สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
หนทางที่หนูคิด หนทางที่อยากเลือก ไม่ใช่มีหนูคนเดียวที่คิดและอยากเลือก มันแทบจะเป็นสูตรสำเร็จเลยในการที่จะทำแบบนั้น แต่มันทำไม่ได้ทุกคน
คนรวยอย่างที่หนูต้องการ เขาก็รู้ศักยภาพของเงินที่เขามี และรู้ว่าถ้าจะหาผู้หญิงสักคนมาเพื่อความสุข ก็หาได้โดยเสียเงินไม่มาก ไม่จำเป็นจะต้องอุ้มหรืออุปการะทั้งครอบครัว คนที่รวยมาได้นั้นส่วนหนึ่งมาจากการหาด้วยตัวของเขา คนจะรวยได้จากการหามาเองนั้นจะต้องมีความเห็นแก่ตัวไม่มากก็น้อย คนไม่เห็นแก่ตัวเลยนั้นรวยยาก โดยมากมักจน แลคนเห็นแก่ตัวนั้น เขาก็จะใช้เงินให้น้อยที่สุดโดยตักตวงให้ได้มากที่สุด
ทั้งนี้ยกเว้นว่าหนูจะมีคุณสมบัติพิเศษ เช่นสวยระดับนางงาม ถ้าแบบนั้นก็จะเป็นที่แย่งชิงกันสำหรับคนรวยบางจำพวก อันนี้หนูคงจะทำตามที่คิดได้ไม่ยาก หากแต่ถ้าหนูหน้าตาธรรมดา ไม่มีอะไรพิเศษโดดเด่น ก็ยากที่จะทำได้
ความจริงแล้ว พ่อแม่เลือกทางได้ถูกต้อง เมื่อเวลาที่ท่านต้องสู้ ท่านก็สู้ยิบตา ทำทุกอย่างได้เพื่อหาเงินมาโดยบริสุทธิ์ ส่งเสียลูกให้ได้เรียน และถ้าท่านมีโอกาศ ท่านก็อยากกลับไปใช้ชีวิตแบบพอเพียง สมถะ มีความสุขอย่างสงบในบั้นปลาย หนทางที่ท่านเลือกดีแล้ว ใยหนูจะไปทำให้ท่านเสียทางเลือกที่ดี เพียงเพราะความคิดของหนูเอง
ถ้าหนูทำได้ตามที่คิด แน่ใจหรือว่าพ่อแม่จะมีความสุข ถึงหนูจะหาบ้านราคาแพงในเมืองให้ท่านอยู่ มีเงินทองให้ใช้ได้อย่างสบาย ได้กินดีอยู่ดี แล้วท่านต้องเห็นลูกสาวยอมแต่งงานกับคนรวย หรือไม่ได้แต่งแต่ได้เป็นแค่เมียเก็บเมียน้อย เพื่อเอาเงินมาซื้อของที่ท่านก็ไม่อยากได้เลย ไม่ใช่ของที่ต้องการเลย แล้วความสุขมันจะมาจากไหน
ถ้าพ่อแม่ต้องการเงินมากจนอยากขายลูกกิน ท่านก็คงจะทำไปนานแล้ว ไม่รอมาจนถึงวันนี้ ท่านเขียนหนูมาด้วยมือ หนูจะลบมันด้วยเท้ากระนั้นหรือ
ทำหน้าที่ทำงานของตนเองให้ดีที่สุดเถิด หาได้มากได้น้อยก็กัดฟันสู้ มนุษย์สำคัญที่ศักดิ์ศรี ถึงจะยากจนจนต้องกัดก้อนเกลือกิน ก็อย่าเสียเกียรติความเป็นคน โกงเขากิน โกงบ้านโกงเมือง ถึงจะมีเงินล้นฟ้า แต่ศักดิ์ศรีก็แย่กว่าหมาตัวหนึ่งอีก
ทางของหนู หนูเลือกได้เอง แต่หวังว่า หนูจะเลือกทางที่ถูกต้อง ขอให้โชคดี
