ขอออกตัวก่อนนะคะว่าตัวเอง เป็นคนที่สามารถเห็นวิญญาณและเรื่องลึกลับได้ตั้งแต่อายุ 9 ขวบ และเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องล่าสุดที่เกิดกับตัวเองเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา
เนื่องจากคอนโดที่เคยพักอาศัยอยู่ (ปัจจุบันไม่ได้อยู่แล้วแต่ก็ยังไปๆมาๆเพราะว่าแม่กับน้องสาวอยู่ที่นั่น) มีเหตุการณ์นึงเกิดขึ้น คือมีการฆ่าตัวตายด้วยการโดดตึกของผู้หญิงคนนึงที่พักอาศัยอยู่ในคอนโด ซึ่งผู้หญิงคนนี้พักอยู่ชั้นเดียวกับที่บ้านเรา คือชั้น 15 แต่ห้องอยู่คนละฝั่งกัน โดยส่วนตัวแล้วเราไม่ได้สนิทกับผู้ตายเป็นการส่วนตัวแต่ว่าเคยเห็นและพอจะทราบว่าชื่ออะไร หน้าตาประมาณไหน แต่ว่าแม่เราค่อนข้างสนิทกับผู้ตายเป็นอย่างดี คุ้นเคยและรู้จักกันเนื่องจากผู้ตายเป็นคนนิสัยดี มีน้ำใจ วันที่เกิดเหตุกว่าแม่เราจะรู้เรื่องก็ตอนสายของวันนั้นเพราะว่าผู้ตายโดดตึกตอนเช้ามืด (ประมาณตี3) ทุกคนในระแวกนั้นตกใจมาก บางคนก็ถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ รวมถึงแม่เราที่ถึงกับน้ำตาไหลกับการจากไปของพี่เค้า เพราะแม่เราบอกว่าพี่เค้าเป็นคนดีมากพร้อมกับบอกว่าสงสารผู้ตายเพราะว่าก่อนตายนั้นผู้ตายมีปัญหาทั้งเรื่องสุขภาพและเรื่องส่วนตัว อีกทั้งแม่เราเพิ่งจะได้พบและพูดคุยผู้ตายเมื่อ 2 วันก่อนเกิดเหตุด้วย
......หลังจากนั้นมาไม่กี่วันก็มีเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้นหลายๆเหตุการณ์ ทั้งกับแม่เราหรือกับคนอื่นที่รู้จักกับผู้ตาย เช่น เห็นผู้ตายเดินผ่านหลังร้านขณะเตรียมทำของขายตอนเช้า โดยเห็นผู้ตายใส่ชุดในวันที่เสียชีวิตซึ่งเป็นชุดนอน เดินผ่านหลังร้านไป หรือกับบางคนที่ผู้ตายสนิทด้วยมากๆก็จะเจอโดยการมาเดินผ่านหน้าห้อง หรือได้กลิ่นน้ำอบ กลิ่นธูป เวลาเดินออกจากลิฟ .... ** แต่ต้องขอเท้าความกลับไปนิดนึงว่า วันที่ผู้ตายตัดสินใจฆ่าตัวตายนั้น ผู้ตายได้เดินลงบันไดกลางของคอนโด(ไม่ใช่บันไดหนีไฟ เป็นบันไดใหญ่อยู่กลางชั้น) เดินลงจากชั้น 15 ที่ตัวเองพัก ลงไปแวะชั้น 13 เดินผ่านหน้าห้องของคนที่ตนเองรู้จักและเดินวนไปมา (หลักฐานจากกล้องวงจรปิด) เหมือนกำลังไตร่ตรองในสิ่งที่ตนเองกำลังจะทำหรือนัยๆว่าอยากจะมาบอกลา จากนั้นผู้ตายได้เดินลงมาถึงชั้น 9 และมุ่งเดินตรงไปยังหน้าต่างท้ายชั้น และตัดสินใจโดดลงไป **
