เรื่องมีอยู่ว่า
เรากับเเฟนคบกันมา6ปี คือ เขาก็นอกใจมีคนอื่นมาตลอด
ทำร้ายทั้งร่างกาย จิตใจ ไม่เคยเเคร์หรือสนใจเราเลย เเต่ ทุกครั้งที่เราจะไปเขากลับมาร้องไห้ขอร้องอ้อนวอน
พอเรากลับไปเขาก้ทำเเบบเดิม ที่ยังกลับมาเพราะคิดว่าเขาจะปรับปรุงตัวได้ เเต่มันไม่ทันเเล้ว จนมาวันนี้เรารู้สึกเราหมดความอดทนเเละไม่ได้รู้สึกรักเขาเเล้ว
ทั้งที่บ้านเรา ญาติเราก้อยากให้เลิก เล้วพอวันที่เราจะไปจริงๆ เขากลับมาทำดีบอกจะปรับปรุงตัว
อ้อนวอนร้องไห้ทำร้ายตัวเอง ต่างๆ นานา เขาบอกเขาอยุ่ไม่ได้
เรารู้สึกผิด รู้สึกเเย่ คือไม่อยากให้เขา เเย่ เเต่ความรุ้สึกเราโคตรเเย่เลย อยากไปเเต่ก้ ไม่อยากให้ใครมาเป็นอะไรเพราะเรา
เราควรจะทำอย่างไร ให้หลุดจากความรุ้สึกเเย่ๆนี้ไปสักที
มันเเย่จริงๆ T.T
เห็นเเก่ความรู้สึกของคนอื่นมากเกินไปจนตัวเองเเย่ความรุ้สึกพังควรทำอย่างไร
เรากับเเฟนคบกันมา6ปี คือ เขาก็นอกใจมีคนอื่นมาตลอด
ทำร้ายทั้งร่างกาย จิตใจ ไม่เคยเเคร์หรือสนใจเราเลย เเต่ ทุกครั้งที่เราจะไปเขากลับมาร้องไห้ขอร้องอ้อนวอน
พอเรากลับไปเขาก้ทำเเบบเดิม ที่ยังกลับมาเพราะคิดว่าเขาจะปรับปรุงตัวได้ เเต่มันไม่ทันเเล้ว จนมาวันนี้เรารู้สึกเราหมดความอดทนเเละไม่ได้รู้สึกรักเขาเเล้ว
ทั้งที่บ้านเรา ญาติเราก้อยากให้เลิก เล้วพอวันที่เราจะไปจริงๆ เขากลับมาทำดีบอกจะปรับปรุงตัว
อ้อนวอนร้องไห้ทำร้ายตัวเอง ต่างๆ นานา เขาบอกเขาอยุ่ไม่ได้
เรารู้สึกผิด รู้สึกเเย่ คือไม่อยากให้เขา เเย่ เเต่ความรุ้สึกเราโคตรเเย่เลย อยากไปเเต่ก้ ไม่อยากให้ใครมาเป็นอะไรเพราะเรา
เราควรจะทำอย่างไร ให้หลุดจากความรุ้สึกเเย่ๆนี้ไปสักที
มันเเย่จริงๆ T.T