ขอระบายหน่อยเถอะค่ะ ไม่ไหวละ ยาวหน่อยนะคะ
การที่สามีเราเป็นคนที่ไม่เป็นระเบียบชอบทำบ้านให้รก ไม่เก็บของมันทำให้บ้านที่น่าอยู่กลับไม่น่าอยู่นะ ปกติบ้านเราจะมีแม่บ้านต่างด้าว1คน แต่ช่วงปีใหม่เค้าลากลับบ้าน ซึ่งตอนนี้ก็ติดต่อไม่ได้ ไม่รู้ชีจะกลับมาเมื่อไหร่ค่ะ เมื่อตอนที่แม่บ้านอยู่บ้านนี่เป๊ะมาค่ะ
แต่ตอนนี้ เราจึงต้องเป็นคนทำงานบ้านทุกอย่างเราเหนื่อยนะ เพราะเราเป็นคนที่ค่อนข้างเป็นระเบียบชอบบ้านสะอาดๆ แล้วเราทำงานนอกบ้านด้วย กลับมาต้องมาเจอสภาพบ้านเละๆอีก มันรำคาญค่ะ เวลาที่กลับบ้านมาเห็นสามีนอนกระดิกเท้านั่งแช่อยู่หน้าทีวีอย่างมีความสุข โดยที่เค้าไม่คิดจะช่วยถือของหรือช่วยทำงานบ้านอะไรบ้างเลย ล้างจานเค้าก็ล้างนะแต่ล้างไม่สะอาด เราเห็นแล้วปรี๊ดดดเลย
และอีกเรื่องคือเรื่อง ของกินเนี่ย มีอยู่แล้วนะเขาก็ยังซื้อมาอีกแบบเยอะมากกกกกของเก่าที่ซื้อมาพอเค้าไม่กินก็หมดอายุ ตู้เย็นกับตู้เก็บของนี่ล้นตลอด
ไม่รู้เค้าเป็นอะไรโรคชอบสะสมของมั้งคะ 555555 แม่บ้านเองเขาเคยบอกกับเราว่า ถึงจะพยายามเคลียร์ของออกไปเท่าไหร่มันต้องมีของใหม่เข้ามาแทนที่ ทุกวันนี้ไม่กล้าชวนใครมาบ้านเลยค่ะ อายเค้า เหมือนบ้านคนบ้าเข้าไปทุกวัน -_________________________-
เราบ่นไปไม่รู้กี่รอบ เค้าก็บอกว่าเออเดี๋ยวจะช่วยเคลียร์ของให้จนแล้วจนรอดก็ไม่ทำค่ะ เราเบื่อมากทุกวันนี้หน้าที่งานบ้านจึงตกเป็นของเรา ทำมันทุกอย่าง ล้างจานซักผ้าเตรียมอาหารมื้อเช้าและเย็น เคยพูดกับเขาดีๆว่าต้องช่วยกันนะ ไม่ใช่ให้ชั้นทำคนเดียว พูดแบบนี้มาหลายปีแล้วจนเบื่อ ไม่อยากพูดไรแล้วพูดไปเค้าก็ไม่ฟังแถมบ่นกลับมาอีก เซ็งจิตจริงๆต้องอยู่กับคนแบบนี้ แต่เรายังโชคดีที่มีลูกสาวน่ารักคอยเป็นกำลังใจให้เราตลอด ลูกสาวช่วยทำงานบ้าน ส่วนพ่อมันไม่คิดจะช่วยไรเลย น่าชื่นใจจริงๆ ค่ะ อารมณ์ตอนนี้คือเบื่อสามีมากๆๆ แทนที่จะช่วยๆกันเนอะ ภายนอกสามีเราเค้าเป็นคนแต่งตัวดีนะ แต่ห้องเค้านี่อย่างรกเลย
ขอให้แม่บ้านกลับมาเร็วๆเถอะกรูจะบ้าตาย ! เจอคนแบบนี้เสียสุขภาพจิตค่ะ เห็นสภาพบ้านแล้วยิ่งเครียด ขอกำลังใจหน่อยนะ
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ
เมื่อเราเป็นคนมีระเบียบชอบบ้านสะอาดแต่สามีกลับเป็นตรงกันข้าม
การที่สามีเราเป็นคนที่ไม่เป็นระเบียบชอบทำบ้านให้รก ไม่เก็บของมันทำให้บ้านที่น่าอยู่กลับไม่น่าอยู่นะ ปกติบ้านเราจะมีแม่บ้านต่างด้าว1คน แต่ช่วงปีใหม่เค้าลากลับบ้าน ซึ่งตอนนี้ก็ติดต่อไม่ได้ ไม่รู้ชีจะกลับมาเมื่อไหร่ค่ะ เมื่อตอนที่แม่บ้านอยู่บ้านนี่เป๊ะมาค่ะ
แต่ตอนนี้ เราจึงต้องเป็นคนทำงานบ้านทุกอย่างเราเหนื่อยนะ เพราะเราเป็นคนที่ค่อนข้างเป็นระเบียบชอบบ้านสะอาดๆ แล้วเราทำงานนอกบ้านด้วย กลับมาต้องมาเจอสภาพบ้านเละๆอีก มันรำคาญค่ะ เวลาที่กลับบ้านมาเห็นสามีนอนกระดิกเท้านั่งแช่อยู่หน้าทีวีอย่างมีความสุข โดยที่เค้าไม่คิดจะช่วยถือของหรือช่วยทำงานบ้านอะไรบ้างเลย ล้างจานเค้าก็ล้างนะแต่ล้างไม่สะอาด เราเห็นแล้วปรี๊ดดดเลย
และอีกเรื่องคือเรื่อง ของกินเนี่ย มีอยู่แล้วนะเขาก็ยังซื้อมาอีกแบบเยอะมากกกกกของเก่าที่ซื้อมาพอเค้าไม่กินก็หมดอายุ ตู้เย็นกับตู้เก็บของนี่ล้นตลอด
ไม่รู้เค้าเป็นอะไรโรคชอบสะสมของมั้งคะ 555555 แม่บ้านเองเขาเคยบอกกับเราว่า ถึงจะพยายามเคลียร์ของออกไปเท่าไหร่มันต้องมีของใหม่เข้ามาแทนที่ ทุกวันนี้ไม่กล้าชวนใครมาบ้านเลยค่ะ อายเค้า เหมือนบ้านคนบ้าเข้าไปทุกวัน -_________________________-
เราบ่นไปไม่รู้กี่รอบ เค้าก็บอกว่าเออเดี๋ยวจะช่วยเคลียร์ของให้จนแล้วจนรอดก็ไม่ทำค่ะ เราเบื่อมากทุกวันนี้หน้าที่งานบ้านจึงตกเป็นของเรา ทำมันทุกอย่าง ล้างจานซักผ้าเตรียมอาหารมื้อเช้าและเย็น เคยพูดกับเขาดีๆว่าต้องช่วยกันนะ ไม่ใช่ให้ชั้นทำคนเดียว พูดแบบนี้มาหลายปีแล้วจนเบื่อ ไม่อยากพูดไรแล้วพูดไปเค้าก็ไม่ฟังแถมบ่นกลับมาอีก เซ็งจิตจริงๆต้องอยู่กับคนแบบนี้ แต่เรายังโชคดีที่มีลูกสาวน่ารักคอยเป็นกำลังใจให้เราตลอด ลูกสาวช่วยทำงานบ้าน ส่วนพ่อมันไม่คิดจะช่วยไรเลย น่าชื่นใจจริงๆ ค่ะ อารมณ์ตอนนี้คือเบื่อสามีมากๆๆ แทนที่จะช่วยๆกันเนอะ ภายนอกสามีเราเค้าเป็นคนแต่งตัวดีนะ แต่ห้องเค้านี่อย่างรกเลย
ขอให้แม่บ้านกลับมาเร็วๆเถอะกรูจะบ้าตาย ! เจอคนแบบนี้เสียสุขภาพจิตค่ะ เห็นสภาพบ้านแล้วยิ่งเครียด ขอกำลังใจหน่อยนะ
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