หลังจากนั้นเหตุวันนั้นเกิดขึ้นก็ยังมีหลายๆคนได้พบเจอกับผู้ตายเรื่อยๆ เห็นแบบตัวเป็นๆบ้าง หรือ กลิ่นบ้าง สัมผัสบ้าง โดยเฉพาะแม่เราที่จะเจอในลิฟค่อนข้างบ่อย เวลาที่แม่เราลงจะลงไปข้างล่าง ออกไปข้างนอก ลงมาจากห้องที่อยู่คือชั้น 15 พอกดลงชั้น 1 ลิฟก็มักจะมาแวะที่ชั้น 9 แล้วประตูลิฟก็จะเปิดออก แม่เราบอกว่าบ่อยมากที่พอประตูลิฟเปิดออกจะไม่มีใคร ว่างเปล่า แต่จะรู้สึกได้ว่ามีคนเดินเข้ามาในลิฟ เพราะว่าแขนของแม่เหมือนมีอะไรมากระทบ คล้ายๆมีคนเดินมาชนหรือยืนอยู่ในลิฟด้วยกัน.....ซึ่งแม่เเจอเหตุการณ์แบบนี้บ่อย จนไม่กลัว แต่ก็จะพูดทุกครั้ง บอกทุกครั้ง ว่าเดี๋ยวพี่จะทำบุญไปให้นะ เหมือนแม่รู้ว่าที่ตัวเองกำลังสัมผัสอยู่คืออะไร .....
แล้ววันของเราก็มาถึง วันที่เราได้เจอะเจอกับประสบการณ์ขนหัวลุกครั้งนี้ เกิดขึ้นช่วงตอน 6 โมงเย็นกว่าๆ ขณะที่เราได้ขึ้นมาจากข้างล่างและเดินออกมาจากลิฟเลี้ยวเซี้ยวและจะเดินมุ่งตรงไปทางห้องของตัวเอง (ห้องอยู่กับสุดตึก) ตอนนั้น... บังเอิญหรือเพราะอะไรไม่รู้เราก็ทำของหล่นตรงหน้าประตูช่องบันไดกลางพอดี แล้วเราก็ก้มลงเก็บของที่หล่น ขณะที่ก้มลงเก็บสายตาก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนนึงผมปะบ่า ใส่ชุดนอนสีเหลืองอ่อน พูดตามตรงตอนนั้นไม่ได้คิดว่าเป็นผีเลย ในใจคิดว่าคงเป็นคนในคอนโด มานั่งรอเอาผ้าที่ซักเสร็จนึเปล่า เพราะว่าตรงบันไดกลางจะเป็นจุดวางถังขยะ ครื่องซักผ้าหยอดเหรียญ หรือตู้หยอดน้ำ หลังจากเห็นแบบนั้นก็คิดว่าคงไม่มีอะไร ก็ตั้งใจจะเดินออกจากจุดเกิดเหตุแต่....แล้วขาของเราทั้งสองข้างมันแข็ง ขยับไม่ได้ เราก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ขณะเดียวกันสายตาของเราก็ยังคงมองหลังผู้หญิงคนนี้อยู่ตลอดจน .... ผู้หญิงคนนี้ลุกขึ้นยืน(แต่ยังหันหลังให้เราอยู่นะ) แล้วอยู่เค้าก็ "พุ่งตัว" ลงไปยังบันไดขั้นสุดท้าย ที่ใช้คำว่าพุ่งตัวเพราะว่ามันแรงกว่าการกระโดดมาก จากตอนแรกบันไดที่ผู้หญิงคนนี้นั่งคือขั้นบนสุด แต่เค้าสามารถพุ่งตัวลงไปยังบันไดขั้นสุดทายได้ ทั้งๆที่บันไดมีความสูงมากกว่า 7-8 ขั้น (ปกติแค่กระโดด ถ้าคนกระโดดไม่เป็นนี่ก็คือหน้าทิ่มหัวคะมำแน่อน ไม่มีทางทรงตัวได้ขนาดนี้) ตอนนั้นเริ่มใจไม่ดีละ เพราะรู้แล้วว่าสิ่งที่เรากำลังเห็นนั้นมันเริ่มไม่ชอบมาพากล แต่เราก็ยังขยับไปไหนไม่ได้ ยืนมอง ยืนตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า หลังจากผู้หญิงคนนั้นลงไปยืนที่บันไดขั้นล่างสุดเค้ายืนนิ่งอยู่ประมาณ 2-3 นาที แล้วสิ่งที่เราไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อผู้หญิงคนนั้นพุ่งตัวออกไปทางช่องลมของบันได ซึ่งเป็นหน้าต่างเล็กๆที่มีเอาไว้สำหรับระบายอากาศระหว่างชั้น ซึ่งมันเล็กได้และเป็นไปไม่ได้อย่างแน่อนที่คนทั้งคนที่ขนาดตัวไม่ใช่เล็กๆจะพุ่งออกไปโดยไม่ติดอะไรเลย หลังจากนั้นก็มีเสียงหัวเราะแหลมดังก้องบริเวณนั้น และน่าแปลกเหลือเกินที่เวลานั้นไม่มีใครซักคนเปิดประตูห้องหรือเดินผ่านออกมาให้เราได้ขอความช่วยเหลือ พอเราตั้งสติได้เราก็วิ่งออกมาจากบริเวณนั้นกลับมาที่หน้าลิฟ มายืนตรงหน้าต่างหน้าลิฟแล้วชะโงกหน้าออกไปมองทางด้านขวามือของตึก เผื่อจะเจอสิ่งผิดปกติอะไรบ้าง แต่ก็ไม่มี มองลงไปข้างล่างผู้คนก็ยังเดินไปมาตามปกติ ไม่มีอาการแตกตื่นอะไรกัน แสดงเมื่อกี้ที่เราได้พบเห็น ก็ชัดแล้วว่าเค้าไม่ใช่คน!!!!!
....หลังจากกลับเข้ามาตั้งสติภายในห้อง ซักพักก็โทรบอกแม่ (ซึ่งตอนแม่ขายของอยู่หน้าคอนโด) เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้เค้าฟัง บอกลักษณะและรูปพรรณสัณฐานของผู้หญิงคนนั้นที่เราพบ แม่ก็ฟังแต่ไม่พูดอะไร จนเราเล่าจบ คำพูดที่สวนออกมาจากปลายสายทำให้เรากลับมาช็อคอีกครั้ง ....
แม่บอกว่าชัดเลย เอ็งเจอเข้าแล้ว นั่น พี่...(ขอไม่ระบุชื่อผู้ตายนะคะ) เราตกใจมาก ถามออกไปอีกครั้งว่าจริงเหรอแม่ อำป่ะเนี่ย แม่บอกจะอำทำไม ทั้งลักษณะรูปร่าง ความยาวของผม เสื้อผ้าที่ใส่ แม่บอกว่าใช่เค้าอย่างแน่นอน เค้าตายชุดนั้น
.....วางสายไปพร้อมกับความตกใจและสงสัย เค้ามาให้เราเห็นทำไม เราไม่ได้รู้จักอะไรกับเค้าเป็นการส่วนตัว ไม่เคยคุยกัน เจอกันแทบจะนับครั้งได้ เค้าต้องการอะไร ขอส่วนบุญเหรอ ทำไมเป็นการมาขอที่ดุเดือดขนาดนี้ ทำเอาเราแทบช็อคตาย
" และนี่เป็นเหตุการณ์ล่าสุดที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อไม่นานมานี้ และจริงๆไม่ใช่แค่เรากับแม่เราที่เจอ น้องสาว พ่อ เราก็เจอหมด เพียงแต่ไม่มีใครในบ้านเจอหนักเท่าเราแค่นั้นเอง **
