Danger Theory ทฤษฎีอันตราย บทที่1
(มีเนื้อหาหยาบคาย ไม่เหมาะสำหรับคนสุภาพ)
....คุณคิดว่า "นักเลง" หมายถึงอะไร? ในความหมายของคนทั่วไปคือวัยรุ่นหรือกลุ่มคนที่ชอบทำตัวมีปัญหา หรือพวกชอบสร้างความรำคาญให้กับคนอื่น วันๆทำแต่เรื่องไม่ดีจนเป็นที่รังเกียจ...ใช่หรือเปล่า?
เดี๋ยวผมจะเล่าให้คุณฟังเอง ว่าวิถีนักเลงที่แท้จริงมันเป็นยังไง...
...ยามเย็นย่ำเวลาโรงเรียนเลิกตามปกติ นักเรียนต่างกรูกันเดินออกมาเพื่อจะกลับบ้าน บางคนก็ยังคงอยู่ในโรงเรียนเล่นกีฬาหรือทำการบ้าน บ้างก็นั่งเล่นอะไรก็ว่ากันไป มันก็ดูปกติดี แต่มีบางอย่างที่อาจจะไม่ปกติ...
"ไอก๊อก!! พวกเราโดนเล่น!!!!!!" มีเสียงนึงที่คุ้นเคยตะโกนลอยมาตามลมที่พวกผมนั่งอยู่
เสียงฝีเท้าที่เข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว จนผมต้องหันกลับไป "อะไรของมืงวะกิล? ตื่นมาเชียว" ผมถามแล้วทำหน้างงๆ
มันเอ่ยต่อ "มืงนี่ใจเย็นชีพหาย ไปเร็วๆเหอะ" มันพูดพลางฉุดกระชากลากผม คนในกลุ่มคนนึงก็ถามว่า "ที่ไหนวะ? ใครโดน?"
ไอกิลรีบตอบด้วยความตื่นตระหนก "หลังสะพานสูง ไอเรียวมันโดนพวกฝั่งนั้นยำเละเลย พวกแม๋งบอกให้กุมาตามพวกเรา มันบอกอยากลองกับแก๊งเราหวะ" ผมได้ยินอย่างนั้นก็เหมือนเครื่องติด "มันอยากลองของมันก็ต้องได้ลองดิวะ ไป!!!"
สิ้นเสียงผม ทุกคนก็ลุกแล้วมุ่งหน้าไปที่เพื่อนเราโดนยำ พิกัดคือสะพานสูง...
...พวกผมวิ่งข้ามสะพานสูง พบวัยรุ่นอีกกลุ่มกำลังรุมกระทืบไอเรียวอยู่ ผมลองประเมินสถานการณ์เพราะตอนนี้พวกมันยังไม่เห็นพวกเรา
"เอาไงก๊อก ลุยแม๋งเลยไหม ไอเรียวจมตีนขนาดนั้นแล้ว" ไอจิ๋วถามผมก่อนจะทำท่าบุกเข้าไป ผมยกมือขวางมันไว้ "นี่ไม่ใช่ถิ่นเรา ใจเย็นๆก่อน กุอยากลองเจรจากะมัน" มันปัดมือผมลง ผมก็จ้องหน้ามัน "เพื่อนมืงโดนกระทืบอยู่นะเว้ย!!! มืงจะใจเย็นไปถึงไหนวะ!!?" จิ๋วมันอารมณ์ขึ้นใส่ผม
ผมก็เข้าใจแต่ไม่อยากบานปลาย "เฮ้ย จิ๋วก็ใจเย็นๆก่อน ไอก๊อกมันมีแผนอยู่แหละ" ไอกิลพูดพลางตบบ่าไอจิ๋ว ผมก็เดินนำเข้าไปตรงที่นั่น...
