สวัสดีครับ ผมขออนุญาตมาแชร์ประสบการณ์เรื่องโรงงานแปรรูปไม้ของครอบครัวผมหน่อยนะครับ เอาไว้เป็นอุทาหรณ์สำหรับคนมีกิจการนะครับ ครอบครัวผมมีโรงงานแปรรูปไม้อยู่ในหลาย ๆ จังหวัด แต่ส่วนใหญ่ผมก็ไปๆ มาๆ ตามโรงงานที่มี เป็นธรรมดาครับที่ลูกน้องเยอะ คนงานเยอะ เราก็ปล่อยให้ผู้จัดการแต่ละที่ดูแล แน่นอนครับทุกโรงงานเราติดกล้องวงจรปิด แต่มันก็ยังเกิดเรื่องจนได้ เมื่อผมต้องเดินทางไปทำธุระต่างประเทศบ่อยๆ
เรื่องของเรื่องคือลูกค้าที่รับซื้อไม้แปรรูปจากโรงงานผมโทรมาบ่นว่า ช่วงหลังๆ ของมาส่งช้า บางทีของก็ไม่ครบ ของขาด มาไม่สม่ำเสมอ ผมก็รับเรื่องและขอโทษลูกค้าไป ผมก็เริ่มเอะใจแล้วล่ะครับว่าปกติโรงงานผมของไม่เคยขาด ทุกอย่างมาสม่ำเสมอ ผมเลือกที่จะโทรถาม ผจก.โรงงาน สิ่งที่ผมได้คำตอบคือไม่มีปัญหาไรนี่ครับนาย ทุกอย่างปกติดี
แล้วแบบนี้มันก็หนังคนละม้วนสิครับ ผมไม่รีรอเลยครับลงพื้นที่โรงงานทันที ขอดูกล้องวงจรปิด ตรวจบัญชี มันก็ปกติดี แต่ใจผมยังไม่เชื่อสนิทใจเลยทำทีบอกว่าถึงเวลาที่ต้องให้ช่างเค้ามาซ่อมบำรุงกล้องวงจรปิดบ้างละ ผมก็หาข้อมูลเลยครับ เพราะคิดว่าที่โรงงานมันต้องมีอะไรแปลกๆ ผมหาข้อมูลเรื่องกล้องวงจรปิดแล้วคิดว่าต้องเปลี่ยนให้มันล้ำกว่านี้ ผมเลือกฟูจิโกะ ช่างก็มาดูหน้างาน ติดกล้องตามจุดเดิม และจุดบอดเพิ่มมากขึ้น ติดแบบทุกซอกทุกมุมจริง ๆ ทั้งหมด 16 ตัว ผมก็ทำทีเป็นติดกล้องปกติทั่วไป ไม่ได้มีอะไรพิเศษ และไม่ได้บอกที่โรงงานนะครับว่ากล้องมันทำอะไรได้บ้าง
ผ่านไปสักพักก็ปกติครับดูเหมือนไม่มีอะไร ลูกค้าเลิกโทรมาบ่น ผมก็ดูโรงงานผ่านไอแพดสบาย ๆ จนมาถึงกลางดึกคืนหนึ่งผมยังไม่นอน อยู่ ๆ แอปของกล้องก็แจ้งเตือนว่ามีการบุกรุก ผมรีบเปิดเข้าไปดูก็เห็นรถสิบล้อคันนึงมาจอดเทียบอยู่ประตูหลังโรงงาน แล้วมีการลักลอบขนไม้กันเกิดขึ้น ผมนี่ถึงบางอ้อเลยครับ ไอ้ยามเฝ้าประตูกับไอ้ ผจก.นี่เองที่ช่วยกันลักลอบเอาไม้ผมไปขายให้ลูกค้าเจ้าอื่นแล้วเอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ลูกค้าหลักเลยมาโวยวาย เพราะได้ของไม่เคยครบ ผมนี่โกรธมาก ขับรถออกไปพร้อมแจ้งตำรวจ ไปถึงก็จับได้คาหนังคาเขาเลยล่ะครับ ผมนี่ยืนด่าลูกน้องตัวเอง เสียใจครับเลี้ยงคนให้มันมาเป็นงูเห่า ไอ้เราก็หลงเชื่อใจไว้ใจคนผิด นี่ถ้าไม่ติดกล้องผมก็คงยังไม่รู้ สรุปเรื่องนี้ก็เป็นอุทาหรณ์สอนใจได้เป็นอย่างดี ถ้าไม่เข้ามาดูเองก็คงไม่รู้ พอตำรวจสอบสวนเสร็จ มันก็สารภาพว่ามันลบภาพจากกล้องวงจรปิดเฉพาะวันที่มาเอาของ คราวนี้ผมเลยรัดกุมทั้งเรื่องคนและเรื่องความปลอดภัยมากขึ้นไปอีกครับ การทำธุรกิจนี่มันไว้ใจใครไม่ได้จริงๆ ยอมจ่ายหนักเพื่อไม่ให้ธุรกิจเสียหายดีกว่าครับ