ไว้ว่างๆจะเข้ามาเล่าอีก เรื่องเยอะ ยิ่งเมื่อหลายปีก่อนเจอจะๆหลายเคส ใครสนใจว่าเจอยังไง หลังไมค์ได้ ไม่ว่ากัน
เธอ....ผู้ไม่ไปไหน
เนื่องจากคอนโดที่เคยพักอาศัยอยู่ (ปัจจุบันไม่ได้อยู่แล้วแต่ก็ยังไปๆมาๆเพราะว่าแม่กับน้องสาวอยู่ที่นั่น) มีเหตุการณ์นึงเกิดขึ้น คือมีการฆ่าตัวตายด้วยการโดดตึกของผู้หญิงคนนึงที่พักอาศัยอยู่ในคอนโด ซึ่งผู้หญิงคนนี้พักอยู่ชั้นเดียวกับที่บ้านเรา คือชั้น 15 แต่ห้องอยู่คนละฝั่งกัน โดยส่วนตัวแล้วเราไม่ได้สนิทกับผู้ตายเป็นการส่วนตัวแต่ว่าเคยเห็นและพอจะทราบว่าชื่ออะไร หน้าตาประมาณไหน แต่ว่าแม่เราค่อนข้างสนิทกับผู้ตายเป็นอย่างดี คุ้นเคยและรู้จักกันเนื่องจากผู้ตายเป็นคนนิสัยดี มีน้ำใจ วันที่เกิดเหตุกว่าแม่เราจะรู้เรื่องก็ตอนสายของวันนั้นเพราะว่าผู้ตายโดดตึกตอนเช้ามืด (ประมาณตี3) ทุกคนในระแวกนั้นตกใจมาก บางคนก็ถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ รวมถึงแม่เราที่ถึงกับน้ำตาไหลกับการจากไปของพี่เค้า เพราะแม่เราบอกว่าพี่เค้าเป็นคนดีมากพร้อมกับบอกว่าสงสารผู้ตายเพราะว่าก่อนตายนั้นผู้ตายมีปัญหาทั้งเรื่องสุขภาพและเรื่องส่วนตัว อีกทั้งแม่เราเพิ่งจะได้พบและพูดคุยผู้ตายเมื่อ 2 วันก่อนเกิดเหตุด้วย
......หลังจากนั้นมาไม่กี่วันก็มีเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้นหลายๆเหตุการณ์ ทั้งกับแม่เราหรือกับคนอื่นที่รู้จักกับผู้ตาย เช่น เห็นผู้ตายเดินผ่านหลังร้านขณะเตรียมทำของขายตอนเช้า โดยเห็นผู้ตายใส่ชุดในวันที่เสียชีวิตซึ่งเป็นชุดนอน เดินผ่านหลังร้านไป หรือกับบางคนที่ผู้ตายสนิทด้วยมากๆก็จะเจอโดยการมาเดินผ่านหน้าห้อง หรือได้กลิ่นน้ำอบ กลิ่นธูป เวลาเดินออกจากลิฟ .... ** แต่ต้องขอเท้าความกลับไปนิดนึงว่า วันที่ผู้ตายตัดสินใจฆ่าตัวตายนั้น ผู้ตายได้เดินลงบันไดกลางของคอนโด(ไม่ใช่บันไดหนีไฟ เป็นบันไดใหญ่อยู่กลางชั้น) เดินลงจากชั้น 15 ที่ตัวเองพัก ลงไปแวะชั้น 13 เดินผ่านหน้าห้องของคนที่ตนเองรู้จักและเดินวนไปมา (หลักฐานจากกล้องวงจรปิด) เหมือนกำลังไตร่ตรองในสิ่งที่ตนเองกำลังจะทำหรือนัยๆว่าอยากจะมาบอกลา จากนั้นผู้ตายได้เดินลงมาถึงชั้น 9 และมุ่งเดินตรงไปยังหน้าต่างท้ายชั้น และตัดสินใจโดดลงไป **
