เมื่อแฟนผมติดเชื้อ HIV ผมควรทำอย่างไรดีครับ

ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนเลยว่าผมเป็นชายรักชายนะครับ

ตอนนี้ผม 26 แฟนผม 18 ปี 3 เดือน
ขอตั้งนามสมมุติแฟนผมว่า G น้องแฟน U แฟนน้อง M

เรื่องมันมีอยู่ว่า.....ผมและ G เจอกันในแอพBrown เราก็คุยๆไปจนได้มาพบกันที่หอพักของG   Gอยู่กับน้อง แฟนน้อง 3 คน ผมจึงเปิดห้องใหม่ สำหรับผมก็แค่คืนนึงแต่Gบอกอยากจริงจังกับผม ทำให้ผมเริ่มลองคบไปเรื่อยๆโดยอยู่กินกับGที่หอ 4 คน แต่วันที่ 3 Gก็ทิ้งผมไว้ที่ห้องแล้วไปกับคนอื่นโดยหนีไปตอนผมอาบน้ำ ผมแทบทนไม่ได้ว่าทำไมถึงทำแบบนี้ พอGกลับมาตอนเช้าผมก็คุยกับGนานมากแต่ก็ให้อภัย จากนั้นผมก็กลับบ้าน แต่ก็ยังไปหาGทุกอาทิตย์แต่Gก็ทำแบบเดิมซ้ำถึง 3 ครั้ง(อาทิตย์ล่ะครั้ง)จนผมไม่ทนแล้วเสียทั้งน้ำตา ทั้งความรู้สึก มันเจ็บตรงที่เค้าทิ้งผมให้อยู่กับญาติๆของเค้า ผมจึงกลับบ้านแล้วไม่คิดไปหาอีก แต่อีก 2 วันให้หลังUและMชวนผมไปเล่นสงกรานเผื่อจะได้ปรับความเข้าใจกัน โดยบอกว่า Gอยากให้ไปเล่นด้วย ผมก็ไปโดยคิดว่าเค้าจะง้อผม แต่มันเป็นวันสงกรานต์ที่ผมไม่มีความสนุกเลยเพราะGเอาแต่คุยแชท จนกลับไปที่หอพักของเค้า เราได้คุยเปิดอกทุกอย่างจนได้รู้ว่าเค้ายังไม่พร้อมที่จะจริงใจกับใครเพราะ กลัวเจ็บเลยคบไปเรื่อยๆ ผมก็เลยงั้นถ้าจะคบต่อก็ควรบอกกันก่อนไม่ใช่ทิ้งผมไปดื้อๆ อย่างน้อยถ้าอยากไปกับใครก็ให้ผมกลับไปก่อน เค้าก็รับปาก แต่คืนนั้นGกลับนัดคนแล้วออกไปโดยทิ้งผมไว้อีกแล้ว ผมจึงไม่ทนแล้วออกไปจากชีวิตเค้า
.
.
.
.
4เดือนผ่านไป แต่Gกลับทักมาหาบอกอยากเจอ ตอนนี้ย้ายมาอยู่ใกล้ๆบ้านผม (หอGอยู่แถวเดอะมอลล์ลาดพร้าว)(บ้านผมแถวเซ็นทรัลเวสเกต) ผมจึงกลับไปเจอ ไปคุยเรื่องความหลังGบอกว่าตอนนั้นGยังเด็กมากอยากขอโอกาสตอนนี้ต้องการคนจริงใจ อยู่ไปจนแก่เฒ่า คุยกันสัญญาต่างๆนาๆ
คุยจนผมใจอ่อนกลับไปคบอีกรอบ ไปมาหาสู่อยู่ 4 เดิอน ภายในช่วงเวลา 4 เดือนผมก็รู้ว่าGยังคุยกับคนอื่น(แอบดูมือถือ เฟส) แต่รู้ว่าแค่คุย ผมก็ยอมๆไปเคยมีครั้งหนุ่งเห็นคุยกับฝรั่ง อัดคลิปแลกด้วย แต่ด้วยความรักจึงปล่อยให้มันผ่านไป จนกระทั่งถึงจุด.....Climax มาวันหนึ่งที่ผมไปนอนบ้านG แล้วผมเปิดดูในแอพBee ปรากฎว่าGได้นัดคนมาหา....ผมเสียใจมาก จึงขอดูไลน์(เข้าไม่ได้เพราะไม่มีรหัส)Gกลับลบไลน์ทิ้ง  ทำให้ผมตัดสินใจ ยอมออกมาจากเค้าเพราะผมรู้สึกเหนื่อยแล้ว ผมให้โอกาสเค้ามามากมาย แต่เค้าไม่เคยใช้มันอย่างคุ้มค่าเลย

