ประสบการณ์เรื่องรักๆ ของเด็กหญิงคนหนึ่ง

หนูเป็นคนๆหนึ่งค่ะ ที่คิดว่าความรักเป็นเรื่องที่สวยงาม หนูไม่ได้คิดอะไรมากค่ะ หนูเริ่มมีความรักครั้งแรกตอนอนุบาลสอง 555 ความรักมันน่ารักๆค่ะ แกล้งกันไปมา มันสนุกดีนะคะ พอหนูขึ้นมา ป.1 หนูมีแฟนคนแรกค่ะ จริงๆไม่นับก็ได้นะคะ เพราะหนูจำวันที่เราคบกันไม่ได้ แฟนคนแรกของหนูก็คือคนที่หนูชอบเค้านั่นแหละค่ะ แต่ตอนนั้นหนูมีเพื่อนผู้ชายอยู่คนหนึ่งเหมือนกัน หนูก็ชอบเค้านะคะ ตอนนั้นหนูสับสนไปหมดว่าจะชอบใครดี 555 พอขึ้นมา ป.2 หนูกลายเป็นดาวเด่นค่ะ เพราะดันสอบได้ที่ 1 หนูรู้สึกว่าตอนนั้นครูจะสนใจหนูเป็นพิเศษ รู้สึกสำคัญตัวมาก 555 ตอนนั้นความรักหนูมันยังไงก็ไม่รู้ หนูรู้สึกว่าคนที่หนูชอบมันมีแค่คนเดียวก็คือคนที่ชอบคนแรก แต่ตอนนั้นความรู้สึกหนูกลัวว่าผู้ชายคนนั้นมันจะไม่รักเรายังไงก็ไม่รู้ เคยมีครั้งหนึ่งตอนนั้น เห็นดาวตกหนูภาวานาขอให้คนๆนั้นมันรักหนู 555 เอาจริงๆ ตอนหนูอยู่ ป.3 นี่คือสุดเนิร์ดนะคะ จำได้ว่าตอนนั้นไม่ชอบใครเลย มันมีเพื่อนคนนึ่งมาชอบ หนูรู้แค่ว่าหนูไม่ชอบใครทั้งนั้นค่ะ 555 แต่พอมาตอน ป.4 มีเด็กใหม่เข้ามา มันน่ารักดี ก็แอบชอบมันนิดหนึ่ง แต่ตอนนั้นมันก็มีคนมาชอบหนูอีกคนหนึ่งค่ะ พอดีมันชื่อเหมือนแม่หนู เกิดวันเดียวกัน ราศี เดียวกัน เลือดกรุ๊ปเดียวกัน อะไรมันจะขนาดนั้นใช่มั้ยคะ แต่มันก็คือเรื่องจริง มันเป็นประมาณเด็กหลังห้องค่ะ กวนๆนิดนึง แต่มันก็มีเสน่ห์ตรงที่มันชอบปกป้องเราค่ะ แต่ว่าหนูก็ไม่ชอบมันอยู่ดี แต่หนูดันชอบเพื่อนคนหนึ่งค่ะ เป็นแฟนกันไม่กี่วันก็เลิก พอมา ป.5 หนูเริ่มชอบกับผู้ชายคนหนึ่ง อันนี้พี่เค้าอยู่ ม.5 เอิ่มอย่าเพิ่งด่าเราว่าแรดนะคะ ตอนแรกๆก็แค่แอบชอบ พอดีพี่เค้าเป็นเพื่อนของพี่ของเพื่อนหนูค่ะ สับสนใช่มั้ยคะ 555 ตอนแรกๆเลย หนูแค่แอบชอบพี่เค้านะคะ พี่เค้าชอบมาตีปิงปองที่โรงเรียน วันนั้นหนูแอบถ่ายรูปพี่เค้าเก็บไว้ เราไม่ใช่โรคจิตนะเว้ย หลังจากนั้นไม่นานพี่เค้าก็รู้ค่ะ เมื่อเพื่อนหนูมันไปบอกพี่มัน แล้วยังไงก็ไม่รู้ค่ะ จนพี่เค้ารู้ว่าหนูแอบชอบจนได้ เรื่องมันก็นานแล้วนะคะ หนูจำรายละเอียดอะไรไม่ค่อยได้ แต่สุดท้ายเราสองคนก็ได้คุยกัน มันมีวันหนึ่งค่ะ เราคุยกันได้พักใหญ่ๆแล้ว หนูกับพี่เค้าไปนั่งเล่นที่โรงเรียนกัน มันมีคนเห็นผ่านไปผ่านมาก็เอาเรื่องนี้ไปฟ้องแม่หนูว่าหนูไปนั่งจู๋จี๋กับผู้ชายที่โรงเรียน วันนั้นพี่หนูปั่นจักรยานมาดึงตีด่าให้หนูกลับบ้าน ตอนกลับมาลูกค้าที่บ้านเค้ามองแบบดูถูกมาก (บ้านดีบ้านเป็นร้านเสริมสวย) รวมถึงแม่หนูด้วย แม่ก็ส่งพี่ให้มายึดโทรศัพท์หนู หนูกลัวมาก กลัวว่าแม่จะยึดแล้วเราจะไม่ได้คุยกับพี่เค้าแล้ว หนูเข้าไปหลบแม่ที่ห้องน้ำ จนค่ำมืด ลูกค้าก็หมดไป แม่ก็โทรไปหายาย ไปฟ้องยายว่าหนูทำอะไรบ้าง ตอนนั้นหนูยังอยู่ในห้องน้ำอยู่ แม่ขู่หนูบอกว่าถ้าไม่ออกมาจะจุดไฟเผา หนูไม่กลัวหรอกค่ะตอนนั้น จนกระทั้งแม่เอากุญแจมาเปิด หนูก็ออกจากห้องน้ำไปนั่งประมาณตรงกลางบ้าน แม่ก็ด่าหนูสารพัด แต่หนูจำคำถามหนึ่งของแม่ได้ แม่ถามว่าหนูเสียตัวหรือยัง ตอนนั้นอึ้งอยู่ค่ะ หนูยังไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายก็ตอบแม่ไปว่าอย่างงนั้นค่ะ หลังจากการตี ด่า ว่าครั้งนั้น แม่ก็ยึดโทรศัพท์ค่ะ แต่หนูก็ฉลาดพอที่จะถอดซิมออกมาอยู่หรอก แต่หลังจากวันนั้นหนูก็ไม่คุยกับแม่ ไม่อะไรทั้งสิ้น แม่ก็ห้ามหนูออกจากบ้าน นำพาญาติมิตรทั้งหลายมาสั่งสอน ตอนนั้นหนูรำคาญมาก อยู่แบบนี้นานมาก แต่หนูก็ยังติดต่อกับพี่เค้าอยู่นะคะ พอเวลาผ่านไปสักพัก เรื่องมันเริ่มซาลง แต่มันก็ยังวุ่นวายเหมือนเดิมค่ะ แต่ตอนนั้นแม่คืนโทรศัพท์ให้แล้ว ตอนนั้นยายหนูมานอนเฝ้าสังเกตพฤติกรรมหนูเลย วันเกิดเหตุอีกวันคือวันนั้นประมาณ ตี 5 ค่ะ พี่เค้าทีมาหาหนู หนูตื่นขึ้นออกไปเปิดร้าน ออกไปคุยกันอีกหลังหนึ่ง วันนั้นก็โดนด่า โดนว่า โดนยึดโทรศัพท์ค่ะ เพราะยายหนูดันเห็นเข้า และแถมแต่งเรื่องขึ้นมาด้วยว่าผู้ชายโทรมาหาแล้วบอกให้ออกไปเปิดประตูให้ หนูไม่อะไรทั้งนั้นแหละค่ะตอนนั้น หนูลืมไปแล้วว่าความรักครั้งนั้นมันจบไปได้ยังไง หนูรู้แค่ว่าพี่เค้าไปทำงานที่กรุงเทพฯ เราไม่ได้บอกเลิกกัน