พวกมันบางตัวเริ่มเห็นพวกเราแล้ว ทุกตัวมองมาที่พวกเรา เราเข้าไปอย่างเป็นมิตรถึงจะต้องเจ็บช้ำใจที่เห็นไอเรียวนอนหมดสภาพอยู่ตรงพื้นก็ตาม
"โอ้โห...ดูสิวะใครมาหาพวกเราถึงที่นี่" หัวโจกของมันเดินออกมาพร้อมตบมือเยาะเย้ยพวกผม
"เราก็ไม่ได้อยากมาหรอก แต่เห็นว่าพวกนายอยากเจอเราเองไม่ใช่หรอ?" ผมตอบแล้วมองหน้ามันพร้อมเดินเข้าไปหาช้าๆ "แล้วพวกนายมาทำแบบนี้กับเพื่อนเราทำไมหรอ? เราเคยมีเรื่องหมางใจกันหรือเปล่า?" ผมเข้าไปถามมันใกล้ๆด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ พร้อมจ้องหน้ามันด้วยสายตาที่อำมหิต
...พวกมันเริ่มจะเข้ามาล้อมผมและเพื่อนๆ "มืงคงจะเป็นไอก๊อกสินะ ก๊อก บวก" มันถามผม "ถ้ารู้ขนาดนี้ยังกล้าทำเพื่อนเราอีกหรอ?" ผมถามกลับ... "คือเพื่อนมืงอ่ะมันกวนส้นตืน แล้วเนี่ยถิ่นกุ มากวนถึงถิ่น ไม่ตายก็บุญแล้วนะ" มันพูดเยาะเย้ย แล้วพวกมันหัวเราะใส่พวกผมอย่างสนุกสนาน
"เล่นแม๋งเลยดีไหม? ไอพวกขยะเอ้ย!!!" ไอจิ๋วมันเดือดมานานแล้วผมรู้มันเลยพูดออกมาแบบนั้น ผมยกมือกันไว้ระดับอก "เอางี้ไหม? ที่นายทำเพื่อนเราวันนี้มันอาจจะเกินไป แต่เราให้อภัยได้ ถ้านายขอโทษมัน" ไอจิ๋วได้ยินข้อเสนอผมมันก็ยิ่งเดือดทันที "อะไรของวะก๊อก!!?" พวกมันยิ่งหัวเราะชอบใจกันใหญ่
"นี่ๆๆ มืงคิดว่าพวกมืงเป็นใครวะ? ถึงมาสั่งคนอื่นให้ขอโทษเนี่ย แล้วเนี่ยถิ่นกุ มืงมากร่างผิดที่แล้ว อย่าคิดว่าเป็นคนดังฝั่งนั้นแล้วกุจะกลัวมืงนะ เอาเพื่อนมืงกลับไปได้ละ เห็นแล้วรำคาญลูกตาชืพหาย กุนึกว่าจะแน่ มีแต่ชื่อสินะ ก๊อก บวก" พวกมันหัวเราะเยาะเย้ยผมและเพื่อน ถึงตอนนี้บอกได้คำเดียวว่า "กุไม่ไหวแล้ว"
...ผมส่งยิ้มให้มันไป มันถามมาว่า "ยิ้มทำส้นตืนอะไรของมืง? ไอกระจอ..." มันยังพูดไม่ทันจบ ผมก็ถีบเข้าไปที่ปากมันเต็มๆ ไอกิลกับไอจิ๋วก็รู้งานทันที งานเลี้ยงเริ่มแล้ว หลังจากที่ไม่ได้ออกงานกันมานาน พวกผมก็วาดลวดลาย ฝั่งมันเยอะจริงแต่ปอดทุกตัว บางตัววิ่งหนีหาย บางตัวยกมือไหว้ แต่ก็มีบางตัวยืนบวกกะผมและทุกคนก็ใส่กันยับ แต่กลับเป็นฝั่งเราที่ได้เปรียบ เพราะความใจถึงของไอกิลและไอจิ๋วเพื่อนที่ผมคบมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ เราไม่เคยถอย ถ้าใครอยากลองมันต้องได้ลอง ขณะที่หัวโจกของมันล้มลง ผมจ้องลงไปแล้วถามมันว่า "มีดีแค่คนเยอะหรอ?" แล้วฉีกยิ้มให้มันก่อนที่ผมจะเตะหน้ามัน มีเสียงปืนดังขึ้น 1 นัด
ปังงง!!!!!!!
ทุกคนหันไปมองที่สะพาน...มีคนกลุ่มใหญ่กำลังเดินมากัน ราวๆ 10 ไม่สิ 20 กว่าคน "พี่มืงหรอจิ๋ว?" ผมหันไปถามเพื่อนตัวเล็กของผม มันบอกผมว่า "ไม่ใช่หวะ" ไอกิลวิ่งมาหาผมแล้วบอกเบาๆว่า "งานเข้าแล้วก๊อก นั่นพี่ชุนเขาคุมถิ่นนี้ แบ็คไอเวรเนี่ยแหละ" มันพูดพลางชี้ไปที่หัวโจกที่ผมเพิ่งซัดไป
ไอเวรนั่นมองมาที่ผมแล้วหัวเราะ พลางพูดว่า "เดี๋ยวมืงก็รู้ว่ากุมีดีอะไรไอก๊อก บวก" แล้วมันก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง....
