สวัสดีค่ะ คือว่าเราเองอยากจะเขียนเกี่ยวกับการเล่นเกมส์ออนไลน์
ในตอนเด็กๆ พ่อแม่หรือทุกๆคนจะมองว่าการเล่นเกมส์เป็นสิ่งที่ไม่ดี และอาจส่งผลเสียต่อเด็กๆได้
ตัวเราเอง นับได้เลยว่าเป็นเด็กเรียนดี และสนใจแต่การเรียน แต่ก็เข้ากิจกรรมนะ (เฉพาะกิจกรรมที่มีประโยชน์ เช่น กีฬา วาดรูป)
เราเองเป็นคนไม่อ่านการ์ตูน ไม่เล่นเกมส์ใดๆทั้งสิ้น เพราะถูกปลูกฝังมาว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดี (ถ้าเล่นมากๆอาจติดได้)
ซึ่งเราคิดว่ามันก็จริง ในตอนนี้เราจบปริญญาแล้ว ทำงานแล้ว หาเงินเลี้ยงตัวเองได้ และที่ผ่านๆมาก็
ทำหน้าที่ของตนเองได้ดีไม่เคยน่นอกทางเลย
...ในช่วงตอนที่เราทำงานอ่ะค่ะ มันจะมีช่วงเวลาที่เราว่าง และเราต้องจากบ้าน จากเพื่อนมาทำงานคนเดียว
มาอยู่หอคนเดียว และโสด เราจึงพยายามหาอะไรเล่นเพลินๆ แต่เราเล่นเกมส์ไม่เก่ง ไม่เป็นเลยก็ว่าได้
จนมาเจอเกมส์นึงเราเล่นไม่เป็นหรอก มันเป็นเกมส์ออนไลน์ เพิ่งเปิดตัวเมื่อปลายปี 58 และปิดตัวไปเมื่อสิ้นปีที่แล้ว
เราก็เล่นมาเรื่อยๆ ตอนแรกเล่นไม่เป็น ไม่รู้จักใคร ก็เข้าไปยืนเฉยๆบ้าง กดโน่นนี่บ้าง พอถึงเวลที่เหมาะสม
จึงสามารถเข้าไปอยู่ในกิลได้ ซึ่งเราก็กดเข้าไปมั่วๆ เราก็เริ่มรู้จักคนในกิล ทุกคนสอนเราให้เล่น แต่เรายอมรับเลยว่า
กลัวมาก เป็นผู้หญิงด้วย เลยไม่บอกว่าเป็นผู้หญิง เค้าจึงคิดว่าเป็นผู้ชายกัน แต่พวกเขาก็สอนเราเล่นจนเราเล่นเป็น
..เราเริ่มรู้จัก พูดคุยผ่านการออนไลน์ หลังเลิกงานเราจะมานั่งออนเกมส์ และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและพูดคุยกัน
จนตอนนี้เกมส์จะปิดแล้ว มันเป็นความประทับใจซึ่งครั้งหนึ่งตอนเด็กๆ เราไม่เคยได้เล่นไม่ได้ทำอะไรแบบนี้
นับว่าเป็นความทรงจำที่ดีนะ คนในเกมส์มีดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่เราก็สามารถเลือกที่จะคุยได้ เราเจอผู้หญิงเล่นเกมส์
เยอะมาก และตอนนี้ก็สนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนึง ซึ่งเค้าอยู่ไกลมาก เราเองก็กลับมาคิดนะ ถ้าไม่ใช่เกมส์เราจะเจอเพื่อนแบบนี้ไหม
เพื่อนผู้ชายเราก็มี แต่ทุกคนก็ดูเป็นมิตร (ส่วนคนไม่เป็นมิตรเราจะไม่คุย 55) แต่สำหรับผู้ชายเราจะรักษาระยะห่างหน่อย
และเราก็เจอคนสูงอายุเล่นเกมส์ (ในทางการแพทย์บอกว่าการเล่นเกมส์จะช่วยให้ไม่เป็นอัลไซเมอร์) ซึ่งเค้าเป็นคนน่ารักมาก
