สวัสดีครับ
เรื่องของผมมีอยู่ว่าผมคบกับแฟนมานานพอสมควร ผมเข้าหาเธอครับตอนแรกที่ผมเข้าหาเธอผมไม่คิดว่าเธอจะสนใจผมเพราะเวลาผมจีบผู้หญิงคนไหนพวกเธอก้เหมือนไม่ค่อยสนใจผมเลยครับ แต่เธอคนนี้สนใจผม(ผมมโนเองนะครับตอนนั้น) ผมคุยกับเธอเรื่อยๆ เธอค่อยข้างเป็นคนดูออกง่ายครับ ใจดี น่ารักอยู่
ผมชอบโดนเพื่อนๆแกล้งเพื่อนๆล้อครับ พวกผู้หญิงคนอื่นก้ล้อผมครับ แต่เธอคนนี้ไม่อะไรเท่าไรเลย จนวันหนึ่งผมขอเธอเป็นแฟนเธอตกลงครับ(เธอเป็นแฟนคยแรกในชีวิตผม) เดือนแรกๆไปได้ดีครับ5-6เดือน ต่อมาเริ่มทะเลาะครับ ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันเกิดไปมั้ยแต่ตอนนั้นผมไม่ชอยครับ เธออยู่กับเพื่อนมากกว่าผม เธอให้เวลาผมแค่ตอนเช้ากับตอนเย็น ซึ่งผมคิดว่าไม่พอ ผมเลยไปคุยกับเธอ(แต่ก็ทะเลาะกัน ผมเริ่มก้ได้นะ) ผมคิดว่าผมไม่ผิดครับ คิดมาตลอด บ้างครั้งทะเลาะกันเกือบทั้งเดือน ดีกันแค่2-3ครั้ง ตอนนั้นผมไม่ชอบที่เวลาผมว่าเธอแล้วเธอเงียบ บ้างครั้งผมว่าเธอเธอก้บล็อกผม จนผมต้องประชดบอกเลิกครับ เธอเลยมาง้อ และแต่นั้นมาเธอก้พยายามปรับครับ เรามีความสุขกันมากกก มีเรื่อง18+กันบ่อยด้วยครัง อิอิ เธอยอมผมตลอดครับ ถึงผมอาจจะดูออกว่าเธอไม่โอเค แต่ผมห้ามใจไม่ไหวครับ บ้างครั้งทะเลาะกันมา(มีแต่ผมที่ชวนทะเลาะด้วยนะ เธอเป็นแฟนที่ดีมากไม่ว่าอะไรผมเลย) ผมเป็นคนอารมร้อน เวลาทะเลาะมั้งใล้คำพูดแรงๆทำร้ายครสเธอ พอทะเลาะกันมาใหม่ๆ คือเธอง้อผมตลอดไงครับ เธอง้อผมก้ดีใจหายโกด แต่เหมือนเธอท้อครับแต่ผมไม่สนใจ ผมอยากมีอะไรกับเธอ ทุกครั้งผมถามผมขอ เวลาทะเลาะกันมาใหม่ๆ เธอก้ไม่ค่อยโอครับ ผมก้ชอบพูดแบบ ถ้าไม่เค้าก้ไม่ทำ ผมไม่รู้ว่าเธอฝืนป่าวนะครับ พอผมพูดงี้เธอก้ยอมตลอด จนครบมากันเกือบปี ผมรู้สึกเบื่อครับ อยากสรรคสันกับเพื่อน ผมเลยไปดื่มกับเพื่อน ผมบอกเธอครับ แต่เธอก้ทักมาเรื่องๆ ผมรำคานมากครับ ผมตอบเธอว่าพอใจยังกลับแล้วนะ และเราก้ทะเชาะกันและเลิกกันครับ ผมไม่สนใจอะไร คนเป็นแฟนน่าจะให้เวลากันมั้ง เธอตามง้อผมครับ เกือบอาทิตครับ ผมกลับไปด้วยความรู้สึกแบบ อืมๆ ผมไม่รุ้อธิบายไง ผมชอบเวลามีอะไรกับเธอมีความสุขดี ผมว่ามันปกตินะครับ แต่ทำไมเธอต้องทำให้มันไม่ปกติเธอบอกว่ามันพิเศษ ผมเบื่อครับ แต่เธอก้ยอมผมนะครับ มาช่วงเกือบๆปีใหม่ ผมรู้สึกเบื่อครับปกติผมคุยกับเธอทั้งวันคอลกันข้ามคืน ผมรู้สึกอยากอยู่คนเดียว ผมรู้สึกไม่อยากทำอะไร ผมรู้สึกไม่อยากอะไรสักอย่าง