่วนใหญ่เขาก๊มาหาเราตลอด มีอยุ่วันนีงเราก๊กำลังกินข้าวเย็นกะเขาอยุ่ที่ร้านอาหาร มี ผญ. โทหาเขา น่าจะคุยกันประมานว่า นัดทานข้าวกันน่ะ ลืมหรอ อะไรประมานนี้ แร้วเขาก๊บอกว่า "อ่อ ลืม อ่ะ ไว้คราวหน้าน่ะแค่นี้ก่อนน่ะ ไม่สะดวกคุย" แร้วเขาก๊ว่างสายไป เขาก๊มานั่งกินข้าวกะเราต่อ เราก๊ถามว่าใครโทมาหรอ เขาก๊บอกว่า1 ใน 5 คนที่เขาคุยอ่ะแระ โทมาวีนว่าลืมนัดกะเขา แต่ช่างเถอะค่ะ ไม่สนใจ อยากคุยก๊คุยไม่อยากคุยก๊แล้วแต่ พอหลังจากกินข้าวมื้อนั้นเสดก๊กลับมาคอนโดเรา วันนั้นเรากะจะบอกเลิกคุยกะเขา กะจะขออยุ่ด้วยเปนครั้งสุสท้าย แต่วันนั้นเรากลับมีอะไรกับพี่เขา ตั้งแต่วันนั้นทุกอย่างมันเลยยิ่งมากขึ้นไปกว่าเดิมอีก หลังจากนั้นเราก๊ยังทำกันเหใือนเดิม ปกติ กินข้าวด้วยกัน ไปร้านโน้น ร้านนี้ เดินห้าง ดูหนัง ฟังเพลงด้วยกัน ทุกอย่างมันเริ่มมากขึ้นทั้งสองฝ่าย เรากีมีอะไรกับพี่เขามาตลอด ทั้งๆที่ก๊ยังไม่ได้ระบุสถานะว่าเปนอะไรกัน. จนวันนึงเราเริ่มรุ้สึกหวงเขา ทั้งที่ตกลงกันไว้แร้ว ตั้งแต่วันแรกที่มีอะไรกัน พี่เขาถามว่า "ถ้ามีอะไรกันแร้ว เราจะเปลี่ยนไปไหม ห้ามหึง ห้ามหวงพี่น่ะ" เรากีตอบไปว่าเหมือนเดิม ไม่หึง ไม่หวง แน่นอน
......แต่พอมาทุกวันนี้ เรากลับเริ่มมีอาการหึงเขา เขาไปทำงาน ตจว. เขาไปเจอกะ น้อง ผญ. คนนึงที่เปนน้องของเพื่อนๆเขา. ก๊สนิทกันกะ ผญ. คนนั้น จนมีรุปคู่ รุปไปกินข้าว ผญ. คนนั้นเปนคนลงเฟสบุ๊ก เราเข้าไปส่องก๊เรยเห็นแร้วไปถามเขาว่าใครหรอ. เราแสดงออกเรยว่าหึงเขา แต่เขาบอกว่าเพื่อนค่ะ ไม่มีอะไรแน่นอน จนตอนนี้เราก๊ไม่รุ้จะทำตัวยังไง เพราะห้ามหึง ห้ามหวง แต่เขากลับเริ่มมาหวงเรา หึงเราแทน แต่เราหึงหวงเขาไม่ได้ เรายอมเขาทุกเรื่อง
วันนีงได้คุยกันแบบเปิดๆใจ เขาบอกว่าถ้าเจอกันเมื่อก่อน เราคงไม่ได้คุยกัน เพราะเขาไม่คุยกะ ผญ. ทำงานกลางคืน แต่ตอนนี้เขาโตขึ้นเยอะ ก๊เรยมองกว้างขึ้น. เขาบอกว่าตอนนี้เขาเทให้เรามากกว่าทุกคน เขาให้เรามากกว่าทุกคนที่เขาคุย เขาบอกว่าถึงจะคุยหลายคนก๊จิง แต่ไม่เคยไปมีอะไรกับใครเรยตั้งแต่เลิกกับแฟนเก่ามา. เพราะพวกที่คุยๆนี่ก๊อยุ่ไกลกัน เขาบอกว่าตอนนี้เขามีความสุขกับเรามาก กะคนอื่นเขาไม่แบบนี้เรย ได้แต่คุยแต่ไม่เคยได้เจอกัน
แร้วเขาก๊บอกว่า เวลาอยุ่กะใครแร้วมีความสุขก๊อยากเจอ อยากไปหาตลอด พี่ถึงอยากมาหาเราตอลด อยากพาไปโน่นไปนี่ เราไม่ง้องแง้ง งี่เง่า อยุ่ด้วยแร้วสบายใจ ไม่เครียด ...