และเราก็ได้คุยกัน
เรากลับมามองนะ ตลอดที่ผ่านมาเกือบหนึ่งปี เราได้อะไรหลายๆอย่าง ได้เพื่อน ได้คลายเหงา คลายเครียดหลังเวลาเลิกงาน
แต่การเล่นเกมส์ก็ควรเล่นอย่างมีสติ ตอนนี้เราโตแล้วเราเรียนจบ มีงานมีรายได้เป็นของตัวเอง เราอาจสามารถคิดได้มากกว่า
ตอนที่เราเป็นเด็ก เราเล่นเกมส์เราแบ่งเวลาเล่น หลังเลิกงาน มันเป็นเกมส์เติมเงิน เราก็เติมนิดหน่อยพอได้ใช้ไอเทมบ้าง
แต่ก็ไม่ได้ได้เติมจริงจังเป็นพันเป็นหมื่น เป็นแสนเหมือนคนอื่นๆ เราว่ามันโอเคนะ คนที่เล่นเกมส์นี่ส่วนใหญ่จะเป็นวัยทำงาน
และค่อนข้างวัยกลางคน จนบ้าง รวยบ้าง แอบมีโสดบ้าง พอตอนหลังรู้ว่าเราเป็นผู้หญิงก็เข้ามาจีบบ้างแซะบ้าง แต่ผู้หญิงก็ควรรู้จักวางตัว
พูดคุยอย่างเหมาะสมอ่านะ
ตอนนี้เกมจะปิดแล้ว เราเลยอยากมาบอกว่า เราเจอมิตรภาพที่ดี มุมมองใหม่จากการพุดคุยกันแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน
เราได้รู้จักคนมากขึ้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ควรแบ่งเวลาให้เหมาะสมและรู้จักเล่นอย่างประมาณตน ไม่งั้นอาจกลายเป็นคนติดเกมส์ได้
อาจพาให้เสียทั้งเงิน การงาน และความสัมพันธ์ในครอบครัว ^^
มุมมองใหม่ของการเล่นเกมส์ออนไลน์
ในตอนเด็กๆ พ่อแม่หรือทุกๆคนจะมองว่าการเล่นเกมส์เป็นสิ่งที่ไม่ดี และอาจส่งผลเสียต่อเด็กๆได้
ตัวเราเอง นับได้เลยว่าเป็นเด็กเรียนดี และสนใจแต่การเรียน แต่ก็เข้ากิจกรรมนะ (เฉพาะกิจกรรมที่มีประโยชน์ เช่น กีฬา วาดรูป)
เราเองเป็นคนไม่อ่านการ์ตูน ไม่เล่นเกมส์ใดๆทั้งสิ้น เพราะถูกปลูกฝังมาว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดี (ถ้าเล่นมากๆอาจติดได้)
ซึ่งเราคิดว่ามันก็จริง ในตอนนี้เราจบปริญญาแล้ว ทำงานแล้ว หาเงินเลี้ยงตัวเองได้ และที่ผ่านๆมาก็
ทำหน้าที่ของตนเองได้ดีไม่เคยน่นอกทางเลย
...ในช่วงตอนที่เราทำงานอ่ะค่ะ มันจะมีช่วงเวลาที่เราว่าง และเราต้องจากบ้าน จากเพื่อนมาทำงานคนเดียว
มาอยู่หอคนเดียว และโสด เราจึงพยายามหาอะไรเล่นเพลินๆ แต่เราเล่นเกมส์ไม่เก่ง ไม่เป็นเลยก็ว่าได้
จนมาเจอเกมส์นึงเราเล่นไม่เป็นหรอก มันเป็นเกมส์ออนไลน์ เพิ่งเปิดตัวเมื่อปลายปี 58 และปิดตัวไปเมื่อสิ้นปีที่แล้ว
เราก็เล่นมาเรื่อยๆ ตอนแรกเล่นไม่เป็น ไม่รู้จักใคร ก็เข้าไปยืนเฉยๆบ้าง กดโน่นนี่บ้าง พอถึงเวลที่เหมาะสม
