สวัสดีค่ะ เป็นครั้งแรกที่เขียนกระทู้หากผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า TT เราเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงด้วยกันเราเคยเป็นเด็กหลังห้องที่วันๆก็ได้แต่โดดเรียน ไม่ทำการทำงานใช้ชีวิตไร้ค่าไปวันๆจนวันหนึ่งเราเริ่มมีความรักนี้เป็นรักครั้งแรกของเรา คนที่เราชอบเค้าเป็นเด็กเรียนน่ารักมีสเน่ห์มากและที่สำคัญเราอยู่ห้องเดียยวกันช่วงเวลานั้นเราพยายามปรับตัวของเรามาก จากหน้ามือเป็นหลังมือเพื่อนๆเริ่มเข้าหามากขึ้นและหวังว่าเธอคนนั้นก็จะเข้าหาเราเหมือนกัน เราเป็นคนอ้วนมากเราก็ลดน้ำหนักจนผอม เราโง่มากเราก็เรียนจนเก่ง เราขี้เกียจทำงานเราก็ตั้งใจทำ เราเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเพื่อเค้าจริงๆเราปิดความลับนี้ไว้คนเดียวเป็นระยะเวลา 3 ปี เราปากแข็งมากเวลาผ่านไปเราก็ไม่ได้บอกหลังจากนั้นเราก็เริ่มตัดใจไปเพราะคนที่เราชอบ เค้าชอบผู้ชาย เวลาผ่านไปปปปป เรากลับมาเจอกันอีกครั้งได้อยู่ใกล้กันมากขึ้นเราสอบติดที่เดียวกันสายเดียวกันห้องเดียวกันเราเริ่มหนักใจอีกครั้งเมื่อเรารู้ใจตัวเองว่าเราลบเค้าออกไปไม่ได้จริงๆ เราตกหลุมรักเค้าอีกครั้งแต่ครั้งนี้เราพยายามไม่เปลี่ยนอะไรพยายามเป็นตัวเองและเราคิดในใจตลอดว่ามันเป็นไปไม่ได้ เราสนิทกันมากขึ้นไปเที่ยวด้วยกันทำอะไรหลายๆอย่าง แม้จะมีเพื่อนหลายคนทักว่าเราเหมือนเป็นแฟนกันเลย ( เราขอข้ามฉากหลายๆฉาก ) จนวันหนึ่งก่อนวันสำคัญวันสงกรานต์เค้ามาสารภาพกับเราว่าเค้าชอบเรามานานแล้ว นาทีตอนนั้นแอบช็อคแต่โครตดีใจอะไม่คิดว่ามันจะมีวันนี้เราสองคนตกลงคบกัน แต่ใครจะไปคิดว่าคนที่เป็นเพื่อนกันมา 5-6 ปีอยู่ดีๆจะมาเป็นแฟนกัน แล้วความรักของเราก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆต่อุปสรรคก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆเช่นกันแฟนเก่าของแฟนเรามาแขวะเราตลอดเป็นผู้ชายที่ควรใส่กระโปรงมาก( หน้าก็เหมือนปลาท่องโก๋เหี่ยว ) เราก็ได้แต่พูดในใจแหละมีเรื่องไปก็ไม่จบป่าวๆ แล้วก็มีอุปสรรคเล็กๆน้อยแต่มันมากมายมากเราก็พยายามผ่านมันมาด้วยกันจนมาถึงเรื่องพ่อแม่แฟนเราและพ่อแม่เรา พ่อแม่เรา แม่เราโอเคท่านไม่ขัดอะไรแต่พ่อเราโหดและไม่อยากให้คบผญด้วย พ่อแม่แฟนยิ่งหนักกว่าแม่แฟนเราเริ่มจับได้ว่าเราคบกันสนิทกันมากกว่าเพื่อนท่านเริ่มแอนตี้เราท่านสนิทกับญาติผู้ใหญ่หลายคนก็ไปปรึกษาคนอื่นซึ่งความคิดก็ตรงกับท่านอีก เราพยายามเอาใจแลกใจพยายามไม่คิดอะไร แต่มันเจ็บมากเหลือเกินแฟนเราก็ต้องมาทะเลาะกับพ่อแม่ก็เพราะเราแฟนเราเครียดมาก เธอร้องไห้ทำให้เรารู้สึกผิดขึ้นทุกๆที เราเคยพยายามจะบอกเลิกกับเธอเพื่อให้เธอกับไปอยู่กับครอบครัวและปรับกัน แต่เธอก็ยืนยันและตามเราทุกๆที่เราไม่โอเคจริงๆเราไม่อยากเห็นเธอเสียใจมาก เราขอโทษเธอและบอกกับเธอว่าจะเริ่มต้นใหม่ด้วยกันแต่ในหัวเราตอนนี้เราคิดอะไรแทบไม่ออกบวกกับหัวใจของเราที่มันอ่อนแอลง เราสัญญากับตัวเองไว้ว่าเราจะต้องชนะใจพ่อแม่เธอให้ได้ ใครพอจะมีวิธีพิชิตใจพ่อแม่แฟนบ้างไหมเราพยายามคิดออกมาหลายๆวิธีแต่มันก็ยังไม่เวิร์คสักวิธี เราอยากจะจบเรื่องนี้ไว้ๆเราอยากมีความสุขกับคนที่เรารักนานๆสักที