เมื่อยามเป็นโจร เลยต้องใช้กล้องยามจับยาม
เรื่องของเรื่องคือลูกค้าที่รับซื้อไม้แปรรูปจากโรงงานผมโทรมาบ่นว่า ช่วงหลังๆ ของมาส่งช้า บางทีของก็ไม่ครบ ของขาด มาไม่สม่ำเสมอ ผมก็รับเรื่องและขอโทษลูกค้าไป ผมก็เริ่มเอะใจแล้วล่ะครับว่าปกติโรงงานผมของไม่เคยขาด ทุกอย่างมาสม่ำเสมอ ผมเลือกที่จะโทรถาม ผจก.โรงงาน สิ่งที่ผมได้คำตอบคือไม่มีปัญหาไรนี่ครับนาย ทุกอย่างปกติดี
แล้วแบบนี้มันก็หนังคนละม้วนสิครับ ผมไม่รีรอเลยครับลงพื้นที่โรงงานทันที ขอดูกล้องวงจรปิด ตรวจบัญชี มันก็ปกติดี แต่ใจผมยังไม่เชื่อสนิทใจเลยทำทีบอกว่าถึงเวลาที่ต้องให้ช่างเค้ามาซ่อมบำรุงกล้องวงจรปิดบ้างละ ผมก็หาข้อมูลเลยครับ เพราะคิดว่าที่โรงงานมันต้องมีอะไรแปลกๆ ผมหาข้อมูลเรื่องกล้องวงจรปิดแล้วคิดว่าต้องเปลี่ยนให้มันล้ำกว่านี้ ผมเลือกฟูจิโกะ ช่างก็มาดูหน้างาน ติดกล้องตามจุดเดิม และจุดบอดเพิ่มมากขึ้น ติดแบบทุกซอกทุกมุมจริง ๆ ทั้งหมด 16 ตัว ผมก็ทำทีเป็นติดกล้องปกติทั่วไป ไม่ได้มีอะไรพิเศษ และไม่ได้บอกที่โรงงานนะครับว่ากล้องมันทำอะไรได้บ้าง
ผ่านไปสักพักก็ปกติครับดูเหมือนไม่มีอะไร ลูกค้าเลิกโทรมาบ่น ผมก็ดูโรงงานผ่านไอแพดสบาย ๆ จนมาถึงกลางดึกคืนหนึ่งผมยังไม่นอน อยู่ ๆ แอปของกล้องก็แจ้งเตือนว่ามีการบุกรุก ผมรีบเปิดเข้าไปดูก็เห็นรถสิบล้อคันนึงมาจอดเทียบอยู่ประตูหลังโรงงาน แล้วมีการลักลอบขนไม้กันเกิดขึ้น ผมนี่ถึงบางอ้อเลยครับ ไอ้ยามเฝ้าประตูกับไอ้ ผจก.นี่เองที่ช่วยกันลักลอบเอาไม้ผมไปขายให้ลูกค้าเจ้าอื่นแล้วเอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ลูกค้าหลักเลยมาโวยวาย เพราะได้ของไม่เคยครบ ผมนี่โกรธมาก ขับรถออกไปพร้อมแจ้งตำรวจ ไปถึงก็จับได้คาหนังคาเขาเลยล่ะครับ ผมนี่ยืนด่าลูกน้องตัวเอง เสียใจครับเลี้ยงคนให้มันมาเป็นงูเห่า ไอ้เราก็หลงเชื่อใจไว้ใจคนผิด นี่ถ้าไม่ติดกล้องผมก็คงยังไม่รู้ สรุปเรื่องนี้ก็เป็นอุทาหรณ์สอนใจได้เป็นอย่างดี ถ้าไม่เข้ามาดูเองก็คงไม่รู้ พอตำรวจสอบสวนเสร็จ มันก็สารภาพว่ามันลบภาพจากกล้องวงจรปิดเฉพาะวันที่มาเอาของ คราวนี้ผมเลยรัดกุมทั้งเรื่องคนและเรื่องความปลอดภัยมากขึ้นไปอีกครับ การทำธุรกิจนี่มันไว้ใจใครไม่ได้จริงๆ ยอมจ่ายหนักเพื่อไม่ให้ธุรกิจเสียหายดีกว่าครับ