คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
แต่งตัวสุภาพเรียบร้อย เสื้อยิดกับกางเกงยีนส์ก็ดูดีได้ ไม่รัดรูปมากเกินไป
เสื่อผ้าไม่ฉูแาด เลือกโทนสีอ่อน ดูสบายตา ดูเป็นคนอ่อนโยน นุ่มนวลได้ด้วย
วางตัวอ่อนน้อม สนใจเรื่องที่คุย ยิ้มบ้าง เป็นฝ่ายคุยบ้าง ทำให้การสนทนาไหลลื่น
ตอนแรกคุณยังประหม่าให้รีบชวนคุย แสดงความคิดเห็น ความรู้สึกร่วม เน้นความเข้ากันได้
พอคุณทำได้ดี คุณจะมั่นใจมากขึ้น มีความสุขที่พวกเขาชอบคุณ
เสื่อผ้าไม่ฉูแาด เลือกโทนสีอ่อน ดูสบายตา ดูเป็นคนอ่อนโยน นุ่มนวลได้ด้วย
วางตัวอ่อนน้อม สนใจเรื่องที่คุย ยิ้มบ้าง เป็นฝ่ายคุยบ้าง ทำให้การสนทนาไหลลื่น
ตอนแรกคุณยังประหม่าให้รีบชวนคุย แสดงความคิดเห็น ความรู้สึกร่วม เน้นความเข้ากันได้
พอคุณทำได้ดี คุณจะมั่นใจมากขึ้น มีความสุขที่พวกเขาชอบคุณ
แสดงความคิดเห็น
ไปเจอพ่อแม่แฟนทำยังไงดีคะ
ตอนเป็นเพื่อนกัน พอเจอกันก็จะคุยกันตามปกติเจอพ่อแม่หรือปู่ย่าตายายเขาก็คุยด้วยได้แต่ไม่ได้เยอะอะไรขนาดนั้น เวลาเจอพ่อและปู่ย่าตายายเขาก็จะยิ้มแล้วชวนคุย ตอนนั้นเจอกันก็จะตบหลังแฟนแล้วพูด 'เป็นไงบ้าง สบายดีป่าวพวก'
แต่พอมาเป็นแฟนแล้วรู้สึกว่า ทำไมมันเครียด มันเขินๆอายๆยังไงไม่รู้ เวลาเจอกันก็จะแค่ยิ้มน้อยๆ [ยิ้มไว้ก่อนหนูรอดปลอดภัย] เวลาเจอคุณแม่คุณพ่อกับปู่ย่าตายายของฝ่ายเขาก็คุยปกติ(ซึ่งนั่นคือเราไปช่วยอาขนของไปให้พ่อแม่เขาแล้วตอนนั้นมีแม่ไปด้วย)
แล้ววันที่31นี้เราจะไปหาเขาอีกพร้อมกับป้าพีและน้ามิ๊ก คือป้าพีจะได้กลับไปหาครอบครัวด้วยแต่มันติดที่ว่าแม่เราบอกอยากดูซีรี่ที่บ้าน.... จะให้เราไปกับป้าแล้วน้าแค่สามคน
คือเป็นครั้งแรกที่ได้ไปโดยไม่มีแม่หรือน้องไปด้วย มันรู้สึกประหม่าอ่ะค่ะ ปกติก็เคยเจอกันแต่ที่ห้างไปช่วยพ่อแม่เขาขายของกับเลี้ยงเด็กเราก็ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ (คิดว่าน่าจะสะดวกแล้วเหมาะกับช่วยขนของแล้ววิ่งตามเด็ก) แต่รอบนี้ไปถึงบ้านเขาเลย ก็ไม่รู้จะแต่งตัวยังไง ทำยังไงให้เขาไม่รู้สึกติดลบกับเรา แล้วจะรับมือยังไงกับเด็ก เวลาน้องเข้ามาแกล้ง แล้วเวลาตอบคำถามผู้ใหญ่ควรทำยังไง เพราะโดยปกติเราพูดค่อนข้างตรงไปตรงมาด้วย
ปล.ถ้าแท็กผิดห้องต้องขอโทษด้วยนะคะ