แต่เราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย อันนี้เป็นเหตุการณ์ประมาณ ป. 5 เทอม 1 หนูจะบอกอะไรให้นะคะว่าถึงหนูจะเป็นแบบนี้การเรียนหนูก็ไม่เคยตกเลย ที่1เหมือนเดิม 555 เอาแหละค่ะ ด้วยความที่หนูเป็นเด็กเรียนดีใช่มั้ยคะ พอขึ้นมา ป.6 พอดีโรงเรียนหนูมีจัดโต๊ะคู่กับพวกเด็กเรียนไม่ค่อยดีค่ะ มันจึงเป็นจุดเริ่มต้นให้หนูได้รู้จักกับคนๆหนึ่ง หนูเต็มใจที่จะสอน เต็มใจที่จะช่วยเค้าในเรื่องเรียนทุกอย่างเลยนะคะ เอาจริงๆกับคนๆนี้หนูมองว่ามันเป็นความผูกพันเสียมากกว่าค่ะ หนูกับเค้าก็ลองคบกันดู มันมีความสุขนะคะตอนอยู่ด้วยกัน แต่เค้าก็คงมีทางของเค้ามั้งคะ เค้าไปเจอรุ่นน้องผู้หญิงแล้วเค้าชอบ หนูก็เจ็บใจไม่น้อยเลย แต่หนูก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน พอเวลาผ่านไปสักพักหนูเริ่มทำใจได้ค่ะ พอหลังจากนั้นครูได้คละห้องเด็กเก่งและไม่เก่งออกค่ะ ทำให้เราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน แต่มันทำให้หนูได้รู้จัก ได้สนิทกับคนๆหนึ่ง เค้าน่ารักค่ะ เรียนก็ไม่ถึงกับแย่อะไร ตอนนั้นหนูแอบชอบมันอยู่นะคะ แต่ดูไม่ออกเลยมามันชอบหนูหรือเปล่า หนูไม่รู้ว่ามันชอบหนูหรือชอบเพื่อนหนูอีกคนหนึ่งอยู่ และตอนนั้นเอง หนูมั่นใจอะไรก็ไม่รู้ว่ามันชอบหนูแน่ๆ วันนี้แหละจะไปบอกชอบมัน แต่ว่า จำคนที่ชอบหนูตอน ป.4 ได้มั้ยคะ นั่นแหละ ในวันเดียวกันนั้น ตัวมันเองพร้อมคณะ ได้แห่กันมาบอกว่ามันชอบหนู แต่ตอนนั้นหนูไม่ได้ชอบมันเลยแม้แต่น้อย หนูเพิ่งเคยแอ๊บเขิน แอ๊บยิ้ม ก็วันนั้นแหละค่ะ ที่ว่าตัวมันเองพร้อมคณะนั้น หนึ่งในคณะนั้นก็คือคนที่หนูแอบชอบมันอยู่ด้วย วันนั้นหง่อยเลยค่ะ จบไปแล้วความรักตอน ป.6 หลังจากนั้นขึ้นไป ม.1 เป็นเรื่องที่ดีนะคะที่หนูได้อยู่ห้องคิง ความรักครั้งใหม่นี้เป็นความรักที่หนูรู้สึกว่าหนูมีความสุขที่สุดเลยแหละค่ะ ถึงหนูจะไม่ได้เป็นเจ้าของก็ตาม วันแรกเลยวันรับน้อง พี่เค้าเป็นพี่สตาฟค่ะ อยู่ ม.5 น่ารักมาก หนูนี่มองตาไม่กะพริบเลยไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันตอนนั้น