หลังจากนั้นเหตุวันนั้นเกิดขึ้นก็ยังมีหลายๆคนได้พบเจอกับผู้ตายเรื่อยๆ เห็นแบบตัวเป็นๆบ้าง หรือ กลิ่นบ้าง สัมผัสบ้าง โดยเฉพาะแม่เราที่จะเจอในลิฟค่อนข้างบ่อย เวลาที่แม่เราลงจะลงไปข้างล่าง ออกไปข้างนอก ลงมาจากห้องที่อยู่คือชั้น 15 พอกดลงชั้น 1 ลิฟก็มักจะมาแวะที่ชั้น 9 แล้วประตูลิฟก็จะเปิดออก แม่เราบอกว่าบ่อยมากที่พอประตูลิฟเปิดออกจะไม่มีใคร ว่างเปล่า แต่จะรู้สึกได้ว่ามีคนเดินเข้ามาในลิฟ เพราะว่าแขนของแม่เหมือนมีอะไรมากระทบ คล้ายๆมีคนเดินมาชนหรือยืนอยู่ในลิฟด้วยกัน.....ซึ่งแม่เเจอเหตุการณ์แบบนี้บ่อย จนไม่กลัว แต่ก็จะพูดทุกครั้ง บอกทุกครั้ง ว่าเดี๋ยวพี่จะทำบุญไปให้นะ เหมือนแม่รู้ว่าที่ตัวเองกำลังสัมผัสอยู่คืออะไร .....
แล้ววันของเราก็มาถึง วันที่เราได้เจอะเจอกับประสบการณ์ขนหัวลุกครั้งนี้ เกิดขึ้นช่วงตอน 6 โมงเย็นกว่าๆ ขณะที่เราได้ขึ้นมาจากข้างล่างและเดินออกมาจากลิฟเลี้ยวเซี้ยวและจะเดินมุ่งตรงไปทางห้องของตัวเอง (ห้องอยู่กับสุดตึก) ตอนนั้น... บังเอิญหรือเพราะอะไรไม่รู้เราก็ทำของหล่นตรงหน้าประตูช่องบันไดกลางพอดี แล้วเราก็ก้มลงเก็บของที่หล่น ขณะที่ก้มลงเก็บสายตาก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนนึงผมปะบ่า ใส่ชุดนอนสีเหลืองอ่อน พูดตามตรงตอนนั้นไม่ได้คิดว่าเป็นผีเลย ในใจคิดว่าคงเป็นคนในคอนโด มานั่งรอเอาผ้าที่ซักเสร็จนึเปล่า เพราะว่าตรงบันไดกลางจะเป็นจุดวางถังขยะ ครื่องซักผ้าหยอดเหรียญ หรือตู้หยอดน้ำ หลังจากเห็นแบบนั้นก็คิดว่าคงไม่มีอะไร ก็ตั้งใจจะเดินออกจากจุดเกิดเหตุแต่....แล้วขาของเราทั้งสองข้างมันแข็ง ขยับไม่ได้ เราก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ขณะเดียวกันสายตาของเราก็ยังคงมองหลังผู้หญิงคนนี้อยู่ตลอดจน .... ผู้หญิงคนนี้ลุกขึ้นยืน(แต่ยังหันหลังให้เราอยู่นะ) แล้วอยู่เค้าก็ "พุ่งตัว" ลงไปยังบันไดขั้นสุดท้าย ที่ใช้คำว่าพุ่งตัวเพราะว่ามันแรงกว่าการกระโดดมาก จากตอนแรกบันไดที่ผู้หญิงคนนี้นั่งคือขั้นบนสุด แต่เค้าสามารถพุ่งตัวลงไปยังบันไดขั้นสุดทายได้ ทั้งๆที่บันไดมีความสูงมากกว่า 7-8 ขั้น (ปกติแค่กระโดด ถ้าคนกระโดดไม่เป็นนี่ก็คือหน้าทิ่มหัวคะมำแน่อน ไม่มีทางทรงตัวได้ขนาดนี้) ตอนนั้นเริ่มใจไม่ดีละ เพราะรู้แล้วว่าสิ่งที่เรากำลังเห็นนั้นมันเริ่มไม่ชอบมาพากล แต่เราก็ยังขยับไปไหนไม่ได้ ยืนมอง ยืนตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า หลังจากผู้หญิงคนนั้นลงไปยืนที่บันไดขั้นล่างสุดเค้ายืนนิ่งอยู่ประมาณ 2-3 นาที แล้วสิ่งที่เราไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อผู้หญิงคนนั้นพุ่งตัวออกไปทางช่องลมของบันได ซึ่งเป็นหน้าต่างเล็กๆที่มีเอาไว้สำหรับระบายอากาศระหว่างชั้น ซึ่งมันเล็กได้และเป็นไปไม่ได้อย่างแน่อนที่คนทั้งคนที่ขนาดตัวไม่ใช่เล็กๆจะพุ่งออกไปโดยไม่ติดอะไรเลย หลังจากนั้นก็มีเสียงหัวเราะแหลมดังก้องบริเวณนั้น และน่าแปลกเหลือเกินที่เวลานั้นไม่มีใครซักคนเปิดประตูห้องหรือเดินผ่านออกมาให้เราได้ขอความช่วยเหลือ พอเราตั้งสติได้เราก็วิ่งออกมาจากบริเวณนั้นกลับมาที่หน้าลิฟ มายืนตรงหน้าต่างหน้าลิฟแล้วชะโงกหน้าออกไปมองทางด้านขวามือของตึก เผื่อจะเจอสิ่งผิดปกติอะไรบ้าง แต่ก็ไม่มี มองลงไปข้างล่างผู้คนก็ยังเดินไปมาตามปกติ ไม่มีอาการแตกตื่นอะไรกัน แสดงเมื่อกี้ที่เราได้พบเห็น ก็ชัดแล้วว่าเค้าไม่ใช่คน!!!!!
....หลังจากกลับเข้ามาตั้งสติภายในห้อง ซักพักก็โทรบอกแม่ (ซึ่งตอนแม่ขายของอยู่หน้าคอนโด) เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้เค้าฟัง บอกลักษณะและรูปพรรณสัณฐานของผู้หญิงคนนั้นที่เราพบ แม่ก็ฟังแต่ไม่พูดอะไร จนเราเล่าจบ คำพูดที่สวนออกมาจากปลายสายทำให้เรากลับมาช็อคอีกครั้ง ....
แม่บอกว่าชัดเลย เอ็งเจอเข้าแล้ว นั่น พี่...(ขอไม่ระบุชื่อผู้ตายนะคะ) เราตกใจมาก ถามออกไปอีกครั้งว่าจริงเหรอแม่ อำป่ะเนี่ย แม่บอกจะอำทำไม ทั้งลักษณะรูปร่าง ความยาวของผม เสื้อผ้าที่ใส่ แม่บอกว่าใช่เค้าอย่างแน่นอน เค้าตายชุดนั้น
.....วางสายไปพร้อมกับความตกใจและสงสัย เค้ามาให้เราเห็นทำไม เราไม่ได้รู้จักอะไรกับเค้าเป็นการส่วนตัว ไม่เคยคุยกัน เจอกันแทบจะนับครั้งได้ เค้าต้องการอะไร ขอส่วนบุญเหรอ ทำไมเป็นการมาขอที่ดุเดือดขนาดนี้ ทำเอาเราแทบช็อคตาย
" และนี่เป็นเหตุการณ์ล่าสุดที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อไม่นานมานี้ และจริงๆไม่ใช่แค่เรากับแม่เราที่เจอ น้องสาว พ่อ เราก็เจอหมด เพียงแต่ไม่มีใครในบ้านเจอหนักเท่าเราแค่นั้นเอง **
ไว้ว่างๆจะเข้ามาเล่าอีก เรื่องเยอะ ยิ่งเมื่อหลายปีก่อนเจอจะๆหลายเคส ใครสนใจว่าเจอยังไง หลังไมค์ได้ ไม่ว่ากัน