เมื่อผมกลับถึงบ้าน วันเดียวกันนั้นเอง Uโทรหาผมบอกว่า G พูดไม่รู้เรื่อง กินข้าวไม่ได้ ตอนแรกผมนึกว่าเรียกร้องความสนใจ ก็เลยบอกให้ไปหาหมอเพราะ Gปวดหัวตัวร้อนมาประมาณ1อาทิตย์ ก่อนกลับยังคุยกันได้ปกติจะเป็นแบบนั้นได้ไงแต่เมื่อได้ยินเสียง U ร้องไห้แล้ว M จะพา G ไปโรงพยาบาลให้ได้(น้ำเสียงดูซีเรียสมาก) ผมก็เริ่มไม่ค่อยสบายใจจึงรีบไปเจอที่ รพ (ผมมาถึงก่อน) เมื่อGมาถึง พูดจาไม่รู้เรื่อง พูดเป็นคำ ผมรู้สึกเสียใจมาก พอได้รับการรักษาปรากฎว่าติดเชื้อในสมอง ผมไปเฝ้าใข้ทุกวันจนกระทั้งกลับมาพูดได้อีก เป็นปรกติ แต่อยู่โรงพยาบาลมาวันที่ 8 เค้าบอกว่าจะไม่มีใครอีกแล้วจะมีแต่ผมคนเดียว แล้วยังบอกอีกว่าถ้าเค้าเป็นอะไรผมจะอยู่กับเค้า จะรักเค้าใช่ไหม ผมก็รับปาก จากนั้นเค้าก็บอกว่าเค้าเป็น ซิฟิลิส!! ผมก็ตกใจแต่ก็บอกว่า รับได้สิ โรคนี้รักษาหายได้ เค้าเงียบไปพักนึงก่อนจะบอกว่าถ้าเค้าเป็น AiD จะรักเค้าใช่ไหม ผมก็บอกว่าได้.......จากนั้นเค้าก็ชี้ไปที่ลิ้นชักให้เปิดดู เค้าเริ่มน้ำตาไหล ผมรู้สึกใจไม่ดีแต่ก็เปิด พบกับซองสีน้ำตาลใส่คู่มือผู้ป่วย Hiv รายใหม่ควรปฏิบัติตัวยังไง ตอนนั้นผมรู้สึกสงสารเค้ามาก บอกว่าไม่เป็นไร ปลอบเค้าจนดึก (เค้าบอกว่าผมเป็นคนแรกนะที่รู้)
จากนั้นก็กลับมาบ้าน กินไม่ได้ นอนไม่หลับ กังวลว่าผมจะเป็นรึเปล่าจึงไปตรวจที่คลีนิกนิรนาม ปรากฎว่า [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

หลังจากตอนนั้นผมก็ดูแลเค้า แต่มันมีความรู้สึกบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม ผมรู้สึกเสียใจว่าทำไมเค้าต้องมาคิดได้หลังจากได้รับบทเรียนราคาแพงแบบนี้ แล้วถ้าเค้าไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้เค้าจะคบผมแค่คนเดียวรึเปล่า

ถึงผมจะรักเค้าแต่ที่บ้านผมไม่รู้ว่าผมชอบผู้ชาย ยิ่งถ้าแฟนผมติดเชื้ออีกไม่รู้ว่าท่านจะรับไหวรึเปล่า แล้วตอนนี้เค้าบอกว่าผมไม่เหมือนเดิม ผมก็ยิ่งกดดันหนักไปอีกอยากให้เพื่อนๆพี่ๆให้คำแนะนำผมด้วยนะครับ  ผมไม่รู้จะเดินหน้าหรือถอยดี      

