จริงๆเราเป็นคนพูดน้อยค่ะ สาเหตุเกิดจาก เวลาพูดอะไรไป ก็ไม่ค่อยมีใครรับฟัง พอพูดก็จะขัด เช่น เวลาทำงานกลุ่ม เพื่อนที่คิดว่าตัวเองเก่ง จะเอาแต่ตัวเองเป็นหลัก การยอมรับความคิดเห็นคนอื่นน้อยมาก หรือมักจะเข้าข้างคนที่มีสไตล์เดียวกัน ส่วนเราๆที่หัวระดับกลางๆ ทำได้แค่รับฟังและทำตาม แบบนั้นแหล่ะค่ะ จนส่งผลมาถึงตอนนี้เราเลยเป็นคนพูดน้อย เพราะไม่มีความมั่นใจที่จะแสดงความคิดเห็นหรือรู้สึกออกมา ได้แต่พูดในใจ และสิ่งที่เราถึงกับมาตั้งกระทู้ในวันนี้ คิดว่าเป็นเรื่องร้ายแรงมาก สำหรับการเป็นนักศึกษาคนนึง เราทำโปรเจคนึงอยู่ เป็นงานเดี่ยว แต่ดันได้ที่ปรึกษาแบบแล้วแต่ดวง ทปษ.คนนี้เพิ่งมาทำงานใหม่ ตอนแรกก็เหมือนจะดีค่ะ แต่ยิ่งทำงานด้วยเรื่อยๆ ก็ยิ่งรู้สึกว่าทปษ.คนนี้เริ่มใช้คำพูดรุนแรง เหมือนกับเราโง่มากอ่ะ แนวนั้น จริงๆเราก็อาจจะเป็นแบบนั้น งานไม่ดี ถึงต้องมีที่ปรึกษาไง แล้วมาจวกด้วยคำพูดชนิดไม่รักษาน้ำใจ ใส่อารมณ์ เราก็ไม่มีกระจิตกระใจจะทำงานละ เช่น งานแย่มากค่ะ ไม่เคยเห็นอะไรแย่ขนาดนี้มาก่อน บลาๆ และยิ่งนานวันไป ยิ่งไม่อยากจะปรึกษาละค่ะ ไม่ไหว แกเป็นคนเก่ง วันนั้นเราอธิบายงานไป เช่น ต้องกดตรงนี้นะคะ เครื่องถึงจะเเสดงผล โดนตอกกลับ ทปษไม่ได้โง่ค่ะ แล้วก็คำบลาๆ อืม แบบนี้ก็ได้หรอ แล้วครั้งล่าสุดเราไม่ได้บอก เพราะครั้งก่อนเจอมาแบบนั้น โดนตอกกลับอีก งานดูไม่ได้เลยค่ะ แล้วจะตรวจให้ยังไง อ่าว! แล้วคือเราต้องทำยังไง และหลังจากข้อความนั้นก็พิมยาวมาเลยเป็นเมสเจท สารพัดคำด่า เราก็ไม่เคยรู้จักกันเป็นการส่วนตัวนะคะ ถามเพื่อน เพื่อนก็โดน แต่ไม่หนักเท่าเราเจอ เจ็บสุดๆคือตั้งใจทำงานให้มันออกมาดี แต่มาโดนด่าแบบนี้ มันก็ลำบากใจที่จะทำงานด้วยค่ะ
มักจะโดนด่าอยู่บ่อยครั้งเพราะคนอื่นเข้าใจเราผิด มันร้ายแรงขนาดนั้นเลยหรอ?