เมื่อไม่นานมานี้เราได้กลับไปเจอกับคนคนหนึ่ง จะเรียกว่าแฟนเก่าหรืออะไรดี5555555
คือเราเคยชอบคอกันตอนอนุบาลสมัยนั้น อยู่โรงเรียนเดียวกัน แล้วก็ต้องจากกันเพราะเรา
ย้ายโรงเรียนไปเรียนประถมที่อื่น แล้วก็ย้ายไปเรียนมัธยมที่อื่นอีกด้วย หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้
ติดต่อกันเลย ไม่มีข่าวคราวของเขาแม้แต่น้อย ไม่มีมีแม้กระทั่ง Facebookหรืออะไรก็ตามแต่ที่เป็นสื่อ
เพื่อติดต่อสื่อสาร แต่เราต่างคนก็ต่างลืมๆกันไปแล้วเพราะคิดว่าตอนนั้นไร้เดียงสามาก 55555
จนเมื่อไม่นานมานี้ เราได้กลับมาเจอกันอีกครั้งเพราะเรากลับภูมิลำเนาของเรา พอได้มาสบตากันเท่านั้นแหละ
อื้อหือออ

ความรู้สึกมันรวนเวียนวนกลับมาอีกครั้ง เรารู้สึกอบอุ่นเวลาที่มองเขา
แต่เราก็ไม่ได้แสดงออกอะไร เพราะเราก็คิดว่าเขาคงจำอะไรไม่ได้แล้วหล่ะ ก็เฉยๆไป นึกแล้วก็ขำดี

จนเราได้คุยกัน เขาถามเราว่า 'ตอนนั้นย้ายไปทำไม' จขกท ก็อึ้งไม่คิดว่าจะจำได้แต่ไม่อยากเข้าข้างตัวเอง55555
เลยถามกลับไปอีกว่า 'ตอนไหนหรอ' เขาตอบกลับมาว่า 'เอ้า ก็ตอนอนุบาลไง' เราเลยถามเขากลับไปว่า 'จำได้ด้วยหรอ555'
เขาตอบตอบกลับมา 'จำได้หมดแหละ' (พร้อมส่งรอยยิ้มหวานๆ) จขกท ก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยิ้มๆก็คนมันเขิน555
จนตัดสินใจถามไปว่า 'จำได้ว่าอะไรอ่ะ' เขาตอบกลับมาอย่างไม่ลังเล 'ก็เคยชอบกันไง'

เราเดาไม่ออกว่าเขาคิดยังไงกับเราเพราะเขาก็ดูเฉยๆกับเรา มีแต่เราที่มโนไปฝ่ายเดียวหรือเปล่า555555555
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย เราต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง
อันนี้จะเรียกว่าบุพเพอาละวาด เอ้ย! บุพเพสันนิวาส หรืออะไรดีคะ แต่ขำดีนะสำหรับเรา 5555555555
เราคิดว่าเรารู้สึกดีกับเขา เราไว้ใจเขา เรารู้สึกปลอดภัยเวลาที่อยู่ใกล้เขา เราหลงรักรอยยิ้มของเขา
เหมือนเราตกหลุมรักเขาอีกครั้ง แต่เราไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา เราไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกัน ไม่กล้าบุก5555
คงต้องอยู่แบบนี้ต่อๆไป ไว้เจอจังหวะดีเมื่อไหร่ค่อยว่ากัน ขอบคุณที่มาฟังเราบ่นนะ 55555
ปีใหม่แต่อยากเริ่มต้นใหม่กับคนเก่า
คือเราเคยชอบคอกันตอนอนุบาลสมัยนั้น อยู่โรงเรียนเดียวกัน แล้วก็ต้องจากกันเพราะเรา
ย้ายโรงเรียนไปเรียนประถมที่อื่น แล้วก็ย้ายไปเรียนมัธยมที่อื่นอีกด้วย หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้
ติดต่อกันเลย ไม่มีข่าวคราวของเขาแม้แต่น้อย ไม่มีมีแม้กระทั่ง Facebookหรืออะไรก็ตามแต่ที่เป็นสื่อ
เพื่อติดต่อสื่อสาร แต่เราต่างคนก็ต่างลืมๆกันไปแล้วเพราะคิดว่าตอนนั้นไร้เดียงสามาก 55555
จนเมื่อไม่นานมานี้ เราได้กลับมาเจอกันอีกครั้งเพราะเรากลับภูมิลำเนาของเรา พอได้มาสบตากันเท่านั้นแหละ
อื้อหือออ
แต่เราก็ไม่ได้แสดงออกอะไร เพราะเราก็คิดว่าเขาคงจำอะไรไม่ได้แล้วหล่ะ ก็เฉยๆไป นึกแล้วก็ขำดี
จนเราได้คุยกัน เขาถามเราว่า 'ตอนนั้นย้ายไปทำไม' จขกท ก็อึ้งไม่คิดว่าจะจำได้แต่ไม่อยากเข้าข้างตัวเอง55555
เลยถามกลับไปอีกว่า 'ตอนไหนหรอ' เขาตอบกลับมาว่า 'เอ้า ก็ตอนอนุบาลไง' เราเลยถามเขากลับไปว่า 'จำได้ด้วยหรอ555'
เขาตอบตอบกลับมา 'จำได้หมดแหละ' (พร้อมส่งรอยยิ้มหวานๆ) จขกท ก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยิ้มๆก็คนมันเขิน555
จนตัดสินใจถามไปว่า 'จำได้ว่าอะไรอ่ะ' เขาตอบกลับมาอย่างไม่ลังเล 'ก็เคยชอบกันไง'
เราเดาไม่ออกว่าเขาคิดยังไงกับเราเพราะเขาก็ดูเฉยๆกับเรา มีแต่เราที่มโนไปฝ่ายเดียวหรือเปล่า555555555
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย เราต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง
อันนี้จะเรียกว่าบุพเพอาละวาด เอ้ย! บุพเพสันนิวาส หรืออะไรดีคะ แต่ขำดีนะสำหรับเรา 5555555555
เราคิดว่าเรารู้สึกดีกับเขา เราไว้ใจเขา เรารู้สึกปลอดภัยเวลาที่อยู่ใกล้เขา เราหลงรักรอยยิ้มของเขา
เหมือนเราตกหลุมรักเขาอีกครั้ง แต่เราไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา เราไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกัน ไม่กล้าบุก5555
คงต้องอยู่แบบนี้ต่อๆไป ไว้เจอจังหวะดีเมื่อไหร่ค่อยว่ากัน ขอบคุณที่มาฟังเราบ่นนะ 55555