เมื่อวานช่วงเย็นหลังเลิกงาน ได้มีโอกาสใช้บริการโรงพยาบาลของรัฐประจำอำเภอ เนื่องจาก ลูกชายผมป่วยจากอาการกล้ามเนื้อฉีกและอักเสบเนื่องจากการออกกำลังกาย ครั้งนี้เป็นครั้งที่สอง ที่เกิดอาการแบบนี้ หลังจากครั้งแรกหายแล้วไปออกกำลังกายอีกครั้งก็เป็นอีก
ตอนแรกเราตัดสินใจว่าจะใช้บริการคลีนิค เพราะ สะดวกกว่าและใกล้กว่า แต่ดันเป็นวันที่มีตลาดนัดทำให้ลำบากในการหาที่จอดรถ และ คนที่คลีนิคเยอะมาก เลยตัดสินใจมาที่โรงพยาบาลดีกว่า เพราะว่าครั้งแรกเราก็มาที่โรงพยาบาลนี่ล่ะครับ ได้ยาทากับยาคลายกล้ามเนื้อกินไปแล้วก็หายเป็นปกติดี
พอไปถึงโรงพยาบาล ส่วนที่ให้บริการมีอยู่ส่วนเดียวคือ ห้องฉุกเฉินเพราะว่าเป็นช่วงนอกเวลาราชการแล้ว เรายื่นบัตรด้านหน้าการบริการดีมาก ยิ้มแย้มแจ่มใส ทำให้รู้สึกดีกับการบริการมาก หลังจากได้ใบประวัติการรักษาแล้ว เราก็ต้องเข้าไปซักประวัติ อาการที่เป็นในห้องฉุกเฉิน ผมก็ได้บอกอาการของลูกชายไป
"ทำไมไม่มาในเวลาราชการ รายนี้ครั้งที่แล้วก็มาเวลานี้ล่ะ อาการนี้เลย" คำถามของพยาบาลอีกคน(1) ที่อยู่ ไม่มีหางเสียง ลักษณะออกทอมบอยๆ น้ำเสียงดูไม่ดีมากๆผิดจากที่เจอมาตอนยื่นบัตรราวฟ้ากับดิน
ผมก็ตอบกลับไปว่า "ผมทำงานน่ะครับ ส่วนลูกผมก็เรียน คราวที่แล้วมาก็เจอหมอน่ะครับ"
เธอตอบกลับมาว่า"ครั้งที่แล้วหมอไม่ได้มาเคสของคุณ มาเคสอื่น แต่มาเจอคุณพอดี" น้ำเสียงเหมือนเดิม
ยอมรับว่า ผมเริ่มมีอาการไม่พอใจ และคิดว่า พยาบาลที่อยู่ก็รู้ว่าผมเริ่มไม่พอใจ
แต่ พยาบาลอีกคน(2) ก็ชี้แจงให้ฟังว่า"ถ้ามาในเวลาราชการจะได้พบหมอ ถ้ามีการรักษาต่อเนื่องต้องส่งตัวไปโรงพยาบาลประจำจังหวัด จะได้เจอแพทย์เฉพาะทาง มันเป็นผลดีต่อตัวคนไข้นะคะ" อธิบายดี เข้าใจครับ แต่น้ำเสียงเหมือนคนแรกไม่มีผิด
หลังจากนั้นเธอก็บอกให้ผมออกมารอด้านนอก
รอไม่นาน หมอก็มา พยาบาลคนแรก(1) เปิดประตูออกมา "ขอเชิญญาติคนไข้ด้านในค่ะ" เฮ่ย หูฝาดป่าวนี่
พอเดินเข้าไป พยาบาลอีกคน(2) เป็นบ่อยมั้ยคะอาการแบบนี้ น้ำเสียงคนละเรื่องกับครั้งแรก
หลังจากที่หมอสั่งจ่ายยาเสร็จ ผมก็พูดเพียงว่า ผมขอโทษครับ ที่ผมไม่มาในเวลาราชการ หมอทำหน้างงๆ เพราะ หมอไม่รู้ แล้ว หมอก็ไปดูคนไข้รายอื่น
