สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 8
ผมเข้าใจจขกท.นะ
1.ผมทำงานในสายที่ต้องแต่งรูป สายกราฟฟิก เพราะฉะนั้นทุกคนในแผนกจะใช้เครื่องมืออะไรไไม่รู้แหละ แต่ทุกคนแต่งภาพเก่งหมด .... ถูกมั้ย
ที่นี้เหลือออะไรที่จะให้วัดละ ? ก็เหลือเรื่องของ " ไอเดียและองค์ประกอบศิลป์" ไงละครับ
คนที่ได้รางวัลจากภาพถ่ายจริงๆ "ไอเดียและองค์ประกอบศิลป์" มันจะลงตัวไปหมด
เชื่อเถอะว่าภาพสวยล้านภาพ มันจะมีภาพที่ "เด่นและลงตัว" ไม่ทุกภาพหรอกครับ
2. การเป็นช่างภาพที่ดีและเก่งนั้น ต้องเก่งในการหามุม หาจังหวะในการกดชัตเตอร์ และที่สำคัญต้องวางแผนและคิดมาตั้งแต่แรก
ว่าจะทำภาพไปในแนวไหน คือขั้นตอนเบื้องหลังมันเยอะมากๆ เพราะฉะนั้นการมีกล้องหรืออุปกรณ์เทพๆ ทำให้มั่นใจที่จะภาพเพียงแชะเดียว
ในช่วงเวลาที่ต้องการ (ไม่ต้องมาลุ้นทีหลัง เพราะบางภาพเวลามันย้อนกลับไม่ได้นะครับ)
ปล. กล้องถ่ายรูปแพงๆ มันแตกต่าง ก็ "คุณภาพของไฟล์หรือของภาพถ่าย ที่จะได้มาตั้งแต่แรก" คือกล้องแพงจะเก็บค่าไดนามิกเรนจ์ได้กว้างมาก
เอามาแต่งภาพต่อได้ง่าย, เลนส์โปรเกรดดีๆ ก็ช่วยให้ภาพสว่าง ภาพไม่บิดเบี้ยว เพี้ยน
- ขนาดเซ็นเซอร์ที่ให้ Pixel มากๆ ก็สามารถขยายภาพได้สุด ระดับเอาไปทำโฆษณาบิลบอร์ด หรือติดตามตึกได้สบายๆ
ซึ่งกล้องที่ย่อมๆ ลงมาทำได้ไม่ถึงแน่ๆ (ถือเป็นการใช้งานเฉพาะทาง เล่าสู่กันฟังครับ)
1.ผมทำงานในสายที่ต้องแต่งรูป สายกราฟฟิก เพราะฉะนั้นทุกคนในแผนกจะใช้เครื่องมืออะไรไไม่รู้แหละ แต่ทุกคนแต่งภาพเก่งหมด .... ถูกมั้ย
ที่นี้เหลือออะไรที่จะให้วัดละ ? ก็เหลือเรื่องของ " ไอเดียและองค์ประกอบศิลป์" ไงละครับ
คนที่ได้รางวัลจากภาพถ่ายจริงๆ "ไอเดียและองค์ประกอบศิลป์" มันจะลงตัวไปหมด
เชื่อเถอะว่าภาพสวยล้านภาพ มันจะมีภาพที่ "เด่นและลงตัว" ไม่ทุกภาพหรอกครับ
2. การเป็นช่างภาพที่ดีและเก่งนั้น ต้องเก่งในการหามุม หาจังหวะในการกดชัตเตอร์ และที่สำคัญต้องวางแผนและคิดมาตั้งแต่แรก
ว่าจะทำภาพไปในแนวไหน คือขั้นตอนเบื้องหลังมันเยอะมากๆ เพราะฉะนั้นการมีกล้องหรืออุปกรณ์เทพๆ ทำให้มั่นใจที่จะภาพเพียงแชะเดียว
ในช่วงเวลาที่ต้องการ (ไม่ต้องมาลุ้นทีหลัง เพราะบางภาพเวลามันย้อนกลับไม่ได้นะครับ)
