สวัสดีครับคือผมมีปัญหาชีวิตจะมาขอคำปรึกษา ขอคำแนะนำจากหลายๆท่านเกี่ยวกับเรื่องความรักของผมนี่แหละครับ
คือชีวิตผมอายุแค่ 18ปี แต่ผ่านเรื่องอาภัพรักมาตลอดแต่จะไม่ขอพูดถึงครับจะพูดถึงแค่เรื่องปัจจุบันนี้
คือผมเป็นนักศึกษา กศน ครับทำงาน 7-11 เธอเป็นแคดดี้สนามกอล์ฟครับ (ขอเรียกเธอคนนั้นว่าเธอนะครับ)ผมกับเขาคุยกันมานานมากเลิกคุยกันไปก็ 3-4ครั้งก็ยังกลับมาคุยกันใหม่แต่ไม่เคยคบกันเลยไม่เคยพูดว่ารักกันเลย แต่มาครั้งปัจจุบันผมก็ยังไม่ได้คบกับเธอครับเพราะเหมือนเธอไม่ค่อยจริงจังกับเรื่องความรักมากเท่าไหร่เธอมีหนุ่มมาตามจีบเยอะแยะแต่ดูเหมือนครั้งนี้เธอจะเป็นฝ่ายเข้าหาผมด้วยผมกับเธอก็คุยกันมาเรื่อยๆเริ่มผูกพันธ์แต่ก็ยังไม่ได้คบกัน
ผมก็อยากจะคบกับเธอให้จริงๆจังๆไปเลยเธอก็ยังไม่พร้อมที่จะคบกับผมเธอบอกว่าเธอเคยมีแฟนมาแล้วเลยทำให้ไม่อยากมี ผมก็เข้าใจแล้วก็บอกกับเธอว่าผมจะรอผมจะพยายามพังกำแพงที่เธอสร้างกันตัวเองเอาไว้เพื่อให้สักวันเธอได้ยอมรับผมแล้วคบกับผมจริงๆจังๆ ผมก็ยังคุยกันมาเรื่อยๆไปไหนมาไหนด้วยกันไปหาอะไรกินไปรับไปส่งเวลาไปเรียนไปกิจกรรมของทาง กศน เธอก็เริ่มบอกว่าเธอรักผมเธอคิดถึงตลอด ผมก็ตอบเธอว่าผมก็รักเธอมากเหมือนกันรักมากจริงๆ แต่เธอก็ยังไม่ได้จริงจังอะไรแต่ส่วนตัวผมมันจริงจังไปมากๆแล้ว แล้วก็มาปัจจุบันผมทะเลาะกับเธอเรื่องที่เธอไปคุยกับคนอื่นไปๆมาๆก็โยงไปถึงเรื่องความลับที่เคยปิดบัง ผมก็ถามเธอพยายามให้เธอบอกเธอก็บอกว่าถ้าเธอบอกมาแล้ววันนึงถ้าไม่ได้คุยกันเธอจะเสียหายผมก็บอกว่าผมจะไม่ทำร้ายเธอแน่นอน (จริงๆแล้วผมก็คิดว่าที่เธอปิดบังคือเรื่องว่าเธอเคยมีอะไรกับคนอื่นมาก่อนหรือตอนที่ผมเลิกคุยกันเป็นพักๆ3-4ครั้งเธอไปมีอะไรกับใครมาในใจผมก็คิดไว้ว่าผมรับได้)แต่จริงๆแล้วเธอบอกกับผมว่าเธอมีลูกแล้ว เธอส่งรูปลูกเธอกับเธอมาให้ผมดูผมก็อึ้งแล้วก็งงตอนผมอ่านเสร็จตัวผมสั่นทำอะไรไม่ถูก
(เธอกับลูกไม่ได้อยู่ด้วยกันเธอมาทำงานอยู่ที่ชลบุรี ลูกอยู่กำแพงเพรชแฟนเก่าด้วย) ผมก็ยังตกใจอยู่แต่ยังคิดในแง่ดีเธออาจจะลองใจผมแต่จริงๆมันไม่ใช่ผมลองไปย้อนดูในเฟสบุคเธออย่างที่เธอบอกว่าให้ไปดูมันก็ใช่จริงๆเธอมีลูกกับแฟนเก่าเธอตั้งแต่อายุประมาณ 16-17ผมก็ทำอะไรไม่ถูกไม่รู้จะทำยังไงดีเลยมาขอคำปรึกษาและฟังคำแนะนำจากหลายๆความคิดเห็นครับว่าจะทำยังไงต่อดีผมเหมือนโดนฟ้าผ่าลงกลางใจ ผมรักเขามากแต่เรื่องแบบนี้ผมก็อธิบายไม่ถูก ผมไม่คิดจะรังเกียจลูกเขาเลยแต่มันอธิบายความรู้สึกออกมาไม่ถูกจริงๆครับ ใจมันอยากเดินต่อไปมากๆอีกครึ่งใจมันก็เตือนตัวเองว่ายังไงก็เดินต่อไม่ไหวครับ T_T