หลังจากที่รับใบสั่งยาจากพยาบาล(2) ผมไม่มีแม้แต่คำขอบคุณซึ่งปกติ ผมจะขอบคุณครับทุกครั้ง
แปลกนะ พอตอนมารับยา เภสัชกร ก็พูดจาไพเราะมากๆ
นี่ละหนอคนเรามันต่างกัน องค์กรณ์เดียวกันมีทั้งดีและไม่ดี
ก่อนกลับผมก็เลยไม่ลืมที่จะเขียนข้อร้องเรียนการให้บริการของสถานพยาบาลซะ 1 ใบ
ที่ตั้งกระทู้นี้จุดประสงค์จริงๆคือ อยากให้ พยาบาล ผู้ที่มีหน้าที่ให้บริการ ตระหนักและมีสำนึกในการให้บริการที่ดีสักหน่อย คำพูด น้ำเสียง สีหน้า แววตา คือด่านแรกของความประทับใจและเป็นยาเบื้องต้นในการรับบริการของคนไข้ ไม่มีใครอยากเจ็บป่วยหรอกครับ
ในมุมมองของคนไข้ เขาไม่รู้หรอกครับ ว่า ถ้าไปนอกเวลาราชการ ท่านจะติดปัญหาอะไร
ในมุมมองของคนไข้ เขาไม่รู้หรอกครับ ว่า ถ้าไปในเวลาราชการจะสะดวกอย่างไร
รู้แต่เพียงว่า เวลาเจ็บป่วยไม่ว่าจะมากจะน้อย เขาก็จะเลือกไปสถานพยาบาลที่เขามีสิทธิ์ที่จะรักษาพยาบาลให้เร็วที่สุดและในช่วงเวลาที่สะดวกที่สุด
พยาบาลหรือผู้ให้บริการมีหน้าที่ชี้แจงให้คนไข้เข้าใจด้วยกิริยาของคนที่มีสำนึกต่ออาชีพพยาบาลครับ
หวังเหลือเกินและหวังอย่างยิ่งว่า เขาจะผ่านมาอ่านกระทู้นี้บ้าง
ขอบคุณครับ
เสียความรู้สึกจริงๆ
ตอนแรกเราตัดสินใจว่าจะใช้บริการคลีนิค เพราะ สะดวกกว่าและใกล้กว่า แต่ดันเป็นวันที่มีตลาดนัดทำให้ลำบากในการหาที่จอดรถ และ คนที่คลีนิคเยอะมาก เลยตัดสินใจมาที่โรงพยาบาลดีกว่า เพราะว่าครั้งแรกเราก็มาที่โรงพยาบาลนี่ล่ะครับ ได้ยาทากับยาคลายกล้ามเนื้อกินไปแล้วก็หายเป็นปกติดี
พอไปถึงโรงพยาบาล ส่วนที่ให้บริการมีอยู่ส่วนเดียวคือ ห้องฉุกเฉินเพราะว่าเป็นช่วงนอกเวลาราชการแล้ว เรายื่นบัตรด้านหน้าการบริการดีมาก ยิ้มแย้มแจ่มใส ทำให้รู้สึกดีกับการบริการมาก หลังจากได้ใบประวัติการรักษาแล้ว เราก็ต้องเข้าไปซักประวัติ อาการที่เป็นในห้องฉุกเฉิน ผมก็ได้บอกอาการของลูกชายไป
"ทำไมไม่มาในเวลาราชการ รายนี้ครั้งที่แล้วก็มาเวลานี้ล่ะ อาการนี้เลย" คำถามของพยาบาลอีกคน(1) ที่อยู่ ไม่มีหางเสียง ลักษณะออกทอมบอยๆ น้ำเสียงดูไม่ดีมากๆผิดจากที่เจอมาตอนยื่นบัตรราวฟ้ากับดิน
