เราพอมีโอกาสมัย?

สวัสดีเราขอเเทนตัวเองว่า"เอ"ละกัน เรื่องมีอยู่ว่าเราเเอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง  เราตัดสินใจทักพี่เค้าไป แต่พี่เค้าตอบช้ามากแล้วเราก็ชวนพี่เค้าคุยเเต่กว่าพี่เค้าจะตอบเราเกือบหลับ วันหนึ่งเรารวบรวมความกล้าบอกชอบพี่เค้าไป พี่เค้าตอบมาว่า"พี่ไม่ได้ชอบน้อง"ใจสลายลอยไปแอฟริกาเลย เราก็แอบมองพี่เค้าทุกวัน ผ่านไปปีหนึ่งพี่เค้าไม่สบาย เราเลยทักไป ว่าเปนงัยบ้าง บลาๆๆ พี่เค้าตอบเร็ว เราเลยชวนเค้าคุยเลื่อยๆ เเล้วเราตัดสินใจถามพี่เค้าไปว่า"พี่น้องยังมีโอกาสมัย"พี่เค้าตอบว่า"พี่ไม่ชอบรุ่นน้อง"หนักเลยมือสั่นยิ่งกว่าผีเข้า เจ็บจี๊ดไปถึงสมองสั่นคลอนไปทั่วหัวใจ เราเลยบอก"ว่าอกหักปลอบหน่อย" พี่เค้าตอบมาว่า"โอ๋ๆไม่ร้องผู้ชายดีๆมีเยอะ"เราเลยบอกคุยเเบบพี่น้องก็เราเลยชวนพี่เค้าคุยคือเราส่งพี่เค้าอ่านแปบเดียวตอบไม่เหมือนเมื่อก่อน เราอยากรู้ว่าเราเคยอยู่ในสายตาเค้ามัยเลยถามว่า ตอนอยู่รร.เคยเห็นเรามัย พี่เค้าตอบว่าเห็น ดีใจมากอย่างน้อยก็เห็นอยู่ในสายตา เราเลยบอกให้พี่เค้านอน พี่เค้าก็ตอบว่า"ค๊าบๆน้องก็นอนได้เเล้ว"สักพักพี่เค้าก็เลิกออน วันต่อมาเรสไปรร.เรายืนอยู่กับเพื่อน5คนเราคุยกับเพื่อนคนหนึ่งอยู่แล้วแล้วเพื่อนเค้ากระซิบบอกว่าพี่เค้าเดินมาเราเลยหันไปดูว่าจะทักแต่หันไปเห็นเหมือนหันมามองเเล้วหันกลับ ก็คงคิดว่าคงชมนกชมไม้ พอขึ้นเรียนเพื่อนบอกว่าพี่เค้ามองเราพอเราหันไปก็หันกลับ ตอนพักเที่ยงกินข้าวพี่เค้านั่งกับเพื่อน เราเลยนั่งที่ที่จะมองเห็นเเล้วเราไปซื้อข้าวหลับมาเราวางจานข้าวเงยหน้าขึ้นมาพี่เค้ามองเราอยู่ไม่กล้าสบตาเลยเขยิบให้เพื่อนพัง เราคิดว่าถ้าเราจับพี่เค้าเราจะมีโอกาสมัย