คนรวยอย่างที่หนูต้องการ เขาก็รู้ศักยภาพของเงินที่เขามี และรู้ว่าถ้าจะหาผู้หญิงสักคนมาเพื่อความสุข ก็หาได้โดยเสียเงินไม่มาก ไม่จำเป็นจะต้องอุ้มหรืออุปการะทั้งครอบครัว คนที่รวยมาได้นั้นส่วนหนึ่งมาจากการหาด้วยตัวของเขา คนจะรวยได้จากการหามาเองนั้นจะต้องมีความเห็นแก่ตัวไม่มากก็น้อย คนไม่เห็นแก่ตัวเลยนั้นรวยยาก โดยมากมักจน แลคนเห็นแก่ตัวนั้น เขาก็จะใช้เงินให้น้อยที่สุดโดยตักตวงให้ได้มากที่สุด
ทั้งนี้ยกเว้นว่าหนูจะมีคุณสมบัติพิเศษ เช่นสวยระดับนางงาม ถ้าแบบนั้นก็จะเป็นที่แย่งชิงกันสำหรับคนรวยบางจำพวก อันนี้หนูคงจะทำตามที่คิดได้ไม่ยาก หากแต่ถ้าหนูหน้าตาธรรมดา ไม่มีอะไรพิเศษโดดเด่น ก็ยากที่จะทำได้
ความจริงแล้ว พ่อแม่เลือกทางได้ถูกต้อง เมื่อเวลาที่ท่านต้องสู้ ท่านก็สู้ยิบตา ทำทุกอย่างได้เพื่อหาเงินมาโดยบริสุทธิ์ ส่งเสียลูกให้ได้เรียน และถ้าท่านมีโอกาศ ท่านก็อยากกลับไปใช้ชีวิตแบบพอเพียง สมถะ มีความสุขอย่างสงบในบั้นปลาย หนทางที่ท่านเลือกดีแล้ว ใยหนูจะไปทำให้ท่านเสียทางเลือกที่ดี เพียงเพราะความคิดของหนูเอง
ถ้าหนูทำได้ตามที่คิด แน่ใจหรือว่าพ่อแม่จะมีความสุข ถึงหนูจะหาบ้านราคาแพงในเมืองให้ท่านอยู่ มีเงินทองให้ใช้ได้อย่างสบาย ได้กินดีอยู่ดี แล้วท่านต้องเห็นลูกสาวยอมแต่งงานกับคนรวย หรือไม่ได้แต่งแต่ได้เป็นแค่เมียเก็บเมียน้อย เพื่อเอาเงินมาซื้อของที่ท่านก็ไม่อยากได้เลย ไม่ใช่ของที่ต้องการเลย แล้วความสุขมันจะมาจากไหน
ถ้าพ่อแม่ต้องการเงินมากจนอยากขายลูกกิน ท่านก็คงจะทำไปนานแล้ว ไม่รอมาจนถึงวันนี้ ท่านเขียนหนูมาด้วยมือ หนูจะลบมันด้วยเท้ากระนั้นหรือ
ทำหน้าที่ทำงานของตนเองให้ดีที่สุดเถิด หาได้มากได้น้อยก็กัดฟันสู้ มนุษย์สำคัญที่ศักดิ์ศรี ถึงจะยากจนจนต้องกัดก้อนเกลือกิน ก็อย่าเสียเกียรติความเป็นคน โกงเขากิน โกงบ้านโกงเมือง ถึงจะมีเงินล้นฟ้า แต่ศักดิ์ศรีก็แย่กว่าหมาตัวหนึ่งอีก
ทางของหนู หนูเลือกได้เอง แต่หวังว่า หนูจะเลือกทางที่ถูกต้อง ขอให้โชคดี
แสดงความคิดเห็น
ผิดมั้ย?? ที่อยากแต่งงานเร็ว และแต่งกับคนมีเงินเพราะอยากให้พ่อแม่สบาย
ยอมรับนะว่าเป็นคนที่อยากสบาย อยากแต่งงานมีครอบครัวกับคนที่มีเงินเยอะๆหรือที่เรียกว่ารวยนั้นแหละหนูอายุ21แต่อยากแต่งงาน(กับคนรวย)มากๆอยากมีครอบครัวเร็วๆ อยากสอนเรื่องราวต่างๆให้ลูกได้เรียนรู้ ลูกจะได้รู้ทันการณ์ และอีกอย่างคืออยากให้ลูกสบาย ไม่ต้องมาลำบากเหมือนหนูต้องเจอ