ฟิลแบบเบื่อทุกๆอย่าง แล้วมันก้มีเรื่องครับ อยู่ๆเธอก้ร้องไห้ครับ คือตอนนั้นผมก้เบื่อๆอะครับ แบบเป็นไรอีกว่ะ ดูน่ารำคาน ด้วยความที่ผมอารมร้อน แทนที่ผมจะว่าเธอไม่ครับผมวางสายบล็อกแทนครับ ผมไม่ฟังอะไรเธอทั้งนั้น และผมก้บอกเลิกเธอครับ เธอพูดอะไรมาผมมองเป๋นข้ออ้างหมดครับ ปัญหาครอบครัว? เพราะผม? แยกแยะไม่เป้นหรอ จน3-4วันผ่านไปเธอทักมาครับ เธอบอกเหตุผลทั้งหมดที่ผมไม่เคยฟังเธอ จนผมตอบไรไม่ถูกไม่รู้จะตอบอะไร ผมด่าเธอว่าเธอไม่เคยเข้าใจผม แต่ผมนี้แหละที่ไมาเคยฟังเธอ เธอบอกให้กลับไปแก้ไข เธอให้อภัย แต่ผมก้ยังรู้สึกอยากอยู่คนเดียว ไม่อยากรับผิดชอบใครแล้ว อยากอยู่เฉยๆ ผมบอกเธอไปครับ เธอเหมือนโกดครับแต่ผมเหมือนเริ่มเฉยๆ เธอพยายามหาทางให้ผมกลับไปครับ แต่ผมก้ขอคิดดูก่อน เธอชอบพูดเรื่องที่เธอเสียตัวครับทำไมต้องแคร์ขนาดนั้ยครับ คนเสียตัวก้มีเยอะแยะไปว่ามั้ยครับ ผมมีอะไรกับเธอผมต้องรับผิดชอบเธอตลอดชัวิตผมหรอ. เธอชอบขู่ว่าเธอจะฆ่าตัวตาย เธอเหมือนเป็นบ้าครับ เหมือนคนขาดความอบอุ่น แต่ผมก้ตอบไปว่า อย่าทำร้ายตัวเอง ผมจำไม่ได้ว่าตอนนั้นผมรู้สึกอย่างไรกับเธอ. จนวันหนึ่งเธอกรีดแขนตัวเองแล้วไปนอนเอาแผลแช่อ้างน้ำร้อน ปกติน้ำเย็นจะทำให้เบือดแข็งตัวใช่มั้ยครับ แต่น้ำร้อนตรงข้าม รอยไม่ใช่กรี๊ดเดียวนะครับ หลายรอยเลย แล้วก้เอามีดแทงท้องครับ ตอนนั้นผมไม่รู้อะไรเลยครับ ผมสนุกอยู่กับเพื่อน ก่อนหน้าที่เธอจะกรีดแขนตัวเองเธอส่งนิทานมาให้ผมอ่านครับ มันเกี่ยวกับผญครับ เธอไม่ได้แค่เครียดเรื่องผมเธอเครียดเรื่องครอบครัวเธอด้วย ครอบครัวเธอไม่รู้ครับว่าเธอคบผม จนผมรู้ขาวตอนเธออยุ่รพ. เพื่อนเธอๆ มาบอกให้ผมไปเยี่ยมเธอผมก้ไปตามมารยาทครับ แอบห่วงก้มีด้วยครับ ผมเข้าไปเธอแถบไม่พูดจากับใคร เหมือนเธอเสียเลือดเยอะซีดหมดเลยครับ เธอพยายามพูดครับแต่แถบไม่ได้ยินเส่ยเธอ ผมเอาหูไปใกล้ๆปากเธอ เธอถามมาทำไม ผมก้ตอบว่ามาเยี่ยม ผมถามเธอว่าทำแบบนี้ทำไม เธอเงียบสักพักแล้วพูดว่า เจ็บจะได้จำ รอยกรีดที่แขนเธอมันตรงกับเดือนที่เราคบกัน หน้าตาเธอโกดมากครับ ผมเลยถามทำแบบนี้ต้องการอะไร เธอบอกผมว่า แน่จริงเอาความลับที่ได้กับกูแล้วบอกแม่กูสิ คือเธอจะให้ผมรับผิดชอบอะครับ ผมไม่ได้ทำเธอท้อง ทำไมผมต้องรับผิดชอบครับ? ทำไมผมต้องกลับไป ผมเบื่อครับ น่ารำคานนิดๆน้อยๆทำไมต้องร้องครับ ทำแบบนี้เธอน่าสมเพชมั้ยล่ะครับ
เราควรทำยังไงเมื่อเจอเรื่องแบบนี้!!!