จึงสามารถเข้าไปอยู่ในกิลได้ ซึ่งเราก็กดเข้าไปมั่วๆ เราก็เริ่มรู้จักคนในกิล ทุกคนสอนเราให้เล่น แต่เรายอมรับเลยว่า
กลัวมาก เป็นผู้หญิงด้วย เลยไม่บอกว่าเป็นผู้หญิง เค้าจึงคิดว่าเป็นผู้ชายกัน แต่พวกเขาก็สอนเราเล่นจนเราเล่นเป็น
..เราเริ่มรู้จัก พูดคุยผ่านการออนไลน์ หลังเลิกงานเราจะมานั่งออนเกมส์ และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและพูดคุยกัน
จนตอนนี้เกมส์จะปิดแล้ว มันเป็นความประทับใจซึ่งครั้งหนึ่งตอนเด็กๆ เราไม่เคยได้เล่นไม่ได้ทำอะไรแบบนี้
นับว่าเป็นความทรงจำที่ดีนะ คนในเกมส์มีดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่เราก็สามารถเลือกที่จะคุยได้ เราเจอผู้หญิงเล่นเกมส์
เยอะมาก และตอนนี้ก็สนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนึง ซึ่งเค้าอยู่ไกลมาก เราเองก็กลับมาคิดนะ ถ้าไม่ใช่เกมส์เราจะเจอเพื่อนแบบนี้ไหม
เพื่อนผู้ชายเราก็มี แต่ทุกคนก็ดูเป็นมิตร (ส่วนคนไม่เป็นมิตรเราจะไม่คุย 55) แต่สำหรับผู้ชายเราจะรักษาระยะห่างหน่อย
และเราก็เจอคนสูงอายุเล่นเกมส์ (ในทางการแพทย์บอกว่าการเล่นเกมส์จะช่วยให้ไม่เป็นอัลไซเมอร์) ซึ่งเค้าเป็นคนน่ารักมาก
และเราก็ได้คุยกัน
เรากลับมามองนะ ตลอดที่ผ่านมาเกือบหนึ่งปี เราได้อะไรหลายๆอย่าง ได้เพื่อน ได้คลายเหงา คลายเครียดหลังเวลาเลิกงาน
แต่การเล่นเกมส์ก็ควรเล่นอย่างมีสติ ตอนนี้เราโตแล้วเราเรียนจบ มีงานมีรายได้เป็นของตัวเอง เราอาจสามารถคิดได้มากกว่า
ตอนที่เราเป็นเด็ก เราเล่นเกมส์เราแบ่งเวลาเล่น หลังเลิกงาน มันเป็นเกมส์เติมเงิน เราก็เติมนิดหน่อยพอได้ใช้ไอเทมบ้าง
แต่ก็ไม่ได้ได้เติมจริงจังเป็นพันเป็นหมื่น เป็นแสนเหมือนคนอื่นๆ เราว่ามันโอเคนะ คนที่เล่นเกมส์นี่ส่วนใหญ่จะเป็นวัยทำงาน
และค่อนข้างวัยกลางคน จนบ้าง รวยบ้าง แอบมีโสดบ้าง พอตอนหลังรู้ว่าเราเป็นผู้หญิงก็เข้ามาจีบบ้างแซะบ้าง แต่ผู้หญิงก็ควรรู้จักวางตัว
พูดคุยอย่างเหมาะสมอ่านะ
ตอนนี้เกมจะปิดแล้ว เราเลยอยากมาบอกว่า เราเจอมิตรภาพที่ดี มุมมองใหม่จากการพุดคุยกันแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน
เราได้รู้จักคนมากขึ้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ควรแบ่งเวลาให้เหมาะสมและรู้จักเล่นอย่างประมาณตน ไม่งั้นอาจกลายเป็นคนติดเกมส์ได้
อาจพาให้เสียทั้งเงิน การงาน และความสัมพันธ์ในครอบครัว ^^