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ✌😊🙏
เรื่องโดย: ข้าวเตี๋ยว
จอบอ...คัท!!! 👋🎬
ปล.ตั้งกระทู้พูดคุยไม่ได้เลยตั้งเป็นกระทู้คำถามแทนครับ
Danger Theory ทฤษฎีอันตราย บทที่1
(มีเนื้อหาหยาบคาย ไม่เหมาะสำหรับคนสุภาพ)
....คุณคิดว่า "นักเลง" หมายถึงอะไร? ในความหมายของคนทั่วไปคือวัยรุ่นหรือกลุ่มคนที่ชอบทำตัวมีปัญหา หรือพวกชอบสร้างความรำคาญให้กับคนอื่น วันๆทำแต่เรื่องไม่ดีจนเป็นที่รังเกียจ...ใช่หรือเปล่า?
เดี๋ยวผมจะเล่าให้คุณฟังเอง ว่าวิถีนักเลงที่แท้จริงมันเป็นยังไง...
...ยามเย็นย่ำเวลาโรงเรียนเลิกตามปกติ นักเรียนต่างกรูกันเดินออกมาเพื่อจะกลับบ้าน บางคนก็ยังคงอยู่ในโรงเรียนเล่นกีฬาหรือทำการบ้าน บ้างก็นั่งเล่นอะไรก็ว่ากันไป มันก็ดูปกติดี แต่มีบางอย่างที่อาจจะไม่ปกติ...
"ไอก๊อก!! พวกเราโดนเล่น!!!!!!" มีเสียงนึงที่คุ้นเคยตะโกนลอยมาตามลมที่พวกผมนั่งอยู่
เสียงฝีเท้าที่เข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว จนผมต้องหันกลับไป "อะไรของมืงวะกิล? ตื่นมาเชียว" ผมถามแล้วทำหน้างงๆ
มันเอ่ยต่อ "มืงนี่ใจเย็นชีพหาย ไปเร็วๆเหอะ" มันพูดพลางฉุดกระชากลากผม คนในกลุ่มคนนึงก็ถามว่า "ที่ไหนวะ? ใครโดน?"
ไอกิลรีบตอบด้วยความตื่นตระหนก "หลังสะพานสูง ไอเรียวมันโดนพวกฝั่งนั้นยำเละเลย พวกแม๋งบอกให้กุมาตามพวกเรา มันบอกอยากลองกับแก๊งเราหวะ" ผมได้ยินอย่างนั้นก็เหมือนเครื่องติด "มันอยากลองของมันก็ต้องได้ลองดิวะ ไป!!!"
สิ้นเสียงผม ทุกคนก็ลุกแล้วมุ่งหน้าไปที่เพื่อนเราโดนยำ พิกัดคือสะพานสูง...
...พวกผมวิ่งข้ามสะพานสูง พบวัยรุ่นอีกกลุ่มกำลังรุมกระทืบไอเรียวอยู่ ผมลองประเมินสถานการณ์เพราะตอนนี้พวกมันยังไม่เห็นพวกเรา
"เอาไงก๊อก ลุยแม๋งเลยไหม ไอเรียวจมตีนขนาดนั้นแล้ว" ไอจิ๋วถามผมก่อนจะทำท่าบุกเข้าไป ผมยกมือขวางมันไว้ "นี่ไม่ใช่ถิ่นเรา ใจเย็นๆก่อน กุอยากลองเจรจากะมัน" มันปัดมือผมลง ผมก็จ้องหน้ามัน "เพื่อนมืงโดนกระทืบอยู่นะเว้ย!!! มืงจะใจเย็นไปถึงไหนวะ!!?" จิ๋วมันอารมณ์ขึ้นใส่ผม
ผมก็เข้าใจแต่ไม่อยากบานปลาย "เฮ้ย จิ๋วก็ใจเย็นๆก่อน ไอก๊อกมันมีแผนอยู่แหละ" ไอกิลพูดพลางตบบ่าไอจิ๋ว ผมก็เดินนำเข้าไปตรงที่นั่น...