เรื่องราวทั้งหมดเกิดจาก... หนูอยากทำให้พ่อแม่อยู่อย่างสุขสบายไม่อยากให้พ่อแม่ต้องเหนื่อยต้องลำบากกับการทำงานหนัก อยากทำความฝันพ่อแม่ให้เป็นจริง พ่อกับแม่ฝันอยากจะมีบ้านสักหลังไม่ใหญ่โตมาก ทำไร่ ทำนา ปลูกสวนผัก และสวนผลไม้ต่างๆ พ่อกับแม่วางแผนว่าจะลาออกจากงานแล้วมาอยู่ด้วยกันที่ลาว (พ่อเป็นคนไทยแม่เป็นคนลาวคะ) พ่อกับแม่บอกหนูเสมอว่าอยากกลับไปสร้างนู่นนี้นั้นไว้ให้ลูกหลาน สร้างบ้าน สร้างพื้นที่ทำกินให้ลูกหลาน ก่อนที่ท่านจะเสีย
หนูยอมรับนะคะว่าความคิดพ่อแม่หนูดีมาก แต่!!หนูไม่อยากให้พ่อแม่ต้องมาลำบาก หนูอยากจะเป็นคนทำเองทั้งหมด อยากเป็นคนสร้าง อยากเป็นกำลังให้พ่อแม่
ตอนเด็กๆหนูเห็นความลำบากของพ่อแม่แล้วสงสารท่านมาก ทำงานก็หนัก กลับบ้านก็ดึก พักผ่อนก็น้อย แทบจะไม่มีเวลาพักเลย พ่อกับแม่บอกว่าอยากให้ลูกสบายได้เรียนหนังสือสูงๆได้งานทำดีๆ พ่อกับแม่ยอมเหนื่อยเพื่ออนาคตลูก ด้วยความเป็นเด็กไม่ได้คิดอะไรมาก จนกระทั่งวันหนึ่ึงน่าจะเป็นตอนหนูอยู่ ป.6 เวลาประมาณสัก4ทุ่มกว่าๆ พ่อยังไม่กลับบ้านหนูสงสัยเลยถามแม่ว่า "ทำไมพ่อยังไม่กลับบ้าน" แม่ตอบว่า "เค้าจ้างพ่อไปตักบ่อขี้" หนูเลยถามกลับ "ทำไมพ่อต้องทำ ขี้เราก็ไม่ใช่ ทำไมต้องทำให้คนอื่น" แม่บอกว่า "ยังงี้แหละอะไรที่ทำแล้วได้เงินมันก็ต้องทำเพราะเราต้องกินต้องใช้ ถ้าไม่ทำแล้วจะเอาเงินไหนให้ลูกไปโรงเรียน เอาเงินไหนซื้อกิน" นี่แหละคะเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้หนูอยากมีเงินเร็วๆ
หนูพยายามทำงานช่วยพ่อแม่ แต่กว่าจะได้เงินก้อนใหญ่นั้นช้ามาก เพราะที่บ้านมีกัน5คน พ่อแม่ หนู และน้องชาย2คน ค่าใช้จ่ายก็เยอะ ได้เงินเดือนมาก็ต้องแบ่งจ่าย มีเก็บบ้างแต่ไม่มาก พอเก็บได้ก็มีเรื่องต้องเอาไปใช้ หนูถึงมีความคิดอยากแต่งงานกับคนรวยเพราะถ้าจะให้ทำงานเก็บเงินไปเรื่อยๆคงไม่ทันแน่พ่อแม่อายุมากแล้ว ใครจะว่าหนูเห็นเงินสำคัญมากหนูก็ยอมรับคะ คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะทำและเลือกที่จะเป็นได้ หนูก็เลือกทำงานดีๆแล้วก็ยังไม่พออยู่ดี เหลือทางเดียวที่ลูกผู้หญิงคนนี้พอจะทำได้คือการแต่งงาน มันคงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้วในตอนนี้ ไม่อยากให้ทุกอย่างสายเกินไป
ใครที่พอจะแนะนำหรืออยากบอกอยากสอนอะไรหนูก็บอกก็สอนได้เลยนะคะ ยินดีรับทุกความคิดเห็นคะ
อธิบายเรื่องราวไม่เก่ง อาจจะแปลกๆไปหน่อย
ขอโทษด้วยนะคะ