ผมก็ตอบกลับไปว่า "ผมทำงานน่ะครับ ส่วนลูกผมก็เรียน คราวที่แล้วมาก็เจอหมอน่ะครับ"
เธอตอบกลับมาว่า"ครั้งที่แล้วหมอไม่ได้มาเคสของคุณ มาเคสอื่น แต่มาเจอคุณพอดี" น้ำเสียงเหมือนเดิม
ยอมรับว่า ผมเริ่มมีอาการไม่พอใจ และคิดว่า พยาบาลที่อยู่ก็รู้ว่าผมเริ่มไม่พอใจ
แต่ พยาบาลอีกคน(2) ก็ชี้แจงให้ฟังว่า"ถ้ามาในเวลาราชการจะได้พบหมอ ถ้ามีการรักษาต่อเนื่องต้องส่งตัวไปโรงพยาบาลประจำจังหวัด จะได้เจอแพทย์เฉพาะทาง มันเป็นผลดีต่อตัวคนไข้นะคะ" อธิบายดี เข้าใจครับ แต่น้ำเสียงเหมือนคนแรกไม่มีผิด
หลังจากนั้นเธอก็บอกให้ผมออกมารอด้านนอก
รอไม่นาน หมอก็มา พยาบาลคนแรก(1) เปิดประตูออกมา "ขอเชิญญาติคนไข้ด้านในค่ะ" เฮ่ย หูฝาดป่าวนี่
พอเดินเข้าไป พยาบาลอีกคน(2) เป็นบ่อยมั้ยคะอาการแบบนี้ น้ำเสียงคนละเรื่องกับครั้งแรก
หลังจากที่หมอสั่งจ่ายยาเสร็จ ผมก็พูดเพียงว่า ผมขอโทษครับ ที่ผมไม่มาในเวลาราชการ หมอทำหน้างงๆ เพราะ หมอไม่รู้ แล้ว หมอก็ไปดูคนไข้รายอื่น
หลังจากที่รับใบสั่งยาจากพยาบาล(2) ผมไม่มีแม้แต่คำขอบคุณซึ่งปกติ ผมจะขอบคุณครับทุกครั้ง
แปลกนะ พอตอนมารับยา เภสัชกร ก็พูดจาไพเราะมากๆ
นี่ละหนอคนเรามันต่างกัน องค์กรณ์เดียวกันมีทั้งดีและไม่ดี
ก่อนกลับผมก็เลยไม่ลืมที่จะเขียนข้อร้องเรียนการให้บริการของสถานพยาบาลซะ 1 ใบ
ที่ตั้งกระทู้นี้จุดประสงค์จริงๆคือ อยากให้ พยาบาล ผู้ที่มีหน้าที่ให้บริการ ตระหนักและมีสำนึกในการให้บริการที่ดีสักหน่อย คำพูด น้ำเสียง สีหน้า แววตา คือด่านแรกของความประทับใจและเป็นยาเบื้องต้นในการรับบริการของคนไข้ ไม่มีใครอยากเจ็บป่วยหรอกครับ
ในมุมมองของคนไข้ เขาไม่รู้หรอกครับ ว่า ถ้าไปนอกเวลาราชการ ท่านจะติดปัญหาอะไร
ในมุมมองของคนไข้ เขาไม่รู้หรอกครับ ว่า ถ้าไปในเวลาราชการจะสะดวกอย่างไร
รู้แต่เพียงว่า เวลาเจ็บป่วยไม่ว่าจะมากจะน้อย เขาก็จะเลือกไปสถานพยาบาลที่เขามีสิทธิ์ที่จะรักษาพยาบาลให้เร็วที่สุดและในช่วงเวลาที่สะดวกที่สุด
พยาบาลหรือผู้ให้บริการมีหน้าที่ชี้แจงให้คนไข้เข้าใจด้วยกิริยาของคนที่มีสำนึกต่ออาชีพพยาบาลครับ
หวังเหลือเกินและหวังอย่างยิ่งว่า เขาจะผ่านมาอ่านกระทู้นี้บ้าง
ขอบคุณครับ