มีใครเจอบ้างไหมม่เข้าใจเลยทำให้แม่ต้องม่ให้อิสระเราบ้างจะไปไหนก็ม่เคยจะได้ไปขนาดกลางวันขอไปแค่บ้านเพื่อนใกล้ม่ถึง500เมตรยังม่ให้ไปสั่งห้ามนั้นห้ามนี้ตลอด.เวลาเราขอไปไหนก็ให้ไปน๊แต่พอเราก้าวออกจากบ้านเท้านั้นแหละจะต้องพูดขึ้นมาว่า "รีบไปรีบมา"คือแบบม่เข้าใจเลยเขาจะหวงอะไรขนาดนั้นแล้วก็มีเหตุการหนึ่งน๊ คือเราจะไปวิ่งที่สนาม รรก็อยู่ใกล้บ้านนี้แหละวันแรกเราบอกตะไปสิ่งก็ให้ไปน๊เราก็กลับ 6โมงเย็นเกือบๆ1ทุ่มก็ม่มีอะไรเกิดขึ้นพอถัดมา4-5วันเราก็บอกแม่เเล้วน๊ตอนบ่ายเราบอกว่าตอนเย็นๆจะไปวิ่งน๊แล้วก้จะเเวะไปตลาดหาซื้อไรกินด้วยพอเราออกไปวิ่งเสร็จก็เวลาประมานเท่าเดิมโทรมาม่ได้รับ3สายเพราะเราเอาไว้ใต้เบอะรถเราโทรกลับไป "แก่ก็พูดว่าอยู่ไหนค่ำป่านนี้ทำไหมม่กลัยไปตลาดอะไรนานขนาดนี้"เราก็บอกแล้วน๊ว่าจะไปวิ่งแล้วก็ไปตลาดด้วยตอนเราออกมาเราก็ใส่ชุดกีฬาแล้วก็เอารองเท้าผ้าใบไปด้วยน๊เราก็งงอกบอกให้เรารีบกลับเลยเราเลยกลับพอมาถึงแกบอกว่า "ต่อไปจะวิ่งม่ต้องไปแล้วน๊วิ่งข้างบ้านนี้แหละ"แล้วข้างบ้านมันวิ่งได้ที่ไหนรถวิ่งเต็มมาก็เยอะคือมันก้หลายครั้งหลาบเรื่องที่เป็นแบบนี้เราม่เข้าใจแกจิงๆจะห้ามอะไรกันหนักกันหนาเราก็ม่ใช้เด็กโตเเล้วคิดเป้นรุ่เรื่องทุกอย่างกะจิตกะใจจะให้เราอยู่แต่ในบ้านม่เจอโลกภายนอกหรือไง เราควรจะทำยังไงดีหรือจะหนีไปบวชชีตลอดชีวิตดีถ้าในเมื่ออยู่บ้านแล้วเป็นแบบนี้ ปล.ขอโทดน๊ค่ะที่ยาวไปหน่อยใครเจอแบบนี้หรือมีความคิดเห็นยังไงแนะนำได้น๊ค่ะ