คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
คหสต.
W กับ D มีองค์ประกอบที่คล้ายกันคือ ธีม นักสืบ หาปริศนา + ตำรวจ ตามล่าคนร้าย แต่มีจุดที่ต่างออกไปอย่างมากคือ การเขียนบทและการนำองค์ประกอบที่ว่ามาใช้ให้เกิดประโยชน์
สไตล์การเขียนบทของ ริคุ ซันโจ คือ จะเป็นพล็อตสุดเรียบง่ายไม่มีอะไรหวือหวา แต่จะใส่ปมปริศนาที่ทั้ง เดาง่ายมาก หรือ คาดไม่ถึง ให้ชวนน่าติดตาม ยิ่งช่วงใกล้จบยิ่งน่าติดตามไปเลย
W
พูดในเรื่องการใส่บทตัวละครภาคนี้ทำออกมาได้ดีมากเห็นภาพชัดเจน และ เห็นชัดว่าตัวละครมีความจำเป็นในการสืบคดี คนขายข่าว ซานต้า สาว AKB48 สืบหาว่าใครครองครองเมมโมรี่แปลงร่างเป็นโดพันต์คือประเด็นหลักพร้อมกับเรื่องครอบครัวฟิลลิป บางเคสดราม่าสุดๆ ไปถึง ตลกสุดๆ แต่มีความอยากติดตามถึงที่สุด
D
พูดว่าเป็นแนวนักสืบเหมือนกันแต่พล็อตตรง นักสืบ มันเหมือนไม่มีความจำเป็นอะไรสลักสำคัญในเรื่องอย่างมากๆ คือรู้โดยแก่ใจแล้วว่า ศัตรูที่ก่อเรื่องคือ รอยด์มิว ไอ้เรื่องสืบเลยไม่มีความจำเป็น แถมบางเคสก็น้ำหนักเบาบางไม่ได้เท่าที่ W ทำ กับเรื่องพึ่งจะมาสนุกก็ผ่านมาครึ่งค่อนเรื่องไปแล้ว
อีกอย่าง พระเอกมันจืดหน้าบ้านนอก หาเอกลักษณ์ไม่ได้ ทั้งบทน้ำหนักและมิติก็น้อยนิด เทียบ เชส และ โก แล้ว 2 พระรองยังมีเยอะกว่าด้วยซ้ำไป กระทั้งตัวร้ายยังมีอรรถรสกับความน่าสนใจกว่าอีก ซ้ำกว่าคือ บทมันไม่มีจุดเชื่อมโยงให้เข้ากับเหตุการณ์โดยตรงมีแต่ตกกระไดพลอยโจรไปยุ่งในเหตุการณ์แล้วถอนตัวไม่ได้ กลับกันบทเพ่งไปยังคิริโกะโดยตรงด้วยซ้ำ จุดหมายและแรงขับดันเลยน้อยมากอย่าง โชวทาโร่ยังมีคือสืบสานสิ่งที่ป๋าพ่อหนูติ่งฝากไว้ให้ อีกเรื่องคือพล็อตตำรวจเพื่อนของพระเอกโดนยิงจนถังแก๊สระเบิดเนี่ยทิ้งไปเลยใช่ม่ะ
Wiz กับ Gho
2 ภาคนี้มีจุดเสียอย่างมากคือ คนแต่งไม่สามารถเขียนบทให้มันสนุกน่าสนใจไปได้ตลอดรอดฝั่ง
Wiz
เอาจริงๆ ภาคนี้ถามว่า พล็อตมันมีอะไรบ้างนอกจาก จอมเวทผู้ใช้แหวนเวทมนต์สู้กับแฟนธ่อมเพื่อพิทักษ์ประตูจิตใจไม่ให้สิ้นหวัง ซึ่งแน่นอน เพราะพล็อตมันมีอยู่แค่นี้ ตลอดเรื่องจนใกล้จบ มันก็เดินเรื่องวนลูปแบบนี้ไม่หยุดหย่อนสลับกับการยัดเหยียดขายของเล่นไปเรื่อยๆ ปมปริศนาในเรื่องพอมันเฉลยก็ใช่ว่าจะน่าตื่นเต้นเลยสักนิด ก็แค่ พ่อของตัวประกอบฉากที่มีกระดาษแปะหน้าว่านางเอก ต้องการช่วยลูกจนก่อเรื่องไว้มากมาย ในฐานะคนเป็นพ่อไม่ผิดที่ทำเพื่อลูก แต่มันล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงในฐานะมนุษย์คนนึง กลายเป็นว่า ที่เดินเรื่องมา 40+ ตอนแค่คั่นกลางเพื่อให้เฉลยปมจริงๆในอีก 4-5 ตอนใกล้จบ
