ถึงเวลา..   สารภาพ


ฝ า ก ล ม ว อ น อ้ อ น อ อ ด ม า พ ล อ ด เ จ้ า
ไ อ อุ่ น ผ่ า ว พ า ด ผ่ า น ก ล อ น ก า น ท์ เ ผ ย
ค ว า ม คิ ด ถึ ง ต รึ ง ส ลั ก ใ น ‘รั ก เ อ ย’
เ พ ร า ะ คุ้ น เ ค ย ค อ ย ห ว ง แ ล ะ ห่ ว ง ใ ย
* เ ป ล ว อั ค คี *


ห่างหายหน้า ไปนาน ทำหวานหยด
คิดมาปด คำป้อน ให้อ่อนไหว
ไม่อยากหลง ไออุ่น ละมุนใจ
กลัวต้องนั่ง หม่นไหม้ ร่ำไห้ครวญ
* สุนันท์ยา *


ไ ฉ น เ จ้ า เ ฝ้ า แ ต่ ตั้ ง แ ง่ ห น อ ?
ไ ห น บ อ ก ร อ ‘รั ก เ ร า’ ค อ ย เ ฝ้ า ห ว น
เ อ า แ ต่ ป ลี ก ห ลี ก ห ล บ ค ล้ า ย ท บ ท ว น
ใ จ เ จ้ า ล้ ว น โ ล เ ล แ ส น เ ล่ ห์ ก ล
* เ ป ล ว อั ค คี *


แหนะ..กระไร หนอคน ช่างวนวก
ไม่เห็นอก เห็นใจ ไยสับสน
คอยกล่าวหา ย้อนยอก ล้วนหลอกยล
น้องต้องหม่น หมองช้ำ เพราะคำชาย
* สุนันท์ยา *


ใ ช่ ย้ อ น ย อ ก ห ล อ ก ล่ อ แ ค่ ข อ เ จ้ า
ซั บ ล ม ห น า ว เ ห น็ บ เ นื้ อ อ ย่ า เ บื่ อ ห า ย
ล ม ก ร ะ ซิ บ วิ บ ห ว า น พ ริ้ ม ผ่ า น ก ร า ย
คื อ ล ม ห า ย .. ใ จ พี่ ค น นี้ เ อ ง
* เ ป ล ว อั ค คี *


หากแม้นพี่ ยึดมั่น สัญญาบอก
ไม่ลวงหลอก ให้ช้ำ ทำข่มเหง
ลมหายใจ แห่งฝัน ร่วมบรรเลง
เป็นบทเพลงรักมั่น..  นิรันดร
* สุนันท์ยา *