เรื่องของผมมีอยู่ว่าผมคบกับแฟนมานานพอสมควร ผมเข้าหาเธอครับตอนแรกที่ผมเข้าหาเธอผมไม่คิดว่าเธอจะสนใจผมเพราะเวลาผมจีบผู้หญิงคนไหนพวกเธอก้เหมือนไม่ค่อยสนใจผมเลยครับ แต่เธอคนนี้สนใจผม(ผมมโนเองนะครับตอนนั้น) ผมคุยกับเธอเรื่อยๆ เธอค่อยข้างเป็นคนดูออกง่ายครับ ใจดี น่ารักอยู่
ผมชอบโดนเพื่อนๆแกล้งเพื่อนๆล้อครับ พวกผู้หญิงคนอื่นก้ล้อผมครับ แต่เธอคนนี้ไม่อะไรเท่าไรเลย จนวันหนึ่งผมขอเธอเป็นแฟนเธอตกลงครับ(เธอเป็นแฟนคยแรกในชีวิตผม) เดือนแรกๆไปได้ดีครับ5-6เดือน ต่อมาเริ่มทะเลาะครับ ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันเกิดไปมั้ยแต่ตอนนั้นผมไม่ชอยครับ เธออยู่กับเพื่อนมากกว่าผม เธอให้เวลาผมแค่ตอนเช้ากับตอนเย็น ซึ่งผมคิดว่าไม่พอ ผมเลยไปคุยกับเธอ(แต่ก็ทะเลาะกัน ผมเริ่มก้ได้นะ) ผมคิดว่าผมไม่ผิดครับ คิดมาตลอด บ้างครั้งทะเลาะกันเกือบทั้งเดือน ดีกันแค่2-3ครั้ง ตอนนั้นผมไม่ชอบที่เวลาผมว่าเธอแล้วเธอเงียบ บ้างครั้งผมว่าเธอเธอก้บล็อกผม จนผมต้องประชดบอกเลิกครับ เธอเลยมาง้อ และแต่นั้นมาเธอก้พยายามปรับครับ เรามีความสุขกันมากกก มีเรื่อง18+กันบ่อยด้วยครัง อิอิ เธอยอมผมตลอดครับ ถึงผมอาจจะดูออกว่าเธอไม่โอเค แต่ผมห้ามใจไม่ไหวครับ บ้างครั้งทะเลาะกันมา(มีแต่ผมที่ชวนทะเลาะด้วยนะ เธอเป็นแฟนที่ดีมากไม่ว่าอะไรผมเลย) ผมเป็นคนอารมร้อน เวลาทะเลาะมั้งใล้คำพูดแรงๆทำร้ายครสเธอ พอทะเลาะกันมาใหม่ๆ คือเธอง้อผมตลอดไงครับ เธอง้อผมก้ดีใจหายโกด แต่เหมือนเธอท้อครับแต่ผมไม่สนใจ ผมอยากมีอะไรกับเธอ ทุกครั้งผมถามผมขอ เวลาทะเลาะกันมาใหม่ๆ เธอก้ไม่ค่อยโอครับ ผมก้ชอบพูดแบบ ถ้าไม่เค้าก้ไม่ทำ ผมไม่รู้ว่าเธอฝืนป่าวนะครับ พอผมพูดงี้เธอก้ยอมตลอด จนครบมากันเกือบปี ผมรู้สึกเบื่อครับ อยากสรรคสันกับเพื่อน ผมเลยไปดื่มกับเพื่อน ผมบอกเธอครับ แต่เธอก้ทักมาเรื่องๆ ผมรำคานมากครับ ผมตอบเธอว่าพอใจยังกลับแล้วนะ และเราก้ทะเชาะกันและเลิกกันครับ ผมไม่สนใจอะไร คนเป็นแฟนน่าจะให้เวลากันมั้ง เธอตามง้อผมครับ เกือบอาทิตครับ ผมกลับไปด้วยความรู้สึกแบบ อืมๆ ผมไม่รุ้อธิบายไง ผมชอบเวลามีอะไรกับเธอมีความสุขดี ผมว่ามันปกตินะครับ แต่ทำไมเธอต้องทำให้มันไม่ปกติเธอบอกว่ามันพิเศษ ผมเบื่อครับ แต่เธอก้ยอมผมนะครับ มาช่วงเกือบๆปีใหม่ ผมรู้สึกเบื่อครับปกติผมคุยกับเธอทั้งวันคอลกันข้ามคืน ผมรู้สึกอยากอยู่คนเดียว ผมรู้สึกไม่อยากทำอะไร