มีปัญหาเรื่องความรักคนที่คุยกันอยู่เคยมีลูกมาก่อน
คือชีวิตผมอายุแค่ 18ปี แต่ผ่านเรื่องอาภัพรักมาตลอดแต่จะไม่ขอพูดถึงครับจะพูดถึงแค่เรื่องปัจจุบันนี้
คือผมเป็นนักศึกษา กศน ครับทำงาน 7-11 เธอเป็นแคดดี้สนามกอล์ฟครับ (ขอเรียกเธอคนนั้นว่าเธอนะครับ)ผมกับเขาคุยกันมานานมากเลิกคุยกันไปก็ 3-4ครั้งก็ยังกลับมาคุยกันใหม่แต่ไม่เคยคบกันเลยไม่เคยพูดว่ารักกันเลย แต่มาครั้งปัจจุบันผมก็ยังไม่ได้คบกับเธอครับเพราะเหมือนเธอไม่ค่อยจริงจังกับเรื่องความรักมากเท่าไหร่เธอมีหนุ่มมาตามจีบเยอะแยะแต่ดูเหมือนครั้งนี้เธอจะเป็นฝ่ายเข้าหาผมด้วยผมกับเธอก็คุยกันมาเรื่อยๆเริ่มผูกพันธ์แต่ก็ยังไม่ได้คบกัน
ผมก็อยากจะคบกับเธอให้จริงๆจังๆไปเลยเธอก็ยังไม่พร้อมที่จะคบกับผมเธอบอกว่าเธอเคยมีแฟนมาแล้วเลยทำให้ไม่อยากมี ผมก็เข้าใจแล้วก็บอกกับเธอว่าผมจะรอผมจะพยายามพังกำแพงที่เธอสร้างกันตัวเองเอาไว้เพื่อให้สักวันเธอได้ยอมรับผมแล้วคบกับผมจริงๆจังๆ ผมก็ยังคุยกันมาเรื่อยๆไปไหนมาไหนด้วยกันไปหาอะไรกินไปรับไปส่งเวลาไปเรียนไปกิจกรรมของทาง กศน เธอก็เริ่มบอกว่าเธอรักผมเธอคิดถึงตลอด ผมก็ตอบเธอว่าผมก็รักเธอมากเหมือนกันรักมากจริงๆ แต่เธอก็ยังไม่ได้จริงจังอะไรแต่ส่วนตัวผมมันจริงจังไปมากๆแล้ว แล้วก็มาปัจจุบันผมทะเลาะกับเธอเรื่องที่เธอไปคุยกับคนอื่นไปๆมาๆก็โยงไปถึงเรื่องความลับที่เคยปิดบัง ผมก็ถามเธอพยายามให้เธอบอกเธอก็บอกว่าถ้าเธอบอกมาแล้ววันนึงถ้าไม่ได้คุยกันเธอจะเสียหายผมก็บอกว่าผมจะไม่ทำร้ายเธอแน่นอน (จริงๆแล้วผมก็คิดว่าที่เธอปิดบังคือเรื่องว่าเธอเคยมีอะไรกับคนอื่นมาก่อนหรือตอนที่ผมเลิกคุยกันเป็นพักๆ3-4ครั้งเธอไปมีอะไรกับใครมาในใจผมก็คิดไว้ว่าผมรับได้)แต่จริงๆแล้วเธอบอกกับผมว่าเธอมีลูกแล้ว เธอส่งรูปลูกเธอกับเธอมาให้ผมดูผมก็อึ้งแล้วก็งงตอนผมอ่านเสร็จตัวผมสั่นทำอะไรไม่ถูก
(เธอกับลูกไม่ได้อยู่ด้วยกันเธอมาทำงานอยู่ที่ชลบุรี ลูกอยู่กำแพงเพรชแฟนเก่าด้วย) ผมก็ยังตกใจอยู่แต่ยังคิดในแง่ดีเธออาจจะลองใจผมแต่จริงๆมันไม่ใช่ผมลองไปย้อนดูในเฟสบุคเธออย่างที่เธอบอกว่าให้ไปดูมันก็ใช่จริงๆเธอมีลูกกับแฟนเก่าเธอตั้งแต่อายุประมาณ 16-17ผมก็ทำอะไรไม่ถูกไม่รู้จะทำยังไงดีเลยมาขอคำปรึกษาและฟังคำแนะนำจากหลายๆความคิดเห็นครับว่าจะทำยังไงต่อดีผมเหมือนโดนฟ้าผ่าลงกลางใจ ผมรักเขามากแต่เรื่องแบบนี้ผมก็อธิบายไม่ถูก ผมไม่คิดจะรังเกียจลูกเขาเลยแต่มันอธิบายความรู้สึกออกมาไม่ถูกจริงๆครับ ใจมันอยากเดินต่อไปมากๆอีกครึ่งใจมันก็เตือนตัวเองว่ายังไงก็เดินต่อไม่ไหวครับ T_T