ให้เขียนเรียงความก็สามารถเขียนจได้ไม่กี่บรรทัดจบ แค่ จอมเวทสู้เพื่อปกป้องความหวัง พ่อนางเอกทำเรื่องชั่วช้าเพื่อคืนชีพลูกตัวเอง
Gho
ภาคนี้มีจุดเสียคือ คนแต่งไม่สามารถเขียนบทให้มันสนุกได้ ตั้งแต่ตอนแรกที่ต้องตามหาอายค่อนเพื่อคืนชีพพระเอก กลับไม่คิดว่ามันจะดูสำคัญหรือน่าสนใจเท่าที่ควร ซ้ำยัดเหยียดขายของจนเกินควร ซ้ำร้ายพอครึ่งหลังกลับจากโลกกัมมะก็ไม่มีอะไรอีกเลยแค่ กองทัพ กัมมะไรเซอร์ ที่ copy+paste หน้าตาพี่ชายอลัน โผล่มาสู้ถี่ยิบ รีไซเคิลบท ตัวละคร คอสตูม ไปเรื่อยๆหากินอย่างไร้จุดหมาย จนต้องให้จบอย่างทิ้งปมไว้บานแค่ให้พระเอกกินข้าวปั้น โยนปมทิ้งไปดื้อๆ เท่านั้น
W กับ D มีองค์ประกอบที่คล้ายกันคือ ธีม นักสืบ หาปริศนา + ตำรวจ ตามล่าคนร้าย แต่มีจุดที่ต่างออกไปอย่างมากคือ การเขียนบทและการนำองค์ประกอบที่ว่ามาใช้ให้เกิดประโยชน์
สไตล์การเขียนบทของ ริคุ ซันโจ คือ จะเป็นพล็อตสุดเรียบง่ายไม่มีอะไรหวือหวา แต่จะใส่ปมปริศนาที่ทั้ง เดาง่ายมาก หรือ คาดไม่ถึง ให้ชวนน่าติดตาม ยิ่งช่วงใกล้จบยิ่งน่าติดตามไปเลย
W
พูดในเรื่องการใส่บทตัวละครภาคนี้ทำออกมาได้ดีมากเห็นภาพชัดเจน และ เห็นชัดว่าตัวละครมีความจำเป็นในการสืบคดี คนขายข่าว ซานต้า สาว AKB48 สืบหาว่าใครครองครองเมมโมรี่แปลงร่างเป็นโดพันต์คือประเด็นหลักพร้อมกับเรื่องครอบครัวฟิลลิป บางเคสดราม่าสุดๆ ไปถึง ตลกสุดๆ แต่มีความอยากติดตามถึงที่สุด
D
พูดว่าเป็นแนวนักสืบเหมือนกันแต่พล็อตตรง นักสืบ มันเหมือนไม่มีความจำเป็นอะไรสลักสำคัญในเรื่องอย่างมากๆ คือรู้โดยแก่ใจแล้วว่า ศัตรูที่ก่อเรื่องคือ รอยด์มิว ไอ้เรื่องสืบเลยไม่มีความจำเป็น แถมบางเคสก็น้ำหนักเบาบางไม่ได้เท่าที่ W ทำ กับเรื่องพึ่งจะมาสนุกก็ผ่านมาครึ่งค่อนเรื่องไปแล้ว
อีกอย่าง พระเอกมันจืดหน้าบ้านนอก หาเอกลักษณ์ไม่ได้ ทั้งบทน้ำหนักและมิติก็น้อยนิด เทียบ เชส และ โก แล้ว 2 พระรองยังมีเยอะกว่าด้วยซ้ำไป กระทั้งตัวร้ายยังมีอรรถรสกับความน่าสนใจกว่าอีก ซ้ำกว่าคือ บทมันไม่มีจุดเชื่อมโยงให้เข้ากับเหตุการณ์โดยตรงมีแต่ตกกระไดพลอยโจรไปยุ่งในเหตุการณ์แล้วถอนตัวไม่ได้ กลับกันบทเพ่งไปยังคิริโกะโดยตรงด้วยซ้ำ จุดหมายและแรงขับดันเลยน้อยมากอย่าง โชวทาโร่ยังมีคือสืบสานสิ่งที่ป๋าพ่อหนูติ่งฝากไว้ให้ อีกเรื่องคือพล็อตตำรวจเพื่อนของพระเอกโดนยิงจนถังแก๊สระเบิดเนี่ยทิ้งไปเลยใช่ม่ะ
