ผมอยากจะชวนเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ใน Pantip ลองมาแชร์ประสบการณ์การเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนแล้วมันสามารถจบลงได้ด้วยดีกันดีกว่าครับ จบลงได้ด้วยดีในที่นี้หมายถึงไม่ต้องมีคดีอื่นต่อ ไม่ต้องทำร้ายร่างกาย ไม่ต้องด่ากัน ตกลงกันได้โดยไม่ต้องถือโทษโกรธกัน ที่จริงผมใช้คำว่า happy ending มันก็อาจจะเกินไปนิดหนึ่ง เพราะการเกิดอุบัติเหตุที่จริงมันก็ไม่ happy เท่าไรหรอก แต่เอาเป็นว่าไม่มีเรื่องมีราวต่อก็ถือ happy ending แล้วกัน อิอิ ผมจะแชร์ของผมก่อนเลย
เรื่องแรกน่าจะประมาณ 5-6 ปีที่แล้ว ผมขับรถบนถนนปู่เจ้าสมิงพราย มุ่งหน้าไปเทพารักษ์ เวลาน่าจะประมาณหลังเที่ยงคืนปรากฎว่าผมหลับใน แล้วรถยนต์ผมก็ไปเสยท้ายรถปิคอัพส่งของ ไถไปประมาณเกือบ 10 เมตร(อันนี้พี่คนขับรถปิคอัพเค้าเล่านะ) จนผมรู้สึกตัวตื่นเหยียบเบรครถผมหยุดแล้วเครื่องก็ดับด้วย ส่วนรถปิคอัพก็ไปต่ออีกหน่อยแล้วก็หยุด ความรู้สึกตอนผมรู้สึกตัวรู้ทันทีว่าตัวเองผิดแน่ๆ แล้วพี่รถปิคอัพก็เดินมาถึงรถผมพอดี ผมก็เปิดกระจกแล้วยกมือไหว้พี่เค้า บอกว่าผมผิดเองพี่ ขอโทษด้วยครับ เดี๋ยวผมเรียกประกันผมเอง พี่เค้าก็บอกประมาณว่าไม่เป็นไรน้องไม่มีใครอยากให้เกิดหรอก แล้วสุดท้ายก่อนเรียกประกันพี่เค้าก็ต้องมาช่วยเข็นรถผมเข้าข้างทางด้วยเพราะรถผมสตาร์ทไม่ติด 555+
เรื่องที่สองอันนี้น่าจะ 3-4 ปีที่แล้ว เหตุเกิดบนถนนสุขุมวิท เลยโลตัสสุขุมวิท 50 ไปเล็กน้อยฝั่งเดียวกับโลตัสเลย ผมขับอยู่เลนกลาง แล้วผมจะเปลี่ยนเลนเข้าซ้ายสุดเพื่อกลับรถใต้สะพาน แต่รถคู่กรณีเลี้ยวซ้ายออกมาจากถนนที่ออกมาจากโลตัสเพื่อเข้าถนนสุขุมวิท ปรากฎว่าด้านหน้ารถยนต์มันเฉี่ยวกันเล็กน้อยไม่ถึงกับชนแต่รู้สึกได้ว่ามันเฉี่ยวกัน ทั้งผมและคู่กรณีก็เลยหักออกไปคนละฝั่ง แล้วก็หันหน้ามามองกัน ฝั่งคู่กรณียกมือขอโทษ ผมเองก็ยกมือขอโทษ แต่ไม่มีใครจอด ก็เป็นอันจบไป ทุกวันนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าผมผิดหรือผมถูก 555+ แต่ก็ให้อภัยกันไป
เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ลองมาแชร์กันได้นะครับ ไม่ใช่อะไรหรอก ผมแค่อยากจะสื่อว่าบางทีเรื่องเล็กๆน้อยๆบนท้องถนน อภัยให้กันได้ก็อภัยเถอะ สังคมมันจะได้น่าอยู่ หรือถ้าคุยถ้าเคลียร์กันไม่ได้ก็เรียกประกัน เรียกตำรวจกันไป
Happy New Year 2017 นะครับ
มาร่วมแชร์ประสบการณ์เกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนแล้วจบแบบ happy ending กันดีกว่าครับ
เรื่องแรกน่าจะประมาณ 5-6 ปีที่แล้ว ผมขับรถบนถนนปู่เจ้าสมิงพราย มุ่งหน้าไปเทพารักษ์ เวลาน่าจะประมาณหลังเที่ยงคืนปรากฎว่าผมหลับใน แล้วรถยนต์ผมก็ไปเสยท้ายรถปิคอัพส่งของ ไถไปประมาณเกือบ 10 เมตร(อันนี้พี่คนขับรถปิคอัพเค้าเล่านะ) จนผมรู้สึกตัวตื่นเหยียบเบรครถผมหยุดแล้วเครื่องก็ดับด้วย ส่วนรถปิคอัพก็ไปต่ออีกหน่อยแล้วก็หยุด ความรู้สึกตอนผมรู้สึกตัวรู้ทันทีว่าตัวเองผิดแน่ๆ แล้วพี่รถปิคอัพก็เดินมาถึงรถผมพอดี ผมก็เปิดกระจกแล้วยกมือไหว้พี่เค้า บอกว่าผมผิดเองพี่ ขอโทษด้วยครับ เดี๋ยวผมเรียกประกันผมเอง พี่เค้าก็บอกประมาณว่าไม่เป็นไรน้องไม่มีใครอยากให้เกิดหรอก แล้วสุดท้ายก่อนเรียกประกันพี่เค้าก็ต้องมาช่วยเข็นรถผมเข้าข้างทางด้วยเพราะรถผมสตาร์ทไม่ติด 555+
เรื่องที่สองอันนี้น่าจะ 3-4 ปีที่แล้ว เหตุเกิดบนถนนสุขุมวิท เลยโลตัสสุขุมวิท 50 ไปเล็กน้อยฝั่งเดียวกับโลตัสเลย ผมขับอยู่เลนกลาง แล้วผมจะเปลี่ยนเลนเข้าซ้ายสุดเพื่อกลับรถใต้สะพาน แต่รถคู่กรณีเลี้ยวซ้ายออกมาจากถนนที่ออกมาจากโลตัสเพื่อเข้าถนนสุขุมวิท ปรากฎว่าด้านหน้ารถยนต์มันเฉี่ยวกันเล็กน้อยไม่ถึงกับชนแต่รู้สึกได้ว่ามันเฉี่ยวกัน ทั้งผมและคู่กรณีก็เลยหักออกไปคนละฝั่ง แล้วก็หันหน้ามามองกัน ฝั่งคู่กรณียกมือขอโทษ ผมเองก็ยกมือขอโทษ แต่ไม่มีใครจอด ก็เป็นอันจบไป ทุกวันนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าผมผิดหรือผมถูก 555+ แต่ก็ให้อภัยกันไป
เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ลองมาแชร์กันได้นะครับ ไม่ใช่อะไรหรอก ผมแค่อยากจะสื่อว่าบางทีเรื่องเล็กๆน้อยๆบนท้องถนน อภัยให้กันได้ก็อภัยเถอะ สังคมมันจะได้น่าอยู่ หรือถ้าคุยถ้าเคลียร์กันไม่ได้ก็เรียกประกัน เรียกตำรวจกันไป
Happy New Year 2017 นะครับ