ปล. กล้องถ่ายรูปแพงๆ มันแตกต่าง ก็ "คุณภาพของไฟล์หรือของภาพถ่าย ที่จะได้มาตั้งแต่แรก" คือกล้องแพงจะเก็บค่าไดนามิกเรนจ์ได้กว้างมาก
เอามาแต่งภาพต่อได้ง่าย, เลนส์โปรเกรดดีๆ ก็ช่วยให้ภาพสว่าง ภาพไม่บิดเบี้ยว เพี้ยน
- ขนาดเซ็นเซอร์ที่ให้ Pixel มากๆ ก็สามารถขยายภาพได้สุด ระดับเอาไปทำโฆษณาบิลบอร์ด หรือติดตามตึกได้สบายๆ
ซึ่งกล้องที่ย่อมๆ ลงมาทำได้ไม่ถึงแน่ๆ (ถือเป็นการใช้งานเฉพาะทาง เล่าสู่กันฟังครับ)
ความคิดเห็นที่ 111
ผมเคยชนะการประกวด National Geographic มาสองรางวัล
บอกเลยว่า ความคิดของคุณผิดสุดๆ
ต่อให้คุณเป็นเจ้าพ่อวงการฮอลีวู้ด แต่งภาพได้ อลังการจนไม่คิดว่าจะจับผิดได้แน่นอน แต่เค้าจะรู้ว่าคุณแต่งโกหก สถานที่โกหก แสงโกหก มีการรีทัชขึ้นมา เพราะอะไรเหรอ? เพราะคนที่ทำการตัดสิน เค้า"บ้า"การถ่ายภาพกว่าคุณมาก มากจนเกิดและตายหลายรอบก็ยังไม่บ้าเท่าพวกเค้า แถมยังมีกรรมการแต่ล่ะแขนงที่เชี่ยวชาญด้วย ถ้ามันมาแบบแปลกๆจนเกิดข้อสงสัย ภาพก็เข้าที่ประชุม หนักหน่อยก็ถามหาต้นฉบับภาพ เมื่อถึงขั้นนั้นคุณจะเริ่มจ๋อยและ ว่า ภาพกูนี่เอาไปเล่นซะไม่เหลือเค้าเดิม อ่อ ถ้าคุณไม่เอาภาพมายัน เค้าก็แค่เขี่ยทิ้งไป เอาของคนที่สวยรองมาชนะแทนก็จบ ง่ายๆ
ที่สำคัญที่สุดเลย ขอแนะนำ ก่อนจะคิดถ่ายภาพให้ดี ต้องรู้จักคำว่าสวยให้ได้ก่อน ไม่ใช่ นั่นสวยของกู นี่สวยของ ไม่ได้ๆ ต้องสวยและยอมรับจากทุกคน เริ่มเข้าใจมั้ย แต่งภาพก็เหมือนกัน แต่งให้สวย สวยในที่นี้ไม่ได้หลุดจากไฟนอลแฟนตาซี แต่สวยเหมือนธรรมชาติ สวยเหมือนตาเห็น ความอัศจรรย์ของภาพไม่ได้อยู่แค่สีเว่อร์ๆ มันอยู่ที่เนื้อเรื่องภาพ เวลาที่ดี องค์ประกอบที่ดี แสงเงาที่ดี จับมารวมกันทั้งหมด ภาพก็ยังสวย พอมันสมบูรณ์ครบ ภาพมันก็ขึ้นหิ้งของมันเองล่ะ
บอกเลยว่า ความคิดของคุณผิดสุดๆ
ต่อให้คุณเป็นเจ้าพ่อวงการฮอลีวู้ด แต่งภาพได้ อลังการจนไม่คิดว่าจะจับผิดได้แน่นอน แต่เค้าจะรู้ว่าคุณแต่งโกหก สถานที่โกหก แสงโกหก มีการรีทัชขึ้นมา เพราะอะไรเหรอ? เพราะคนที่ทำการตัดสิน เค้า"บ้า"การถ่ายภาพกว่าคุณมาก มากจนเกิดและตายหลายรอบก็ยังไม่บ้าเท่าพวกเค้า แถมยังมีกรรมการแต่ล่ะแขนงที่เชี่ยวชาญด้วย ถ้ามันมาแบบแปลกๆจนเกิดข้อสงสัย ภาพก็เข้าที่ประชุม หนักหน่อยก็ถามหาต้นฉบับภาพ เมื่อถึงขั้นนั้นคุณจะเริ่มจ๋อยและ ว่า ภาพกูนี่เอาไปเล่นซะไม่เหลือเค้าเดิม อ่อ ถ้าคุณไม่เอาภาพมายัน เค้าก็แค่เขี่ยทิ้งไป เอาของคนที่สวยรองมาชนะแทนก็จบ ง่ายๆ