Wiz กับ Gho
2 ภาคนี้มีจุดเสียอย่างมากคือ คนแต่งไม่สามารถเขียนบทให้มันสนุกน่าสนใจไปได้ตลอดรอดฝั่ง
Wiz
เอาจริงๆ ภาคนี้ถามว่า พล็อตมันมีอะไรบ้างนอกจาก จอมเวทผู้ใช้แหวนเวทมนต์สู้กับแฟนธ่อมเพื่อพิทักษ์ประตูจิตใจไม่ให้สิ้นหวัง ซึ่งแน่นอน เพราะพล็อตมันมีอยู่แค่นี้ ตลอดเรื่องจนใกล้จบ มันก็เดินเรื่องวนลูปแบบนี้ไม่หยุดหย่อนสลับกับการยัดเหยียดขายของเล่นไปเรื่อยๆ ปมปริศนาในเรื่องพอมันเฉลยก็ใช่ว่าจะน่าตื่นเต้นเลยสักนิด ก็แค่ พ่อของตัวประกอบฉากที่มีกระดาษแปะหน้าว่านางเอก ต้องการช่วยลูกจนก่อเรื่องไว้มากมาย ในฐานะคนเป็นพ่อไม่ผิดที่ทำเพื่อลูก แต่มันล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงในฐานะมนุษย์คนนึง กลายเป็นว่า ที่เดินเรื่องมา 40+ ตอนแค่คั่นกลางเพื่อให้เฉลยปมจริงๆในอีก 4-5 ตอนใกล้จบ
ให้เขียนเรียงความก็สามารถเขียนจได้ไม่กี่บรรทัดจบ แค่ จอมเวทสู้เพื่อปกป้องความหวัง พ่อนางเอกทำเรื่องชั่วช้าเพื่อคืนชีพลูกตัวเอง
Gho
ภาคนี้มีจุดเสียคือ คนแต่งไม่สามารถเขียนบทให้มันสนุกได้ ตั้งแต่ตอนแรกที่ต้องตามหาอายค่อนเพื่อคืนชีพพระเอก กลับไม่คิดว่ามันจะดูสำคัญหรือน่าสนใจเท่าที่ควร ซ้ำยัดเหยียดขายของจนเกินควร ซ้ำร้ายพอครึ่งหลังกลับจากโลกกัมมะก็ไม่มีอะไรอีกเลยแค่ กองทัพ กัมมะไรเซอร์ ที่ copy+paste หน้าตาพี่ชายอลัน โผล่มาสู้ถี่ยิบ รีไซเคิลบท ตัวละคร คอสตูม ไปเรื่อยๆหากินอย่างไร้จุดหมาย จนต้องให้จบอย่างทิ้งปมไว้บานแค่ให้พระเอกกินข้าวปั้น โยนปมทิ้งไปดื้อๆ เท่านั้น
แสดงความคิดเห็น
ขอทราบองค์ประกอบของเหล่าไรเดอร์หน่อยครับ
1.มาสไรเดอร์ดับเบิ้ล กับมาสไรเดอร์ไดรฟ์ มีองค์ประกอบคล้ายกันตรงไหนบ้างครับ
1.มาสไรเดอร์วิซาร์ด กับมาสไรเดอร์โกสต์ ทำไมเขาว่ามีเนื้อเรื่องป่วยกว่าไรเดอร์เรื่องอื่นๆ อาจเป็นเพราะขาดองค์ประกอบอะไรอย่างหนึ่งไปรึเปล่าครับ
2.มาสไรเดอร์ไกมุ กับ มาสไรเดอร์เอ็กเซด ทำไมมีองค์ประกอบบางส่วนคล้ายกันครับ เช่น
- เปิดตัวมาครั้งแรก มี 4-5 คนเหมือนกัน
- มี GM ที่หน้าตาหล่อเหมือนกัน (ไกมุ-ทากาโทระ เอ็กเซด-ฉะโจ)
- ตัวละครสำคัญ ตายในช่วงตอนที่ 10-19 เหมือนกัน (ไกมุ-ฮาเสะตายตอนที่ 14 เอ็กเซด-คิริยะตายตอนที่ 12)
- พระรองกระสอบทรายเหมือนกัน เป็นธีมอัศวินยุโรปเหมือนกัน
หากใครทราบคำตอบ ก็ตอบมาได้เลยครับผม ขอบคุณครับ