พวกมันบางตัวเริ่มเห็นพวกเราแล้ว ทุกตัวมองมาที่พวกเรา เราเข้าไปอย่างเป็นมิตรถึงจะต้องเจ็บช้ำใจที่เห็นไอเรียวนอนหมดสภาพอยู่ตรงพื้นก็ตาม
"โอ้โห...ดูสิวะใครมาหาพวกเราถึงที่นี่" หัวโจกของมันเดินออกมาพร้อมตบมือเยาะเย้ยพวกผม
"เราก็ไม่ได้อยากมาหรอก แต่เห็นว่าพวกนายอยากเจอเราเองไม่ใช่หรอ?" ผมตอบแล้วมองหน้ามันพร้อมเดินเข้าไปหาช้าๆ "แล้วพวกนายมาทำแบบนี้กับเพื่อนเราทำไมหรอ? เราเคยมีเรื่องหมางใจกันหรือเปล่า?" ผมเข้าไปถามมันใกล้ๆด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ พร้อมจ้องหน้ามันด้วยสายตาที่อำมหิต
...พวกมันเริ่มจะเข้ามาล้อมผมและเพื่อนๆ "มืงคงจะเป็นไอก๊อกสินะ ก๊อก บวก" มันถามผม "ถ้ารู้ขนาดนี้ยังกล้าทำเพื่อนเราอีกหรอ?" ผมถามกลับ... "คือเพื่อนมืงอ่ะมันกวนส้นตืน แล้วเนี่ยถิ่นกุ มากวนถึงถิ่น ไม่ตายก็บุญแล้วนะ" มันพูดเยาะเย้ย แล้วพวกมันหัวเราะใส่พวกผมอย่างสนุกสนาน
"เล่นแม๋งเลยดีไหม? ไอพวกขยะเอ้ย!!!" ไอจิ๋วมันเดือดมานานแล้วผมรู้มันเลยพูดออกมาแบบนั้น ผมยกมือกันไว้ระดับอก "เอางี้ไหม? ที่นายทำเพื่อนเราวันนี้มันอาจจะเกินไป แต่เราให้อภัยได้ ถ้านายขอโทษมัน" ไอจิ๋วได้ยินข้อเสนอผมมันก็ยิ่งเดือดทันที "อะไรของวะก๊อก!!?" พวกมันยิ่งหัวเราะชอบใจกันใหญ่
"นี่ๆๆ มืงคิดว่าพวกมืงเป็นใครวะ? ถึงมาสั่งคนอื่นให้ขอโทษเนี่ย แล้วเนี่ยถิ่นกุ มืงมากร่างผิดที่แล้ว อย่าคิดว่าเป็นคนดังฝั่งนั้นแล้วกุจะกลัวมืงนะ เอาเพื่อนมืงกลับไปได้ละ เห็นแล้วรำคาญลูกตาชืพหาย กุนึกว่าจะแน่ มีแต่ชื่อสินะ ก๊อก บวก" พวกมันหัวเราะเยาะเย้ยผมและเพื่อน ถึงตอนนี้บอกได้คำเดียวว่า "กุไม่ไหวแล้ว"
...ผมส่งยิ้มให้มันไป มันถามมาว่า "ยิ้มทำส้นตืนอะไรของมืง? ไอกระจอ..." มันยังพูดไม่ทันจบ ผมก็ถีบเข้าไปที่ปากมันเต็มๆ ไอกิลกับไอจิ๋วก็รู้งานทันที งานเลี้ยงเริ่มแล้ว หลังจากที่ไม่ได้ออกงานกันมานาน พวกผมก็วาดลวดลาย ฝั่งมันเยอะจริงแต่ปอดทุกตัว บางตัววิ่งหนีหาย บางตัวยกมือไหว้ แต่ก็มีบางตัวยืนบวกกะผมและทุกคนก็ใส่กันยับ แต่กลับเป็นฝั่งเราที่ได้เปรียบ เพราะความใจถึงของไอกิลและไอจิ๋วเพื่อนที่ผมคบมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ เราไม่เคยถอย ถ้าใครอยากลองมันต้องได้ลอง ขณะที่หัวโจกของมันล้มลง ผมจ้องลงไปแล้วถามมันว่า "มีดีแค่คนเยอะหรอ?" แล้วฉีกยิ้มให้มันก่อนที่ผมจะเตะหน้ามัน มีเสียงปืนดังขึ้น 1 นัด
ปังงง!!!!!!!
ทุกคนหันไปมองที่สะพาน...มีคนกลุ่มใหญ่กำลังเดินมากัน ราวๆ 10 ไม่สิ 20 กว่าคน "พี่มืงหรอจิ๋ว?" ผมหันไปถามเพื่อนตัวเล็กของผม มันบอกผมว่า "ไม่ใช่หวะ" ไอกิลวิ่งมาหาผมแล้วบอกเบาๆว่า "งานเข้าแล้วก๊อก นั่นพี่ชุนเขาคุมถิ่นนี้ แบ็คไอเวรเนี่ยแหละ" มันพูดพลางชี้ไปที่หัวโจกที่ผมเพิ่งซัดไป
ไอเวรนั่นมองมาที่ผมแล้วหัวเราะ พลางพูดว่า "เดี๋ยวมืงก็รู้ว่ากุมีดีอะไรไอก๊อก บวก" แล้วมันก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง....
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ✌😊🙏
เรื่องโดย: ข้าวเตี๋ยว
จอบอ...คัท!!! 👋🎬
ปล.ตั้งกระทู้พูดคุยไม่ได้เลยตั้งเป็นกระทู้คำถามแทนครับ