ที่สำคัญที่สุดเลย ขอแนะนำ ก่อนจะคิดถ่ายภาพให้ดี ต้องรู้จักคำว่าสวยให้ได้ก่อน ไม่ใช่ นั่นสวยของกู นี่สวยของ ไม่ได้ๆ ต้องสวยและยอมรับจากทุกคน เริ่มเข้าใจมั้ย แต่งภาพก็เหมือนกัน แต่งให้สวย สวยในที่นี้ไม่ได้หลุดจากไฟนอลแฟนตาซี แต่สวยเหมือนธรรมชาติ สวยเหมือนตาเห็น ความอัศจรรย์ของภาพไม่ได้อยู่แค่สีเว่อร์ๆ มันอยู่ที่เนื้อเรื่องภาพ เวลาที่ดี องค์ประกอบที่ดี แสงเงาที่ดี จับมารวมกันทั้งหมด ภาพก็ยังสวย พอมันสมบูรณ์ครบ ภาพมันก็ขึ้นหิ้งของมันเองล่ะ
ความคิดเห็นที่ 98
จขกท ถ้าไม่พอใจว่ารูปไหน ไม่น่าจะได้รางวัล
ก็ไปถามกรรมการที่ตัดสินรูปนั้นๆ สิ ว่าทำไม เขาถึงเลือกรูปนั้นๆ หรือ ไปดูคำวิจารณ์ อธิบาย ว่าทำไมรูปนี้มีคุณค่า พอให้ได้คะแนน ทำไมชนะรูปอื่นๆ
ถ้ายังไม่พอก็ไปสืบเสาะหาว่า กรรมการที่ว่านั่นเป็นใครมาจากไหน จบไหน ทำงานอะไรมา เขามีความคิดแบบไหน
แล้วลอง พยายามเข้าใจเขาดู
จะไม่พูดนะ ว่า ระดับเขากับเราต่างกันยังไง ไม่เอา แต่ลองไปเข้าใจเขาดู
ไม่ใช่แค่ดูแล้วไม่พอใจ ก็มาโพส แล้วก็มานั่งดีเฟนซ์ตัวเองว่า แปลก ไม่เหมือนใคร เลยต้องโดนรุม
เพราะ ถ้าจะให้ใครต่างก็ตั้งกระทู้ว่า "เราเห็นว่า" "เราคิดว่า" "เราชอบอย่างนี้" "เราไม่ชอบอย่างนี้" "เราว่ามันต้องแบบนี้" หรือรวมๆ คือ "เราแปลกใหม่" (ทั้งที่จริงๆ ไม่ได้แปลกอะไรเลย ซ้ำซากอะ ผมก็เคยเป็น แค่ไม่ได้มาตั้งกระทู้ และเชื่อเหอะ แทบทุกคนก็เป็นมาก่อน) มันไม่ใช่พันทิปแล้วละ มันคือ เฟซบุก ที่อยากจะโพสอะไรก็โพสได้นั่นไง
ส่วน คำถาม (กระทู้นี้กระทู้คำถาม ยังหาคำถามไม่เจอ คงจะอันนี้ ) "ทีนี้เข้าใจยังว่า กระทู้นี้ต้องการอะไร"
ผมว่า จขกท ก็แค่ต้องการให้คนเข้าใจไง ? แต่ไม่พยายามจะเข้าใจคนอื่นเท่าไร ? --- ปรับปรุงตัว นะ ลองไปหารูปที่ทำให้รู้สึกไม่สบอารมณ์มาลง ให้คนเห็น วิจารณ์กัน แล้วดูว่า ใครถ่าย แล้วดูว่า เขาใช้เทคนิค อะไร หัวข้ออะไน ส่งหมวดไหน รายการไหน แล้วใครตัดสิน ได้อันดับที่เท่าไร อันดับสองเป็นไง อันดับสูงกว่ามีไหม ลองดูครับ จะมีโปรโยชน์ขึ้นไปอีก มากกว่า ตั้งกระทู้เพื่อบอกว่า
"เข้าใจกรูยัง?"