ต้องทำยังไงดีถึงจะชนะใจพ่อแม่แฟน (ดราม่า)
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า TT เราเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงด้วยกันเราเคยเป็นเด็กหลังห้องที่วันๆก็ได้แต่โดดเรียน ไม่ทำการทำงานใช้ชีวิตไร้ค่าไปวันๆจนวันหนึ่งเราเริ่มมีความรักนี้เป็นรักครั้งแรกของเรา คนที่เราชอบเค้าเป็นเด็กเรียนน่ารักมีสเน่ห์มากและที่สำคัญเราอยู่ห้องเดียยวกันช่วงเวลานั้นเราพยายามปรับตัวของเรามาก จากหน้ามือเป็นหลังมือเพื่อนๆเริ่มเข้าหามากขึ้นและหวังว่าเธอคนนั้นก็จะเข้าหาเราเหมือนกัน เราเป็นคนอ้วนมากเราก็ลดน้ำหนักจนผอม เราโง่มากเราก็เรียนจนเก่ง เราขี้เกียจทำงานเราก็ตั้งใจทำ เราเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเพื่อเค้าจริงๆเราปิดความลับนี้ไว้คนเดียวเป็นระยะเวลา 3 ปี เราปากแข็งมากเวลาผ่านไปเราก็ไม่ได้บอกหลังจากนั้นเราก็เริ่มตัดใจไปเพราะคนที่เราชอบ เค้าชอบผู้ชาย เวลาผ่านไปปปปป เรากลับมาเจอกันอีกครั้งได้อยู่ใกล้กันมากขึ้นเราสอบติดที่เดียวกันสายเดียวกันห้องเดียวกันเราเริ่มหนักใจอีกครั้งเมื่อเรารู้ใจตัวเองว่าเราลบเค้าออกไปไม่ได้จริงๆ เราตกหลุมรักเค้าอีกครั้งแต่ครั้งนี้เราพยายามไม่เปลี่ยนอะไรพยายามเป็นตัวเองและเราคิดในใจตลอดว่ามันเป็นไปไม่ได้ เราสนิทกันมากขึ้นไปเที่ยวด้วยกันทำอะไรหลายๆอย่าง แม้จะมีเพื่อนหลายคนทักว่าเราเหมือนเป็นแฟนกันเลย ( เราขอข้ามฉากหลายๆฉาก ) จนวันหนึ่งก่อนวันสำคัญวันสงกรานต์เค้ามาสารภาพกับเราว่าเค้าชอบเรามานานแล้ว นาทีตอนนั้นแอบช็อคแต่โครตดีใจอะไม่คิดว่ามันจะมีวันนี้เราสองคนตกลงคบกัน แต่ใครจะไปคิดว่าคนที่เป็นเพื่อนกันมา 5-6 ปีอยู่ดีๆจะมาเป็นแฟนกัน แล้วความรักของเราก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆต่อุปสรรคก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆเช่นกันแฟนเก่าของแฟนเรามาแขวะเราตลอดเป็นผู้ชายที่ควรใส่กระโปรงมาก( หน้าก็เหมือนปลาท่องโก๋เหี่ยว ) เราก็ได้แต่พูดในใจแหละมีเรื่องไปก็ไม่จบป่าวๆ แล้วก็มีอุปสรรคเล็กๆน้อยแต่มันมากมายมากเราก็พยายามผ่านมันมาด้วยกันจนมาถึงเรื่องพ่อแม่แฟนเราและพ่อแม่เรา พ่อแม่เรา แม่เราโอเคท่านไม่ขัดอะไรแต่พ่อเราโหดและไม่อยากให้คบผญด้วย พ่อแม่แฟนยิ่งหนักกว่าแม่แฟนเราเริ่มจับได้ว่าเราคบกันสนิทกันมากกว่าเพื่อนท่านเริ่มแอนตี้เราท่านสนิทกับญาติผู้ใหญ่หลายคนก็ไปปรึกษาคนอื่นซึ่งความคิดก็ตรงกับท่านอีก เราพยายามเอาใจแลกใจพยายามไม่คิดอะไร แต่มันเจ็บมากเหลือเกินแฟนเราก็ต้องมาทะเลาะกับพ่อแม่ก็เพราะเราแฟนเราเครียดมาก เธอร้องไห้ทำให้เรารู้สึกผิดขึ้นทุกๆที เราเคยพยายามจะบอกเลิกกับเธอเพื่อให้เธอกับไปอยู่กับครอบครัวและปรับกัน แต่เธอก็ยืนยันและตามเราทุกๆที่เราไม่โอเคจริงๆเราไม่อยากเห็นเธอเสียใจมาก เราขอโทษเธอและบอกกับเธอว่าจะเริ่มต้นใหม่ด้วยกันแต่ในหัวเราตอนนี้เราคิดอะไรแทบไม่ออกบวกกับหัวใจของเราที่มันอ่อนแอลง เราสัญญากับตัวเองไว้ว่าเราจะต้องชนะใจพ่อแม่เธอให้ได้ ใครพอจะมีวิธีพิชิตใจพ่อแม่แฟนบ้างไหมเราพยายามคิดออกมาหลายๆวิธีแต่มันก็ยังไม่เวิร์คสักวิธี เราอยากจะจบเรื่องนี้ไว้ๆเราอยากมีความสุขกับคนที่เรารักนานๆสักที