ผมไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม หื้ออออออออออ

เรื่องราวของผมเกิดขึ้นมาเมื่อไม่นานมานี้
เมื่อวันที่ไปกินเลี้ยงฉลองเปิดการเรียนของมหาลัย(ไม่ระบุ) ไปกินเลี้ยงกันตามแนววัยรุ่นมหาลัยทั่วไปที่ร้านแห่งหนึ่งในเชียงใหม่
ทำให้ผมได้รู้จักกับเอ(นามสมมุติ)ที่มากับพวกเพื่อนๆ แล้วเราก็ได้รู้จักกัน ในคืนนั้น เราคุยกันตามปกติ มีการขอเฟสบุ๊คกันธรรมดา
เราเริ่มคุยกันไปต่างๆนานาสักพักหนึ่ง จนเพื่อนเริ่มแซวเล็กน้อย เมื่อถึงเวลากลับ เราก็แยกย้ายกันกลับ (ปกติผมเป็นคนแพ้แอลกอฮอล์ และไม่ค่อยดื่ม) ซึ่งตลอดเวลาที่อยู่ร้านเธอก็มักจะถามเราเสมอว่าเป็นไง ไหวรึเปล่า เธอคนนั้นก็บอกให้กลับดีๆ ถึงที่พักแล้วบอกด้วย นั้นแหละคน จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ ประหลาดใจประหลาดใจประหลาดใจประหลาดใจ
หลังจากผมกลับถึงที่พักแล้ว ผมก็ทักไป ว่าตอนนี้ถึงแล้ว แล้วก็คุยกันต่อตามเนื้อเรื่องแหละครับ หัวเราะหัวเราะหัวเราะ
วันรุ่งขึ้น ก็คุยกันต่อ ถามนู้นถามนี่ จนเราได้ไปเที่ยวด้วยกัน ฝั่งเขา ก็มีเพื่อนมา 3 คน ฝั่งผมลากเพื่อนไปคนนึง ระหว่างที่เที่ยว เขาก็มาเดินกับเราสองคน
เดินไปคุยไป เหมือนรู้จักกันมานาน จนผมเริ่มใจสั่นขึ้นมา หลิ่วตาหลิ่วตาหลิ่วตา
ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าฝั่งนู้นนนนนน เขาจะคิดไงกับผม หรือว่าผมคิดไปเองข้างเดียว ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้
เรื่องราวยังมีต่ออีกนะครับ เดี๋ยวมาเขียนต่อครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่