หนูยังไม่รู้ตัวเอง ตอนนั้นจบจากการรับน้องจะมีการผูกแขนกันใช่มั้ยคะ หนูนี่วิ่งตรงไปให้พี่เค้าผูกคนเดียวเลย กลับบ้านมาหนูคิดถึงแต่พี่เค้าค่ะ เวลาที่นึกถึงพี่เค้าหนูมักจะยิ้มตามทุกครั้ง เออ ลืมบอกไป พี่เค้าเป็นผู้หญิงนะคะ ตอนนั้นมันเป็นรักใสๆ หนูไม่คิดอะไรมาก หนูรู้แค่ว่าหนูชอบ หนูขึ้นรถไปโรงเรียนทุกๆเช้าเพื่อไปดูหน้าพี่เค้า หนูสืบค้นหาเฟซบุ๊ก สืบว่ามีแฟนหรือยัง หนูแอบสืบหาชื่อพี่เค้า แอบแนบจดหมายบอกรักในสมุดพี่เค้า (สมุดพี่เค้าส่งครูที่ห้องคอมเราก็เรียนคอมกับครูคนเดียวกัน) เขียนจดหมายประมาณว่า มีคนแอบชอบพี่นะ 555 พี่เค้าก็คงจะรู้ตัวอยู่มั้ง หนูทำทุกอย่างเพื่อจะให้พี่เค้าสนใจเหมือนกัน ครั้งที่หนูรู้สึกประทับใจและเสียดายที่สุดคือตอนที่หนูทำข้อสอบ PIZA ภาษาอังกฤษได้ที่ 1 ของจังหวัด ความตั้งใจของหนูคืออยากให้พี่เค้าเห็นและสนใจหนูบ้าง  มันน่าเสียดายนะคะที่พี่เค้าย้ายไปแล้ว หนูแอบเสียใจนิดนึง แต่พอเวลาที่พี่เค้าย้ายไปความรู้สึกมันก็เริ่มไม่เหมือนเดิมแล้วนะคะ ตอนนั้นมีรุ่นพี่คนหนึ่งมาชอบหนูเหมือนกันค่ะ เป็นพี่ ม.2 ตอนแรกตื่นเต้นมากๆเลยนะคะที่มีคนมาชอบ พอดีพี่เค้าเป็นผู้หญิงด้วยอะค่ะ แต่แปลกนะคะ ที่หนูรู้สึกไม่เหมือนรุ่นพี่ผู้หญิงคนนั้นเลย หนูไม่ได้ชอบพี่เค้าค่ะ แต่หนูเล่นเฟซบุ๊กเจอรุ่นพี่ ม.2 คนหนึ่งพี่เค้าเรียนโรงเรียนหญิงล้วน เราตัดสินใจคุยกัน ไม่เคยเห็นหน้ากัน ความรู้สึกหนูตอนนั้นมันไม่ได้ชอบนะคะ มันเหมือนเป็นการแค่อยากจะเอาชนะ ตอนนั้นหนูไปแข่งคลอสเวิร์ดที่กรุงเทพ หนูซื้อของฝากว่าจะส่งของไปให้พี่เค้าด้วย แต่พอกลับมาโดนบอกเลิกคุยกัน หนูร้องไห้แทบเป็นแทบตายเลยแหละค่ะ ไม่เป็นอันกินอันนอนเลย หลังจากนั้นหนูห่างหายจากความรักไปพักใหญ่ หนูกลับมาตั้งใจเรียนอีกครั้ง จนนำเอาเอกราชการสอบได้ลำดับที่ 1 ของห้องมาได้ จนมาถึง ม.3 เทอมหนึ่ง หนูก็สามารถคว้าเกรด 4.00 มาได้ ตอนนี้เทอมสองค่ะ พรุ่งนี้หนูจะสอบแล้ว เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังใหม่นะคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่