มีอยุ่ครั้งนึงค่ะ เราทะเลาะกะเขา เหตุผลคือ เราไปเที่ยวกะเพื่อน แร้วบอกเขาจะกลับตี 1 เขาก๊เรยบอกว่าจะมารับกลับ เขาจะรอ. แต่เราดันโทหาเขาตอนตี 3 กว่า ให้เขามารับ เขาเรยไม่มา แร้วก๊โกดเรามาก ที่ไปเที่ยวต่อไม่บอก ให้เขารอทั้งคืน. ตอนเช้ามา บ่ายๆเขามารับเราพาไปกินข้าวเหมือนเดิม แต่คราวนี้พาไปกินข้าวริมทะเล เราก๊เรยงงๆว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมอยุ่พามา เขาก๊ไม่พูดอะไรยัง วันนั้นก๊มีรวามสุขมากๆอีกวันค่ะ กินข้าว กินเค้ก ถ่ายรุป แฮ๊ปปี้ค่ะ
แร้วเขามาบอกเราทีหลังว่าจิงๆวันนั้นกะส่งท้ายให้เราแร้วน่ะ กะจะเลิกคุยล่ะ เพราะไม่ชอบแบบนี้ ไม่ชอบที่พอเปนห่วงเรา ฝห้ความสำคันกับเรา แร้วเราไม่สนใจ เรยคิดจะเลิกคุยกัเรา เราก๊เรยถามเขาว่าแร้วทำไมถึงไม่หายไปล่ะวันนั้น เขาก๊บอกว่า พอได้อยุ่ด้วย ได้เจอ ได้คุยกัน มันก๊เย็นขึ้น จากใจที่โกดๆร้อนๆ มันก๊เริ่มเย็นลง แร้วสุสท้ายมันก๊มีความสุขด้วยกันเหมือนเดิม เรยเลิกคุยไม่ได้. แต่สุสท้ายสถานะเรากับพี่เขาก๊ยังเหใือนเดิม คือไม่ใช่แฟน ก๊เรย งงๆว่าจะเรียกว่าอะไรดี คนคุยหรอ หรือยังไง เพราะเขาก๊ไม่เคยพูด เราก๊ไม่เคยถาม เขาจะพูดแต่ว่า ที่ทำให้ทุกอย่างนี้ไม่รุ้เรยหรอ..
มารับกลับหลังเลิกงาน อดหลับ อดนอนมา ขับรถารับพาไปกินข้าวทุกวัน อยากพาไปนู่นนี่นั่น ทั้งที่มีสวยๆกว่า เพอเฟคกว่าก๊ไม่ไปหา แต่กลับมาหาคนนี้ ไม่มีอะไรกับใคร แต่ก๊มีกะคนนี้ เราก๊เรยไม่อยากถามต่อ ไม่รุ้จะถามอะไร
สรุปทุกวันนี้เขาก๊ยังทำให้เราเหมือนเดิม มาหาเราตอลด พาไปเที่ยว ตจว. มีบ้าง ยังขับรถมาไกลๆเพื่อไปกินข้าวด้วยเหมือนเดิม แต่ที่เพิ่มเติมคือ เขาเรียกเราว่าเมีย ไม่รุ้ว่าหลุดปากหรือยังไง เมื่อก่อนเราจะยอมเขามาก เดี๋ยวนี้เราเริ่มไม่ค่อยอ่อนให้เขา เขาก๊จะเปนฝ่ายมาอ่อนให้เราแทน เริ่มตามเรา หวงเรามากขึ้น มีหึงด้วยน่ะ แต่ปากยังบอกว่าไม่หึงเรย สักนิด แต่สายตานี่แทบจะกินเราล่ะ. สถานะก๊ยังไม่มีเหมือนเดิมค่ะ เปนแบบนี้เหมือนเดิม ไม่รุ้ว่าใครจะอกแตกตายกะความสัมพันนี้ก่อนกัน ไม่ใช่แฟน แต่หึงเราได้ แต่เราหึงเขาไม่ได้ คุยไลน์กะคนอื่นโกด เราไม่โทหา โกด เราไม่รับโทสับก๊วีนเรา ปกติเราเจอกะพี่เขาทุกวัน จนเขาพูดว่า เจอกันบ่อยไปไหม ไม่ต้อฝเจอกันทุกวันก๊ได้มั้ง อาทิตนึง 3 วันก๊พอ ไรงี้!! แต่ประเด็นคือเราไม่เคยขอให้เขามาหาเราเรย เขาจะเปนฝ่ายโทหาเราก่อนตลอด แร้วชวนเราไปกินโน่นกินนี่ก่อนตลอด ปากบอกจะไม่เจอ พออีกวันมาก๊มาหาเราตลอด จนเราเรย งงว่าอะไรว่ะ แต่เราก๊แฮ๊ปปี้น่ะตอนนี้ แต่แค่อยากถามเพื่อนๆว่า ผุ้ชายคนนี้เขากำลังต้องการอะไร เราเองก๊ไม่รุ้ง่าความสัมพันแบบนี้จะอยุ่ไปได้นานแค่ไหน
เราบอกเขาว่าถ้าเขาหายไปตอนนี้ เราก๊หนักเหมือนกัน. เขาก๊บอกเราว่าถ้าเราหายไป เขาก๊คงพังเหมือนกัน แต่สุสท้ายแร้วก๊ยังไม่ได้เปนอะไรกันอยุ่ดี!!