มันไม่มีคุณค่าฮะ
ก็ไปถามกรรมการที่ตัดสินรูปนั้นๆ สิ ว่าทำไม เขาถึงเลือกรูปนั้นๆ หรือ ไปดูคำวิจารณ์ อธิบาย ว่าทำไมรูปนี้มีคุณค่า พอให้ได้คะแนน ทำไมชนะรูปอื่นๆ
ถ้ายังไม่พอก็ไปสืบเสาะหาว่า กรรมการที่ว่านั่นเป็นใครมาจากไหน จบไหน ทำงานอะไรมา เขามีความคิดแบบไหน
แล้วลอง พยายามเข้าใจเขาดู
จะไม่พูดนะ ว่า ระดับเขากับเราต่างกันยังไง ไม่เอา แต่ลองไปเข้าใจเขาดู
ไม่ใช่แค่ดูแล้วไม่พอใจ ก็มาโพส แล้วก็มานั่งดีเฟนซ์ตัวเองว่า แปลก ไม่เหมือนใคร เลยต้องโดนรุม
เพราะ ถ้าจะให้ใครต่างก็ตั้งกระทู้ว่า "เราเห็นว่า" "เราคิดว่า" "เราชอบอย่างนี้" "เราไม่ชอบอย่างนี้" "เราว่ามันต้องแบบนี้" หรือรวมๆ คือ "เราแปลกใหม่" (ทั้งที่จริงๆ ไม่ได้แปลกอะไรเลย ซ้ำซากอะ ผมก็เคยเป็น แค่ไม่ได้มาตั้งกระทู้ และเชื่อเหอะ แทบทุกคนก็เป็นมาก่อน) มันไม่ใช่พันทิปแล้วละ มันคือ เฟซบุก ที่อยากจะโพสอะไรก็โพสได้นั่นไง
ส่วน คำถาม (กระทู้นี้กระทู้คำถาม ยังหาคำถามไม่เจอ คงจะอันนี้ ) "ทีนี้เข้าใจยังว่า กระทู้นี้ต้องการอะไร"
ผมว่า จขกท ก็แค่ต้องการให้คนเข้าใจไง ? แต่ไม่พยายามจะเข้าใจคนอื่นเท่าไร ? --- ปรับปรุงตัว นะ ลองไปหารูปที่ทำให้รู้สึกไม่สบอารมณ์มาลง ให้คนเห็น วิจารณ์กัน แล้วดูว่า ใครถ่าย แล้วดูว่า เขาใช้เทคนิค อะไร หัวข้ออะไน ส่งหมวดไหน รายการไหน แล้วใครตัดสิน ได้อันดับที่เท่าไร อันดับสองเป็นไง อันดับสูงกว่ามีไหม ลองดูครับ จะมีโปรโยชน์ขึ้นไปอีก มากกว่า ตั้งกระทู้เพื่อบอกว่า
"เข้าใจกรูยัง?"
มันไม่มีคุณค่าฮะ
แสดงความคิดเห็น
คนที่เล่นกล้อง ภาพถ่ายที่ประกวดระดับโลก 90%ใช้โปรแกรมแต่งรูปมาแก้ไขรูปภาพ แล้วแบบนี้เอาอะไรมาวัดว่ารูปนี้เจ๋งสุด!!
คือ รูปที่ถ่ายออกมา ส่วนมากใช้โปรแกรมแต่งรูปแก้ไขรูปภาพทั้งสิ้น เพราะไม่มีทางเลยที่แสงจากธรรมชาติจะเป็นแบบนี้ได้ บลาๆๆๆ
ดังนั้น กล้องราคาเป็นแสนๆๆ จำเป็นอยู่อีกไหม?
ในเมื่อ รูปที่ถ่ายออกมา ก็ใช้โปรแกรมแต่งรูปทั้งนั้น
เรากลับมองว่า การจัดองค์ประกอบของภาพนั้น สำคัญกว่า ราคากล้อง
คุณใช้กล้องตัวละหมื่น แต่ ถ่ายโดยใช้การจัดองค์ประกอบภาพที่สมบูรณ์ แสง และ เงา บลาๆๆๆ
กับตัวตัวละแสน ถ่ายออกมาเหมือนกัน แต่องค์ประกอบภาพไม่สมบูรณ์ ก็ไม่มีประโยชน์
เพราะสุดท้าย มันก็ใช้ประแกรมแต่งรูป อยู่ดี....เราก็เลยงงว่า การประกวดภาพถ่ายระดับโลก มันเอาเกณฑ์อะไรมาวัดหรอว่า รูปนี้ควรได้รางวัล บลาๆๆๆ
แบบนี้เราเอากล้องมือถือมาถ่าย ก็ถ่ายได้ แล้ว แต่งรูปให้แบบขั้นเซียนเลยก็ได้
อย่างรูป ที่ยกตัวอย่างนะ เช่น ต้องปีนยอดเขา เพื่อที่จะได้รูปมุมมองแบบนี้ บลาๆๆๆ เราว่าเราเข้าใจนะ มันคือการลงทุน
แต่รูปบางรูปที่ได้รับรางวัลระดับโลก เช่น เด็กอมยิ้ม...ซูมหน้าชัดๆแบบอมยิ้ม องค์ประกอบภาพไม่มีอะไร แถมแต่งรูปสุดริด แต่ได้รางวัลระดับโลก
แบบนี้ใช้มือถือถ่ายยังได้ เข้าโปรแกรมแต่งรูปก็ได้
เราเลยไม่รู้ว่า การที่ คนเล่นกล้องลงทุนเป็นแสนๆๆๆ แค่รูปรูปเดียว สุดท้ายก็ต้องเอาคอมพ์มาแต่งรูป อยู่ดี
.
.
. การที่มองว่ารูปนี้ สวยมาก ได้รางวัลระดับโลก เขาเอากลักเกณฑ์ การตัดสินยังไง หรอ