ผมรู้สึกไม่อยากอะไรสักอย่าง ฟิลแบบเบื่อทุกๆอย่าง แล้วมันก้มีเรื่องครับ อยู่ๆเธอก้ร้องไห้ครับ คือตอนนั้นผมก้เบื่อๆอะครับ แบบเป็นไรอีกว่ะ ดูน่ารำคาน ด้วยความที่ผมอารมร้อน แทนที่ผมจะว่าเธอไม่ครับผมวางสายบล็อกแทนครับ ผมไม่ฟังอะไรเธอทั้งนั้น และผมก้บอกเลิกเธอครับ เธอพูดอะไรมาผมมองเป๋นข้ออ้างหมดครับ ปัญหาครอบครัว? เพราะผม? แยกแยะไม่เป้นหรอ จน3-4วันผ่านไปเธอทักมาครับ เธอบอกเหตุผลทั้งหมดที่ผมไม่เคยฟังเธอ จนผมตอบไรไม่ถูกไม่รู้จะตอบอะไร ผมด่าเธอว่าเธอไม่เคยเข้าใจผม แต่ผมนี้แหละที่ไมาเคยฟังเธอ เธอบอกให้กลับไปแก้ไข เธอให้อภัย แต่ผมก้ยังรู้สึกอยากอยู่คนเดียว ไม่อยากรับผิดชอบใครแล้ว อยากอยู่เฉยๆ ผมบอกเธอไปครับ เธอเหมือนโกดครับแต่ผมเหมือนเริ่มเฉยๆ เธอพยายามหาทางให้ผมกลับไปครับ แต่ผมก้ขอคิดดูก่อน เธอชอบพูดเรื่องที่เธอเสียตัวครับทำไมต้องแคร์ขนาดนั้ยครับ คนเสียตัวก้มีเยอะแยะไปว่ามั้ยครับ ผมมีอะไรกับเธอผมต้องรับผิดชอบเธอตลอดชัวิตผมหรอ. เธอชอบขู่ว่าเธอจะฆ่าตัวตาย เธอเหมือนเป็นบ้าครับ เหมือนคนขาดความอบอุ่น แต่ผมก้ตอบไปว่า อย่าทำร้ายตัวเอง ผมจำไม่ได้ว่าตอนนั้นผมรู้สึกอย่างไรกับเธอ. จนวันหนึ่งเธอกรีดแขนตัวเองแล้วไปนอนเอาแผลแช่อ้างน้ำร้อน ปกติน้ำเย็นจะทำให้เบือดแข็งตัวใช่มั้ยครับ แต่น้ำร้อนตรงข้าม รอยไม่ใช่กรี๊ดเดียวนะครับ หลายรอยเลย แล้วก้เอามีดแทงท้องครับ ตอนนั้นผมไม่รู้อะไรเลยครับ ผมสนุกอยู่กับเพื่อน ก่อนหน้าที่เธอจะกรีดแขนตัวเองเธอส่งนิทานมาให้ผมอ่านครับ มันเกี่ยวกับผญครับ เธอไม่ได้แค่เครียดเรื่องผมเธอเครียดเรื่องครอบครัวเธอด้วย ครอบครัวเธอไม่รู้ครับว่าเธอคบผม จนผมรู้ขาวตอนเธออยุ่รพ. เพื่อนเธอๆ มาบอกให้ผมไปเยี่ยมเธอผมก้ไปตามมารยาทครับ แอบห่วงก้มีด้วยครับ ผมเข้าไปเธอแถบไม่พูดจากับใคร เหมือนเธอเสียเลือดเยอะซีดหมดเลยครับ เธอพยายามพูดครับแต่แถบไม่ได้ยินเส่ยเธอ ผมเอาหูไปใกล้ๆปากเธอ เธอถามมาทำไม ผมก้ตอบว่ามาเยี่ยม ผมถามเธอว่าทำแบบนี้ทำไม เธอเงียบสักพักแล้วพูดว่า เจ็บจะได้จำ รอยกรีดที่แขนเธอมันตรงกับเดือนที่เราคบกัน หน้าตาเธอโกดมากครับ ผมเลยถามทำแบบนี้ต้องการอะไร เธอบอกผมว่า แน่จริงเอาความลับที่ได้กับกูแล้วบอกแม่กูสิ คือเธอจะให้ผมรับผิดชอบอะครับ ผมไม่ได้ทำเธอท้อง ทำไมผมต้องรับผิดชอบครับ? ทำไมผมต้องกลับไป ผมเบื่อครับ น่ารำคานนิดๆน้อยๆทำไมต้องร้องครับ ทำแบบนี้เธอน่าสมเพชมั้ยล่ะครับ