มีปัญหากับแม่ทำไงดี...TT

สวัสดีค่ะ เราเป็นผู้ญิงคนหนึ่งที่ชอบอ้อนแม่มากๆ แต่แม่เราชอบวีนชอบเหวี่ยง อะไรไม่ได้ดั่งใจก็จะบ่นจะด่าเราด่ารวมเอาเรื่องก่อนๆมารวมกัน จากนั้นเราสองคนก็จะไม่มองหน้าไม่ถูกตัวไม่คุยกันเลย เป็นแบบนี้บ่อยมากเวลาอยู่กับแม่ แต่เราก็รักแม่มากนะ เรากับแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดหรอก แม่เราทำงานที่ กทม. ปีหนึ่งก็มาหาเราบ่อยเหมือนกันนะ พ่อกับแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราอยู่ประมาณ ม.1-2 เราก็เลยเลือกมาเรียนต่อที่ต่างจังหวัด เหตุผลหลักๆคือไม่อยากอยู่บ้านเพราะชอบโดนคนที่บ้านบ่นตลอด แต่พอออกมาอยู่ข้างนอกกลับคิดถึงบ้านอยากอยู่บ้านซะงั้น เหตุผลรองก็คืออยากให้แมามาหาบ่อยๆ โดยที่ไม่ต้องกลับไปบ้านเพราะเราอยู่บ้านพ่อ ไม่อยากให้แม่ต้องลำบากใจเวลาต้องกลับไปหาเรา เราเป็นคนเงียบๆออกจะขี้อายด้วยซ้ำ เราชอบทำอะไรช้าๆ ไม่เร่งรีบ แต่พอแม่มาเราต้องทำทุกอย่างให้เร็วและทันใจแม่เสมอ แม่เราเป็นคนอารมณ์ร้อน เวลาด่าด่าแรงมาก มีอยู่ครั้งหนึ่งเราไปหาแม่ที่ กทม. เราทำอะไรไม่รู้สักอย่างเนี่ยแหละ แม่ก็ด่าๆๆเรา จนมีอยู่คำพูดหนึ่งที่เราจำขึ้นใจ "ไม่ต้องมาเป็นลูกกู" คือตอนนั้นรู้สึกยังไงบอกไม่ถูก อยากร้องไห้นะ แต่เราออกไปร้องคนเดียวไม่ให้แม่เห็น แต่เราก็หายโกรธกันแล้วเรื่องนั้น มาถึงเรื่องที่เกิดสดๆร้อนๆเลยดีกว่า แม่มาหาเราที่หอคือเราจะย้ายหอ แต่ยังไม่ได้ไปหาหอ เราก็ใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ตามปกติ แต่แม่เราเห็นว่ามันสายแล้ว ก็เลยคะยั้นคะยอให้เราลุกไปอาบน้ำแต่งตัว แต่เราก็ยังช้า ไม่ทำอะไรสักอย่าง มัวแต่นอนเล่นโทรศัพท์ แม่ก็เริ่มอารมณ์เสียขึ้นมาละ ล่ะพูดลอยๆออกมาว่า "ถ้าเป็นอย่างนี้จะกลับละนะ" เราก็เลยลุกไปตากผ้า ละก็ทะเลาะกับแม่ แม่บอกว่าจะไม่มาหาเราอีกแล้ว ละก็อีกมากมาย เราก็ไปอาบน้ำ พอเราออกมาแม่ก็เก็บเสื้อผ้าเก็บของที่เป็นของแม่ใส่กระเป๋าหมดแล้ว พอเราแต่งตัวเสร็จแม่ก็ลากกระเป๋าออกจากห้อง ล่ะบอกว่า ถ้าจะไปส่งก็เอาก็ตามมา จะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้ว เราก็คิดในใจนะว่านี่อาจจะเป็ครั้งสุดท้ายก็ได้ที่เราจะได้เจอแม่ เพราะแม่ก็จะย้ายที่อยู่ที่ กทม. แล้ว แต่ด้วยความที่เราขี้เกียจก็บอกแม่ไปว่า งั้นหนูไม่ไปนะจะอยู่ห้อง แม่ก็บอกว่าตามใจ แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรกันไม่ได้ล่ำลา แม่ก็เดินไป เราก็ปิดประตูล่ะมานั่งคิดว่าจะเอายังไงดี แต่รอบนี้เราไม่ร้องไห้นะ เพราะเราเผื่อใจไว้แล้วว่าต้องทะเลาะมีปัญหากัน เหมือนคนที่นิสัยต่างกันมันอยู่ด้วยกันไม่ได้อะ เราก็เลยส่งไลน์ไปบอกแม่แค่ว่าเดินทางปลอดภัยนะเพราะเราไม่กล้าพูดต่อหน้า รอบนี้แม่คงโกรธเรามากจริง ตอนนี้น่าจะบล็อกไลน์เราไปแล้วล่ะ จนถึงตอนนี้เราก็ยังไม่คุยกันเลย

เราควรทำยังไงดี แม่ถึงจะหายโกรธแล้วทำให้ความรู้สึกกลับมาเหมือนเดิม เรารักแม่มาก แต่เราเป็นคนนไม่กล้าแสดงออก ควรทำยังไงดี ขอคำปรึกษาหน่อย TT
ปล.ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วย