คือหนูอยากเรียนมหาลัยแต่สงสารพ่อแม่ ไม่ใช่ว่าพ่อแม่ส่งไม่ไหวนะค่ะ พ่อแม่หนูส่งไหว อ่อหนูมีพี่อีกคนคนนี้จบมหาลัยไปแล้ว พอดีวันนั้นเห็นพอแม่เค้าคุยกันในรถทั้งๆที่มีหนูอยู่เหมือนเค้าคุยกันปกติไม่ซีเรียสไรมาก เค้าพูดกันว่า ส่งลูกเรียนมหาลัยนี้เหนื่อยมากหาตังให้ลูกไปเรียนทิตละพันตัวเองก็ต้องอดมื้อกินมื้อ พอดีพ่อแม่หนูเป็นชาวไร่ชาวนาอะค่ะพอได้ตังมาก็เอาไปจ่ายค่ารถค่าหนี้อะไรอีก มันก็ทำให้หนูคิดว่ากลัวพ่อแม่จะไม่ไหวเค้าก็แก่ลงทุกวัน แต่จริงๆแล้วพ่อแม่ส่งหนูได้นะค่ะ แต่หนูเห็นเค้าเหนื่อย ตื่นตี5-6โมง ไปไถนากลับมาอีกที่ก็ทุ่มกว่าๆเกือบทุกวัน หนูก็เลยสงสาร ไม่รู้จะระบายกับใครได้ ส่วนเรื่องกู้เรียนนี้แม่ไม่ให้กู้ค่ะ ของพี่หนูก็ไม่กู้ เพราะไม่อยากให้ลูกมีหนี้สิน หนูสงสารพ่อแม่เค้ามากๆบ่นเหนื่อยทุกวัน หนูไม่รู้จะทำยังไงนอกจากให้กำลังใจ หนูก็ตัดสินใจยากเหมือนกันว่าจะไปทำงานกับน้าที่มาเลดีไหมพอดีน้าหนูเค้าทำงานนวดที่นั้นค่ะ เห็นเค้าซื้อบ้านให้พ่อให้แม่ใช้หนี้ให้พ่อให้แม่ได้ มันก็ทำให้หนูอยากไปอยากใช้หนี้ให้พ่อแม่หมดๆไม่อยากให้เค้าอยู่แบบมีหนี้สินอะไรอีก แต่อีกใจหนูก็อยากเรียนอยากเรียนมากๆ แต่หนูก็ไม่กล้าพูดกับเค้าทั้งสองคน ไม่อยากให้เค้าเหนื่อย อยากดูแล อยากให้เค้าพักเค้าเหนื่อยกันมาเยอะมากๆ
มาวันนี้หนูมาระบายเท่านั้นเอง บางเรื่องหนูก็ไม่กล้าคุยกับคนในครอบครัว ขอพูดไรผิดไปก็ขอโทษด้วยนะค่ะขอบคุณที่อ่านจนจบ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ
อยากเรียนต่อมหาลัยแต่สงสารพ่อแม่
มาวันนี้หนูมาระบายเท่านั้นเอง บางเรื่องหนูก็ไม่กล้าคุยกับคนในครอบครัว ขอพูดไรผิดไปก็ขอโทษด้วยนะค่ะขอบคุณที่อ่านจนจบ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