คือว่าแม่เราเลิกกับพ่อตั้งแต่เรายังเด็ก เราเลยอยู่กับยายเพราะแม่ต้องไปทำงาน ยายเราเป็นโรควิตกกังวลค่ะ กินยามาหลายสิบปีแล้ว ยายเลี้ยงเรามาแบบคิดแทนเราตลอด ตอนเราเรียนประถมยายก็มานั่งป้อนข้าวเราตอนกลางวันเพราะกลัวว่าเพื่อนที่โรงเรียนจะแย่ง ตอนเปิดเทอมก็ตามมาโรงเรียนเลือกโต้ะนักเรียนให้ เพราะคิดว่าเรามาเลือกเองเราคงเลือกไม่ทันเดี๋ยวเราได้นั่งข้างหลัง แล้วพอมัธยมก็ปล่อยเราบ้างแต่ มอปลายเราเข้าไปเรียนในตัวเมือง ประมาณ 20 กว่ากิโลอาจจะกลับค่ำบ้างเรานั่งรถประจำทางไปเรียนหน้าหนาวมันค่ำเร็วยายก็ด่าว่าเรา ว่าเราใจแตกถเลถไลติดผู้ชายกลับบ้านไม่ตรงเวลา ทั้งๆที่เราไม่มีแฟนเลย พอ ม.4 เทอม 2 แม่ก็ให้เราเรียนพิเศษ แต่มีญาติทักว่าระวังนะหลานจะโกหกว่าไปเรียนพิเศษแต่ที่จริงแล้วไปนอนกับผู้ชายแล้วท้องกลับมา ยายก็มาด่าแม่เราว่าให้มันไปเรียนพิเศษทำไม ไม่ต้องเรียนแล้วอายเขา แต่แม่ก็ให้เราเรียนเหมือนเดิมค่ะ แล้วปัจจุบัน แม่เราแต่งงานใหม่ เราเรียนมหาลัย ยายก็เลยได้อยู่คนเดียว ยายมักจะบ่นว่า ถ้าเราเรียนจบจะให้แม่เลิกกับพ่อใหม่แล้วให้แม่ไปหาสามีฝรั่ง แม่จะได้มาอยู่กับยายแล้วก็ให้ฝรั่งส่งเงินมาให้ใช้ แล้วก็จะชอบโทรจิกเราเวลาเราอยู่หอ ประมาณว่า บางวันเราเรียน 8 โมงถึง 6 โมงเย็น ยายก็จะชอบโทรหาก่อนไปเรียนว่าตื่นรึยังกินข้าวอาบน้ำไปเรียนนะ พอ 8 โมงกว่าๆก็โทรถามว่าถึงห้องเรียนยัง พอใกล้จะเลิกเรียนก็โทรถาม เลิกเรียนรึยัง ถ้าบอกว่ายังแกก็จะถามทำไม 6 แล้วยังไม่เลิกอีก แล้ว6 โมงกว่าก็โทรมาอีกบอกว่าซื้อกับข้าวมาไว้กินนะ อย่าออกไปไหน 2 ทุ่มก็โทรอีก อาบน้ำอ่านหนังสือนะ 5 ทุ่มก็โทรมาอีก รีบนอน บางวันแกนอนไม่หลับตี 3 ตี 4 ก็โทรมานอนรึยัง หนักสุดก็แกบอกว่าไม่ต้องออกไปซื้อข้าวข้างนอก ทำไมไม่ซื้อมาม่ามากินแทนข้าว แม่เราก็บอกยายว่ากินบ่อยๆไม่ดีมันเค็มเดี๋ยวไตพัง ยายก็เถียงถ้ามันอันตรายเขาจะทำมาขายทำไม แล้วเราอยู่มหาลัยก็บ่นว่าเราใช้เปลืองทั้งๆที่เราใช้แค่อาทิตย์ละ 500 บาทแกก็บ่นๆๆว่าเปลืองทำไมไม่ใช่อาทิตย์ละ 200 พอ อยากไปพบจิตแพทย์ค่ะ รู้สึกแบบไม่น่าเกิดมาเลย ตอนเด็กเราก็เครียดควบคุมตัวเองไม่ได้ ชอบทำร้ายตัวเอง รู้สึกอยากตาย ตอนอยู่บ้านแค่เปิดไฟเล่นมือถือก็โดนด่าค่ะโดนด่าว่าเปลิองไฟ แบบว่าพูดอะไรแกก็คิดว่าคนข้างบ้านจะมาแอบฟังแล้วเอาไปนินทา
ปล.ตั้งกระทู้มาขอพื้นที่ระบายค่ะ เศร้า ตอนนี้รู้สึกอยากตาย รู้สึกไม่อยากทำอะไร อยากนั่งคิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อย นอนหลายชั่วโมงก็รู้สึกเหมือนนอนไม่อิ่ม กินข้าวเยอะก็รู้สึกเหมือนไม่อิ่ม อันนี้ไม่รู้เกี่ยวไหม แฮ่ๆ
ฝากข้อคิดไว้เป็นอุทาหรณ์สำหรับผู้ปกครองที่หวงลูกเกินไปนะค่ะ ตอนนี้สภาพจิตใจเราย่ำแย่มากเลยค่ะ
ปล.ตั้งกระทู้มาขอพื้นที่ระบายค่ะ เศร้า ตอนนี้รู้สึกอยากตาย รู้สึกไม่อยากทำอะไร อยากนั่งคิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อย นอนหลายชั่วโมงก็รู้สึกเหมือนนอนไม่อิ่ม กินข้าวเยอะก็รู้สึกเหมือนไม่อิ่ม อันนี้ไม่รู้เกี่ยวไหม แฮ่ๆ