ปล.เพิ่งเคยเขียนประสบการณ์ชีวิตครั้งแรก ไม่รู้จะแท็กห้องไหน ผิดพลาดประการใดรบกวนชี้แนะด้วยนะครับ
ติชมได้ตามสบายครับ แต่ขอคำแนะนำด้วยนะครับ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 11
ขอแลกเปลี่ยนมุมมองนะครับ

อยากให้คุณ จขกท. อยู่เป็นเพื่อนเขาในเวลานี้ก่อน  ตอนนี้เป็นช่วงวิกฤติของชีวิตเขา  เขาจะมีความคิด  ความรู้สึกมากมายที่ประเดประดังเข้ามาในหัว  เขาต้องการหลักและที่พักพิงทางใจ  ซึ่งคุณ จขกท. สามารถจะเป็นส่วนนี้ให้เขาได้

ถึงแม้ว่าเขาจะมีพ่อแม่  พี่น้อง  เพื่อนๆ อยู่ก็ตาม  แต่เชื่อผมเถอะครับ  ความรู้สึกทางด้านพลังใจที่สำคัญมากๆ คือ แฟน

จากการที่เขาเลือกบอกคุณเป็นคนแรก  นั่นหมายถึงว่า  ในตอนนี้คุณคือคนที่เขาอยากให้อยู่ด้วยกันก่อน  เขาต้องการคุณ

แต่ถ้าคุณจะเลือกเดินออกมาจากเขาในตอนนี้  มันก็ไม่ผิดครับ  เพราะมันคือชีวิตของคุณ  แต่สำหรับผมที่อยากจะแนะนำคือ  อยู่เป็นเพื่อนกับเขาก่อนนะครับ  

อยากให้เชื่อผมเถอะครับ  การช่วยเหลือครั้งนี้จะเป็นกุศลที่ยิ่งใหญ่ต่อชีวิตคนๆหนึ่ง  

อยู่กับเขาก่อน  รอให้เขาดีขึ้นสักหน่อย  ให้เขาเข้าสู่การรักษาและรับยาต้านตามสูตร  รอจนร่างกายเขาพอปรับตัวกับผลข้างเคียงของยาต้านได้สักหน่อย  

พอถึงตอนนั้นเขาน่าจะแข็งแรงพอ  ที่จะยืนหยัดด้วยตัวเองได้อีกครั้ง  ระยะเวลาตรงนี้น่าจะไม่เกิน 6 เดือนครับ  แล้วคุณค่อยเดินออกมาในตอนนั้น  ผมคิดว่าคงจะ  ไม่ได้ทำให้คุณเสียเวลาในชีวิตมากนะครับ

ในช่วงเวลานี้  ถ้ากำลังใจไม่ดี  อาการอาจจะทรุดลงได้ง่ายๆมาก เข้าใจว่าภูมิคุ้มกันของเขาค่อนข้างจะไม่สูงแล้ว

ถ้าคุณ จขกท. ไม่ได้รักเขาแล้ว  คุณก็คิดเสียว่าช่วยเหลือกันในฐานะเพื่อนมนุษย์คนหนึ่งก็ได้  ที่อย่างน้อยก็เคยมีความรู้สึกดีๆ ต่อกันครับ

เชื่อเถอะครับ  พอวันนึงที่อะไรๆ มันผ่านไปแล้ว  พอคุณมองย้อนกลับมา  คุณจะภูมิใจในตัวเอง  ที่วันนั้นได้เลือกอยู่กับเขา  ทั้งที่คุณมีสิทธิ์จะไปก็ได้  แต่คุณก็เลือกอยู่และร่วมกันฟันฝ่าวิกฤติกันมาด้วยกัน  มันจะเป็นความทรงจำดีๆของชีวิตครับ

ช่วงเวลานี้มันยาก  แต่ทุกๆอย่างจะผ่านไปและดีขึ้นครับ  ไฟท์ติ้งนะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่